O βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρης Παπαδημούλης:Για την Ευρωπαϊκή κρίση και την παγκόσμια οικονομία

Τα πράγματα είναι δυσοίωνα και πρέπει να λέμε αλήθειες. Μόνο όταν κάνεις σωστή διάγνωση μπορείς να πετύχεις και μια σωστή θεραπεία .

Το οξύ ελληνικό πρόβλημα αποδείχτηκε ότι δεν αντιμετωπίστηκε με την απόφαση της Συνόδου Κορυφής στις 9 Ιουλίου, γι αυτό και οι κυβερνητικοί και οι άλλοι πανηγυρισμοί ξεθύμαναν γρήγορα. Οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης..

μετά τις κερδοσκοπικές επιθέσεις στα ομόλογα της Ισπανίας και της Ιταλίας, γύρισαν κυριολεκτικά με τα μαγιό από τις παραλίες και με τα μπουφάν από τις Άλπεις. Γιατί έχουμε δύο πράγματα που εκδηλώνονται ταυτόχρονα. Πρώτον μια παγκόσμια αστάθεια στην οικονομία λόγο της κρίσης χρέους στις ΗΠΑ και το κίνδυνο να γυρίσει σε ύφεση και αυτή η οικονομία, μετά από μια πολύ ασταθή και ασθενική ανάκαμψη. Το δεύτερο και  πιο σημαντικό για μας, είναι ότι αποδεικνύεται  ότι το πρόβλημα της ζώνης του ευρώ είναι  συστιμικό , η απάντηση  της 21^ης Απριλίου ήταν μια ασπιρίνη και η δημιουργία μιας καραντίνας ειδικά για την Ελλάδα, δεν αντιμετωπίζει το πρόβλημα.

Αυτή την ώρα χρειάζονται δραστικότερες λύσεις , με κυριότερη την μετατροπή της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας  σε δανειστή ύστατης καταφυγής  και την έκδοση Ευρωομολόγου. Δεν μπορεί να σταθεί σε τόσο δύσκολους καιρούς για την Παγκόσμια Οικονομία, ένα ισχυρό κοινό νόμισμα όπως το ευρώ, χωρίς μια ισχυρή Κεντρική Τράπεζα, χωρίς ένα σχέδιο για κοινή οικονομική πολιτική και χωρίς ένα ισχυρό Κοινοτικό Προϋπολογισμό ικανό να χρηματοδοτεί πολιτικές αλληλεγγύης, συνοχής, αναδιανομής, σαν κι αυτές που είναι γραμμένες στα κοινοτικά χαρτιά, αλλά δεν γίνονται στην πράξη.

Για τη κυβερνητική πολιτική στην κρίση χρέους

Θυμάται κανείς, τις μέρες των πανηγυρισμών, πόσα γράφτηκαν και  ειπώθηκαν για το περίφημο «σχέδιο Μάρσαλ» το οποίο θα ερχόταν στην Ελλάδα. Το σχέδιο δεν υπήρξε καν στο τελικό ανακοινωθέν. Υπήρξαν κάποιες διατυπώσεις σε ένα προσχέδιο και οι Έλληνες κυβερνώντες έσπευσαν να πανηγυρίσουν περιφέροντας αυτές τις διατυπώσεις, χωρίς να κλειδώσουν και να σιγουρέψουν ότι θα υπάρχουν στο τελικό πρόγραμμα. Έτσι το τελικό «σχέδιο Μάρσαλ»  είναι τα ήδη δεδομένα κοινοτικά χρήματα του ΕΣΠΑ που αγωνιωδώς παίρνονται διάφορα μέτρα για τη μείωση της εθνικής  συμμετοχής, προκειμένου να τρέξουν αυτά τα προγράμματα που πηγαίνουν σαν το κάβουρα. Δεν αρκούν αυτά.

Για να λέμε και της δικής μας καμπούρας, είναι έσχατη πλάνη να νομίζουμε ότι όλος ο πλανήτης θα δουλεύει για να καλύπτει την ασωτία, τα σκάνδαλα και τη συμπεριφορά του «τζίτζικα» με την οποία λειτουργούσαν για δεκαετίες οι Ελληνικές κυβερνήσεις. Χρειάζεται ασφαλώς δημοσιονομικό νοικοκύρεμα στην Ελλάδα και κυρίως χρειάζονται μέτρα για την ανάπτυξη, για  να περάσει η οικονομία σε θετικό πρόσημο, γιατί αν δεν παράγεις και δεν αυξάνεις το πλούτο σου , είναι αδύνατον να διαχειριστείς και το χρέος σου.

