Είμαστε ξεφτίλες. Εκεί που ζητάγαμε τα ρέστα μας πήρανε τα σώβρακα και μας δώσαν μια τουλούμπα (ο απόηχος της επίσκεψης Ρέσλερ).Tου Σωτήρη Γλυκοφρύδη

 Είμαστε πραγματικά ξεφτίλες. Ο τίτλος του κειμένου δεν απέχει της πραγματικότητας. Είχαμε εκφράσει απαιτήσεις απο τη Γερμανία για τη Ζήμενς, τα υποβρύχια, για το κατοχικό δάνειο, και δεν ξέρω άλλο τι. Με την επίσκεψη του Ρέσλερ όλα κατέρρευσαν σε λίγη ώρα. Δηλώσαμε επισήμως ότι θα επιστρέψουμε τα δανεικά που έχουμε πάρει πλήρως και ανυπερθέτως, καθώς και ότι θα τακτοποιήσουμε τα χρέη που έχουμε προς τις Γερμανικές εταιρίες ασφαλώς και τάχιστα. Κυριολεκτικά είμαστε ξεφτίλες. Εδώ έχουμε πει πως τα λεφτά που έχουμε δεν μας φτάνουν ούτε για ένα μήνα, να δούμε που θα βρούμε τα 400 - 500 εκατομμύρια που τους χρωστάμε. Πράγματι μας ταιριάζει στην κυριολεξία το «ενώ λέγαμε πως μας χρωστούσανε μας πήρανε και τα σώβρακα». Ξεφτίλα, είμαστε κυριολεκτικά ξεφτίλα...
Και τι πήραμε ως ένδειξη καλής συμπεριφοράς; Μια τουλούμπα. Πραγματικά μια πομφόλυγα, μια ταπεινή σαν αγγούρι καλυβιώτικη, τόση - να τουλούμπα. 

            Ο Γερμανο-Ελληνικός επενδυτικός οργανισμός που θα συσταθεί να χρηματοδοτήσει επενδύσεις με επικέντρωση στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας είναι μια πραγματική τουλούμπα. Διότι δεν θα μετάσχουν σε αυτόν οι Γερμανικές τράπεζες βάζοντας λεφτά παρά μόνο οι Ελληνικές. Οι Γερμανοί θα περιοριστούν στο ρόλο της οργάνωσης, του μάνατζμεντ και του τεχνικού συμβούλου. Δηλαδή, θα μας δώσουνε τεχνογνωσία και μια μούρη στην αγορά, παίρνοντας εμείς το ρίσκο και βάζοντας τα χρήματα. Λεφτά οι Γερμανοί είπανε -καπούτ, διότι έχουνε ξεκαθαρίσει ότι η χώρα μας είναι με κανιβαλιστικό επενδυτικό ρίσκο. Οι Γερμανοί τραπεζίτες δήλωσαν πρόσφατα για τις εναλλακτικές πηγές πως η Ρουμανία, η Βουλγαρία και η Τουρκία, είναι επενδυτικά πιο ελκυστικές, και έχουν επίσης καλή ηλιοφάνεια. Σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα, η Ελλάδα στο δείκτη του επιχειρείν κατατάσσεται 109^η, μετά το Μπαγκλαντές, την Αιθιοπία και την Υεμένη. Γι’ αυτό οι εκπρόσωποι των φωτοβολταικών εταιριών που ήλθαν ανήκαν μόνο σε δεύτερο και τριτοκλασάτες εταιρίες.

            Πάμε τώρα στην επένδυση του φωτοβολταϊκού πάρκου παροχής ηλεκτρικής ενέργειας που υποτίθεται ότι θα τους την εξάγουμε. Μιλάμε για το φιλόδοξο πρόγραμμα Ήλιος που διατυμπανίζεται από την κυβέρνηση ότι θα μπούμε με αυτό δυναμικά με αυτό στον τομέα της πράσινης ενέργειας. Πράσινος ήλιος και πράσινα άλογα, η Ελλάδα δεν μπορεί να εξάγει ηλιακή ενέργεια αν δεν περάσουν 20 χρόνια, είπε υψηλόβαθμο στέλεχος της Γερμανικής Εταιρίας Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας. Μια οικονομοτεχνική μελέτη του προγράμματος Ήλιος, αν μιλάμε για κάτι σοβαρό σαν το αντίστοιχο πάρκο της Ισπανίας, θα αποδειχτεί με σοβαρές επιφυλάξεις ως προς το τι κέρδος θα μας αφήσει και αν αυτό θα είναι ανώτερο της οποιασδήποτε άλλης εκμετάλλευσης του χώρου που θα καταλάβει αυτό το πάρκο. Το κόστος αυτή τη στιγμή των ηλιακών κυψελών είναι μεγάλο, η τεχνική τους εξελίσσεται ραγδαία τείνοντας να καταλήξουν τα ηλιακά πάνελ αναλώσιμα και τα πρόσφατα, μετά απο μια 10 ετία, μουσιακό είδος. Άμεσα ωφελημένοι θα βγουν οικονομικά οι Γερμανοί που θα μας τα πουλήσουν (δεν νομίζω πως σκέφτηκε κανείς ότι θα μας τα χαρίσουν) οι οποίοι σε αυτό τον τομέα περνάνε δύσκολες στιγμές λόγω της επέλασης των Κινέζων.

            Πάμε τώρα στην επένδυση του λαδιού που θα απασχοληθούν 50 άτομα. Ολόκληρος αντικαγκελάριος της Γερμανίας, για 50 πρόσωπα απασχόλησης μιλά και ήλθε τελικά για να μας βγάλει το λάδι; Ουδεμία έκπληξη, άλλη μια απόδειξη το τι μας θεωρούν στην Ευρώπη. Φαληρημένους εντελώς και ζήτουλες ζητιάνους που δεν μπορούμε να εκμεταλλευτούμε ούτε το βασικό φυτικό προϊόν μας. Οι τουλούμπες θέλουν πράγματι και λίγο λάδι.

            Και φτάσαμε στο μέλι και την κανέλλα της τουλούμπας, που είναι η μαρίνα και ο τουρισμός. Μια μαρίνα σκαφών αποτελεί την πιο προσοδοφόρα και χαμηλού κόστους επένδυση, κι αν έχει και κάποιο ξενοδοχείο με ειδικό καθεστώς, ποιο το όφελος για μας; Θα καταντήσουμε αυτό που μόλις μετα βίας αποφύγαμε, να γίνουμε γκαρσόνια. Δώστε μου κι εμένα την άδεια και αυτά που δώσατε στους Γερμανούς και σας φτιάχνω μια μαρίνα αύριο.

            Η επίσκεψη  του όντως υποστηριχτή της Ελλάδος αντικαγκελαρίου Ρέσλερ υπήρξε καθαρά διερευνητική, αρχή πιλοτικής επένδυσης αλλά όχι σοβαρή επένδυση, προς μια Ελλάδα που άλλα προσδοκούσε και έμεινε τελικά ξεβράκωτη γλύφοντας με ιδεαλισμό τα όχι ακόμα μελωμένα δάχτυλά της. Μιας Ελλάδας που ενώ θέλει υψηλή τεχνολογία ως ψωμί, που ενώ έχει σφίξει το ζωνάρι, της επήλθε ένα ταπεινό ιδεαλιστικό γλυκό, που εντελώς ξεβράκωτη με τρόπο ιταμό σκύβει να το πιάσει. Ευτυχώς που έχουμε το Μεγαλέξανδρο ως σύμβολο εμείς ο Καραγκιόζης.