ΠΑΣΟΚ vs. ΣΥΡΙΖΑ: Τυχαίο;

Οι αντιδράσεις… αγάπης απλών πολιτών, πολλοί εκ των οποίων γειτνιάζουν ιδεολογικά με το ΠΑΣΟΚ, προς τα μέλη του Κοινοβουλίου και ιδιαιτέρως προς τους ψηφίσαντες των αναγκαστικών νομοθετημάτων, αυξάνονται εκθετικά. Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι και ο τελευταίος αισιόδοξος εντός του ΠΑΣΟΚ συνειδητοποιεί ότι, στην καλύτερη περίπτωση για αυτόν, το ΠΑΣΟΚ θα συρρικνωθεί σε επικίνδυνο –για τη βιωσιμότητά του ως κόμμα– βαθμό στις επόμενες εκλογές, όποτε και αν αυτές γίνουν.

Ως ονειροπόλο βέβαια δεν θα τολμούσα ποτέ να χαρακτηρίσω κάποιο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ: εκ του αποτελέσματος, έχει ιστορικά αποδειχθεί ότι είναι το πιο επιτυχημένο κόμμα στην Ελλάδα. Και η οργανωμένη επίθεση των στελεχών του στον ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε, σε μια εντελώς φανταστική περίπτωση, να αποδεικνύει ακριβώς αυτό.

«Μα καλά, τρελάθηκαν εντελώς; Βρίζουν τη δεξαμενή που θα τους ρουφήξει όλους τους ψηφοφόρους; Δεν βλέπουν ότι μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει επιθετική αντιπολίτευση; Χάρη του κάνουν όταν τον βρίζουν!», είπε ένας γνωστός μεγαλοδημοσιογράφος. Ας κάνουμε λοιπόν την υπόθεση εργασίας ότι αυτό ακριβώς θέλουν! (Προς Θεού, δεν τολμώ καν να υποθέσω ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε να συμβαίνει στην πράξη γιατί κανένα κόμμα στην Ελλάδα δεν θα μπορούσε να έχει πολιτικό σχεδιασμό-πλεκτάνη υπέρ του και εις βάρος της Ελλάδας.)

Σε αυτή την υπόθεση εργασίας:

·         Το «χουντικό», «άκρως φιλελεύθερο», «δεξιό» ΠΑΣΟΚ τα βάζει με τον «υποκινητή μπάχαλου», «αποσταθεροποιητικό» ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος μάλιστα υποστηρίζεται και από ακροδεξιά στοιχεία!!!

·         Η ένωση των πολιτικών υποσυνόλων ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ καλύπτει το σύνολο του ενεργού πολιτικού χώρου, ίσως αφήνοντας λίγο χώρο διαμαρτυρίας σε ένα γραφικής έκφρασης ΚΚΕ.

·         Οι εκλογές διασφαλίζουν την μετάβαση των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ (του εκπροσώπου του «συστήματος») και του πολιτικού συστήματος εν γένει σε ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ («πολέμιους του συστήματος») και σε μη ψηφοφόρους (αν δεν επιθυμούν το ΣΥΡΙΖΑ για οποιοδήποτε άλλο λόγο).

·         Το «φιλελεύθερο» ΠΑΣΟΚ καίγεται και αναλαμβάνει, με πανηγυρικούς αλαλαγμούς, το «αριστερό» ΠΑΣΟΚ, το οποίο επαναπροσελκύει τους ψηφοφόρους του που είχαν μεταβεί στον ΣΥΡΙΖΑ, ίσως και μέσω μεταγραφών κάποιων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ στο ΠΑΣΟΚ.

·         Το ΠΑΣΟΚ κερδίζει τη βιωσιμότητά του με το μικρότερο δυνατό κόστος.

·         Ο ΣΥΡΙΖΑ ελπίζει σε διατήρηση μέρους των μετακινηθέντων ψηφοφόρων.

