Α. ΠΑΓΟΣ: ΚΑΙ ΕΠΙΣΗΜΑ «ΠΡΑΣΙΝΟ» ΦΩΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΟΥΣ

Τις πληροφορίες* ότι ο Άρειος Πάγος ανάβει «πράσινο» φως για τους συμβασιούχους του δημόσιου τομέα που κάλυπταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες επιβεβαιώνει η σημερινή δημοσιοποίηση της υπ' αριθμόν 7/2011 απόφασης  της Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Η απόφαση, που ελήφθη με αφορμή εκδίκαση υπόθεσης  συμβασιούχων καθαριστριών που εργάζονταν στον ΟΠΑΠ πριν τη Συνταγματική Αναθεώρηση του 2001 (άρθρο 103) με την οποία απαγορεύτηκε  η μετατροπή των συμβάσεων εργασίας από ορισμένου χρόνου σε αορίστου,  τονίζει ότι  η μετατροπή των συμβάσεων κρίνεται   κάθε φορά από τα δικαστήρια, σύμφωνα με τις διατάξεις της εργατικής νομοθεσίας (Ν. 2112/1920) σε συνδυασμό με τα άρθρα 281 και 671 του Αστικού Κώδικα στο πλαίσιο του άρθρου 25 του Συντάγματος. 

Δηλαδή, οι αρεοπαγίτες  παρά τις αντίθετες εισηγήσεις τόσο του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Ιωάννη Τέντε, όσο και του αρεοπαγίτη, Ανδρέα Δουλγεράκη, έκριναν ότι, τα δικαστήρια αποφασίζουν εάν οι απασχολούμενοι με σύμβαση εργασίας ορισμένου χρόνου καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες και σε καταφατική περίπτωση μετατρέπουν τις συμβάσεις από ορισμένου σε αορίστου χρόνου. Κι αυτό γιατί, όπως τονίζουν,  πριν από την τελευταία αναθεώρηση του Συντάγματος στις 17.4.2001 δεν απαγορευόταν η μετατροπή των συμβάσεων εργασίας από ορισμένου χρόνου σε αορίστου.

Μάλιστα, η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου υπογραμμίζει ότι ο Ν. 2112/1920 παρέχει πληρέστερη προστασία και από τη μεταγενέστερη Κοινοτική Οδηγία 1197/70 (που κυρώθηκε με το Π.Δ. 81/2003) εφόσον πρόκειται για διαδοχικές συμβάσεις ορισμένου χρόνου που καλύπτουν πραγματικά πάγιες και διαρκείς ανάγκες της υπηρεσίας που απασχολούνται. Παράλληλα, η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου ερμηνεύοντας τον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας δέχεται ότι το δικαστήριο β' βαθμού εφαρμόζει το νόμο που ίσχυε κατά το χρόνο δημοσίευσης της πρωτόδικης απόφασης, ενώ όταν εξετάζει την ουσία της υπόθεσης δεν εφαρμόζει το δευτεροβάθμιο δικαστήριο παράλληλα άλλες νεότερες νομοθετικές διατάξεις που δεν έχουν αναδρομική ισχύ και που δεν καταλαμβάνουν χρονικά την επίδικη έννομη σχέση.

Δικαίωση για τις καθαρίστριες του ΟΠΑΠ

Όπως προαναφέρθηκε η απόφαση αυτή ελήφθη με αφορμή προσφυγή συμβασιούχων καθαριστριών του ΟΠΑΠ οι οποίες προσλήφθηκαν το '90 και '91 με ημερήσιες συμβάσεις και το '95-'97 όταν μειώθηκε το πενθήμερο ωράριο εργασίας τους σε τέσσερις και σε τρεις ημέρες υπέβαλαν αγωγή για αναγνώριση των συμβάσεών τους ως αορίστου χρόνου και για την καταβολή διαφορών επί των αποδοχών τους. «Η αγωγή αυτή σε συνδυασμό με τα χρονικά όρια που εκτείνονται οι αξιώσεις των καθαριστριών (μέχρι 31.12.1997) είναι νόμιμη, κατά τους ισχύοντες, κατά το χρόνο δημοσίευσης (27.4.1998) της πρωτόδικης απόφασης του Ειρηνοδικείου, κανόνες δικαίου με βάση τους οποίους κρίνεται η ορθότητα ή μη αυτής, ήτοι του άρθρου 8 παρ. 3 του Ν. 2112/1920 σε συνδυασμό με τα άρθρα 281 και 671 Αστικού Κώδικα και 25 παράγραφοι 1 και 3 του Συντάγματος», αναφέρεται χαρακτηριστικά στην απόφαση.

Και προστίθεται ότι «οι επίμαχες διαδοχικές σχέσεις (λόγω μη έγκυρης κατάρτισης συμβάσεως) εργασίας των καθαριστριών είχαν προσλάβει ήδη το χαρακτήρα σύμβασης εργασίας αορίστου χρόνου, εφόσον από τη φύση τους κάλυπταν μόνιμες και διαρκείς ανάγκες του ΟΠΑΠ..... Ο καθορισμός της ημερήσιας διάρκειάς τους εξακολουθητικά δεν δικαιολογείται από τη φύση τους αλλά τέθηκε προς καταστρατήγηση των δικαιωμάτων τους από τη σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου και κατά κατάχρηση του διευθυντικού δικαιώματος του εναγομένου ΟΠΑΠ να ρυθμίζει τη διάρκεια εργασίας με βάση σχετικές ρυθμίσεις του Εσωτερικού του Κανονισμού (του Οργανισμού) και ανεξάρτητα από τις ρυθμίσεις της οδηγίας 1999/70 και του άρθρου 103 παρ. 7 και 8 του Συντάγματος, οι οποίες δεν έχουν στην προκειμένη περίπτωση εφαρμογή, παρότι η σχέση εργασίας των καθαριστριών, όπως δεν αμφισβητείται από τον αναιρεσίβλητο οργανισμό, συνεχιζόταν ακόμη και ήταν ενεργός κατά την έναρξη ισχύος τους», καταλήγουν οι αεροπαγίτες στο σκεπτικό της απόφασής τους. 

Αν και η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου εξέτασε μόνο τις περιπτώσεις συμβασιούχων που είχαν προσληφθεί πριν από το 2001, εργατολόγοι υποστηρίζουν ότι η απόφαση αυτή μπορεί να έχει θετικές επιπτώσεις και για τους μετά το 2001 καθώς τα δικαστήρια κρίνουν την ουσία της υπόθεσης (το αν κάλυπταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες) ανεξαρτήτως της συνταγματικής πρόβλεψης.

*Για προηγούμενο ρεπορτάζ κάντε κλικ ΕΔΩ