ΚΥΡΙΑ ΣΗΜΕΙΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗΣ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΛΑ.Ο.Σ κ. Γ. ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗ ΣΤΗΝ ΕΚΠΟΜΠΗ "ΠΡΩΙΝΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ" ΤΗΣ ΝΕΤ. ΒΙΝΤΕΟ & ΚΕΙΜΕΝΟ

«Για κάποιους η πρώτη προτεραιότητα δεν είναι η χώρα. Προτεραιότητά τους είναι τα ποσοστά, οι δημοσκοπήσεις, η εξυπηρέτηση και για τον λόγο αυτό αισθάνομαι προβληματισμένος και στεναχωρημένος. Ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός είναι ένα καθαρά πατριωτικό κόμμα, ένα κόμμα που βάζει σαν προτεραιότητά του την πατρίδα και μόνον. Σαφώς εμπεριέχει ένα μεγάλο κομμάτι της δεξιάς αλλά ορίζουμε το κόμμα μας ως πατριωτικό γιατί δεν αποκλείουμε από τις τάξεις μας το πατριωτικό ΠΑΣΟΚ».

ΔΕΙΤΕ ΒΙΝΤΕΟ >>>>

Αυτά δήλωσε μεταξύ άλλων ο Πρόεδρος του ΛΑΟΣ κ. Γ. Καρατζαφέρης στην εκπομπή "Πρωινή Ενημέρωση" της ΝΕΤ.

Ο υπερπληθωρισμός των απαιτήσεων έφερε την καταστροφή

Μήπως υπάρχει επάγγελμα αυτή τη συγκεκριμένη στιγμή που να μην κατατάσσεται στα βαρέα και ανθυγιεινά; Γιατί συνέβη άραγε αυτό. Γιατί υπήρξε ένας υπερπληθωρισμός παντού. Έχουμε φτάσει στο σημείο που είναι περισσότεροι μέσα από αυτούς που είναι απ΄ έξω. Είναι λοιπόν μοιραίο κάποια στιγμή να γίνει μια αναδιάρθρωση του συστήματος. Δεν είμαι εγώ αυτός που θα πει ποιος μπορεί να είναι μέσα και ποιος όχι. Είναι όμως μια κατάσταση που την δημιούργησε ο υπερπληθωρισμός απαιτήσεων κατακτήσεων κάτω από αδύναμες κυβερνήσεις... Μετά την μεταπολίτευση, άρχισαν όλοι να ζητούν πράγματα τα οποία δεν τους έδινε το αυταρχικό καθεστώς των απριλιανών. Όλο λοιπόν αυτό το "πάρε - πάρε" - με δανεικά - έφτασε να εξαντλήσει την χώρα μας έφτασε σήμερα σε αυτή την κατάσταση. Να προσθέσουμε και όσους έκλεψαν, έβαλαν βαθειά το χέρι στην τσέπη, μας έφτασαν στο σημείο αυτό.

Ένα σημαντικό Σαββατοκύριακο που κρύβει ίσως εξελίξεις

Φοβάμαι πως αυτό το Σαββατοκύριακο θα είναι εξαιρετικά σημαντικό για την Ελλάδα. Έχω την αίσθηση πως κάποιες συζητήσεις που έγιναν χθες το απόγευμα στις Βρυξέλλες ήταν εξαιρετικά σημαντικές. Τι θέλω να πω. Συζητά η Ευρωπαϊκή Ένωση με τους Οίκους αξιολόγησης που έχει απέναντι της κατά πόσον η είσοδος των ιδιωτών συνιστά ελεγχόμενη πτώχευση. Αυτό που τους είπαν είναι πως εμείς (οι Οίκοι αξιολόγησης) αυτό το θεωρούμε πτώχευση αλλά μετά από ένα διάστημα θα επαναφέρουμε, θα επανακατατάξουμε την Ελλάδα.

Τι σημαίνει αυτό. Αυτό σημαίνει ότι λένε… πάμε τώρα να πάρουμε τα ασφάλιστρα κινδύνου να κερδίσουν οι κερδοσκόποι και μετά θα επαναφέρουμε τα πράγματα εκεί που θέλουμε.

