Απέναντι στους εκβιασμούς.Του Μενέλαου Τασιόπουλου

Με τον τρόπο αυτό τα καθεστωτικά κόμματα θα επιχειρήσουν υπό την ασφυκτική πίεση μιας απολύτως αντιδημοκρατικής και αποικιοκρατικής Ευρώπης των ηπειρωτικών δυνάμεων , που μας έκαναν γνωστή οι Μέρκελ –Σαρκοζί, αλλά και ο επικεφαλής του Eurogroup Όλι Ρεν , ο τελευταίος λίγο πριν την βραδινή συνάντηση των τριών στο Προεδρικό Μέγαρο...

Η Ελλάδα , σε επίπεδο κομμάτων εξουσίας επέλεξε, να προχωρήσει σε μια κυβέρνηση εθνικής συνεργασίας , περισσότερο πολιτική , λόγω της ατζέντας που έχει να διαχειρισθεί το επόμενο 5μηνο, παρά τεχνοκρατική.

Μέσα σε 24 ώρες θα συμφωνηθεί από τους Παπανδρέου- Σαμαρά ο επικεφαλής και η σύνθεση της νέας κυβέρνησης, η οποία θα στηριχθεί στην εντολή που έλαβε το ΠΑΣΟΚ το 2009 και στην τελική φάση της συνεννόησης, για να τηρηθεί και το πνεύμα της εθνικής συγκρότησης , θα υπάρξει σύγκλιση σύσκεψης όλων των πολιτικών αρχηγών, υπό τον Παπούλια. Η Αριστερά αρνείται να παραστεί και σηματοδοτεί την στάση της στη συνέχεια.

Το χρονικό όριο της νέας κυβέρνησης κινείται περίπου στους 5 μήνες, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι υπό την πίεση του Βερολίνου, δεν μπορεί να φθάσει και στον επόμενο Ιούνιο. Στο τέλος της θητείας της θα υπάρξουν άμεσα εκλογές.

Το Ελληνικό πολιτικό σύστημα έχοντας χάσει στον απόλυτο βαθμό την πρωτοβουλία των κινήσεων σχετικά με τον τρόπο που η Ελλάδα θα παρακολουθήσει την συγκρότηση του Μνημονίου 2 , το PSI και το ενδεχόμενο να υπάρξει κραχ στην εσωτερική αγορά της χώρας αν δεν αλλάξει ο προσανατολισμός των μέτρων ή τουλάχιστον αν δεν αλλάξει η πολιτική των φόρων και η δυνατότητα παροχής ρευστότητας από τις τράπεζες στις επιχειρήσεις, καταλήγει να αυτοεξαιρείται από την διακυβέρνηση της χώρας.

Ανάλογα με τη σύνθεση της κυβέρνησης που θα έχει ανακοινωθεί προφανώς στο επόμενο 48ωρο, μετά από διαβουλεύσεις , θα μπορέσουμε να κατανοήσουμε και να προδιαγράψουμε τον απόλυτο βαθμό επιρροής του Βερολίνου- Παρισιού στην κεντρική πολιτική της Ελλάδος, περιορίζοντας στο ελάχιστο την δυνατότητα του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ, στη διαμόρφωση των αποφάσεων και τις κεντρικές επιλογές, που θα ακολουθηθούν , το χρονικό αυτό διάστημα.

Όλα αυτά συμβαίνουν στην Ελλάδα την ίδια στιγμή που η Ιταλία μπαίνει στο ΔΝΤ και ζητείται από το Βερολίνο- Παρίσι- Βρυξέλλες η αντικατάσταση Μπερλουσκόνι, σε μία επίσης απευθείας ανάμειξη στα εσωτερικά ζητήματα και την επιλογή κυβέρνησης σε άλλη χώρα, όπως με άλλους όρους έχει συμβεί και στην Ελλάδα.

Του επόμενους δραματικούς μήνες και στο πρώτο εξάμηνο του 2012, θα κριθεί η ενότητα της ευρωζώνης αλλά και το κατά πόσον τελικά και με ποιους όρους η Ελλάδα θα μείνει στις πρώτες υποψηφιότητες αποχώρησης από τη ζώνη του ευρώ, ας ελπίσουμε χωρίς την απειλή της άμεσης κάθετης χρεοκοπίας, ή θα παρακολουθήσουμε την διάσπαση της ζώνης του ευρώ μεταξύ ΑΑΑ , του Γερμανικού τόξου δηλαδή και των άλλων.

Το τέλος της Μεταπολίτευσης έρχεται με έναν κρότο και όχι με έναν λυγμό…