ΕΛΛΗΝΑΣ ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΟΣ ΣΑΝ ΑΕΤΟΣ

Η κατοχή της ψευτιάς και της σκλαβιάς στην πατρίδα μας έχει πάρει πολύ άσχημη τροπή. Η παραμονή της μάλιστα σε θέση πολιτικής ευθύνης αποτελεί για τον ελληνικό λαό ντροπή. Είναι ντροπή να βασιλεύει το ψεύδος της κρίσης του δημοσίου ταμείου όταν υπάρχει στην πραγματικότητα κρίση αξιών και σκοπιμότητα αποδοχής των επερχομένων δεινών από τον ίδιο τον λαό. Είναι πραγματικό όνειδος να μετατρέπεται ένας ολόκληρος λαός σε μάζα παράκλητων, ικετών και επαιτών την στιγμή που προσάπτεται ματαιοδοξία και ακραία τάχα τάση σε όσους αντιδρούν. Όταν ακόμη υπάρχει ανοχή στην επιθυμία των πολιτικάντηδων να καταπνίξουν τις αντιδράσεις. 

Είναι τραγική κατάντια να προσδιορίζεται ως σκλαβιά μονάχα το καθεστώς της εν όπλοις κατοχής της Πατρίδος και να ονομάζεται κοινοτική βοήθεια και αλληλεγγύη η υπεξαίρεση του Ελληνικού Έθνους από μια συμμορία βάρβαρων ανθρώπων που ζουν καταπατώντας πατρίδες και κλέβοντας λαούς. Να μας εμφανίζουν την υπεξαίρεση ως μέγα κατόρθωμα οι ελληνόφωνοι και γραικύλοι πολιτικάντηδες από τα κοινοτικά άντρα του διεθνιστικού νεοταξισμού δια των προπαγανδιστικών τους μέσων και εμείς να αρκούμαστε στην δέσμευση του μέλλοντος των παιδιών μας και των παιδιών των παιδιών μας.

Και όταν πάλι μοιράσουμε θάλασσα και γη ελληνική με τους «γείτονες», να πρέπει και πάλι να πούμε ζήτω η ειρήνη. Κι ας κολυμπάει αυτή η ειρήνη επάνω σε αίμα ελληνικό που ρέει ίσα με τις μέρες μας. Να γκρινιάζουμε την ημέρα και να πλαγιάζουμε ήσυχοι τη νύχτα. Να διδάσκουν τα παιδιά μας πώς να συρρικνώνουν την πατρίδα τους, να κατηγορούν τους προγόνους τους και να δέχονται ό,τι σάπιο και ξένο κυκλοφοράει σε ήθη και παρουσία ανάμεσά τους. Να πληρώνεται αδρά η ξενοκρατία και η προδοσία γιατί για τον ραγιαδισμό και την οθωμανοποίηση υπάρχουν λεφτά όταν δεν υπάρχουν για τους Έλληνες που χάνουν τη γη κάτω από τα πόδια τους.

Θέλουν δοσίλογοι και διεθνείς δοσάδες να μετατρέψουν τους Έλληνες από λαό αετών σε λαό ερπετών. Και από υπερήφανους και όρθιους εξουσιαστές και καθοδηγητές της Φυλής ζητούν να τους μετατρέψουν σε υπηρέτες της διεφθαρμένης παγκόσμιας «περιούσιας» εξουσίας. Οι παροικούντες των σκοτεινών καταγωγίων και λεσχών θέλουν να σβήσουν το πολιτισμικό φως από την γη που το γέννησε. Να ρίξουν σε μια βαρυχειμωνιά δίχως επιστροφή τις ελπίδες του Ελληνικού Έθνους και να παγώσουν την τελευταία σοβαρή εστία αντίστασης από ιδεολόγους μαχητές της Ελληνικής Ισχύος και Ελευθερίας.

Ένα παλιό και αθάνατο ριζίτικο τραγούδι της Κρήτης λέει ανάμεσα σε στίχους με βαθιά γαλανόλευκη χροιά και ψυχή πως πάνω σε ψηλό βουνό κάθεται ένας αετός και παρακαλεί τον ήλιο να ανατείλει για να στεγνώσει τα βρεμένα του φτερά και να λιώσουνε τα χιόνια. Ο αετός αυτός είναι ο υπερήφανος Έλληνας που τις στιγμές της καταχνιάς δεν κάθεται στα πεδινά να υποστεί τα δεσμά και μετατρέπει τα βουνά της πατρίδος του και ολάκερη την ελληνική φύση σε σπιτικό, στρατηγείο, οχυρό και λημέρι μαζί προκειμένου να συλλογιέται και να δρα για το καλό της Πατρίδος, αφού μ’ αυτή αγκαλιά γεννήθηκε και ζωή μακριά της δεν δύναται να έχει.

Τα χιόνια και οι μπόρες δεν είναι τα στοιχειά της φύσης που έχει μάθει να τιθασεύει και να δεσμεύει την ενέργειά τους προς το συμφέρον της εθνικής κοινότητας σαν πολεμιστής της Πατρίδος και δουλευτής της ελληνικής γης. Είναι οι πεινασμένοι για τους καρπούς της Ελλάδος που έχουν πέσει επάνω της σαν την ακρίδα και δεν της επιτρέπουν να αντικρίσει και πάλι ούριους καιρούς ελληνικής κυριαρχίας και νηνεμίες κοινής δράσης και ευημερίας του λαού μας σε μια ασφαλή και καθάρια ελληνική κοινωνία.

Και ο ήλιος που παρακαλάει ο αετός να φανεί είναι το αντίκρισμα της υπερήφανης όψης της πρότερης ελληνικής νιότης. Το άφθαστο μεγαλείο παλιών ένδοξων στιγμών που ζει στην σκιά της μοιρολατρίας για την πτώση της πλανεύτρας κοσμοκρατόρισσας σε πλανεμένη παραδουλεύτρα. Είναι η παράκληση προς τον εσώτερο ελληνισμό για σάλεμα, πάλεμα και νίκη. Γιατί τον ξεπεσμένο Έλληνα μονάχα ένας μπορεί να τον τραβήξει από το σκοτάδι και να τον σώσει. Και αυτός είναι ο Αντρειωμένος Έλληνας. Είναι αυτός που δεν συμβιβάζεται με το πρόβλημα αλλά το στέλνει στον αγύριστο.

Αυτή η γη που την λένε πατρίδα του φωτός και των ηρώων ανήκει μονάχα στους δικούς της ήρωες. Κι αυτοί οι ήρωες είναι ασυμβίβαστοι αετοί, Έλληνες γεννημένοι να θωρούν από ψηλά την οικουμένη όχι από ξιπασιά αλλά ως πρωτεργάτες και αφέντες μιας ελληνικής τάξης πραγμάτων δικαίου και πολιτισμού που φέρει μονάχα ελληνική σφραγίδα.
Σε ψηλό βουνό λοιπόν με τη φωνή του αθάνατου Νίκου Ξυλούρη http://www.youtube.com/watch?v=ZsCKcoaCe-0&feature=share

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
http://karachalios-spiros.blogspot.com
http://ethnikistikosagwn.blogspot.com