Φτάσαμε στο σημείο η ηγεσία της Ευρώπης να συζητά μαζί τους αυτό το ενδεχόμενο.

Φαίνονται δηλαδή οι Οίκοι αξιολόγησης ισχυρότεροι από τους πολιτικούς. Και αυτό δεν αφορά μόνον την Ελλάδα. Παίζουν το ίδιο παιγνίδι με την Πορτογαλία προσπαθώντας να επιβάλλουν την πτώχευση για να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντά τους. Προσπαθούν λοιπόν να κερδίσουν τα ασφάλιστρα κινδύνου που ανέρχονται στο ποσόν των 100 δις. Ο Ομπάμα γιατί άραγε φωνάζει για να στηριχθεί η Ελλάδα; Γιατί ακριβώς δεν γνωρίζει αν το σύστημα του αντέχει να δώσει αυτά τα 100 δις στα στοιχήματα που έχουν παιχτεί σε βάρος της Ελλάδας. Μιλάμε για ένα ντόμινο που θα παρασύρει ολόκληρη την Ευρώπη.

Θυσίες για να γίνουμε ξανά δυνατοί

Η σωτηρία της Ελλάδας δυστυχώς δεν εξαρτάται από εμάς. Για να εξαρτηθεί από εμάς, χρειάζονται θυσίες τέτοιες που τα σημερινά που περνάμε μπροστά τους θα είναι οπερέτα. Αν θέλουμε να διατηρήσουμε κάποιο επίπεδο διαβίωσης στο σημείο που το έχουμε σήμερα, θα πρέπει να βρισκόμαστε σε μια αρμονία με αυτά που ζητά η Ευρώπη. Αν θέλουμε να επαναστατήσουμε και να πάμε μόνοι μας τότε όλοι οι μισθοί θα μειωθούν δραστικά. Πρέπει να καταλάβουμε πως ισχύει η θεωρία των γειτονιών της Ευρώπης. Ο πλούσιος Βοράς, Σκανδιναβία και Κεντρική Ευρώπη, η λιγότερο πλούσια Ιβηρική και τα Βαλκάνια με χαμηλούς μισθούς της τάξης των 200-250 ευρώ. Σε αυτή την γειτονιά της Βαλκανικής η μόνη ανορθόδοξη είναι η Ελλάδα. Αποτελούμε μία οικονομική ανορθογραφία η οποία πρέπει να διορθωθεί. Όχι να κυλήσουμε στα 300 ευρώ βέβαια, αλλά να ενταχθούμε σε μια άλλη… γειτονιά. Αυτήν της Ιβηρικής.

Το κίνημα των αγανακτισμένων προστάτεψε τον κοινοβουλευτισμό

Οι αγανακτισμένοι προσέφεραν μεγάλη υπηρεσία στον θεσμό της Δημοκρατίας.

Με την αγνότητα του αγώνα τους πήγαν στο Σύνταγμα και έπιασαν τον ζωτικό χώρο που άλλες οργανώσεις χρησιμοποιούσαν για να κάνουν τις επιθέσεις τους εναντίον της δημοκρατίας, δημιουργώντας υπό αυτή την έννοια ένα "μαξιλάρι" προστασίας στον κοινοβουλευτισμό. Κάποιοι άλλοι όμως βρήκαν έναν τρόπο ανέλιξης μέσα από την βίαιη διαμαρτυρία και τις εκρήξεις αυτού του είδους. Σκεφτείτε λοιπόν έναν βουλευτή που από την μία νοιώθει έντονη την πίεση κάποιων αποφάσεων που επιβάλλει η Τρόικα και παράλληλα έχει τον εκβιασμό και την πίεση από οργανωμένες ομάδες. Αντιλαμβάνεστε πόσο στενεύουν τα όρια λογικής επεξεργασίας ενός νόμου. Αυτό δεν οδηγεί πουθενά. Αν ο καθένας δέρνει αυτόν που δεν συμπαθεί, ή δεν συμφωνεί μαζί του, τότε αυτό είναι αλλοίωση του πολιτεύματος.

