Η ιστορία μας είναι η εξής...
Εγώ και η γυναίκα μου, σε συνέχεια μίας παράδοσης, μικρών φιλανθρωπιών των οικογενειών μας, θέλαμε και εμείς να αφήσουμε κάτι... στο μονάκριβο παιδί μας ή στα παιδιά μας, αργότερα... κάτι που θα καμαρώνουν για τους γονείς τους... που θα μας θυμούνται και θα αξίζει όσες χίλιες συμβουλες, που τους δίναμε όταν ήταν μικροί...όταν δε θα ήμαστε πια κοντά τους....
Αποφασίσαμε να χτίσουμε το εκκλησάκι των Ταξιαρχών, δίπλα στη Μονή Κερνίτσας... (διαβάστε την ιστορία του...."εδώ" )..
Όσα μπορέσαμε να προσφέρουμε... τα δώσαμε σε υλικά, ενώ τεχνίτες βοηθούν άνευ αμοιβής... αλλά χρειάζονται λίγα ακόμη...
Ζητούμε από όλους εσάς, να τηλεφωνήσετε στη Μονή και να προσφέρετε ότι θέλετε δίνοντας και το όνομά σας, που θα γραφεί σε πλάκα δωρητών, όταν τελειώσει το Εκκλησάκι μας...Επιπλέον η ίδιες οι μοναχές έχουν φοβερές δυσκολίες στην διαβίωσή τους στη Μονή...(διαβάστε "Το δράμα της Μονής Κερνίτσας"..."εδώ" )..
Θα αποτελέσει χώρο στοχασμού των παιδιών μας το εκκλησάκι και ολόκληρο το μοναστήρι... βοήθειας... στους δύσκολους καιρούς που θα έρθουν και για αυτά.... πάντα μία εκκλησούλα, είναι μία μητρική αγκαλιά, που όλοι μας έχουμε ανάγκη, όταν δεν έχουμε δίπλα την μητέρα μας...
Ξέρουμε πως και ένα ευρώ αν δώσετε, θα βοηθήσει... πάντα υπάρχουν άνθρωποι, που τους περισσεύουνε και άνθρωποι, που δεν τους περισσεύει τίποτε...
Ο δυσκολότερος δρόμος στη ζωή είναι ο δρόμος της καρδιάς...
Ας έχουμε κάτι να καμαρώνουμε, όταν θα συναντήσουμε τον Δημιουργό μας και όσους έχουν φύγει νωρίτερα από εμάς...
Να είστε όλοι καλά.
Γ&Χ
Ευχαριστούμε πολύ που δημοσιεύσατε την προσπάθεια που κάνουμε εγώ και η γυναίκα μου και άλλοι, να χτίσουμε μία ιστορική εκκλησία, που οι Τούρκοι μας γκρέμισαν, αλλά και να φτιάξουμε τουαλέτες, στα κελιά των μοναχών, που λόγω της ηλικίας τους και ιδιαίτερα το χειμώνα, πιστέψτε με, είναι ακατόρθωτο να πάνε για την ανάγκη τους. Η ΜΟΝΗ ΚΕΡΝΙΤΣΗΣ είναι ένας φάρος που δεν πρέπει να σβήσει. Βοηθήστε μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://church-taxiarchon-kernitsas.blogspot.com