Δεν είναι «μόδα που θα περάσει», Πάγκαλε «Θεριεύει ο γίγαντας τώρα Λαός ...» Γράφει ο Γρηγόρης Δημ. Ρώντας

Πιστεύουν ότι τα ‘χουν καταφέρει. 

Ότι μας έχουν καταφέρει. 37 ολόκληρα χρόνια, από τη μεταπολίτευση ως τα σήμερα, εργάστηκαν σκληρά για να γονατίσουν την Ελλάδα. 

Εργάστηκαν, ή μήπως δούλεψαν; 

Γιατί, στην πραγματικότητα, δούλοι είναι και σε διαταγές ξένων αρπακτικών υπάκουαν πειθήνια τόσα χρόνια, για να λυγίσουν με μύριους τρόπους τις αντιστάσεις των Ελλήνων και τις άμυνές μας να κοιμίσουν. 

Πήραν, βέβαια και το δικό τους κατιτίς. 

Σε μίζες κι αξιώματα. 

Ο Διάβολος πάντοτε πληρώνει καλά εκείνους που του πουλάνε την, ψυχή τους. 

Και τώρα, χειροπόδαρα δεμένη παραδίδουν την, Ελλάδα στ’ αφεντικά τους, κόκκινο χαλί βαμμένο στο αίμα της, στρώνουν για να περάσουν οι μεγαλοτραπεζίτες και να διαλέξουν τα πιο διαλεχτά κοψίδια απ’ το σφαχτάρι.

Δεν άφησαν τίποτε στην τύχη. 

Κανένα από τα αντισώματα στο σώμα της Πατρίδας δεν άφησαν αμόλυντο. Χρόνια τώρα αφελληνίζουν και δηλητηριάζουν το αύριο και την ελπίδα της Ελλάδος, τα παιδιά μας. 

Κλέβοντάς τους εκείνους τους λογοτέχνες μας, που μπόλιαζαν με νάματα ελληνικά τις προηγούμενες γενιές. 

Δίνοντάς τους εξ’ απαλών ονύχων τα ψεύτικα, γυαλιστερά και κούφια πρότυπα, που απογυμνώνουν τις ψυχές τους από κάθε τι αληθινά ωραίο και μεγάλο. 

Χτύπησαν με μύριους τρόπους την Γυναίκα, την Ελληνίδα.

 

Δεν υπάρχει ασφαλέστερος τρόπος για να εξουθενώσεις και να καθυποτάξεις έναν λαό, από το να ρίξεις χαμηλά την Γυναίκα.

Ποιό είναι το συστατικό κύτταρο κάθε έθνους; Η οικογένεια.

Και ποιός είναι η ψυχή και το αίμα κάθε οικογένειας; Όποιος

απαντήσει: «ο άντρας», μένει μετεξεταστέος και να ‘ρθει τον

Σεπτέμβρη να ξαναγράψει διαγώνισμα. Όμως, η κάθε γυναίκα

που σέβεται τον εαυτό της, έχει εύλογη απαίτηση από τον

άντρα να στέκεται κι εκείνος στο ύψος που του πρέπει, αν

θέλει να την κερδίσει. 

Απλή, λοιπόν, η συνταγή που εφάρμοσαν: Λέρωσαν και φτή-

νυναν τον  ψυχισμό της νέας Ελληνίδας, κλέβοντάς της αρ-

χικά την παιδική της ηλικία· το κοριτσάκι. Και μετά πείθοντάς

την, με συστηματική πλύση εγκεφάλου από την τηλεόραση,

ότι για να είναι «in» και «απελευθερωμένη», πρέπει να γίνει

λουστραρισμένη χαζογκόμενα και να βγει στο “παζάρι”. Έρι-

ξαν χαμηλά την γυναίκα· ήταν μοιραίο να την ακολουθήσει

στην πτώση της και ο άντρας. Απλά πράγματα. Κι έτσι όποια

νέα Ελληνίδα δεν ακολουθεί αυτή την πεπατημένη, στιγματί-

ζεται από τον ηλικιακό της περίγυρο ως «α-άμητη» και «φρι-

κιό» κι όποιος νέος Έλληνας παραμένει άντρας σωστός και

δεν σαχλαμαρίζει, είναι «φύτουκλας» και «σπασίκλας». Τόσο

καλά!

Θεωρητικά είναι πολύ εύκολο να τρομοκρατήσεις με τον μπαμ-

πούλα της οικονομικής τρομοκρατίας έναν λαό, όταν επί σειρά

ετών τον έχεις εθίσει στις πλαστές ανάγκες, που του δημι-

ούργησες, αποκόπτοντάς τον ταυτόχρονα από τις πανάρχαιες

πολιτισμικές του ρίζες και τις ηθικές του αξίες. Όμως αυτός ο

λαός δεν είναι ο οποιοσδήποτε λαός. Έχει πολλές φορές ανα-

γεννηθεί από τις στάχτες του, στην μακραίωνη πορεία του.

Είναι πολλές φορές περασμένος δια πυρός και σιδήρου. Έχει

αστείρευτες κι απίστευτες ψυχικές και πνευματικές δυνάμεις.

