Ο Αμβρόσιος πήρε ξανά το καρυοφύλλι στα χέρια και επισκέφτηκε τον Ντερτιλή."Έριξα γροθιά στους φασιστοχουντοψευδοδημοκράτες"

Στην αντεπίθεση περνά ο Μητροπολίτης Καλαβρύτων, Αμβρόσιος, ο οποίος με ανοιχτή επιστολή που δημοσιεύει στο προσωπικό του ιστολόγιο, υπερασπίζεται την απόφασή του να επισκεφθεί το Νίκο Ντερτιλή, τελευταίο κρατούμενο εκ των πρωταιτίων της χούντας. 

Στο επιστολή του, ο κ. Αμβρόσιος κάνει λόγο για «φασιστο-χουντο-ψευδο-δημοκράτες της εποχής μας» και κατηγορεί για υποκρισία δημοσιογράφους και ΜΜΕ που στράφηκαν με «περισσή μανία» εναντίον του... 

Στο κείμενό του, εξηγεί ότι η επίσκεψή του στις φυλακές Κορυδαλλού, η οποία έγινε χτες, «δεν αποτελεί μια ανθρωπιστική μόνο πράξη, αλλά και μια γροθιά στην ψευδεπίγραφη Δημοκρατία της εποχής μας».

Παράλληλα, εξαπολύει σφοδρότατη επίθεση εναντίον του υφυπουργού Δικαιοσύνης, Γ. Πεταλωτή κατηγορώντας πως «χωρίς ίχνος ντροπής διέστρεψε το περιεχόμενο της αιτήσεώς μου και προέβη σε δηλώσεις διά του Τύπου». 

«Είναι τουλάχιστον αντιδεοντολικό, όταν ένας υπουργός δημοσιοποιεί -χωρίς τήν συγκατάθεση του αποστολέως του- ένα υπηρεσιακό έγγραφο και το σχολιάζει δημοσίως με σκοπό να αντλήσει ένα ''ευτελές'' πολιτικό όφελος», αναφέρει χαρακτηριστά ο κ. Αμβρόσιος.

Σε υστερόγραφο δηλώνει, μάλιστα, ότι «εξ ανάγκης ξαναπήρα στα χέρια μου πρός στιγμήν το καρυοφύλλι, επανέρχομαι σύντομα στο πετραχείλι».

Αναλυτικά το κείμενο που δημοσίευσε ο Μητροπολίτης:

«Μιά αίτηση αδείας πρός το Υπουργείο Δικαιοσύνης για μια επίσκεψη ανθρωπιάς στον πολιτικό κρατούμενο Στρατηγό Κ. Νικ. Ντερτιλή ήταν αρκετή για να αναδειχθή η υποκρισία του κοινωνικού συστήματος της εποχής μας. Κατονομάζω ιδιαιτέρως υποκρισία ενός αξιωματούχου της Κυβερνητικής Μηχανής, μερικών δημοσιογράφων καί μερικών Μ.Μ.Ε., που εστράφησαν εναντίον μου με περισσή μανία! Σε μια περίπτωση μάλιστα δεν εδίστασαν να με χαρακτηρίσουν καί «βασανιστή»!!!!

Ποιό άραγε είναι το αδίκημά μου; Ετόλμησα να θαυμάσω τον ηρωϊσμό ενός αξιωματικού -πολιτικού 
κρατουμένου στον Κορυδαλλό-, όπως αναδύεται από μια Δήλωσή του, η οποία είδε το φώς της δημοσιότητος. Αρνείται να προδώσει τις Αρχές του και τίς ιδέες του και προτιμάει να τερματίσει τήν επίγεια ζωή του μέσα στις φυλακές Κορυδαλλού, όπου έχει συμπληρώσει ήδη τριάντα επτά (37) χρόνια περιορισμού. Εθαύμασα λοιπόν τη Δήλωσή του καί εζήτησα να τον επισκεφθώ στον τόπο της οδύνης του. ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΘΗΚΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ! ΔΕΝ ΑΣΧΟΛΗΘΗΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΦΥΛΑΚΙΣΕΩΣ ΤΟΥ! Εθαύμασα, επαναλαμβάνω, τον ηρωϊσμό που περιέχει αυτή η από 16ης Απριλίου 2011 Δήλωσή του και εζήτησα ΜΟΝΟ ΓΙ ΑΥΤΗ ΤΗ ΔΗΛΩΣΗ να του σφίγξω το χέρι!

Ο Υφυπουργός Δικαιοσύνης κ. Γ. Πεταλωτής χωρίς ίχνος ντροπής διέστρεψε το περιεχόμενο της αιτήσεώς μου και προέβη σε δηλώσεις διά του Τύπου! Ετσι εκ του μηδενός δημιουργήθηκε ένας σάλος! Επί ημέρες τώρα τα μέσα ενημερώσεως ασχολούνται μαζί μου, με υβρίζουν και με αδικούν. 

