Κυβέρνηση Παπαδήμου: Εντολή για μεγάλους στόχους
Η χώρα θα ξεκινήσει από τη Δευτέρα μια νέα προσπάθεια να ξεπεράσει τα προβλήματά της ή απλώς θα ανοίξει μια παρένθεση μόνο και μόνο για να ικανοποιήσει τους δανειστές της; Εδώ και μήνες έχει γίνει αντιληπτό από τους πολίτες ότι η λύση στα οικονομικά προβλήματα είναι πολιτική και χρειάζεται η αντίστοιχη ικανή ηγεσία με βαθιά γνώση της λειτουργίας του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος, για να δημιουργήσει κατ’ αρχάς ένα σχέδιο εξόδου και στη συνέχεια να το εφαρμόσει...
Η εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον Λουκά Παπαδήμο δεν περιλαμβάνει τέτοιους στόχους. Ούτε και περιλαμβάνει συμφωνία για τους στόχους. Δεν αποκλείεται όμως η ανάγκη να επιβάλει τα αναγκαία. Ο χρόνος διεξαγωγής των εκλογών είναι ένα κομβικό σημείο, αλλά και αυτό έχει παρακαμφθεί σιωπηρά, πράγμα που είναι σημαντική εξέλιξη. Στις ως τώρα επίσημες ανακοινώσεις δεν υπάρχει καμιά συμφωνία ή δέσμευση και επομένως το θέμα έχει μείνει ανοιχτό σε διαφωνίες, οι οποίες και θα τερματίσουν τον βίο της μεταβατικής κυβέρνησης.
Η εντολή σχηματισμού κυβέρνησης από τον πρώην κεντρικό τραπεζίτη της Ελλάδας και πρώην αντιπρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας είναι σαφής μόνο σε ό,τι αφορά την κύρωση των αποφάσεων της 26ης Οκτωβρίου από το Συμβούλιο Κορυφής. Περιλαμβάνονται πλήθος υποχρεώσεων που απαιτούν χρόνο, αλλά ο χρόνος δεν υπάρχει και δεν δίνεται από κανέναν. Ούτε φυσικά από τους δανειστές μας, δημιουργώντας στους πολίτες την αίσθηση ότι υπογράφουμε με το πιστόλι στον κρόταφο.
Υπάρχει φυσικά η αισιοδοξία ότι ο Λουκάς Παπαδήμος δεν θα επιτρέψει ερασιτεχνισμούς που θα εκθέσουν τη χώρα ούτε θα ρισκάρει να υποστεί η Ελλάδα μεγαλύτερη ζημιά από όση έχει ήδη υποστεί. Η Ε.Ε. επέβαλε με επείγουσες διαδικασίες επιτρόπους στην Ελλάδα και την Ιταλία με τη σύμφωνη γνώμη των σημαντικότερων πολιτικών δυνάμεων και υπό την άμεση επιτήρηση των ΗΠΑ, ελπίζοντας ότι θα συγκρατήσει την κατάρρευση του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος, η οποία είναι σε εξέλιξη από το 2008.
Στο εσωτερικό της χώρας οι αναμενόμενες επιδράσεις είναι επίσης σημαντικές. Το πολιτικό σύστημα αποδείχθηκε ανίκανο να διαχειριστεί επιτυχώς, ψύχραιμα και αποφασιστικά την κρίση χρέους και φερεγγυότητας. Η ευθύνη βαρύνει επίσης την Ευρώπη, γιατί έχει απεμπολήσει τα παραδοσιακά νομισματικά όπλα που έχουν στη διάθεσή τους τα εθνικά κράτη. Το δικομματικό σύστημα εναλλαγής στην εξουσία του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. επιτέλους βρέθηκε στην ίδια πλευρά.
Ατυχώς όμως είναι η πλευρά υποστήριξης της πολιτικής των μνημονίων, η οποία έχει ήδη αποτύχει. Το μεν ΠΑΣΟΚ καταστράφηκε πολιτικά (η εκλογική επιρροή του μειώθηκε κάτω από το 20% εδώ και μήνες, πράγμα που δεν είχε συμβεί ποτέ από το 1975), η δε Ν.Δ. στήριξε την ανάκαμψή της στη διαβεβαίωση του άφθαρτου ηγέτη της Αντώνη Σαμαρά ότι «δεν θα προσχωρήσει στο λάθος».
Θα καταφέρει ο Αντώνης Σαμαράς να επεξεργαστεί μια νέα στρατηγική, η οποία θα διορθώνει το λάθος; Πόσο πειστικός μπορεί να είναι αυτήν τη φορά ότι αν εξασφαλίσει τη λαϊκή εντολή, δεν θα εγκαταλείψει για δεύτερη φορά τη θέση του; Η Ν.Δ. βρίσκεται μαζί με τη χώρα στην εξής θέση: Συμμετέχει σε μια κυβέρνηση, αλλά θέλει να παραμείνει και ως αξιωματική αντιπολίτευση της ίδιας κυβέρνησης. Το ΠΑΣΟΚ συμμετέχει στην κυβέρνηση, αλλά δεν μπορεί να κυβερνήσει και να πείσει τον λαό να εφαρμόσει τις συμφωνίες. Και ο ΛΑΟΣ επίσης συμμετέχει στην κυβέρνηση, αλλά δεν αναλαμβάνει την ευθύνη, παρά μόνο για την «κουμπαριά» της συνεργασίας ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ.
