Στου...Όθωνα τα χρόνια! Του Νίκου Χατζηνικολάου

ΕINAI κοινή και πάνδημη η διαπίστωση ότι η χώρα μας, εκτός από την οικονομική, αντιμετωπίζει πλέον και βαθιά πολιτική κρίση, η οποία τους τελευταίους μήνες έχει μετεξελιχθεί σε επικίνδυνο κυβερνητικό κενό. Η απουσία ισχυρής πολιτικής διεύθυνσης στη διακυβέρνηση του τόπου επισημαίνεται σήμερα ακόμη και από τους ίδιους τους βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος... Δεκατέσσερις από αυτούς, με δηλώσεις τους στο φύλλο της εφημερίδας μας, επισημαίνουν το οξύ πρόβλημα και προτείνουν κυβέρνηση ευρύτερης συνεργασίας. Αρκετοί μάλιστα εμφανίζονται έτοιμοι να «θυσιάσουν» τον Γιώργο Παπανδρέου και να προκρίνουν μια άλλη προσωπικότητα για την πρωθυπουργία! Χαρακτηριστικό είναι ότι ανάλογες απόψεις διατυπώνουν πλέον δημόσια ακόμη και ηγετικά στελέχη του σκληρού παπανδρεϊκού πυρήνα του ΠΑΣΟΚ, όπως ο Τηλέμαχος Χυτήρης! ΟΤΑΝ το πάλαι ποτέ δεξί χέρι του Ανδρέα Παπανδρέου, αλλά και του σημερινού πρωθυπουργού στη συνέχεια, δηλώνει ότι «η χώρα χρειάζεται συγκυβέρνηση με τη Ν.Δ. και όποιον άλλον, για τουλάχιστον έξι μήνες με την παρούσα Βουλή, προκειμένου να αντιμετωπιστούν τα επείγοντα και να προετοιμαστούν οι εκλογές», είναι προφανές ότι παραδέχεται ανοικτά την αδυναμία του σημερινού σχήματος να κυβερνήσει. «Ας αποφασίσουν μεταξύ τους με ποιον πρωθυπουργό», συμπληρώνει ο Τηλέμαχος Χυτήρης. Και βέβαια, δεν είναι ο μόνος πράσινος βουλευτής που προτείνει κυβέρνηση συνεργασίας, χωρίς να «κολλάει» στο όνομα του πρωθυπουργού... Ανάλογες θέσεις διατυπώνουν σήμερα στην Real news πολλά στελέχη του κυβερνώντος κόμματος, αποκαλύπτοντας με τον τρόπο αυτό τη βαθιά απογοήτευσή τους για τις κάκιστες κυβερνητικές επιδόσεις του τελευταίου διαστήματος, αλλά και για την ουσιαστική «παραίτηση» του πρωθυπουργού! Είναι άλλωστε κοινό μυστικό ότι ο Γ. Παπανδρέου, μετά από εκείνη την αποτυχημένη προσπάθεια συνεννόησής του με τον Αντώνη Σαμαρά, για το ενδεχόμενο συνεργασίας των δύο παρατάξεων, παρέδωσε το τιμόνι της χώρας στον πρωθυπουργεύοντα πλέον Ευάγγελο Βενιζέλο. ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ, όμως, είναι ότι η ακυβερνησία, που διαπιστώνουμε όλοι στο εσωτερικό της χώρας, απασχολεί τώρα έντονα και τους δανειστές μας. Η Ευρωπαϊκή Ένωση προετοιμάζει σχέδιο «ηγεμονίας», όπως το ονομάζει, για την επιβολή σκληρής επιτροπείας στη χώρα μας. Το σχέδιο αυτό, που αποκαλύπτει σήμερα στην «R» ο ανταποκριτής μας στις Βρυξέλλες Θάνος Αθανασίου, εδράζεται στη διαπίστωση ότι «η ελληνική δημόσια διοίκηση δεν είναι σε θέση να εφαρμόσει το οικονομικό πρόγραμμα» και ότι «τα στελέχη της δεν γνωρίζουν, δεν μπορούν να μάθουν