Χωρίς να πτοούμαι το παράπαν από όλα αυτά τα απαράδεκτα για μια Δημοκρατία φαινόμενα, αποτόλμησα να πραγματοποιήσω τήν επίσκεψή μου στον Κορυδαλλό σήμερα Τετάρτη 17 Αυγούστου, γράφοντας στα παληά μου υποδήματα τίς λυσσαλέες αντιδράσεις των! Πηγαίνω σήμερα στον Κυρυδαλλό όχι μόνο για να επισκεφθώ τον Στρατηγό Ντερτιλή, αλλά και για να δώσω μια γροθιά στο κατεστημένο, δηλ. στους φασιστο-χουντο-ψευδο-δημοκράτες της εποχής μας και στο νοθευμένο Δημοκρατικό πολίτευμα των ημερών μας. 

Ώστε η επίσκεψή μου στον Κορυδαλλό δεν αποτελεί μια ανθρωπιστική μόνο πράξη, αλλά και μια γροθιά στην ψευδεπίγραφη Δημοκρατία της εποχής μας. Τα περισσότερα θα τα εννοήσετε μέσα από τις γραμμές της επιστολής μου πρός τόν κ. Πεταλωτή, η οποία παρατίθεται στο τέλος!

Αφορμής δοθείσης, θά ήθελα να ξεκαθαρίσω μερικά πράγματα. 

Το καθήκον, πού έχω ως χριστιανός και μάλιστα ως Επίσκοπος τοῦ Χριστού, νά εφαρμόζω πιστά τις εντολές του Κυρίου μας, δεν το διαπραγματεύομαι με κανέναν! Κατά τήν ημέρα της Κρίσεως ο Κριτής μας θα μας είπει: «Ήμουνα στη φυλακή και δεν ήλθετε πρός με!» Δεν θα μπορέσω τότε να δικαιολογηθώ, λέγοντας: «Κύριε, μόνο τους πολιτικούς κρατουμένους δεν έπισκέφθηκα στη φυλακή τους, και τούτο διότι θα αντιδρούσε το φασιστικό κατεστημένο της εποχής μου!». Όλοι είμαστε παιδιά του Θεού!

Στην Δημοκρατία ΟΥΔΕΙΣ διώκεται για τα φρονήματά του! Μπορώ να έχω τις ιδέες μου και τις απόψεις μου! Εφ' όσον ΔΕΝ ενεργώ επί ζημία του Κοινωνικού Συνόλου, ουδείς έχει το δικαίωμα να με ενοχλεί! Ναι, το φρόνημα ΔΕΝ ΔΙΩΚΕΤΑΙ! Είναι λοιπόν ένα είδος ΦΑΣΙΣΜΟΥ όλη αυτή η επιθετικότης μερικών ΜΜΕ και μερικών Δημοσιογράφων εναντίον μου! Τον χορό βέβαια άνοιξε ο Υφυπουργός κ. Πεταλωτής, ο οποίος ἐτσι εξετέθη ανεπανόρθωτα! Δικαίωμα να έχουμε γνώμη πάνω στα καθημερινώς δρώμενα δεν έχουν μόνον εκείνοι, αλλά και κάθε Έλληνας πολίτης.
Ένα ακόμη είδος Φασισμού είναι το να επιλέγεις μερικές λέξεις από ένα κείμενο καί να τις χρωματίζεις όπως εσύ θέλεις, μόνο και μόνο για να πλήξεις κάποιον, πολύ δε περισσότερο ένα εκκλησιαστικό πρόσωπο που εκτελεί το καθήκον του. 

Είναι τουλάχιστον αντιδεοντολικό, όταν ένας Υπουργός δημοσιοποιεί -χωρίς τήν συγκατάθεση του αποστολέως του- ένα υπηρεσιακό έγγραφο και το σχολιάζει δημοσίως με σκοπό να αντλήσει ένα «ευτελές» πολιτικό όφελος!
Όποια και αν είναι τα εγκλήματα ενός καταδίκου, έπειτα από ένα χρονικό διάστημα, τόν αποφυλακίζουν! Πόσοι κατάδικοι σε δίς και τρίς ισόβια δεσμά κυκλοφορούν ελεύθεροι σήμερα, διότι τούς απονεμήθηκε χάρις; Οι ποινές σκοπόν έχουν τόν σωφρονισμό και όχι βέβαια την εξόντωση ενός ενόχου!

Και τώρα ας έλθουμε στην ίδια τη Δήλωση. Μια Δήλωση, τήν οποία εθεώρησα "γενναία" και η οποία δημοσιεύθηκε σε επαρχιακή εφημερίδα. Εθεώρησα γενναία τη Δήλωση αυτή καθ εαυτήν ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΗΝ ΕΝ ΓΕΝΕΙ ΠΡΟΤΕΡΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΟΥ, στην οποία και αναφέρθηκα. Δικαίωμά μου ήταν και είναι! Έγραφε λοιπόν ο Στρατηγός: Μιά καί μόνη περίπτωση υπάρχει για να εξέλθω από τήν φυλακή. Η Ελληνική Πολιτεία οφείλει «να αἰτήση συγγνώμην από εμέ διά τό διαπραχθέν υπό ταύτης δικαστικόν έγκλημα κατ΄εμού». 

