Το ιστορικό παρελθόν εξηγεί το παρόν και το μέλλον! Χαρακτηριστική είναι η απόλυτη αντίληψη των Τούρκων για μηδενική βάση στην ιστορική αντίληψη για τον χώρο τον οποίο σήμερα κατέχουν, ειδικά για την Θράκη...
Η οργουελλιανή μεταχείριση της ιστορίας από τους Τούρκους διανοούμενους, πολιτικούς και το τουρκικό κράτος δεν περιορίζεται στα εδάφη τα οποία κατέκτησαν οι Τούρκοι και τα οποία κατέχουν σήμερα, αλλά απλώνεται και στις γειτονικές χώρες, τίς κατακτήσεις κάποτε της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Η γνωστή ρήση-ερώτημα του Όργουελ «Αυτός που ελέγχει το παρελθόν ελέγχει το μέλλον, αυτός που ελέγχει το παρόν ελέγχει το παρελθόν;», πρέπει να προβληματίσει αρκετούς και αρκετά.
Ἡ Σύμβαση τής Ανταλλαγής ποὺ προηγήθηκε τής Συνθήκης τής Λοζάννης θεωρήθηκε ως ἡ μοναδικὴ στὸ είδος της, περίπτωση συμφωνίας ανταλλαγής πληθυσμών σὲ τόσο ευρεία κλίμακα καὶ απὸ τὴν πλευρὰ της Κοινωνίας των Εθνῶν (Κ.τ.Ε) προτάθηκε ως λύση σὲ ζητήματα μειονοτήτων.
Τὰ γεγονότα ποὺ ἐκτυλίχθηκαν στὴ Θράκη (1912-1922) είχαν σὰν ἀποτέλεσμα νὰ προκληθούν δυσμενείς καταστάσεις.
Με βάση το βιβλίο του Δ.Α.Μαυρίδη "Από την Ιστορία της Θράκης 1875-1925" εξιστορείται και παρουσιάζεται η δραματική εγκατάλειψη, της Ανατολικής Θράκης τον Οκτώβριο του 1922, αμέσως μετά την Μικρασιατική Καταστροφή.
28.09.1922 Υπογραφή της Συνθήκης των Μουδανιών. Αποχώρηση Έλληνα αντιπρόσωπου
30.09.1922 Σύσκεψη του υπουργικού συμβουλίου στην Αθήνα και αποδοχή της εκχώρησης της Ανατολικής Θράκης στην Τουρκία
02.10.1922 Αρχίζει η εγκατάλειψη της Ανατολικής Θράκης από τους Έλληνες
06.10.1922 Παραίτηση της Κυβέρνησης Λόυδ Τζωρτζ
20.10.1922 Συμπλήρωση της εγκατάλειψης της Ανατολικής Θράκης από τους
Έλληνες
11.11.1922 Αρχίζει η αποχώρηση των Ελλήνων από τη Θρακική Χερσόνησο
15.11.1922 Παράδοση της Ανατολικής Θράκης στους Τούρκους.
Ο Λόυδ Τζώρτζ κατά την ημέρα παραίτησης του, είπε, για την συνθήκη της Λωζάνης, με την οποίαν διατήρησαν οι Τούρκοι την Μ. Ασία, «..αποτελεί την αισχρότερη σελίδα της Ευρωπαϊκής Ιστορίας», γιατί με αυτή παραδόθησαν «τα Άγια στους σκύλους και οι μαργαρίτες στα γουρούνια».
Δεν είναι μόνον οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικανοί που λησμόνησαν (προς χάριν του κέρδους)την ιστορική αλήθεια και τις προγονικές ρήσεις, είναι και ορισμένοι Έλληνες που ξέχασαν την Γενοκτονία των Ελλήνων στην Μ. Ασία το 1922 (την μεγαλύτερη Γενοκτονία όλων των εποχών), τους βανδαλισμούς στην Πόλη το 1955, την Τραγωδία της Κύπρου από τις ορδές του Τουρκικού Αττίλα το 1974 και την συνεχιζόμενη Κατοχή, τις ιταμές παραβάσεις και παραβιάσεις των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων στο Αιγαίο, τις απειλές χρήσεως βίας κ.ά.