Οι δανειστές είναι προφανές ότι είναι πλέον απελπισμένοι και δέχονται ευχαρίστως οποιαδήποτε κυβέρνηση μπορεί να εξασφαλίσει 180 ψήφους στη Βουλή, ώστε εκχωρώντας νομότυπα την κυριαρχία να μπορέσουν να στείλουν υπαλλήλους, οι οποίοι θα εξασφαλίσουν τη συλλογή των εσόδων για να επιστραφούν τα δάνεια. Επειτα από αυτό, θεωρούν ότι η χώρα είναι δεσμευμένη για τα επόμενα πενήντα χρόνια, μέχρι δηλαδή να εξοφληθούν όλα τα δάνεια, παλιά και νέα, μετά το «κούρεμα» που κρίθηκε αναπόφευκτο.
«Δεν υπάρχει δωρεάν γεύμα»
Ο Λουκάς Παπαδήμος ως νέο πρόσωπο στην πολιτική σκηνή, έστω και αν ο ίδιος δηλώνει ότι δεν είναι πολιτικός, είναι κατ’ αρχάς αποδεκτός από τον κόσμο που έχει απελπιστεί με την αναξιοπιστία των πολιτικών. Δεν υπάρχει όμως «δωρεάν γεύμα» όπως έχει πει και ο ίδιος σε άλλη περίσταση. Η αποδοχή του Λουκά Παπαδήμου είναι επίσης μεγάλη στα μέσα ενημέρωσης, τα οποία συναγωνίζονται ποιο θα τον υποστηρίξει περισσότερο. Ούτε και γι’ αυτά τα συμφέροντα πλέον όμως υπάρχει «δωρεάν γεύμα».
Εκείνοι που θεωρούνται βέβαιο ότι είναι ευχαριστημένοι, είναι οι τραπεζίτες και οι μέτοχοι των τραπεζών, οι οποίοι πρωτοστάτησαν στην επιλογή του. Προφανές είναι ότι η ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών με κοινές μετοχές έναντι των χρημάτων των φορολογουμένων, ώστε να μπορούν κάποτε να τα πάρουν πίσω, δεν άρεσε στους τραπεζίτες γιατί έχαναν τον έλεγχο των τραπεζών τους. Η προτίμησή τους είναι για την παροχή χρημάτων έναντι προνομιούχων μετοχών, οπότε διατηρούν τη διοίκηση και τον ιδιωτικό έλεγχο. Ο Λουκάς Παπαδήμος τους προσφέρει άλλη μία ευκαιρία.
Η εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον Λουκά Παπαδήμο δεν περιλαμβάνει τέτοιους στόχους. Ούτε και περιλαμβάνει συμφωνία για τους στόχους. Δεν αποκλείεται όμως η ανάγκη να επιβάλει τα αναγκαία. Ο χρόνος διεξαγωγής των εκλογών είναι ένα κομβικό σημείο, αλλά και αυτό έχει παρακαμφθεί σιωπηρά, πράγμα που είναι σημαντική εξέλιξη. Στις ως τώρα επίσημες ανακοινώσεις δεν υπάρχει καμιά συμφωνία ή δέσμευση και επομένως το θέμα έχει μείνει ανοιχτό σε διαφωνίες, οι οποίες και θα τερματίσουν τον βίο της μεταβατικής κυβέρνησης.
Η εντολή σχηματισμού κυβέρνησης από τον πρώην κεντρικό τραπεζίτη της Ελλάδας και πρώην αντιπρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας είναι σαφής μόνο σε ό,τι αφορά την κύρωση των αποφάσεων της 26ης Οκτωβρίου από το Συμβούλιο Κορυφής. Περιλαμβάνονται πλήθος υποχρεώσεων που απαιτούν χρόνο, αλλά ο χρόνος δεν υπάρχει και δεν δίνεται από κανέναν. Ούτε φυσικά από τους δανειστές μας, δημιουργώντας στους πολίτες την αίσθηση ότι υπογράφουμε με το πιστόλι στον κρόταφο.
Υπάρχει φυσικά η αισιοδοξία ότι ο Λουκάς Παπαδήμος δεν θα επιτρέψει ερασιτεχνισμούς που θα εκθέσουν τη χώρα ούτε θα ρισκάρει να υποστεί η Ελλάδα μεγαλύτερη ζημιά από όση έχει ήδη υποστεί. Η Ε.Ε. επέβαλε με επείγουσες διαδικασίες επιτρόπους στην Ελλάδα και την Ιταλία με τη σύμφωνη γνώμη των σημαντικότερων πολιτικών δυνάμεων και υπό την άμεση επιτήρηση των ΗΠΑ, ελπίζοντας ότι θα συγκρατήσει την κατάρρευση του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος, η οποία είναι σε εξέλιξη από το 2008.