και δεν επιθυμούν να βγουν από τον μικρόκοσμό τους, με αποτέλεσμα η γραφειοκρατία, η έλλειψη συντονισμού και η αλληλοκάλυψη να πνίγουν κάθε υγιή προσπάθεια και επομένως τη βιωσιμότητα της ελληνικής οικονομίας». Η λύση που προτείνεται στο σκληρό αυτό σχέδιο «ηγεμονίας», που θα επιβληθεί στη χώρα μας αμέσως μετά το κούρεμα του δημοσίου χρέους μας, είναι «η εισαγωγή τεχνογνωσίας, η επιβολή της στη διοίκηση και, κυρίως, η εκχώρηση διοικητικών πράξεων σε στελέχη της... εισαγόμενης διοίκησης, για ένα διάστημα». ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ θα εγκατασταθεί στη χώρα σκιώδης κυβέρνηση, πάνω από την υπάρχουσα, με «πρωθυπουργό» τον Ράιχενμπαχ και με «υπουργούς» στελέχη από την Κομισιόν και από τα κράτη-μέλη. Φορολογικό σύστημα, Δικαιοσύνη, ασφαλιστικά ταμεία, εφορίες και επιτελικά γραφεία υπουργείων θα εποπτεύονται, θα υπόκεινται σε αναδρομικό εσωτερικό έλεγχο, θα αναδομούνται από τη σκιώδη κυβέρνηση Ράιχενμπαχ και τέλος, όταν αυτή κρίνει ότι έφθασε το πλήρωμα του χρόνου, θα αποδίδονται στην ελληνική διοίκηση. Και για να τα επιτύχουν όλα αυτά, οι επόπτες και οι εσωτερικοί ελεγκτές θα έχουν δικαίωμα απολύσεων και προσλήψεων, επιβολής ποινών και επιβραβεύσεων, ενώ θα δίνουν λόγο απευθείας σε ειδική σύνθεση του Eurogroup, στην οποία θα μετέχουν πλέον μόνον οι οικονομικά ισχυροί της Ευρώπης. Πρόκειται για σχέδιο-πείραμα που, αν επιτύχει, θα χρησιμοποιηθεί μελλοντικά και αλλού στην Ε.Ε., ενώ εν καιρώ μπορεί να εξελιχθεί σε κοινοτικό πρότυπο δημόσιας διοίκησης που θα αντικαταστήσει τα εθνικά. ΕΙΝΑΙ, λοιπόν, ηλίου φαεινότερον ότι οι ισχυροί της Ευρώπης δεν προτίθενται να κουρέψουν μόνο το χρέος μας, αλλά και την εθνική μας κυριαρχία. Και μιλάμε για βαθύ και οδυνηρό κούρεμα! Η χώρα θα μετατραπεί σε νομαρχία των Βρυξελλών, για να μην πω του Βερολίνου, όπου θα λαμβάνονται πλέον όλες οι αποφάσεις. ΟΛΕΣ! Η εκλεγμένη κυβέρνησή μας θα έχει στο εξής διεκπεραιωτικό μόνο ρόλο και διακοσμητικό χαρακτήρα... Ο πρωθυπουργός μας θα αναφέρεται στον Ράιχενμπαχ, στον νέο... Όθωνα! Και βέβαια, αν κανείς θεωρεί ότι η εξέλιξη των εθνικών μας θεμάτων δεν θα επηρεαστεί δραματικά από την οικονομική και πολιτική μας αδυναμία, πλανάται πλάνην οικτράν! Τι περιμένουν, λοιπόν, οι πολιτικοί μας ταγοί; Πόσο πιο χαμηλά πρέπει να κατέβει η χώρα στη σκάλα του κακού για να αποφασίσουν να παραμερίσουν τις άκαιρες προσωπικές τους φιλοδοξίες και να συνεργασθούν; Δεν είναι προτιμότερο να προλάβουν ένα εθνικό «ατύχημα», παρά να συρθούν στο τραπέζι της συνεννόησης εκ των υστέρων, για να περιορίσουν τις συνέπειές του; Τόση ανωριμότητα; Τόση ανευθυνότητα; Τόσος πολιτικός αμοραλισμός;