ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΕΤΕΡΝΙΧ ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ. (ΑΟΖ). Αποκλειστική Οθωμανική Ζώνη το Αιγαίο.Του *ΘΕΟΔΩΡΟΥ Δ. ΑΝΔΡΕΑΚΟΥ

      *ΟΜΟΤΙΜΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΟΥ

       ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΦΙΛΩΝ ΕΘΝ. ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ

Είναι εμφανές ότι η Ελλάδα χρειάζεται Έλληνα επικεφαλή στο Υπουργείο Εξωτερικών και όχι μέτοικο. Προφανώς αυτό ισχύει  ακόμη περισσότερο για τον Πρωθυπουργό της χώρας, όταν ο ΥΠΕΞ  φον Δρούτσας δεν συνηθίζει να αυτενεργεί, αλλά χαρακτηρίζεται στους διαδρόμους του ΥΠΕΞ << υπασπιστής >> του Πρωθυπουργού και όχι Υπουργός. Μέχρι τώρα αυτός ο κύριος συμπεριλαμβανομένου και του Υπουργού Άμυνας κ. Βενιζέλου, ενός κυρίου που λέει πολλά για να μη καταλαβαίνεις τίποτα,..

οπαδού της στρατηγικής του κατευνασμού κατά δήλωση του, το έπαιζε άμυνα στα θέματα εξωτερικής  πολιτικής στις επίμονες αιτιάσεις για υπερβολική επιείκεια απέναντι στις τούρκικες προκλήσεις και με υπονοούμενα για προθέσεις εθνικών συμψηφισμών, προσπαθούσε να επιδείξει σθένος με αμηχανία και νευρικότητα. Η διάθεση άλλαξε την περασμένη εβδομάδα, όταν ο φον Δρούτσας κάλεσε τους  δημοσιογράφους  και ανακοίνωσε, ότι δεν πρόκειται να κηρύξει η Ελλάδα Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη ( ΑΟΖ ) στο Αιγαίο μέχρι να ολοκληρωθούν οι διερευνητικές επαφές για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας Το επιχείρημα που διετύπωσε ο ΥΠΕΞ  ήταν ότι η  ΑΟΖ  δεν συνδέεται με την αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου και ότι το εύρος της δεν ξεπερνά εκείνο της υφαλοκρηπίδας. Συνεπώς δεν χρειάζεται να επιβαρύνουμε το κλίμα, όταν υπάρχει εξέλιξη στις συζητήσεις με την  Τουρκία και αισιοδοξία ότι κάπου θα καταλήξει. Προσωπικά δεν εκπλήσσομαι γιατί από τα πρώτα βήματα στο χώρο της εξωτερικής πολιτικής οι κυβερνήσεις Σιμίτη  ήταν υπέρ των συνεχών υποχωρήσεων και της ηττοπάθειας. Θέλετε από ιδεολογικές αγκυλώσεις και όχι σκοπιμότητα. Το δέχομαι Και όλες αυτές οι υποχωρήσεις καμουφλάρονται με περιτυλίγματα λεκτικά , όπως εκσυγχρονιστική πολιτική, φιλειρηνική διπλωματία, καταπολέμηση του εθνικισμού, πάντα του Ελληνικού και ποτέ του Τουρκικού. Όλοι μας βεβαίως θυμόμαστε ποιός έχει συνδέσει το όνομα του με τα εκσυγχρονιστικά επιτεύγματα του κ. Σιμίτη, όπως η υποχώρηση στα Ίμια, τη Μαδρίτη του 1997 με την αναγνώριση ζωτικών συμφερόντων της Άγκυρας στο Αιγαίο, την παράδοση του  Οτσαλάν, το ζεμπέκικο με τον Τζεμ, την υπογραφή με την Τουρκία αφαίρεσης από τα σχολικά μας βιβλία ότι ενοχλεί την Τουρκία. Ήταν επόμενο λοιπόν και στην κυβέρνηση Παπανδρέου να αναζητηθεί για ΥΠΕΞ  ένας άνθρωπος που θα είναι στην ίδια  γραμμή των υποχωρήσεων και της ηττοπάθειας και δεν θα  δημιουργεί προβλήματα στο φίλο μας τον Ερντογκάν. Τέτοιον βρήκαν  στο πρόσωπο του Δρούτσα. Ο  φον Δρούτσας έχει ζήσει τα περισσότερα χρόνια του στην Αυστρία εξ ού και το φον .Γνωρίζει πολύ καλά λοιπόν ότι η χώρα αυτή γέννησε τον καγκελάριο Μέτερνιχ. Ένα φανατικό αντίπαλο της Ελληνικής Επανάστασης που πίστευε στη διατήρηση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ο φον  Δρούτσας προφανώς παραμένει οπαδός του Μέτερνιχ και γοητεύεται από το νεοθωμανικό πρότυπο του Αχμέτ Νταβούτογλου, γι αυτό και τον αφήνει  να αλωνίζει προκλητικά τη Θράκη. Άλλωστε είναι γνωστός για την στήριξη του σχεδίου ΑΝΑΝ, ώστε ο ήρωας πρόεδρος της Κύπρου Παπαδόπουλος να του παραγγείλει  << όσο θα είμαι εγώ πρόεδρος της Κύπρου μη τολμήσεις να πατήσεις στην Κύπρο>>. Αυτόν διάλεξαν για ΥΠΕΞ και μαζί προσπαθούν να μας πείσουν πόσο καλοί είναι οι γείτονες μας. Γι αυτό δεν μας εξέπληξε, όταν τοποθέτησαν αρωγούς της προσπάθειας αυτής κάποιους ανιστόριτους  << ιστορικούς >> στο Υπουργείο της δια βίου κατεδάφισης της παιδείας για να αλλάξουν τα βιβλία της ιστορίας μας επί το Οθωμανικότερο. Όσοι μάλιστα αρθρώνουν λόγω πατριωτικό χαρακτηρίζονται από τον φον Δρρούτσα ότι είναι του συρμού. Καλύτερα όμως να είμαστε του συρμού παρά του  διασυρμού, όπως κατάντησαν την εξωτερική μας πολιτική. Βεβαίως σε μια χώρα που θα λειτουργούσε ομαλά η Δημοκρατία δεν θα έμενε έτσι η πρωτοφανής δήλωση του ΥΠΕΞ να ομολογεί ανερυθρίαστα ότι παραιτείται από την άσκηση κυριαρχικών δικαιωμάτων, αλλά και το βαρύ κατηγορώ από την Ένωση Διπλωματικών Υπαλλήλων που τον καταγγέλει  ότι << επέλεξε την οδό των ανομολόγητων χειρισμών σε καίρια εθνικά θέματα από παραθεσμικούς  μηχανισμούς προφανώς όχι με το αζημίωτο >> Αυτά σε παλαιότερες εποχές θα οδηγούσαν στο εκτελεστικό απόσπασμα επί εσχάτη προδοσία. Όμως ας έχει υπόψη του ο φον Δρούτσας, γιατί η στιγμή που θα κριθεί το κατά πόσο υπερασπίστηκε τα εθνικά συμφέροντα πλησιάζει. Και τότε θα πρέπει να εξηγήσει στον ελληνικό λαό ο ίδιος και το αφεντικό του ποία ήταν η τόση μεγάλη παραχώρηση της Τουρκίας που άξιζε την θυσία των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων στις ΑΟΖ. Στη χώρα μας κύριοι στο τέλος ξυρίζουν το γαμπρό.