Υπάρχουν στιγμές που οι περιστάσεις που βιώνουμε μοιάζουν κάπως
αταίριαστες με την ιδιοσυγκρασία μας. Μοιάζουμε θαρρεί κανείς πως
έχουμε βγει μέσα από την ελληνική ιστορία κι έχουμε βρεθεί σε ένα
κόσμο που οπωσδήποτε δεν έχει πλαστεί για εμάς. Οι αταίριαστοι είμαστε
όσοι επιμένουμε να παλεύουμε για την Πατρίδα και να δίνουμε την δική
μας μάχη για ιδέες και σύμβολα. Μια μάχη για να κρατήσουμε όρθια την
ελληνική σημαία και τους εχθρούς έξω από τις γραμμές του έθνους,όταν
οι σημερινοί ταγοί έχουν φέρει τον εχθρό κοντά μας με συμφωνητικά που
ποδοπατούν την ίδια την ιστορία μας. Και ο παράταιρος κόσμος είναι η
αγαπημένη μας Ελλάδα με τον συγκαιρινό λαό της να δέχεται την αλλοίωση
της εθνικής μας φυσιογνωμίας και την αρπαγή της ελευθερίας από χθεσινά
υποπόδια της οικουμένης που το μόνο που ξέρουν είναι να λεηλατούν ζωές
που δεν τους ανήκουν.
Το χειρότερο από όλα όσα μας συμβαίνουν είναι ότι ο ελληνικός λαός
έχει συνηθίσει να αποδέχεται τις συμφορές με την επίδειξη μιας
πρόσκαιρης γκρίνιας. Άντε το πολύ με το σφίξιμο της γροθιάς. Και στη
συνέχεια, αφού πρώτα έχει επιτρέψει σε κάπηλους ψευτοπροστάτες του
πολιτικού καθεστώτος και ενημερωτές τάχα πονόψυχους, όλοι τους μαζί με
τους εξουσιαστές το ίδιο λαοπλάνοι εξωμότες, ύστερα αποσύρονται
πιστεύοντας πως κάνανε το καθήκον τους και πως απόκαμε ο εχθρός του
λαού. Έτσι πιστεύουν πολλοί Έλληνες του καιρού μας. Αγνοί και
ευκολόπιστοι συνάμα. Όμως ο εχθρός δεν είναι μόνο απέναντι στον λαό,
αλλά είναι απέναντι και στο έθνος. Μισεί που εξακολουθούμε να είμαστε
Έλληνες. Και έτσι το μισελληνικό ασκέρι ορμά για να επιφέρει το θάνατο
της Ελληνικής Φυλής.
Δεν έχει σημασία αν οι μισέλληνες φορούν κουστούμι με γραβάτα ή στολή
στρατιωτική. Δεν έχει σημασία αν βαστούν ομόλογα ή όπλα. Ούτε αν
χαμογελούν ή είναι σκυθρωποί, αν θέλουν να μας «σώσουν» ή να μας
σκοτώσουν. Αν κάνουν πως μας κυβερνάνε ή μας αγαπάνε ή μας χιμάνε. Το
ζήτημα είναι πως κάποιοι μας βλέπουνε χαλαρούς και επιδιώκουν να μας
γονατίσουν ευκολότερα. Ξέρουν ότι ένας Έλληνας ξυπνητός και
ετοιμοπόλεμος, ένας Έλληνας με τα εθνικά αντανακλαστικά και το λαϊκό
αισθητήριο σε εγρήγορση, αυτός λοιπόν ο Έλληνας είναι ανίκητος.
Και από έσχατος της οικουμένης θα ξαναγίνει πρωταφέντης. Θα μπει στην
μάντρα και θα διώξει τους λύκους που έχουν εισχωρήσει. Και έτσι μέσα
από την προπαγάνδα του σάπιου εφησυχασμού οι προύχοντες του τόπου
έκαναν πρόθυμους και αποδεκτούς υπηκόους τους σκυφτούς αναγορεύοντας
αυτούς καλούς και ειρηνικούς πολίτες και είπαν τους άλλους, τους
επαναστάτες του Ελεύθερου Ελληνισμού κακούς και πολεμοχαρείς. Και ως
ανατρεπτικούς, είπανε να μας εξορίσουν από την κοινωνική και πολιτική
ζωή της Ελλάδος.