Και παρ όλα αυτά πιστεύουν στην ουτοπία ότι οι Τούρκοι θα αλλάξουν ... όταν εισέλθουν στην Ε.Ε. Γιατί όμως, δεν άλλαξαν στο ΝΑΤΟ;
Η απώλεια της Ανατολικής Θράκης σημαίνει για την Ελλάδα την απομάκρυνσή της από τη θάλασσα της Προποντίδας και τον Εύξεινο Πόντο. Η παρουσία των Ελλήνων στην Ανατολική Θράκη θα είχε οδηγήσει σε τελείως διαφορετικές εξελίξεις, η Κωνσταντινούπολη δεν θα ήταν σήμερα μητρόπολη των είκοσι εκατομμυρίων και η Τουρκία δεν θα μετέφερε το πληθυσμιακό και οικονομικό της βάρος προς το Αιγαίο, όπως συμβαίνει σήμερα.
Είναι γεγονός ότι η κυβέρνηση του “Λόυδ Τζωρτζ”, με πρωτοστατούντα τον Ουίνστον Τσώρτσιλ, ετοιμάζονταν για πολεμική σύγκρουση με την κεμαλική Τουρκία.
Αντίθετα οι Γάλλοι, σε ανοικτή ρήξη με τους Άγγλους, είχαν εκχωρήσει την Ανατολική Θράκη στους Τούρκους, ακόμη και πολύ πριν τον Αύγουστο του 1922.
Στο εύλογο ερώτημα του Λόρδου Κώρζον “Ποιός θα υποχρεώσει τους Έλληνες να εγκαταλείψουν την Ανατολική Θράκη;”, απάντησαν, δυστυχώς, οι ίδιοι οι Έλληνες.
Η Ανατολική Θράκη εγκαταλείφθηκε εθελόδουλα, ώστε να μην βρεθεί η Μεγάλη Βρετανία στη δυσάρεστη θέση να συγκρουσθεί με την Τουρκία. Αυτούς τούς πολιτικούς είχαμε !!!
Υπήρχε όμως μία στρατηγική συνιστώσα στο να αρνηθούν οι Έλληνες να εκκενώσουν την Ανατολική Θράκη. Μία τέτοια κατάσταση έφερνε αμέσως σε ευθεία αντιπαράθεση τους Συμμάχους με την Τουρκία κα το λιγότερο που θα κέρδιζαν οι Έλληνες ήταν πολύτιμος χρόνος. Η διάβαση των Τούρκων από τον Βόσπορο η τον Ελλήσποντο, που κατείχαν με ασθενείς δυνάμεις οι Άγγλοι, σήμαινε Αγγλο-Τουρκική σύγκρουση, κάτι που εξυπηρετούσε τα στρατηγικά συμφέροντα της Ελλάδας.Τίποτα δεν έγινε. Το Γιατί, είναι αντικείμενο έρευνας των ιστορικών του μέλλοντος.
Η εκκένωση της Ανατολικής Θράκης σήμαινε τη μετακίνηση των 260.000 Θρακών προσφύγων με την οικοσκευή τους και μέρος της σοδειάς τους, όπως και την αποχώρηση δεκάδων χιλιάδων προσφύγων από τη Μικρά Ασία, οι οποίοι τον προηγούμενο μήνα, με την κατάρρευση του μετώπου της Μικράς Ασίας, είχαν καταφύγει στη Θράκη.
Συμπληρώθηκαν φέτος 91 χρόνια από την υπογραφή της Συνθήκης των Σεβρών (1920), ένα ελπιδοφόρο τότε ιστορικό ορόσημο, καθώς σηματοδοτούσε, ως επικείμενη, την ολοκλήρωση των απελευθερωτικών ελληνικών αγώνων, όμως τραγικά και αμετάκλητα κατέληξε στον αφανισμό του Ελληνισμού της Ιωνίας, προάγγελο του μετέπειτα αφανισμού του Ελληνισμού της Κωνσταντινούπολης, της τουρκικής στρατιωτικής κατοχής στην Κύπρο, καθώς και της σύγχρονης διαρκούς τουρκικής απειλής στο Αιγαίο.
Επανερχόμενοι στην Θράκη συναντάμε την Ελληνική χριστιανική κοινότητα και την μουσουλμανική θρησκευτική μειονότητα με επικεφαλή τόν Μουφτή.
