Xασίσι και Πατρίδα. Του Κώστα Πικραμένου*

Ο ΓΑΠ έχει συγκεκριμένες πολιτικές θέσεις και ιδέες τις οποίες υπερασπίζεται με θάρρος. Είναι από τους ελάχιστους πολιτικούς άνδρες που τολμάει να «προκαλεί» ανεξάρτητα από την ορθότητα ή τη βιωσιμότητα των απόψεων του. Πχ η απαγόρευση του καπνίσματος σε δημόσιους κλειστούς χώρους αποτελεί ήδη πραγματικότητα σε πολλές Δυτικές (πολιτισμένες) χώρες όχι όμως στη Βαλκανική ημι-πολιτισμένη Ελλάδα. Ο γάμος ή το σύμφωνο συμβίωσης ομοφυλοφίλων αποτελεί τμήμα του αστικού δικαίου σε πολλές Δυτικές χώρες όχι όμως στη ψευδο-συντηριτική Ελλάδα...

Το πρόβλημα με την πολιτική του ΓΑΠ είναι ότι θέλει να «εκσυγχρονίσει» την κοινωνία ξεκινώντας από «πάνω προς τα κάτω» χωρίς καμία προετοιμασία και με την τακτική του «κρυφτούλι». Το νομοσχέδιο για την αποποινικοποίηση της κάνναβης (χασίσι) ή το νομοσχέδιο για τους υδρογονάνθρακες ή η στρατηγική σχέση με Τουρκία και Ισραήλ ή ο νόμος για τους μετανάστες και η ψήφος αυτών στις τοπικές εκλογές ή η προσφυγή στη Χάγη με «ανοιχτή ατζέντα» ή η ανέγερση τζαμιού στην Αθήνα με δημόσιο κόστος δεν τίθενται σε δημοψήφισμα και δημόσιο διάλογο όπως ο ΓΑΠ προτείνει για ...άλλα όμως ζητήματα πχ μονιμοποίηση δημοσίων υπαλλήλων, ιδιωτικοποιήσεις κλπ.

Γιατί ο ΓΑΠ φοβάται να θέσει τις απόψεις του στην ετυμηγορία της λαϊκής εξουσίας; Γιατί θέλει δημοψηφίσματα αλα κάρτ; Ο λόγος είναι απλός. Ο ΓΑΠ θεωρεί τον Ελληνικό Λαό που τον ψήφισε γιατί «λεφτά υπάρχουν» ως ανώριμο, απαίδευτο, συντηριτικό και σε μερικές περιπτώσεις κάφρο. Βέβαια ο Ελληνικός Λαός έχει δείξει στο παρελθόν (αλλά και τώρα) στοιχεία καφρίλας και έλλειψης παιδείας όμως η λαϊκή ψήφος οδήγησε τον ΓΑΠ στην εξουσία. Και στο προεκλογικό πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ δεν γίνεται λόγος για χασίσι στα μπαλκόνια, για μοίρασμα του Αιγαίου, για ψήφο μεταναστών, για Χάγη με ανοιχτή ατζέντα, για υδρογονάνθρακες κλπ
Ο ΓΑΠ βλέπει την κυβέρνηση του να κατρακυλά στις δημοσκοπήσεις και η πίεση για πρόωρες εκλογές θα αυξάνεται μέρα με τη μέρα. Ένας νέος εκλογικό νόμος δεν θα «σώσει» τους θιασώτεςτου νεο-οθωμανισμού και της ψευδο-πολυπολιτισμικότητας στην Ελλάδα. (Για το Νεο-οθωμανισμό της Τουρκίας μπορείτε να διαβάσετε στο βιβλίο μου «Τα Διπλωματικά Έγγραφα για την Τουρκία» http://ekdotika.blogspot.com)
Την ίδια στιγμή μία συγκυβέρνηση ΝΔ-ΛΑΟΣ θα οδηγήσει τη χώρα στη στασιμότητα και τον άκρατο λαϊκισμό. Ο τόπος χρειάζεται μία αυτοδύναμη πατριωτική κυβέρνηση όπου τα στρατηγικά Υπουργεία (Ανάπτυξης, Ενέργειας, Άμυνας, Εξωτερικών, Τουρισμού, Εσωτερικών) θα διοικούνται με 10ετή στρατηγικά σχέδια και τεχνοκράτες Υπουργούς και όχι από Βουλευτές (ρουσφετιών). Οι τελευταίοι θα περιοριστούν στο Συνταγματικό νομοπαρασκευαστικό τους ρόλο. Αν ο Σαμαράς πιστεύει πραγματικά σε «επανεκίνηση της οικονομίας» και κατά συνέπεια «επανεκίνηση της εθνικής αξιοπρέπειας» οφείλει ήδη να έχει έτοιμη την «σκιώδη κυβέρνηση τεχνοκρατών» και όχι κυβέρνηση φίλων, κολλητών και συμβούλων που τους ενώνει ο αντι-μιτσοτακισμός.
Η Ελληνική κοινωνία θα πονέσει πολύ (και για δεκαετίες) προκειμένου να σπάσει ο κρατισμός στην οικονομία και η φαυλοκρατία. Στη διαδικασία αυτή κάποιοι θα ξενητευτούν αναζητώντας ένα καλύτερο αύριο, οι περισσότεροι που θα μείνουν θα ζήσουν στην ανασφάλεια του αύριο, μερικοί θα στραφούν στα κάθε λογής «υποκατάστατα» ενώ λίγοι θα κερδοσκοπήσουν αλλά η επόμενη γενιά (και όχι η σημερινή νέα γενιά) θα ζήσει καλύτερες ημέρες. Μέχρι τότε ταξιτζίδες, κρατικοδίαιτοι και φοροφυγάδες θα δίνουν «μάχη επιβίωσης και κεκτημένων».
*Ο Κώστας Πικραμένος είναι συγγραφέας του βιβλίου «Wikileaks – Tα Διπλωματικά Εγγραφα για την Τουρκία» (http://ekdotika.blogspot.com)