Όλεθρος !Του Μενέλαου Τασιόπουλου

Όταν ο νέος υπουργός Οικονομίας κ. Βενιζέλος έπαιρνε το αεροπλάνο για το Λουξεμβούργο για την πρώτη του συνεδρίαση με τους Κοινοτικούς, η Ελλάδα είχε εξασφαλισμένη την 5η δόση , όχι μόνον από την ΕΕ, αλλά και από το ΔΝΤ.

Όταν έβγαινε από τις αίθουσες συνεδριάσεων τα προαπαιτούμενα για την Ελλάδα ήταν το Μεσοπρόθεσμο, η εκποίηση της δημόσιας περιουσίας της, η συναίνεση με την αντιπολίτευση, με τον γερμανικό και γαλλικό τύπο κυριολεκτικά να λοιδορεί τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης κ. Σαμαρά, τον Ρεν, τον Γιούγκερ, τον πολύ σημαντικό υπουργό της Γερμανίας Σόιμπλε να κάνουν..

προκλητικές, απολύτως απειλητικές και τελεσίδικες δηλώσεις προς την Ελλάδα, έχοντας ήδη αναλάβει απρόσκλητοι κατακτητές την διακυβέρνηση της χώρας.

Ευθύνη για την αλλαγή στάσης αυτή της Ευρώπης , σε επίπεδο γραφειοκρατίας, και κυβερνήσεων και σίγουρα αρνητικό ρόλο έπαιξε ο πρωθυπουργός κ. Παπανδρέου ο οποίος εμφανίσθηκε στη συνάντηση του με τον πρόεδρο της Ένωσης Ρομπάι και της Κομισιόν Μπαρόζο, συνοδευόμενος από τον τραπεζίτη και σε επίπεδο ΕΚΤ κ. Λ. Παπαδήμο, ο οποίος φυσικά και είναι ο τελευταίος που θα διαπραγματευθεί τα ελληνικά συμφέροντα απέναντι στις Βρυξέλλες και την Φρανκφούρτη, σε ενδιάμεσο ρόλο υπουργού Οικονομικών.

Η σύγχυση μάλιστα μεταξύ της Κυβερνητικής Επιτροπής και της Επιτροπής των Τραπεζιτών, μάλλον μεγαλύτερα προβλήματα θα δημιουργήσει στην Ελλάδα, αφού οι τραπεζίτες είναι απολύτως ευθυγραμμισμένοι με τις πολιτικές της ΕΚΤ- Τρισέ και την Κεντρική Τράπεζα της Ελλάδος, παράρτημα της ΕΚΤ, που δεν συνάδουν πλέον με την διατήρηση όχι μόνον του ελέγχου αλλά και της ιδιοκτησίας της επικράτειας και της κρατικής περιουσίας των Ελλήνων.

Η θεσμική αποδόμηση, σε πλήρες βαθμό, διαφαίνεται και από την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, το οποίο ανακάλυψε νομικό σκεπτικό που να νομιμοποιεί το Μνημόνιο , ενώ σε επίπεδο Ενόπλων Δυνάμεων η ανοιχτή επιστολή των Αποστράτων, που καταγγέλλουν την Μεταπολίτευση και ζητούν από τους εν ενεργεία συναδέλφους τους επαγρύπνηση, ολοκληρώνει την εικόνα.

Στο παρασκήνιο η εμπλοκή της οικογένειας Σημίτη καθοδηγεί τις εξελίξεις και ανεβάζει τους απειλητικούς τόνους σε επίπεδο Βερολίνου- Παρισιού απέναντι στη χώρα μας , ενώ δημιουργεί και πάλι τις γνωστές συνθήκες «ομερτά» και συνενοχής στην εγχώρια νομενκλατούρα της Κλεπτοκρατίας, όπως και την περίοδο της δεύτερης θητείας του Κ. Σημίτη, όπου δρομολογήθηκε η απώλεια της χώρας από τον εθνικό έλεγχο και η απορρόφηση της από τον «άξονα του Κεμάλ» Βερολίνου- Άγκυρας, με την προσθήκη του Παρισιού.

Τι θα συμβεί από εδώ και πέρα; Η Ελλάδα δεν έχει κυβέρνηση να διαπραγματευθεί γι’ αυτήν . Τα εθνικά συμφέροντα και την κοινωνική της ευημερία. Την Ευρώπη πιέζει η Ουάσιγκτον και οι ευχαριστίες του Προέδρου της Δημοκρατίας προς τους Αμερικανούς, αυτήν την φορά ήταν απολύτως δικαιολογημένες. Το πρόβλημα όμως είναι ότι οι Αμερικανοί δεν μπορούν να μάχονται για τα συμφέροντα επιβίωσης μας και το ελληνικό πολιτικό σύστημα να έχει παραιτηθεί απολύτως από το ρόλο του εντός και εκτός Κοινοβουλίου.

Οι πρώτες δημοσκοπήσεις μετά την αποτυχημένη απόπειρα κυβέρνησης εθνικής συνεννόησης, δείχνουν ότι οι πολίτες δεν εμπιστεύονται τέτοια σχήματα, που θέλουν οι Ευρωπαίοι και «σπεκουλάρει» η τοπική διαπλοκή , για να μην υπάρχει εθνικός, πολιτικός αντίλογος στα σχέδια εκποίησης της χώρας και ταυτόχρονα οι Έλληνες επιλέγουν σύντομα εκλογές, που θα δώσουν λύσεις.

Στην Ελλάδα σήμερα έχει επικεντρωθεί η διεθνής προσοχή. Αναλύσεις, προσεγγίσεις, μοντέλα και φυσικά συμφέροντα συγκρούονται στη δική μας οικονομία, αφού από το όποιο αποτέλεσμα, θα προκύψει ένα γενικότερο μοντέλο, που θα αφορά όχι μόνον την ζώνη του ευρώ, αλλά και την διεθνή οικονομία. Η ηγετική ομάδα της κυβέρνησης ολισθαίνει στον ολοκληρωτισμό, στηριγμένη εν πολλοίς και από την «γκρίζα» τεχνοκρατία των Βρυξελλών και τους μεγαλοϊδεατισμούς του Βερολίνου και του Παρισιού. Προκρίνει δημοψήφισμα, με άσχετα ζητήματα και διχαστικά ερωτήματα, αντί να προκρίνει εκλογές.

Η αντιπολίτευση, αυτή που δεν τοποθετείται στην «συμμαχία των προθύμων», γνωρίζει με σύγχρονους όρους την πολιτική πραγματικότητα του Προτεκτοράτου και την σκληρότητα των Ευρωπαίων απέναντι στους απάτριδες και τους αποίκους. Οι Έλληνες έχουν αρχίσει να νοιώθουν τι τους συμβαίνει. Πολύ περισσότερο να καταλαβαίνουν τι θα τους συμβεί. Υπάρχει μια λύση εντός συστήματος ακόμη. Η αντιπολίτευση να αποχωρήσει από το Κοινοβούλιο πριν τη συζήτηση για το Μεσοπρόθεσμο και να δηλώσει ότι θα επιστρέψει στην ορκωμοσία, μετά τις εκλογές.

Έτσι στο Κοινοβούλιο θα μείνουν μόνο οι δοσίλογοι, για να «καρφώσουν» τα καρφιά στον σταυρό της Ελλάδος. Θα είναι και μια πρώτη σοβαρή απάντηση στην πρόκληση των Βρυξελλών και της Φρανκφούρτης.