Στο εσωτερικό της χώρας οι αναμενόμενες επιδράσεις είναι επίσης σημαντικές. Το πολιτικό σύστημα αποδείχθηκε ανίκανο να διαχειριστεί επιτυχώς, ψύχραιμα και αποφασιστικά την κρίση χρέους και φερεγγυότητας. Η ευθύνη βαρύνει επίσης την Ευρώπη, γιατί έχει απεμπολήσει τα παραδοσιακά νομισματικά όπλα που έχουν στη διάθεσή τους τα εθνικά κράτη. Το δικομματικό σύστημα εναλλαγής στην εξουσία του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. επιτέλους βρέθηκε στην ίδια πλευρά.
Ατυχώς όμως είναι η πλευρά υποστήριξης της πολιτικής των μνημονίων, η οποία έχει ήδη αποτύχει. Το μεν ΠΑΣΟΚ καταστράφηκε πολιτικά (η εκλογική επιρροή του μειώθηκε κάτω από το 20% εδώ και μήνες, πράγμα που δεν είχε συμβεί ποτέ από το 1975), η δε Ν.Δ. στήριξε την ανάκαμψή της στη διαβεβαίωση του άφθαρτου ηγέτη της Αντώνη Σαμαρά ότι «δεν θα προσχωρήσει στο λάθος».
Θα καταφέρει ο Αντώνης Σαμαράς να επεξεργαστεί μια νέα στρατηγική, η οποία θα διορθώνει το λάθος; Πόσο πειστικός μπορεί να είναι αυτήν τη φορά ότι αν εξασφαλίσει τη λαϊκή εντολή, δεν θα εγκαταλείψει για δεύτερη φορά τη θέση του; Η Ν.Δ. βρίσκεται μαζί με τη χώρα στην εξής θέση: Συμμετέχει σε μια κυβέρνηση, αλλά θέλει να παραμείνει και ως αξιωματική αντιπολίτευση της ίδιας κυβέρνησης. Το ΠΑΣΟΚ συμμετέχει στην κυβέρνηση, αλλά δεν μπορεί να κυβερνήσει και να πείσει τον λαό να εφαρμόσει τις συμφωνίες. Και ο ΛΑΟΣ επίσης συμμετέχει στην κυβέρνηση, αλλά δεν αναλαμβάνει την ευθύνη, παρά μόνο για την «κουμπαριά» της συνεργασίας ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ.
Οι δανειστές είναι προφανές ότι είναι πλέον απελπισμένοι και δέχονται ευχαρίστως οποιαδήποτε κυβέρνηση μπορεί να εξασφαλίσει 180 ψήφους στη Βουλή, ώστε εκχωρώντας νομότυπα την κυριαρχία να μπορέσουν να στείλουν υπαλλήλους, οι οποίοι θα εξασφαλίσουν τη συλλογή των εσόδων για να επιστραφούν τα δάνεια. Επειτα από αυτό, θεωρούν ότι η χώρα είναι δεσμευμένη για τα επόμενα πενήντα χρόνια, μέχρι δηλαδή να εξοφληθούν όλα τα δάνεια, παλιά και νέα, μετά το «κούρεμα» που κρίθηκε αναπόφευκτο.
«Δεν υπάρχει δωρεάν γεύμα»
Ο Λουκάς Παπαδήμος ως νέο πρόσωπο στην πολιτική σκηνή, έστω και αν ο ίδιος δηλώνει ότι δεν είναι πολιτικός, είναι κατ’ αρχάς αποδεκτός από τον κόσμο που έχει απελπιστεί με την αναξιοπιστία των πολιτικών. Δεν υπάρχει όμως «δωρεάν γεύμα» όπως έχει πει και ο ίδιος σε άλλη περίσταση. Η αποδοχή του Λουκά Παπαδήμου είναι επίσης μεγάλη στα μέσα ενημέρωσης, τα οποία συναγωνίζονται ποιο θα τον υποστηρίξει περισσότερο. Ούτε και γι’ αυτά τα συμφέροντα πλέον όμως υπάρχει «δωρεάν γεύμα».
Εκείνοι που θεωρούνται βέβαιο ότι είναι ευχαριστημένοι, είναι οι τραπεζίτες και οι μέτοχοι των τραπεζών, οι οποίοι πρωτοστάτησαν στην επιλογή του. Προφανές είναι ότι η ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών με κοινές μετοχές έναντι των χρημάτων των φορολογουμένων, ώστε να μπορούν κάποτε να τα πάρουν πίσω, δεν άρεσε στους τραπεζίτες γιατί έχαναν τον έλεγχο των τραπεζών τους. Η προτίμησή τους είναι για την παροχή χρημάτων έναντι προνομιούχων μετοχών, οπότε διατηρούν τη διοίκηση και τον ιδιωτικό έλεγχο. Ο Λουκάς Παπαδήμος τους προσφέρει άλλη μία ευκαιρία.
μιλαμε οτι ετοιμαζεται πολυ μεγαλο ξεζουμισμα..οποιος αντεξει μαγκιτες..φιλουθκια
ΑπάντησηΔιαγραφή