Είναι οργανωμένες ομάδες και δεν είναι τυχαίο που βγαίνουν κάποιες ανακοινώσεις που δεν μπορούν να μαζευτούν με τίποτε, όπως αυτή της Μαγνησίας. Ο Συνασπισμός, αν θέλει να το πετάξει από πάνω του, πρέπει να κουραστεί να πείσει πως δεν είναι έτσι τα πράγματα. Αλλά και η κυβέρνηση έχει την συμμετοχή της σε αυτό. Μονός καυγάς δεν γίνεται. Ο πρωθυπουργός πρέπει σήμερα να το λύσει αυτό το θέμα. Χρειαζόμαστε μια κοινωνική ειρήνη. Να μην μεταφερθεί ο καυγάς αυτός μέσα στο κοινοβούλιο.

Ο ΛΑΟΣ είναι ξεκάθαρα εναντίον των προπηλακισμών

Ο ΣΥΡΙΖΑ πάντα "επιλέγει την ...βαβούρα". Θυμάμαι μια συνέντευξη του κ. Τσίπρα που είχε δηλώσει πως "εμείς επενδύουμε στο χάος" και ποτέ δεν είχα καταλάβει ποια λογική τον ώθησε να το πει αυτό. Φανταστείτε αυτά τα οποία γίνονται να τα έκανε ένα άλλο κόμμα τι θα ακουγόταν. Υπάρχει μια ιδιόρρυθμη ασυλία στον ΣΥΡΙΖΑ.

Γιατί τώρα αυτά προέρχονται από τον ΣΥΡΙΖΑ. Ίσως είναι απόρροια μιας αντιπαλότητας μεταξύ του κ. Τσίπρα και του κ. Αλαβάνου για το ποιος μπορεί τα περισσότερα. Σε αυτή την αντιπαράθεση όμως μου κάνει εντύπωση που κάποιες άλλες πολιτικές δυνάμεις σαφώς και αντιδρούν σε αυτό αλλά κάποιες άλλες το ανέχονται ή και συμπλέουν με όσα γίνονται. Ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός είναι ξεκάθαρα εναντίον αυτών των πρακτικών και λογικών.

Αντίπαλός μας η ανικανότητα της κυβέρνησης

Οι αντιπαραθέσεις μας με την Νέα Δημοκρατία ελπίζω να ανήκουν στο χθες. Η στρατηγική την οποία ακολούθησα αμυνόμενος μετά τα όσα διημείφθησαν έπιασε τόπο. Να κατάλαβε η ΝΔ πως ο αντίπαλος είναι απέναντι. Η εντολή προς τους βουλευτές του κόμματός μας είναι ποτέ δεν θα επιτεθείτε αλλά αν σας επιτεθούν τότε θα αμυνθείτε για τις αρχές του κόμματός μας. Αντίπαλος είναι η ανίκανη κυβέρνηση. Το δυσβάστακτο χρέος είναι απόρροια της πολιτικής που ακολούθησαν και τα δύο κόμματα που κυβέρνησαν. Η κυβέρνηση όμως είναι αυτή η οποία στάθηκε ανίκανη ασύνδετη και ανώριμη για να το διαχειριστεί. Γι΄ αυτό και δεν ψηφίζω κανένα νομοσχέδιο που μπορεί να κρατήσει έστω και μια μέρα παραπάνω το ανίκανο ΠΑΣΟΚ στην εξουσία.

