Για ποιο λόγο η Κρίση βαθαίνει συνεχώς και παγκόσμια;;

Όταν δανειζόμασταν μαζικά για να καταναλώσουμε και να στήσουμε επιχειρήσεις την τελευταία δεκαετία πριν από την κρίση,ουσιαστικά μεταφέραμε εισοδήματα από το μέλλον μας και τα καταναλώναμε εκείνη την στιγμή.Ουσιαστικά δηλαδή μεταφέραμε μελλοντικά ΑΕΠ που φαγώθηκαν εκείνες τις στιγμές. Ήταν όμορφα αλλά αυτά τα χρήματα λείπουν από το σήμερα και θα λείπουν από πολλά μελλοντικά ΑΕΠ.

Αυτό έχει συμβεί μαζικά σε πλανητικό επίπεδο και σε όλα τα δυτικά κράτη

τα όποια θα γνωρίσουν αυτή την έλλειψη στο ΑΕΠ τους αλλά και με  μειώσεις σε διαφορές άξιες που επηρεάζουν τα ΑΕΠ τους.

Ζούμε τα χρόνια των φαγωμένων ΑΕΠ και όχι μόνο στην χώρα μας.

Για αυτό τον λόγο δεν θα σωθούν οι τράπεζες που έπαιξαν τον ρόλο του μεσάζοντα

και τώρα τρέχουν να βρουν αυτά που έχουν δανείσει και δανειστεί.

Θα έπρεπε ήδη να έχουν κλείσει πολλές από αυτές  αλλά διασώζονται από τα κράτη.

Η κρίση χρέους όμως ξεπερνά τους πολιτικούς  συνεχώς γιατί δεν βρίσκονται στο ίδιο σημείο όλοι.

Δεν βλέπουν όλοι το ίδιο πράγμα καθώς δεν έχει η κρίση τον ίδιο βαθμό ωρίμανσης παντού.

Για αυτό τον λόγο δεν θα σωθεί η ευρωζώνη που ήδη ουσιαστικά

έχει καταντήσει ένας απλός μηχανισμός στήριξης των τραπεζών της και επιβολής λιτότητας.

Θα επιβιώσουν τα κράτη που αντιλαμβάνονται την μεγάλη εικόνα και μπορούν να λειτουργήσουν άμεσα μονοθεματικά και αναπτυξιακά

ώστε αναπτύσσοντας συνεχώς το ΑΕΠ τους να καλύψουν αυτά τα χρήματα που φαγώθηκαν

σε προηγούμενες χρονιές και που παρουσιάζονται τώρα ως ελλείμματα.

Χρόνο με τον χρόνο,  μήνα με το μήνα, ώρα με την ώρα θα εμφανίζεται και νέο ΑΕΠ που λείπει από διάφορα κράτη
και θα  γίνεται κρατικό χρέος… και η κρίση  θα βαθαίνει.
Αυτό θα πάει πολύ μακριά.

Για να επιβιώσει η ευρωζώνη πρέπει να γίνει αμέσως ένας μηχανισμός ανάπτυξης, εργασίας, απασχόλησης, κατανάλωσης.

Γιάννης Παπαϊωάννου

αλλά αυτό είναι το λιγότερο πιθανό σενάριο.