Εμείς λοιπόν οι «κακοί» Έλληνες, βλέποντας το κτήνος του διεθνιστικού
νεοταξισμού να έρχεται κατά πάνω στο τραυματισμένο Ελληνικό Έθνος και
το κράτος να φεύγει μακριά από το Έθνος, διαλέξαμε συνειδητά να
γίνουμε εξόριστοι και κοινωνοί μιας άλλης Ελλάδος. Θελήσαμε να
συνεχίσουμε την πορεία μας στη ζωή της Φυλής ως εξόριστοι και κοινωνοί
αντάμα στα νάματα του Εικοσιένα. Τότε που δεν κανόνιζε την πολιτική
τάξη το πρωτόκολλο του δυτικού ενδύματος ή οι καλές σχέσεις με
συμμάχους, δανειστές, γείτονες και τοκογλύφους. Τότε που τα σύνορα δεν
πέφτανε με τα κάστρα δίχως τουφεκιά, δίχως αντιλογία, δίχως απαίτηση
και στο τέλος κέρδος ελληνικό. Κέρδος σε Ελλάδα μεγαλύτερη και Έλληνες
υπερήφανους.
Τότε, στα δοξασμένα χρόνια του Ελληνισμού και στις κατοπινές
εθνικιστικές αναλαμπές του Έθνους μας, όταν δηλαδή θριαμβεύαμε, τα
δημοτικά τραγούδια ερμήνευαν καθάρια την θέληση του ελληνικού λαού.
Και όλα μαζί τα τραγούδια της ελληνικής ψυχής λέγανε: «πάω για θάνατο
στο αθάνατο ποτάμι, νερό να δώσω στην αγάπη μου να μην πεθάνει». Αυτός
είναι ο Αυθεντικός Έλληνας του Ελληνικού Εθνικοκοινωνισμού. Ο
Αυθεντικός Έλληνας που γέννησε πολιτισμούς να δημιουργεί έναν νέο
σύγχρονο Ελληνικό Πολιτισμό, ο Έλληνας γεννήτορας λαών να γίνει ο
Δυνατός της Οικουμένης, ο ελληνικός λαός να γίνει κυρίαρχος της γης
του και η αυτοθυσία του Ηρωικού Ελληνισμού να τρέφει τη Φυλή μας στο
διηνεκές. Να δίνει ο Έλλην Μαχητής ακόμη και με ένδοξο θάνατο στους
συντρόφους και συναγωνιστές του και στα αγαπημένα του πρόσωπα νερό
αγάπης και ζωής http://www.youtube.com/watch?v=crBN-yl0tqc
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
http://karachalios-spiros.blogspot.com
http://ethnikistikosagwn.blogspot.com
αταίριαστες με την ιδιοσυγκρασία μας. Μοιάζουμε θαρρεί κανείς πως
έχουμε βγει μέσα από την ελληνική ιστορία κι έχουμε βρεθεί σε ένα
κόσμο που οπωσδήποτε δεν έχει πλαστεί για εμάς. Οι αταίριαστοι είμαστε
όσοι επιμένουμε να παλεύουμε για την Πατρίδα και να δίνουμε την δική
μας μάχη για ιδέες και σύμβολα. Μια μάχη για να κρατήσουμε όρθια την
ελληνική σημαία και τους εχθρούς έξω από τις γραμμές του έθνους,όταν
οι σημερινοί ταγοί έχουν φέρει τον εχθρό κοντά μας με συμφωνητικά που
ποδοπατούν την ίδια την ιστορία μας. Και ο παράταιρος κόσμος είναι η
αγαπημένη μας Ελλάδα με τον συγκαιρινό λαό της να δέχεται την αλλοίωση
της εθνικής μας φυσιογνωμίας και την αρπαγή της ελευθερίας από χθεσινά
υποπόδια της οικουμένης που το μόνο που ξέρουν είναι να λεηλατούν ζωές
που δεν τους ανήκουν.
Το χειρότερο από όλα όσα μας συμβαίνουν είναι ότι ο ελληνικός λαός
έχει συνηθίσει να αποδέχεται τις συμφορές με την επίδειξη μιας
πρόσκαιρης γκρίνιας. Άντε το πολύ με το σφίξιμο της γροθιάς. Και στη
συνέχεια, αφού πρώτα έχει επιτρέψει σε κάπηλους ψευτοπροστάτες του
πολιτικού καθεστώτος και ενημερωτές τάχα πονόψυχους, όλοι τους μαζί με
τους εξουσιαστές το ίδιο λαοπλάνοι εξωμότες, ύστερα αποσύρονται
πιστεύοντας πως κάνανε το καθήκον τους και πως απόκαμε ο εχθρός του
λαού. Έτσι πιστεύουν πολλοί Έλληνες του καιρού μας. Αγνοί και
ευκολόπιστοι συνάμα. Όμως ο εχθρός δεν είναι μόνο απέναντι στον λαό,
αλλά είναι απέναντι και στο έθνος. Μισεί που εξακολουθούμε να είμαστε
Έλληνες. Και έτσι το μισελληνικό ασκέρι ορμά για να επιφέρει το θάνατο
της Ελληνικής Φυλής.
