Υπουργοί ΓΑΠ: Ήσαν όλοι τους υπέροχοι! Γράφει η Σοφία Βούλτεψη

Επομένως, είχε δίκιο ο κ. Παπανδρέου. Είχε δίκιο που δεν αντιλαμβανόταν ο άνθρωπος για ποιο λόγο έπρεπε να εγκαταλείψει τον πρωθυπουργικό θώκο.
Μπορούσε μια χαρά να παραμείνει στη θέση του, απλώς μετατρέποντας τον κ. Παπαδήμο από οικονομικό του σύμβουλο σε υπουργό του επί των Οικονομικών. 
Επίσης, μπορούσε μια χαρά να τοποθετήσει στη θέση του τον κ. Πετσάλνικο. Την ίδια ακριβώς κυβέρνηση θα σχημάτιζε και εκείνος, ο οποίος επίσης θα τα κατάφερνε μια χαρά με υπουργό επί των Οικονομικών τον κ. Παπαδήμο. 
Αποδεικνύεται ότι ο κ. Παπανδρέου διέθετε την καλύτερη κυβέρνηση που μπορούσε να υπάρξει. 
Μερικές «διορθώσεις» χρειάσθηκαν μόνο, που θα μπορούσαν να γίνουν με έναν μίνι ανασχηματισμό και να μην περάσουμε όλη αυτή την ταραχή. 
Οι άνθρωποι ΗΣΑΝ ΠΕΤΥΧΗΜΕΝΟΙ! Πιστοποιήθηκε, έλαβε την βούλα του νέου πρωθυπουργού! 
Τα αστέρια λάμπουν ακόμη..
Κατ’ αρχήν, αποδείχθηκε εξαιρετικά πετυχημένο το δίδυμο της αντιπροεδρίας – εξ ου και οι τίτλοι διατηρήθηκαν μια χαρά και στη νέα (λέμε τώρα) κυβέρνηση. 

Κατά δεύτερον ήταν πετυχημένο το σύνολο του οικονομικού επιτελείου. Πρώτος και καλύτερος, ο κ. Βενιζέλος. Με τις τρομερές διαπραγματεύσεις του, που κατέληξαν στην παροχή εγγυήσεων προς τη Φιλανδία (οι οποίες αν και δόθηκαν παρουσιάστηκαν ως… επιτυχία), με τον τρόπο που εφάρμοσε (λέμε τώρα) τις αποφάσεις της 21ης Ιουλίου, με τις κολοτούμπες περί ΔΕΗ, με τις πομφόλυγες περί «σκληρού ευρωπαϊκού μετώπου υπέρ της Ελλάδος» και άλλα ων ουκ έστιν αριθμός – μεταξύ των οποίων και η αγόρευση υπέρ του δημοψηφίσματος. 

Πετυχημένοι και οι κύριοι Σαχινίδης και Οικονόμου, που κατατρόπωσαν την φοροδιαφυγή, αύξησαν τα έσοδα και προχώρησαν τις αποκρατικοποιήσεις, γεμίζοντας την Ελλάδα χρήμα. 

Με τις δικές του κολοτούμπες ο τελευταίος, που στις 30 Μαρτίου ζητούσε να καταγγελθεί η δανειακή σύμβαση και φαντάζομαι πως τώρα θα βοηθήσει τον κ. Παπαδήμο προς αυτήν την κατεύθυνση. 

Δεν χρειαζόταν τίποτε άλλο το οικονομικό επιτελείο – ήταν ό,τι τελειότερο μπορούσαμε να ελπίσουμε. Μια ενίσχυση χρειαζόταν μόνο, γι’ αυτό και προστέθηκε ένας ακόμη υφυπουργός, ο κ. Γιάννης Μουρμούρας από τη Νέα Δημοκρατία. 

Επίσης, είχαμε την καλύτερη σύνθεση στο υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης. Δεν κουνήθηκε άνθρωπος: Ρέππας, Ρόβλιας, Τζωρτζάκης. 

Είπαμε, κυβέρνηση συνεργασίας, αλλά μην χαλάσουμε και τις παρέες. 

Άλλωστε, ο κ. Ρέππας ήταν εκ των πιο ένθερμων υποστηρικτών – να μην πούμε και εμπνευστών – της ιδέας περί δημοψηφίσματος. 