Ο τονισμός της διαφορετικότητος στην θρησκεία, έχει να κάνει με την προσπάθεια της Τουρκίας να “περάσει” τα σχέδιά της μέσα απο αυτήν, και να αξιοποιήσει την ιδιαιτερότητα, την θρησκευτική ώς “σύγκρουση” εθνική, πρός όφελος επεκτατικών σχεδίων της.
Μουφτής είναι ιερατικός βαθμός ειδικότερα του σουνιτικού κλάδου της μουσουλμανικής θρησκείας. Είναι ο ερμηνευτής του Κορανίου για την απόδοση δικαιοσύνης.
Μουφτής είναι ο ερμηνευτής του νόμου, ο Μουσουλμάνος θεολόγος εντεταλμένος να εκδίδει φετφάδες (γνωμοδοτήσεις βάσει της Σαρίας ) στους πιστούς, κατόπιν ερωτήσεως.
Ως συνεχιστής του δικαστικού ρόλου του Μωάμεθ, ο θεσμός απαντάται από νωρίς στην ιστορία του Ισλάμ. Ο ίδιος ο Προφήτης θεωρείται ο πρώτος μουφτής, βάσει αποσπασμάτων του Κορανίου.
Αρχικά επρόκειτο για διανοούμενους με ευρεία γνώση επί του Κορανίου, των ιερών παραδόσεων - χαντίθ (αραβικά الحديث), της αραβικής γλώσσας και νομικών θεμάτων οι οποίοι έχαιραν αναγνώρισης από την κοινότητά τους ως υποδείγματα ηθικής και δικαϊκής σοφίας.
Οι μουφτήδες των μουσουλμανικών κοινοτήτων της Ελλάδας στους οποίους αναγνωρίσθηκαν από την Ελληνική Πολιτεία, καθήκοντα δικαστού για θέματα οικογενειακού δικαίου μεταξύ Μουσουλμάνων (Ελλήνων) πολιτών (γάμος, διαζύγιο, κηδεμονίες, διαθήκες, πιστοποιήσεις επιτρεπόμενων τροφών, κλπ), διορίζονται από επιτροπή μουσουλμάνων υπό την προεδρία του Νομάρχη.
Η Μουφτεία είναι δημόσια υπηρεσία που υπάγεται στο Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων και οι διορισμοί σε αυτήν γίνονται μέσω ΑΣΕΠ.
Ο Μουφτής στην Δυτική Θράκη μισθοδοτείται από το Δημόσιο Ταμείο πολύ πριν οι Έλληνες Χριστιανοί ιερείς ενταχθούν σ΄αυτό.
Ορίζονταν ή παύονταν παλαιότερα με Βασιλικό Διάταγμα, σήμερα με Προεδρικό Διάταγμα κατόπιν εισήγησης (πρότασης) του Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων.
Ο θεσμός της μουφτείας λειτουργεί στην περιοχή της Δυτικής Θράκης από την προσάρτησή της στο ελληνικό κράτος, το 1923, και αποτελεί κληρονομιά του οθωμανικού συστήματος διοίκησης.
Σαρία είναι ιδέα ενός συστήματος θείου νόμου, μιας ατραπού πίστης και πρακτικής, εννοείται ο ισλαμικός θρησκευτικός κώδικας διαβίωσης.
Τα τελευταία χρόνια υπάρχουν πολλοί Έλληνες νομικοί οι οποίοι είναι υπέρ της κατάργησης της Σαρίας στην Θράκη και χρησιμοποιούν ως επιχείρημα ότι η Ελλάδα είναι η μοναδική Ευρωπαϊκή χώρα όπου εφαρμόζεται η Σαρία.
Υποστηρίζουν ότι η εφαρμογή της Σαρίας συνεπάγεται πολλές φορές και παραβίαση των ατομικών δικαιωμάτων και της ισότητας των δύο φύλων (π.χ. όταν εφαρμόζεται η Σαρία σε οικογενειακό δίκαιο έχουν παρουσιαστεί περιπτώσεις ανισομέρειας στην κληρονομική διαδοχή).
Επίσης επιχείρημα των νομικών είναι το ότι ακόμη και στην Τουρκία η Σαρία έχει καταργηθεί από το 1926.