Οι διάφοροι –άκηδες, όπως ο Παπανδρέου ο Γιωργάκης και ο

Πάγκαλος ο Θοδωράκης, μπορούν να βαυκαλίζονται με τις

ονειρώξεις τους ότι οι «Αγανακτισμένοι» της Πλατείας Συν-

τάγματος είναι μόδα και θα περάσει. Κούνια που τους κού-

ναγε.

Την έχουν πατήσει, επειδή δεν έχουν Ελλάδα μέσα τους, δεν

την γνωρίζουν, δεν την αγαπούν, δεν λαχταράει για κείνην η

όποια ψυχή διαθέτουν. Κι έτσι δεν μπορούν ν’ αντιληφθούν,

ότι ακόμα κι αν κατάφεραν να αποκόψουν τους νέους μας από

την Γνώση της Ελλάδος και την Επίγνωση του Έλληνα, είναι

περασμένα τα νάματα του Γένους μας στα γονίδια της σημε-

ρινής, νέας ελληνικής γενιάς. Ίσως οι περισσότεροι νέοι μας

να μην μπορούν να κατανοήσουν τα αίτια της παρακμής μας

και της θανάσιμης παγίδας που στήθηκε πάνω στα ερείπια των

Αξιών μας. Στα τρίσβαθα όμως της ψυχής τους θάλλει ολο-

ζώντανη η αίσθηση του τι τους πρέπει και τι δεν τους πρέπει.

Και γι’ αυτό γνωρίζουν καλά ότι μιά Ελλάδα που θ’ ανήκει

στους διεθνείς ληστο-τραπεζίτες, δεν πρέπει των κοριτσιών

και των παλληκαριών μας. Γι’ αυτό όλο και περισσότεροι, κάθε

ηλικίας Έλληνες, θα ενώνονται με τους «Αγανακτισμένους»,

μέχρι οι ξεπουλητές μας να πάρουν το μάθημα που τους αξί-

ζει. 

Ανάμεσα στους νέους Έλληνες υπάρχουν Ανθρωποι-Ήλιοι.

Αυτοί θα φωτίσουν και τους πελαγωμένους συνομηλίκους

τους, αυτοί θα κάνουν εμάς τους μεγαλυτέρους σε ηλικία, να

ντραπούμε για την Ελλάδα που ετοιμάσαμε στα παιδιά μας,

έτσι ώστε να σηκωθούμε από την τηλεόραση και να τ’ ακο-

λουθήσουμε στον δρόμο που ανοίγουν για την σωτηρία της

Πατρίδας.

Αξιώθηκα να δω έναν τέτοιο Άνθρωπο-Ήλιο. Κι όποτε τον

βλέπω λάμπει η ψυχή μου και ξεθωριάζει κάθε ασχήμια, φτή-

νεια και μικρότητα από αυτές που μας έχουν πνίξει. Ακτινοβο-

λεί καλοσύνη, ευγένεια, περηφάνεια και αρχοντιά. Με μιά

ψυχή απέραντη που δεν γνωρίζει ακόμα όλες τις δυνάμεις της,

αλλά θα τις μαθαίνει όσο θα μεγαλώνει. Μιά ψυχή ταξιδεμένη

στο σήμερα από το πολύ μακρινό χθες. Ξίφος κρυμένο σε γε-

λαστά αγριολούλουδα. Άνθρωπος-Ήλιος που ξεχωρίζει όπως

ένα διαμάντι μέσα σε κάρβουνα. Κάποιες στιγμές αναρωτιέ-

μαι αν είναι πλάσμα αληθινό ή του ονείρου. Αλλά και η Ελλάδα

μας ένα όνειρο είναι. Ένα όνειρο πανέμορφο και ολοζώντανο,

που αφήσαμε κάποιους Εφιάλτες-καλικάντζαρους να μας το

κάνουν εφιάλτη. Οι νέοι μας στο Σύνταγμα βροντοφωνάζουν

ότι έχουν δικαίωμα στο όνειρο και στην ελπίδα για ένα αύριο

αντάξιο Ελλήνων.

Δεν θα μας φάνε την ψυχή τα όρνια. Ούτε θα μας ξεπουλή-

σουν την Πατρίδα οι διάφοροι –άκηδες. Η Ελλάδα μας έχει

ακόμα άξιους Φρουρούς, που κάποια «επώνυμα» ψυχοπνευ-

ματικά σκοτάδια τούς αποκαλούν «απλούς Έλληνες», λες και

υπήρξε ποτέ κάτι πολυτιμότερο για τον τόπο μας, από τους

«απλούς Έλληνες». Η Ανάσταση και η Λαμπρή του Γένους μας

πλησιάζει. Δόξα τω Θεώ, «αυτός ο λαός, ο μικρός, ο μέγας»

ακόμα γεννά Ανθρώπους-Ήλιους που κρατούν την ψυχή μας

Αναστάσιμη και Λαμπρινή. 

(Υ.Γ. «Σας γράφω συχνά και ντρέπομαι πολύ γι’ αυτό.

Συγχωρείστε τα σπάραχνα που γυρεύουν αέρα».

ΕΜΙΛΥ ΝΤΙΚΙΝΣΟΝ, Αμερικανίδα ποιήτρια, 1830-1886