«Το θέμα δεν είναι να φύγει από την πρώτη γραμμή της μάχης ο πρωθυπουργός, αλλά να σταθούν και οι άλλοι στην πρώτη γραμμή της μάχης, όπως αυτός συνεχίζει», έλεγε ο άνθρωπος στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία», στα τέλη του Οκτωβρίου. Προσθέτοντας ότι «το κύρος του πρωθυπουργού παραμένει ένα ισχυρό όπλο». 

Μέσα έπεσε και σ’ αυτό. Όπως και με το δημοψήφισμα που πραγματικά υπήρξε μια... ιδέα κύρους και αξιοπιστίας. 

Άλλωστε, δεν είναι ο μόνος που επιβραβεύθηκε για τη στάση του ως προς το δημοψήφισμα. 

Ένθερμοι υποστηρικτές του παραλογισμού ήσαν και οι κ.κ. Χρυσοχοΐδης και Παπουτσής, οι οποίοι επίσης δεν κουνήθηκαν από τη θέση τους. 

Είναι να απορεί κανείς γιατί απομακρύνθηκαν ο κ. Καστανίδης και ο κ. Μπεγλίτης. 

Είμαι βέβαιη πως αν δεν ήταν αναγκαίο, λόγω επικειμένων εκλογών, να αλλάξει ο υπουργός των Εσωτερικών, θα επιβραβευόταν και ο κ. Καστανίδης. 

Και αν ο κ. Μπεγλίτης δεν προχωρούσε στη γνωστή κίνηση μισαλλοδοξίας, με την καρατόμηση και των τεσσάρων αρχηγών την προηγουμένη της «παραίτησης» Παπανδρέου, θα έπαιρνε και αυτός το βραβείο του. 

Το υπουργείο των Εσωτερικών σε ένα κόμμα
Στο υπουργείο των Εσωτερικών πήγε ο κ. Τάσος Γιαννίτσης – μερικές φορές η πραγματικότητα ξεπερνά κάθε φαντασία, αλλά προφανώς έπρεπε να γίνει και κάποιο χατίρι στον κ. Παπαδήμο. 

Οι νόμοι που ως υπουργός Εργασίας έφερε και ψηφίστηκαν (1998 – 2000) απέτυχαν να περιορίσουν την ανεργία, ενώ δικής του έμπνευσης ήταν ο νόμος για τις ενοικιάσεις εργαζομένων – για να μην μιλήσουμε για το φιάσκο του ασφαλιστικού. 

Εντάξει, τώρα δεν θα χρειαστεί να κάνει τέτοια πράγματα. Θα οργανώσει τις εκλογές! 

Όταν υπουργός των Εσωτερικών αναλαμβάνει άνθρωπος που, μεταξύ άλλων, έχει δηλώσει (30 Απριλίου 2009, Ημερησία) «όσο αργότερα οι εκλογές, τόσο χειρότερα για τη χώρα. Το ΠΑΣΟΚ έχει εμπειρία και στελέχη με ικανότητες για να αντιμετωπίσει την κρίση», υπάρχει κάθε λόγος για να προβληθεί βέτο στην τοποθέτησή του στο κατ' εξοχήν εκλογικό υπουργείο.

Και μάλιστα, θα έχει δίπλα του ακοίμητους φρουρούς. Την Φώφη Γεννηματά, απαραίτητη σε όλες τις κυβερνήσεις, που θα βοηθήσει κι’ αυτή όσο μπορεί με τις… γνώσεις της στη διενέργεια των εκλογών. 

Όταν μπαίνει στο υπουργείο που θα κάνει τις εκλογές η Φώφη, που δεν μπόρεσε να διαβάσει τον εκλογικό νόμο για τον εαυτό της και τελικά έμεινε εκτός Βουλής, προφανώς πρόκειται περί κοροϊδίας. 

Στη θέση του και ο κ. Κουκουλόπουλος. Θα βοηθήσει κι’ αυτός στο εκλογικό εγχείρημα... 

Όταν θεωρείται βέβαιο ότι πάμε για εκλογές - ή μήπως όχι; - και έχει σχηματιστεί συμμαχική κυβέρνηση, τότε το πλέον αρμόδιο υπουργείο δεν παραδίδεται σε ένα κόμμα, χωρίς οι εταίροι να εξασφαλίσουν και την δική τους παρουσία εκεί.