Η τοποθέτησή του αυτή δεν με εξέπληξε! Διότι καί ο μηνυτής τῶν Πρωταιτίων τῆς 21ης 'Απριλίου 1967 ποινικολόγος Δικηγόρος κ. Ἀλέξ. Λυκουρέζος στήν από 4ης Ιανουαρίου 1987 Δήλωσή του, η οποία δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα «Ακρόπολις» παραδέχθηκε τά εξῆς: «...η εθνικά σκόπιμη εκείνη καταδίκη θεμελιώθηκε στην διαστρεβλωτική ερμηνεία της ιστορικής και πολιτικής πραγματικότητος...... Η παράταση του εγκλεισμού προσκρούει στο αίσθημα του δικαίου.... Η καταδικαστική απόφαση... δεν αντέχει στην κριτική.Το σκεπτικό της είναι διάτρητο......Θέλω να πιστεύω πως και σήμερα κάνω το χρέος μου ζητώντας την αποφυλάκιση εκείνων που από την πρώτη στιγμή υπήρξαν και παραμένουν πολιτικοί μου αντίπαλοι"

Δεν ήταν στις προθέσεις μου να ασχοληθώ με το ζήτημα αυτό, δηλ. με την ουσία του ζητήματος. Ας όψεται ο Υφυπουργός Δικαιοσύνης κ. Γ. Πεταλωτής, με τις άκριτες καί παιδαριώδεις δηλώσεις του στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, με εξερέθισε! Πρέπει να μάθει να σέβεται! Τα αξιώματα ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΝ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ! Όταν μάλιστα ο κατέχων ένα αξίωμα δεν έχει τήν ανάλογη αξία, τότε ευτελίζεται τόσο ο αξιωματούχος, όσο και το αξίωμά του! Έχετε αντίρρηση; Σας λέγω λοιπόν, ότι ακόμη και οι ξένοι μας επήραν χαμπάρι! «ΤΑ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙΑ που μας κυβερνούν», έγραψε η Γαλλική Le Monde στίς 13 Ιουλίου ε.έ.!!!!! Αφιερώνω τον τίτλο αυτό στον απρόσεκτο κ. Πεταλωτή! Και με την ευκαιρία τον παρακαλώ, ως αρμόδιο Υφυπουργό της Δικαιοσύνης, να δώσει μια απάντηση στα όσα παραπάνω λέγει ο Δικηγόρος κ. Λυκουρέζος. 

Γροθιά, λοιπόν, στη γροθιά! Επειδή μερικές φορές αυτό απαιτεί η ανθρώπινη αξιοπρέπεια! Γροθιά στην υποκρισία! Γροθιά και στον κ. Πεταλωτή! Τόσο με την επίσκεψή μου στον Κορυδαλλό, όσο και με το κείμενό μου αυτό θέλω να δώσω μια γροθιά στο στομάχι του σύγχρονου φασιστο-χουντικο-ψευδο-δημοκρατικού κατεστημένου, που το απαρτίζουν και το εκφράζουν τα αρχηγικά πολιτικά κόμματα, τα συγκροτήματα της τηλεοράσεως, τα μεγαλοεκδοτικά συγκροτήματα, το κεφάλαιο, ο αρρωστημένος -πολιτικοποιημένος- συνδικαλισμός κ.ά. Το Δημοκρατικό Πολίτευμα σἠμερα το συναντάμε στα χαρτιά καί όχι στην πράξη!

Σήμερα εορτάζω την επέτειο της εις Αρχιερέα χειροτονίας μου (17.08.1976) Πέρασαν τριάντα πέντε (35) χρόνια μιας ταπεινής αρχιερατικής διακονίας πρός δόξαν του Θεού και ωφέλειαν των ανθρώπων και μιάς απροσκύνητης πορείας! Στην πορεία μου ως Επίσκοπος ουδέποτε έλαβα υπ όψιν τα πολιτικά φρονήματα όσων με επλησίασαν και εζήτησαν την αρωγή μου. Μάχομαι τις ιδέες, αλλά αγαπώ τόν άνθρωπο! Είμαι οικουμενικός, διότι ανήκω στο Χριστό! Δεν είμαι ούτε δεξιός, ούτε αριστερός, ούτε πράσινος, ούτε γαλάζιος, ούτε κόκκινος, ούτε...ούτε.... ούτε! Είμαι απλώς ένας χριστιανός και άρα ελεύθερος άνθρωπος και ελεύθερο πνεύμα! 

Καλάβρυτα, 17 Αυγούστου 2011
+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

Σημ. Εξ ανάγκης ξαναπήρα στα χέρια μου πρός στιγμήν το καρυοφύλλι! Επανέρχομαι σύντομα στο πετραχείλι».