Οικουμενική η μόνη λύση

Μία Οικουμενική κυβέρνηση, μία κυβέρνηση ευρείας αντίληψης, θα είχε αποδώσει πολύ καλύτερα αποτελέσματα. Το προσπάθησα αυτό για 15 μήνες. Το έφτασα μέχρι την τελευταία στιγμή. Όμως και οι δύο αρχηγοί το κλώτσησαν γιατί φοβούνται να λειτουργήσουν μαζί. Ψηφίσαμε το Μνημόνιο - και ήταν μια πατριωτική πράξη για την σωτηρία της πατρίδας - δώσαμε μια ευκαιρία στην πατρίδα. Όμως η κυβέρνηση στάθηκε ανίκανη να διαχειριστεί αυτή την "ανάσα" την οικονομική που μας δόθηκε και φτάσαμε εδώ που φτάσαμε. Και τώρα έρχεται η ΝΔ και ψηφίζει στην Βουλή στον Εφαρμοστικό Νόμο 22 κυρίαρχα άρθρα επί συνόλου 49. Αυτό τι σημαίνει; Δίνει ζωή στο ΠΑΣΟΚ. Και μάλιστα αυτό ήταν και πολύ σκληρό γιατί ψήφισε το άρθρο 37 που μιλά για μειώσεις μισθών και απολύσεις. Και τι άλλο κάνει. Ενώ εγώ στριμώχνω τον κ. Βενιζέλο οδηγώντας τον στο 180 για την νέα δανειακή σύμβαση τον Σεπτέμβριο. Εκείνη τη στιγμή ο κ. Σαμαράς λέει: Ό,τι και να βάλετε με 180 εγώ δεν ψηφίζω. Δηλαδή τι έκανε; Άνοιξε τα μάτια του Βενιζέλου που θα πήγαινε με 180 τον Σεπτέμβριο δεν θα ψηφιζόταν η σύμβαση και θα πηγαίναμε σε εκλογές. Τώρα λοιπόν που ο κ. Σαμαράς είναι -κατά το ανέκδοτο - "μαρτυριάρη", έρχεται το Μαξίμου και διαρρέει πως θα το περάσει με την πλειοψηφία των 151.

Με μια δυνατή ατζέντα στην Ευρωπαϊκή Ένωση

Η χώρα δεν μπορεί να βγει από την σημερινή καχεξία παρά μόνον με μία Οικουμενική Κυβέρνηση. Εφόσον λοιπόν δεν μπορούν και δεν θέλουν να το κάνουν τώρα τότε η λύση είναι να οδηγηθούμε σε εκλογές και αυτό να το επιβάλλει διά της ψήφου με την θέλησή του ο λαός. Εγώ το έχω δηλώσει. Όπως τώρα δεν έκανα στα δύσκολα μόνος εγώ κυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ, έτσι και μετά δεν θα κάνω μόνον με την ΝΔ. Επιμένω στην Οικουμενική. Αυτό που χρειάζεται η Ελλάδα σήμερα είναι μια. “Εθνική Ελλάδος”, όλους του πολιτικούς αρχηγούς μαζί ενωμένους για να διαπραγματευτούν τις καλύτερες προϋποθέσεις για την Ελλάδα. Δεν ωφελεί να πηγαίνει ο καθένας μόνος του, όπως ο κ. Σαμαράς πήγε στο Λαϊκό Κόμμα πιστεύοντας πως το Ζάππειο είναι το “ευαγγέλιο” και να προσπαθεί μεμονωμένα. Είδατε πως του είπαν πως δεν πείθει. Εγώ επιμένω σε μια συνεννόηση όλων και σε μία εξαρχής δυνατή πρόταση που θα φτιάξει μιαν δυνατή ατζέντα που θα διαπραγματευτούμε εξ αρχής τα πάντα στην Ευρώπη.

Για το Νόμο Πλαίσιο στην Εκπαίδευση

Είμαστε υπέρ του Νομοσχεδίου για την τριτοβάθμια εκπαίδευση - με μια πολύ προσεκτική ματιά βεβαίως - καθόσον η κ. Διαμαντοπούλου υιοθέτησε κατά 80% περίπου τις θέσεις μας και τις προτάσεις μας από το 2001. Όταν μιλούσαμε για κατάργηση του ασύλου το τι ακούγαμε μέσα στην Βουλή δεν λέγεται. Τώρα όλοι κατατείνουν προς αυτή την κατεύθυνση.