Τί ζήτησε ο τούρκος πρωθυπουργός της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στη γενική συνέλευση του ΟΗΕ την Παρασκευή 23 Σεπτεμβρίου 2011;
«Θέλει και η Τουρκία κάτι, μας είπε, θέλει να εκλέγει τον Μουφτή της στην Θράκη που κατοικείται από “τούρκους” Μουσουλμάνους».
Οι μουφτήδες σαν πνευματικοί ηγέτες σ’ όλο τον κόσμο και στην Τουρκία, διορίζονται και δεν εκλέγονται. Διότι και ο δικαστής διορίζεται και δεν εκλέγεται.
Τα περί μουφτήδων καθορίζονται στην ελληνοτουρκική συνθήκη του Νοεμβρίου 1913, μετά τους βαλκανικούς πολέμους. Στην ιεραρχία δημοσίων λειτουργών ο μουφτής έχει βαθμό γενικού γραμματέα υπουργείου, απολαμβάνοντας και όλα τα σχετικά προνόμια (αυτοκίνητο, μισθός κλπ).
Παρ’όλα αυτά ο στόχος της εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας είναι να παρεμβαίνει σοβαρά στην κοινωνική ζωή της Ελληνικής Θράκης.
Το 1990 και ενώ υπήρχαν νόμιμοι μουφτήδες έγινε στην Θράκη από τοπικούς παράγοντες της μειονότητας παρωδία εκλογών και εξέλεξαν τους ψευτομουφτήδες Μ. Αγγά και Ι. Σερήφ.
Σύμφωνα με τον Τύπο τα ονόματα του Μ. Αγγά (ο οποίος απεβίωσε προ ολίγων ετών), αλλά και μειονοτικών πολιτικών, αναφέρθηκε ότι ήταν ενεργά και δραστήρια μέλη για το χώρο της ελληνικής Θράκης, της παρακρατικής οργάνωσης Εργκενέκον, η οποία εκδικάζεται μέχρι σήμερα στην Τουρκία.
Στις εκλογές του 2006 στην Ξάνθη, για ανάδειξη ψευτομουφτή, συμμετείχε περιορισμένος και προεπιλεγμένος αριθμός μουσουλμάνων με αποκλεισμό βεβαίως των γυναικών.
Σήμερα οι ψευτομουφτήδες παράνομα και αφού ντυθούν τις μεγαλοπρεπείς λευκές στολές τους συμμετέχουν σχεδόν σε όλες τις εκδηλώσεις του τουρκικού προξενείου Κομοτηνής.
Τελευταία σε ισλαμικό συνέδριο στην Κωνσταντινούπολη φωτογραφήθηκαν και με τον πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο ο οποίος εκλήθη εκεί από τους διοργανωτές.
Αλήθεια δεν βρέθηκε κάποιος να προστατεύσει τον πατριάρχη;
Όλοι οι Τούρκοι επίσημοι κατά τις επισκέψεις τους στη Θράκη (υπουργοί, νομάρχες, ο πρέσβης της Τουρκίας στην Αθήνα), πρόσφατα ο προκλητικός κ. Νταβούντογλου, περνάνε απαραίτητα από τους ψευτομουφτήδες, με αποκλειστικό σκοπό τη νομιμοποίησή τους.
Με απλή ανάγνωση παρατηρούμε ότι το μουσουλμανικό τόξο στα βόρεια σύνορα της Ελλάδας και για το οποίο από ετών έχουν γίνει πολλές συζητήσεις και έχουν γραφτεί αρκετά, είναι υπαρκτό, ενεργό και κινείται βάσει ενός πολύ καλά, οργανωμένου σχεδίου από την Άγκυρα.
Είναι γνωστό ότι τα κυριαρχικά δικαιώματα της Τουρκίας τελειώνουν ανατολικά του ποταμού Έβρου, των νησιών του Αιγαίου Δωδεκανήσου, βόρεια του Καστελλόριζου.
Στη Θράκη, όπως και σε όλη την Ελλάδα, ισχύει η ισονομία, ισοπολιτεία και η θρησκευτική ελευθερία. Οι Έλληνες πολίτες μουσουλμάνοι στο θρήσκευμα πράγματι πιέζονται και μάλιστα ασφυκτικά και προκλητικά με διαφόρους τρόπους και βάσει σχεδίου μόνο από το τουρκικό προξενείο Κομοτηνής και από τους πράκτορές του (φανερούς και αφανείς).
