Νέας μορφής διακυβέρνηση.Γράφει ο Παναγιώτης Αποστόλου

Ο κ. Παπούλιας το 2005 εκλέγεται με τεράστια πλειοψηφία από την βουλή των Ελλήνων, Πρόεδρος της Προεδρευόμενης Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας. Η κ. Μπενάκη, Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων, επί κυβερνήσεως Ν.Δ. του Κώστα Καραμανλή, προσφωνεί από χειρογράφου εκ μέρους της βουλής των Ελλήνων, τον κ. Κάρολο Παπούλια για την εκλογή του στο ύπατο αξίωμα της χώρας, του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας, στις 12/12/2004  και μεταξύ άλλων αναφέρει:
«…Τα Εθνικά σύνορα και ένα μέρος της Εθνικής κυριαρχίας θα περιορισθούν, χάριν της ειρήνης, της ευημερίας και της ασφάλειας στη διευρυμένη Ευρώπη, τα δικαιώματα του ανθρώπου και του πολίτη θα υποστούν μεταβολές καθώς θα μπορούν να προστατεύονται, αλλά ίσως και να παραβιάζονται από αρχές και εξουσίες πέραν των γνωστών και καθιερωμένων και πάντως η Δημοκρατία θα συναντήσει προκλήσεις και θα δοκιμασθεί από ενδεχόμενες νέες μορφές διακυβέρνησης …»
 Προχθές, στην 24ωρη πανεργατική απεργία της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, δυστυχώς επαληθεύτηκε για άλλη μια φορά η κ. Μπενάκη καθώς καταλύθηκε κάθε είδος νομιμότητας και δημοκρατίας. Δεν πρέπει να υπάρχει πλέον, κανείς κακόπιστος που να μην θεωρεί πως όλες οι Κυβερνήσεις της μεταπολιτεύσεως κινήθηκαν συνειδητά βάσει καλοστημένου σχεδίου για την απόλυτη εξαθλίωση του λαού μας και της χρεοκοπίας της χώρας.

Επιβεβαιώθηκε για άλλη μια φορά πως η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν επιτρέπει στον εξαθλιωμένο λαό από τα δυσβάσταχτα οικονομικά μέτρα, που βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάθλιψης και της αυτοκτονίας, ούτε την δυνατότητα της διαμαρτυρίας.

Είναι προφανές πως η στρατοκρατούμενη Ελληνική Αστυνομία εφαρμόζει πλήρως τις εντολές της Ελληνικής Κυβέρνησης και συντάσσεται απόλυτα με τις αποφάσεις της νέας τάξεως πραγμάτων και της παγκοσμιοποίησης.

Όμως ο Ελληνικός λαός αρχίζει να ξυπνά και πλέον βρυχάται. Αυτή η ανίκανη, αναιμική και αντιλαϊκή κυβέρνηση μετράει ημέρες πολιτικής ύπαρξης. Φθάνει η ώρα που όλοι αυτοί θα λογοδοτήσουν στον Ελληνικό λαό για τις αποφάσεις τους, με τις οποίες τον εξαθλίωσαν και του στέρησαν την ελπίδα ενός καλύτερου αύριο, για  αυτούς και τα παιδιά τους.

Στο τεράστιο σε όγκο και παλμό, πανεργατικό συλλαλητήριο, για πρώτη φορά βροντοφώναξαν τόσο έντονα: «Οργή λαού, φωνή Θεού».