Χρειάζονται δηλαδή και αλλαγές στην Ευρώπη και ριζικές αλλαγές στην Ελλάδα. Με πρώτη αλλαγή στην Ελλάδα, μια αλλαγή πολίτικης προς τη κατεύθυνση της ανάπτυξης και της δικαιοσύνης. Γιατί κλείνει ενάμισης χρόνος που στην χώρα μας πληρώνουν οι φτωχότεροι και τα κορόιδα και τη γλυτώνουν οι πλούσιοι και οι φοροφυγάδες.

Για τις αντιδράσεις στη μείωση των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων

Οι Έλληνες δημόσιοι υπάλληλοι έχουν υποστεί ήδη μεγάλες μισθολογικές θυσίες και περικοπές. Έχουν χάσει δύο με τρεις μισθούς. Με το πολυνομοσχέδιο πριν λίγες μέρες κόπηκε άλλος ένας μισθός και με το ενιαίο μισθολόγιο ετοιμάζονται και νέες περικοπές. Το πολιτικό σύστημα που όλα αυτά τα χρόνια διόρισε με λογικές Μαυρογιαλούρου, πότε γαλάζιοι και πότε πράσινοι, έρχεται τώρα και κάνει αυτό που στα λόγια ξορκίζουν, οριζόντιες περικοπές «επί δικαίων και αδίκων». Το δικό τους ρουσφέτι ,που ενδεχομένως και τώρα κάθεται, την πληρώνει το ίδιο με το συνεπή και εργατικό δημόσιο υπάλληλο, γιατί υπάρχουν αρκετοί τέτοιοι.

Είναι τρελό την ώρα που θέλεις να βελτιώσεις την Παιδεία σου, να συγκρατήσεις σε ένα ανεκτό επίπεδο τα νοσοκομεία σου, να μαζέψεις φόρους, να μαζέψεις τους ημιυπαίθριους , να μην υπάρχει όργιο λαθρεμπορίου καυσίμων, εσύ να πηγαίνει και να κόβεις το μισθό από το δάσκαλο, το γιατρό, τον εφοριακό το κάθε δημόσιο λειτουργό . Πήγαινε και πιασε αυτούς που δε δουλεύουν, βάλε στη φυλακή τους κλέφτες, κτύπα τα  δικά σου ρουσφέτια που τους έχεις να περιδιαβαίνουν σε διάφορα πολιτικά γραφεία και  φτιάξε τη δημόσια διοίκηση.

Αυτό που υποστηρίζω είναι ότι αυτή την ώρα χρειάζεται η κυβέρνηση να κάνει μια τομή αποτελεσματικότητας αναδιοργάνωσης στη δημόσια διοίκηση, η οποία έχει σμπαραλιαστεί και δουλεύει τώρα το δημόσιο, χειρότερα από το μπάχαλο που άφησε η Νέα Δημοκρατία του Καραμανλή .

Η δική μας Αριστερά, ποτέ δεν έχει υποστηρίξει πρακτικές λευκής απεργίας, πρακτικές που οδηγούν στη μείωση των δημοσίων εσόδων ή στη   διασπάθιση του δημοσίου χρήματος. Αντίθετα υποστηρίξαμε, υποστηρίζουμε και θα υποστηρίξουμε, συλλογικές κινητοποιήσεις εργαζομένων που δικαίως θεωρούν ότι υφίστανται πολύ μεγάλα  βάρη άδικα οριζόντια επί δικαίων και αδίκων. Οι δημόσιοι υπάλληλοι αυτή τη περίοδο ανήκουν σε αυτή τη κατηγορία.

Για τη κυβερνητική πολιτική στην φοροδιαφυγή

Η κυβέρνηση αποφεύγει να δει μια απλή αλήθεια ,ότι έχει αποτύχει  παταγωδώς στον περιορισμό της φοροδιαφυγής, στην βελτίωση της απόδοσης του κράτους, και στην εξασφάλιση στοιχειώδους  συνταγματικής υποχρέωσης κάθε κυβέρνησης . Να βάζει  και τους πλούσιους να πληρώνουν φόρους στη Ελλάδα. Πληρώνουν οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι ,όσοι καταναλώνουν προϊόντα και υπηρεσίες, για τους υπόλοιπους  και ιδίως τα μεσαία, υψηλά και πολύ ψηλά στρώματα το φορολογικό σύστημα είναι σαν το δίσκο  εκκλησίας , «βάζουμε μέσα ότι γουστάρουμε».Πρέπει να κοιτάξουμε αυτό το θέμα γιατί ο προϋπολογισμός τρέχει  με 4,5 δις ευρώ μαύρη τρύπα τους πρώτους επτά μήνες. Αν δεν περιοριστεί η φοροδιαφυγή , δεν βελτιωθεί η απόδοση του κράτους ,δεν δοθούν ενέσεις για την ανάπτυξη της οικονομίας οι θυσίες και τα νέα μέτρα  θα πάνε χαμένα.

Το Σεπτέμβρη η κατάσταση  θα είναι  σαν το πιθάρι των  Δαναΐδων.