Αλλά, όπως βλέπουμε, στο υπουργείο που θα φέρει σε πέρας τις εκλογές, Ν.Δ. και ΛΑΟΣ ΔΕΝ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥΝΤΑΙ! Είναι να απορεί κανείς! 

Οι υπουργοί άλλαξαν στα ανώδυνα υπουργεία Εξωτερικών και Άμυνας, με τους κ.κ. Δήμα και Αβραμόπουλο από τη Ν.Δ. 

Και τα αποκαλώ «ανώδυνα» όχι για να τα μειώσω, αλλά επειδή στα υπουργεία αυτά δεν χωρούν διαφοροποιήσεις από τις εθνικές γραμμές. 

Χαρακτηριστικό το γεγονός ότι στο Άμυνας μετέχουν και τα τρία κόμματα του κυβερνητικού συνασπισμού. Φανταστείτε τι έχει να γίνει στο Πεντάγωνο. Με πολιτική ηγεσία αποτελούμενη από... τέσσερα άτομα, δεν θα προλαβαίνουν να βαράνε προσοχές εκεί μέσα!

(Με την ευκαιρία, ένα από τα πρώτα μελήματα του κ. Αβραμόπουλου πρέπει να είναι η ανάκληση των τελευταίων αποστρατειών, αλλά και η ανάκληση αποστρατειών στο ΝΙΜΤΣ, που επίσης πρόλαβε και έκανε ο κ. Μπεγλίτης πριν φύγει, αφήνοντας το νοσοκομείο χωρίς στρατιωτικούς γιατρούς). 

Κατά τα λοιπά, το σχήμα κάτω από τον κ. Δήμα παραμένει το ίδιο, ενώ με στενοχωρεί κάπως η πορεία του κ. Ραγκούση που από υπερπρωθυπουργός κατέληξε αναπληρωτής υπουργός στο Άμυνας. 

Οι ογκόλιθοι
Για το υπουργείο Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας δεν το συζητώ.  

Παρέμεινε ολόκληρο στη θέση του, με την προσθήκη του Άδωνι Γεωργιάδη στον τομέα της Ναυτιλίας, την οποία (ταλαίπωρη Ναυτιλία) παρέλαβε - δηλώνοντας ήσυχος διότι στο τιμόνι βρίσκεται ο κ. Χρυσοχοΐδης! - χωρίς να τίθεται πλέον ζήτημα δημιουργίας αυτόνομου υπουργείου. 

Επομένως, οι κ.κ. Χρυσοχοΐδης, Ξυνίδης και Μωραΐτης κρίνονται επίσης απολύτως επιτυχημένοι. 

Η ανάπτυξη ρέει εκ των μπατζακίων μας, η γραφειοκρατία χτυπήθηκε αλύπητα και  δεν προλαβαίνουμε να υποδεχόμαστε επενδύσεις. 

Υπήρξε δε τόσο μεγάλη η επιτυχία, που την ημέρα κατά την οποία στην Ελλάδα βρισκόταν ο Γερμανός αντικαγκελάριος Ρέσλερ και πλειάδα Γερμανών επιχειρηματιών, ο υπουργός δεν μπορούσε να μπει στο υπουργείο του, διότι τελούσε υπό κατάληψη! 

Επιβραβεύθηκε κι’ αυτός. Κυρίως για την περίφημη φράση του στη ΔΕΘ τον Σεπτέμβριο: «Είμαστε αποφασισμένοι να πάρουμε τις αναγκαίες αποφάσεις»! 

Ε, όταν είσαι αποφασισμένος να... αποφασίσεις, τότε είναι βέβαιο ότι κάποτε - σε κάποια κυβέρνηση - θα αποφασίσεις να... αποφασίσεις!

Ακούνητο και το υπουργείο Περιβάλλοντος, όπου παραμένει κρυμμένος ο πρώην «τσάρος» (λέμε τώρα) Γ. Παπακωνσταντίνου. 

Έχει, λέει, αναλάβει το project ΗΛΙΟΣ. Και είναι τόσο μεγάλο το ενδιαφέρον του, που προχθές, δεν έστερξε να παρευρεθεί στο συνέδριο για την ανάπτυξη των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, με την συμμετοχή σημαντικών Γερμανών επιχειρηματιών, που τελούσε υπό την σκέπη του Ελληνογερμανικού Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου. 