Μα θα μπορούσε ποτέ το βαθύ κράτος να σκεφτεί και να σχεδιάσει κάτι τέτοιο; Όχι βέβαια! Ποτέ! Είναι σα να υποθέτει κανείς π.χ. ότι ο Υπουργός ΠΡΟ.ΠΟ., επειδή έμαθε ότι θα υπάρξει διαμαρτυρία πολιτών έξω από το σπίτι του το απόγευμα της Τρίτης, κλαίγεται προκαταβολικά το πρωΐ στη Βουλή, αναφέροντας μάλιστα ότι κινδυνεύει η οικογένειά του! Είδατε; ΔΕΝ ΓΙΝΟΝΤΑΙ αυτά τα πράγματα!

Σημείωση: όσο καλή προσπάθεια “placement” στο «αριστερό» ΠΑΣΟΚ και να μοιάζει η αυτοθυματοποίηση, δεν ταιριάζει σε Υπουργό που προΐσταται των Σωμάτων Ασφαλείας – αυτό τουλάχιστον εκτιμώ εγώ, που πιθανολογώ ότι ο κίνδυνος ατυχήματος από μια μπάλα μπάσκετ κάποιου που βαράει στο γάμο του καραγκιόζη από το απέναντι γήπεδο είναι μεγαλύτερος από τα ηχητικά κύματα μια ντουντούκας…

«Έχω πει στο δημόσιο λόγο μου ότι η βία φέρνει βία, από όπου και αν προέρχεται.» είπε ο Υπουργός ΠΡΟ.ΠΟ., και συμφωνώ πλήρως μαζί του. Αφού λοιπόν δεν ασκείται βία, ούτε φυσική ούτε ψυχολογική, δεν υπάρχει λόγος να ασχολούμαστε με το θέμα.

Τέλος πάντων, αρκετά γκρίνιαξα! Ας επανέλθω στο κυρίως θέμα και ας κάνω το λάθος να ρίξω μια ματιά στο ποιός χάνει σε αυτή την υπόθεση εργασίας:

§  Τα άλλα κόμματα, και κυρίως η ΝΔ και το ΛΑΟΣ – αλλά είμαι σίγουρος ότι αυτή η πολιτική ανάλυση θα είχε γίνει εδώ και πολλούς μήνες στα αντίστοιχα στρατηγεία τους και έχουν λόγο που παραμένουν έξω από χορό, επιτρέποντας αυτή την πόλωση.

§  Το πολίτευμα, μιας και αυτή η στρατηγική θα είχε σοβαρές επιπτώσεις στην υγιή έκφραση της λαϊκής βούλησης, συνεπώς κάποιοι θα έβγαζαν τα μάτια τους με τα ίδια τους τα χέρια.

§  Η Ελλάδα, δεδομένου ότι θα απεδείκνυε πως, αντί να κοπιούν για τη σωτηρία της, κάποιοι σπαταλούν την εντολή των Ελλήνων για να διασφαλίσουν την πολιτική τους επιβίωση εις βάρος της πατρίδας.

Αλλά ας μη βασανίζομαι άλλο για μια ουτοπική υπόθεση εργασίας! Υπάρχει κάποιο άλλο θέμα αυτή την περίοδο το οποίο θα έπρεπε να μας απασχολεί και, αντί αυτού, εμείς ασχολούμαστε με την κόντρα δύο πολιτικών κομμάτων; Όχι βέβαια! Μήπως απειλείται η εθνική κυριαρχία μας από πράξεις ή παραλείψεις του πολιτικού συστήματος και εμείς ασχολούμαστε με ασήμαντες εσωτερικές ισορροπίες; Όχι βέβαια! Μα τι φαντασία που έχω! Σε λίγο θα αρχίσω να ακούω φωνές: πως, και καλά, έφτασε στο σημείο ο Επικεφαλής του Eurogroup να μας λέει στα μούτρα ότι «Η εθνική κυριαρχία της Ελλάδας θα περιοριστεί.» και εμείς παρακολουθούμε την κόντρα Πεταλωτή-Θεοδωράκη! Μα θα μπορούσε ποτέ να υπάρχει τέτοιος αποπροσανατολισμός;

Εδώ ο κόσμος καίγεται και εμείς επιτρέπουμε να υπάρχει έστω ως είδηση ένας επικοινωνιακός αγώνας ΠΑΣΟΚ vs. ΣΥΡΙΖΑ. Τυχαίο; Δε νομίζω!

Ministre plénipotentiaire