Συνταξιούχος βουλευτής σε λάθος timing.Του Βαγγέλη Στολάκη

Διαβάζω στο διαδίκτυο ολοένα και περισσότερα ονόματα 

πρώην βουλευτών που έχουν προβεί στις απαραίτητες 

ενέργειες, προκειμένου να λάβουν αναδρομικά ο καθένας

 τους περίπου 250.000 ευρώ....

Το θέμα παρουσιάστηκε, εξετάστηκε, σχολιάστηκε και καταδικάστηκε ουκ ολίγες φορές, από τη στιγμή που είδε το φως της δημοσιότητας. Σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος, υπό το φόβο ενός γενικού γιαουρτώματος, κράτησε σαφείς αποστάσεις από  τους συνταξιούχους αυτούς βουλευτές, ενώ ο Υπουργός Οικονομικών, Γιώργος Παπακωνσταντίνου από το βήμα της Βουλής τους έστειλε τελεσίγραφο.  «Δεν πρόκειται να πάρετε τίποτα»!

Θα επιχειρήσω να μην αναλωθώ σε μια συζήτηση από τα ίδια. «Ποιοι είναι αυτοί οι βουλευτές; Γιατί το κάνουν σε αυτή τη δύσκολη οικονομικά στιγμή; Είναι 350, 800, 850 ή περισσότεροι; Είναι νόμιμο αλλά όχι ηθικό». Η απάντηση είναι η εξής: «είναι κάτι που συνηθίζεται. Γιατί απορούμε με αυτή την κίνηση;

Ας πάμε πέντε  χρόνια πίσω. Όχι στις κυβερνήσεις Καραμανλή. Τότε που λεφτά υπήρχαν. Για την ακρίβεια «λεφτά – θεωρητικά – υπήρχαν». Γιατί, στην τελική, λεφτά ποτέ δεν υπήρξαν. Αν η είδηση, λοιπόν,  έβλεπε το φως της δημοσιότητας δυο χρόνια πριν είμαι σίγουρος πως δεν θα «άνοιγε» ρουθούνι!

Γιατί τότε δεν είχε έρθει το ΔΝΤ και η κακιά τρόικα. Γιατί δυο χρόνια πριν τα πηγαίναμε θαυμάσια. Γιατί είχαμε την αίγλη της Ελλάδας των Ολυμπιακών αγώνων του 2004 και δικαιολογημένα, αφού οι βουλευτές τα ζητούσαν έπρεπε να λάβουν αυτά και τα άλλα πολλά 80 εκατομμύρια ευρώ. Θέλω να πω πως, αν  τα πράγματα ήταν καλύτερα τότε δεν θα μας φαινόταν περίεργη μια αντίστοιχη κίνηση. Κατά πάσα πιθανότητα δεν θα ερχόταν στην επιφάνεια, οι πρώην βο(υ)λευτές  θα συμπλήρωναν μερικά μηδενικά στον τραπεζικό τους λογαριασμό και εμείς θα ζούσαμε καλύτερα!

Γιατί τότε ο κόσμος έτρεχε να κάνει χειραψία με τον Χ βουλευτή και το έπαιζε στους δικούς του καμπόσος. Και επαναλαμβάνω: Θα ζούσαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα!

Αναρωτιέμαι γιατί μας εξέπληξε τόσο αυτή η ενέργεια; Είναι μόνο οι βουλευτές και οι δικαστικοί; Αν μπορούσα να διεκδικήσω, και να πάρω,  κι εγώ διακόσια χιλιάρικα θα τα άφηνα «για τη φουκαριάρα τη μάνα μου;»

Αν ο διπλανός μου, που δεν είναι ούτε πολιτικός ούτε δικαστικός, έπαιρνε το παραπάνω ποσό θα γινόταν πρωτοσέλιδο στις εφημερίδες και θα δεχόταν την οργή ορισμένων τόσο «ηθικών;» τηλε-παραθυράκιδων;

Αν η χώρα βρει ξανά το βηματισμό της και ο «Τσοβόλας τα ξαναδώσει όλα» θα βάλουμε μυαλό; Αν ξανά υπάρξουν λεφτά, είμαστε σίγουροι πως δεν θα επαναληφθούν τα λάθη του παρελθόντος; Αν, λέω αν, ισχύσουν όλα τα παραπάνω οι νυν, όταν θα γίνουν πρώην, δεν θα απαιτήσουν αναδρομικά;

Κλείνω με μερικές σκέψεις, λοιπόν, εν αναμονή μεγάλων οικονομικοπολιτικών εξελίξεων. Μήπως τελικά ο Πάγκαλος έχει δίκιο; Μήπως όντως τα φάγαμε μαζί; Έχει σημασία αν εγώ έφαγα έναν κεφτέ και ο Πάγκαλος έφαγε και το ταψί; Πόσο φταίει αυτός που μας έβλεπε να τρώμε αλλά δεν ακούμπησε γιατί δεν πρόλαβε; Και αν μπορούσε δεν θα έτρωγε; Αρνούμαι να δεχτώ πως ο Έλληνας το έχει στο DNA του. Όμως η διακομματική λίστα των πρώην βουλευτών με διαψεύδει…
http://spnews.gr/index.php/monimes-stiles/sto-mixer/7952-mixer