Δεν έχει σημασία αν οι μισέλληνες φορούν κουστούμι με γραβάτα ή στολή
στρατιωτική. Δεν έχει σημασία αν βαστούν ομόλογα ή όπλα. Ούτε αν
χαμογελούν ή είναι σκυθρωποί, αν θέλουν να μας «σώσουν» ή να μας
σκοτώσουν. Αν κάνουν πως μας κυβερνάνε ή μας αγαπάνε ή μας χιμάνε. Το
ζήτημα είναι πως κάποιοι μας βλέπουνε χαλαρούς και επιδιώκουν να μας
γονατίσουν ευκολότερα. Ξέρουν ότι ένας Έλληνας ξυπνητός και
ετοιμοπόλεμος, ένας Έλληνας με τα εθνικά αντανακλαστικά και το λαϊκό
αισθητήριο σε εγρήγορση, αυτός λοιπόν ο Έλληνας είναι ανίκητος.
Και από έσχατος της οικουμένης θα ξαναγίνει πρωταφέντης. Θα μπει στην
μάντρα και θα διώξει τους λύκους που έχουν εισχωρήσει. Και έτσι μέσα
από την προπαγάνδα του σάπιου εφησυχασμού οι προύχοντες του τόπου
έκαναν πρόθυμους και αποδεκτούς υπηκόους τους σκυφτούς αναγορεύοντας
αυτούς καλούς και ειρηνικούς πολίτες και είπαν τους άλλους, τους
επαναστάτες του Ελεύθερου Ελληνισμού κακούς και πολεμοχαρείς. Και ως
ανατρεπτικούς, είπανε να μας εξορίσουν από την κοινωνική και πολιτική
ζωή της Ελλάδος.
Εμείς λοιπόν οι «κακοί» Έλληνες, βλέποντας το κτήνος του διεθνιστικού
νεοταξισμού να έρχεται κατά πάνω στο τραυματισμένο Ελληνικό Έθνος και
το κράτος να φεύγει μακριά από το Έθνος, διαλέξαμε συνειδητά να
γίνουμε εξόριστοι και κοινωνοί μιας άλλης Ελλάδος. Θελήσαμε να
συνεχίσουμε την πορεία μας στη ζωή της Φυλής ως εξόριστοι και κοινωνοί
αντάμα στα νάματα του Εικοσιένα. Τότε που δεν κανόνιζε την πολιτική
τάξη το πρωτόκολλο του δυτικού ενδύματος ή οι καλές σχέσεις με
συμμάχους, δανειστές, γείτονες και τοκογλύφους. Τότε που τα σύνορα δεν
πέφτανε με τα κάστρα δίχως τουφεκιά, δίχως αντιλογία, δίχως απαίτηση
και στο τέλος κέρδος ελληνικό. Κέρδος σε Ελλάδα μεγαλύτερη και Έλληνες
υπερήφανους.
Τότε, στα δοξασμένα χρόνια του Ελληνισμού και στις κατοπινές
εθνικιστικές αναλαμπές του Έθνους μας, όταν δηλαδή θριαμβεύαμε, τα
δημοτικά τραγούδια ερμήνευαν καθάρια την θέληση του ελληνικού λαού.
Και όλα μαζί τα τραγούδια της ελληνικής ψυχής λέγανε: «πάω για θάνατο
στο αθάνατο ποτάμι, νερό να δώσω στην αγάπη μου να μην πεθάνει». Αυτός
είναι ο Αυθεντικός Έλληνας του Ελληνικού Εθνικοκοινωνισμού. Ο
Αυθεντικός Έλληνας που γέννησε πολιτισμούς να δημιουργεί έναν νέο
σύγχρονο Ελληνικό Πολιτισμό, ο Έλληνας γεννήτορας λαών να γίνει ο
Δυνατός της Οικουμένης, ο ελληνικός λαός να γίνει κυρίαρχος της γης
του και η αυτοθυσία του Ηρωικού Ελληνισμού να τρέφει τη Φυλή μας στο
διηνεκές. Να δίνει ο Έλλην Μαχητής ακόμη και με ένδοξο θάνατο στους
συντρόφους και συναγωνιστές του και στα αγαπημένα του πρόσωπα νερό
αγάπης και ζωής http://www.youtube.com/watch?v=crBN-yl0tqc
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
http://karachalios-spiros.blogspot.com
http://ethnikistikosagwn.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΕΣ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΟΥ ΧΩΡΙΣ ΥΒΡΕΙΣ. Παρατηρούμε ακραίες τοποθετήσεις αναγνωστών. ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ δεν θέλουμε να μπαίνουμε στη δύσκολη θέση να μην βάζουμε ΟΛΑ τα σχόλια. Δόξα στο Θεό η Ελληνική γλώσα είναι πλούσια ωστε να μην χρειάζονται ακραίες εκφράσεις.