Αντί να ενισχύσουμε την άμυνά μας με τόλμη και αποφασιστικότητα και να δώσουμε ένα νέο όραμα στο καταπτοημένο Έθνος μας, όπως έκαναν άλλοτε οι Μαραθωνομάχοι και Σαλαμινομάχοι Αθηναίοι, οι “300” του Λεωνίδα, και με θυσίες, κόπους και μόχθους να αντιμετωπίσουμε την Τουρκία που επιβουλεύεται την Ελευθερία και Εθνική μας Ανεξαρτησία και Ακεραιότητα, οι ηγέτες μας εδώ και δεκαετίες συνεχώς υποχωρούν και συμμορφώνονται πλήρως προς τα κελεύσματα της εξουσιαστικής και εγκληματικής διεθνούς οικονομικής μαφίας και των «υποτακτικών» της.
Την υποχώρηση την αποκαλούν ρεαλιστική πολιτική, τον πατριωτισμό τον θεωρούν εθνικισμό και την κοινή λογική την λένε αδιαλλαξία.
Ο Πρωθυπουργός, η Κυβέρνηση, το Κοινοβούλιο και ο αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολιτεύσεως, τα δύο μεγάλα κόμματα (ΠΑΣΟΚ,ΝΔ), εδώ και χρόνια, δηλώνουν ανερυθρίαστα ότι είναι «Εθνική Στρατηγική» η ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ, και προωθούν με κάθε μέσον, την είσοδό της στην Ευρώπη, χωρίς όρους και χωρίς προϋποθέσεις.
Ο στρατηγός Μόλκε είχε πει ότι η καλύτερη νίκη είναι να υπαγορεύσεις στον αντίπαλο να πράττει αυτά που εσύ θέλεις. Αυτό είναι το “προσκυνημένος”.
Αυτά όλα κινούνται στα όρια της εθνικής προδοσίας. Το «σφάξε με Αγά μου ν` αγιάσω» δεν αποτελεί πλέον επιλογή για το Έθνος, άς το καταλάβουν πλέον κάποιοι καρεκλοκένταυροι κρατικοδίαιτοι υπάλληλοι, οι οποίοι φέρονται παρόμοια με τους “καλογήρους της Πόλης προ της Αλώσεως, που αντί να μάχονται στα τείχη της Βασιλεύουσας, αυτοί μετρούσαν πόσοι Άγγελοι χωράνε στην μύτη της καρφίτσας”.
Ωστόσο, η ιστορική εμπειρία μας διδάσκει ότι λαοί που είναι αποφασισμένοι και θέλουν να επιβιώσουν βρίσκουν τα μέσα για να αντισταθούν.
<<Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία>>
Ήμασταν τρείς φίλοι, παιδιά, παίζαμε στην "πλατεία" στην Κομοτηνή, στον "καλέ", στούς "μαχαλάδες", στα "τσιμεντένια", στόν "μπουκλουτζά", μέσα στην ανεμελιά και στήν καλοσύνη, σ`αυτόν τόν πανέμορφο τόπο την ¨Θράκη" μας.
Γίναμε έφηβοι, ο καθένας, εδω και 43 χρόνια, τράβηξε τον "δρόμο" του, όμως, χωρίς να γνωρίζω που βρίσκονται αυτην την στιγμή, οι φίλοι μου, νοιώθω ακόμη όπως εκείνες τις ημέρες, νοιώθω την "αγκαλιά" της Θράκης μας.
Θά μπορούσα να σιγοτραγουδώ συνέχεια "Μικρό παιδί σαν ήμουνα, και πήγαινα σχολείο ....... " |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΕΣ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΟΥ ΧΩΡΙΣ ΥΒΡΕΙΣ. Παρατηρούμε ακραίες τοποθετήσεις αναγνωστών. ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ δεν θέλουμε να μπαίνουμε στη δύσκολη θέση να μην βάζουμε ΟΛΑ τα σχόλια. Δόξα στο Θεό η Ελληνική γλώσα είναι πλούσια ωστε να μην χρειάζονται ακραίες εκφράσεις.