Για τις απολύσεις και την εργασιακή εφεδρεία

Οι απολύσεις είναι η εύκολη λύση. Αν διώξεις 200 χιλιάδες κόσμο από την δουλειά του αυτόματα μειώνεις την δυνατότητα κατανάλωσης σε 400 χιλιάδες κόσμο. Οι απολυμένοι και οι οικογένειές τους. Τι επιτυγχάνεις λοιπόν με αυτό; Νεκρώνεις δια παντός την αγορά, κλείνουν τα μαγαζιά και αυξάνεις και άλλο την ανεργία. Μαθηματικά οδηγείσαι στην πτώχευση. Αν όμως προσπαθήσουμε να στήσουμε το κράτος ξανά στα πόδια του και να φτιάξουμε δυνατές εξαγωγικές μονάδες, το επιπλέον προσωπικό μπορεί να διατεθεί εκεί. Δηλαδή είσαι δημόσιος υπάλληλος; Σε πληρώνω εγώ, αλλά επειδή εδώ δεν είσαι παραγωγικός πήγαινε στην τάδε επιχείρηση και δούλεψε ώστε να την κάνεις ανταγωνιστική και κερδοφόρα έναντι άλλων, όπως της Βουλγαρίας ή της Ρουμανίας που έχουν το πλεονέκτημα του φτηνού μεροκάματου. Θα πληρώνεσαι από το δημόσιο και ο εργοδότης θα πληρώνει τα ασφάλιστρα. Να παίρνεις όλα σου τα λεφτά και όχι το 50% ή το 60% και να κάθεσαι σπίτι σου χωρίς να προσφέρεις, να παράγεις.

Να ξεχάσουμε τα προνόμια σε αυτή την δύσκολη στιγμή

Παντού πρέπει να εφαρμοστεί μία λογική διαφορετικής διαχείρισης. Τα κεκτημένα και τα προνόμια μας οδήγησαν στην χρεοκοπία σε όλους τους τομείς. Πρέπει να κάνουμε τα πράγματα απλότερα. Χρειάζεται ένας εξορθολογισμός της διαχείρισης των υπαλλήλων στον δημόσιο Τομέα. Οι απολύσεις δεν είναι λύση. Είναι προτιμότερο να μειώσουμε τις προσλήψεις για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα.

Είμαι αισιόδοξος πως η χώρα μπορεί να βγει από αυτή την δύσκολη κατάσταση.

Πρέπει να χτυπήσουμε την φορολογική ασυλία της νομενκλατούρας. Το άβατο μιας ευνοημένης τάξης η οποία συνεχίζει να μην πληρώνει σε σχέση με τον φτωχό Έλληνα εργαζόμενο.

Διαφάνεια σε όλα

Είναι ντροπή να προσπαθούμε να ρίξουμε το φταίξιμο για τα δεινά μιας χώρας σε ένα μόνον πρόσωπο όπως τον Άκη Τσοχατζόπουλο και να αφήνουμε απέξω όλα τα άλλα πρόσωπα, τους υπουργούς του ΚΥΣΕΑ ή τους επόμενους υπουργούς τους οποίους περιλαμβάνει ο Εισαγγελέας στο ερώτημά του.

Η εξεταστική δεν έχει ξεκινήσει ακόμη. Έχουμε 10 Ιουλίου. Η Βουλή κλείνει στις 8 Αυγούστου και ξανανοίγει στις 25 Αυγούστου. Δεν προλαβαίνουμε ούτε για εξεταστική ούτε για προανακριτική οπότε αθωώνονται όλοι όσοι ήταν μέσα στην υπόθεση μια και λήγει η δεύτερη περίοδος της Βουλής. Συγκάλυψη δηλαδή. Γι αυτό δικαιολογημένα φωνάζει η πλατεία.

Πάντα υπάρχει ένα plan Β

Πάντα υπάρχει ένα σχέδιο Β το οποίο ήταν καλά κρυμμένο. Θα υπήρχε μία ένεση για να μην πτωχεύσει η χώρα. Κανέναν δεν εξυπηρετεί να πέσει η Ελλάδα. Φοβούνται το ντόμινο. Αυτό το "χαρτί" δεν το έπαιξε καλά ο κ. Παπανδρέου. Δεν παίξαμε πάνω στον φόβο της Ευρώπης και εκεί είναι το λάθος. Μπορεί και ο κ. Παπανδρέου και ο κ. Σαμαράς να είναι εξαιρετικού ήθους και οι δύο σαν πρωταγωνιστές. Είναι όμως από νεαροί Βουλευτές και δεν μάθανε στην "αντάρα" της ζωής. Επαγγελματικά δεν ξέρουν την αγορά και πώς να την χειριστούν. Αυτή η επαγγελματική τους ανεπάρκεια δημιουργεί τα ελλείμματα στην οικονομική πολιτικής της Ελλάδας.