«Μα γιατί δεν ήλθε ο αρμόδιος υπουργός;», ρωτούσαν οι Γερμανοί. «Θέλαμε να μας ενημερώσει για το project ΗΛΙΟΣ, για να δούμε τι θα κάνουμε». 

Αυτοί ήθελαν, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ήθελε και ο υπουργός… 

Μια χαρά τα πήγε και το επιτελείο του υπουργείου Παιδείας – αν και κοντεύει να βγει η χρονιά χωρίς βιβλία στα σχολεία – που έμεινε ακλόνητο, με την προσθήκη του κ. Αρβανιτόπουλου, που αν και διευθυντής του πολιτικού γραφείου του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, θα... αναπληρώνει την κ Διαμαντοπούλου, η οποία σύντομα δεν θα έχει πολύ χρόνο στη διάθεσή της, καθώς θα ασχολείται (πάλι) με τα εσωκομματικά μαγειρέματα του κόμματός της.  

Επίσης, μια χαρά τα πήγε και το υπουργείο Εργασίας – αν και η ανεργία σκαρφάλωσε σε επίπεδα ρεκόρ. Οπότε, στις θέσεις τους και εδώ υπουργός και υφυπουργός. 

Εξαιρετικά επιτυχημένο και το επιτελείο του υπουργείου Υγείας, όπου επίσης έμειναν στη θέση τους όλοι, με εξαίρεση τον κ. Αηδόνη, που απλώς έπεσε θύμα της ανάγκης να υπάρξει και εκεί μια «προσθήκη συνεργασίας».  

Κανένα πρόβλημα και στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης – ακλόνητοι υπουργός και υφυπουργός με μια ακόμη «προσθήκη συνεργασίας». 

Τα (επίσης εκλογικά) υπουργεία Δικαιοσύνης και Προστασίας του Πολίτη ήσαν σίγουρα τα πιο επιτυχημένα που έχει γνωρίσει η υφήλιος. ΔΕΝ ΑΛΛΑΞΕ ΤΙΠΟΤΕ. Ούτε προσθήκες, ούτε συνεργασίες.  

Να μην ανησυχούν όσοι ενδιαφέρονται για αλλαγές στον εκλογικό νόμο και ρίψη ληγμένων στις διαδηλώσεις. 

Όσον αφορά στο υπουργείο Υποδομών, όπου εγκαταστάθηκε ο κ. Βορίδης, να υποθέσουμε ότι το θέμα με τους ταξιτζήδες θεωρείται λήξαν ή θα υπάρξει παρέμβαση του πρωθυπουργού – αφού καταφέραμε να απασχολεί το θέμα την Μέρκελ, κι’ ας μην ισχύει τέτοιος νόμος στη Γερμανία;
 
Να υποθέσουμε επίσης πως η τοποθέτηση του κ. Βορίδη ήταν ένα δωράκι προς τα (ελεγχόμενα από το ΠΑΣΟΚ) συνδικαλιστικά σωματεία του χώρου;

Ή μήπως να υποθέσουμε το αντίθετο: Ότι δηλαδή οι συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ ήταν ένα δωράκι προς τον ΛΑΟΣ;

Δυστυχώς, χρειάζεται να φθάσουμε πολύ χαμηλά, στο τέλος του καινούργιου «μικρού και ευέλικτου» κυβερνητικού σχήματος, για να πάρουμε μια ανάσα, με το δίδυμο Νικητιάδη – Αλιβιζάτου στον Πολιτισμό και στον Τουρισμό. 

Και επιτέλους: Αν πρόκειται για μια μεταβατική κυβέρνηση ειδικού σκοπού, τι χρειάζονται τόσοι υπουργοί, αναπληρωτές και υφυπουργοί;

Συμπέρασμα: Ήσαν όλοι τους υπέροχοι και δεν μπορούσαμε να τους αποχωριστούμε. Εμείς τους είχαμε παρεξηγήσει. 

Η μικροψυχία μας δεν επέτρεψε να δούμε τα τρομερά επιτεύγματά τους και τις σπουδαίες ικανότητες και αρετές τους, οι οποίες ελπίζουμε να αναδειχθούν επιτέλους με την βοήθεια του κ. Παπαδήμου! 

Τότε, ίσως καταφέρουμε  να επαναφέρουμε και τον κ. Παπανδρέου…