Σήμερα θα ήθελα να σας μιλήσω για τα δύο
παλληκάρια που χάθηκαν την Μεγάλη
Τετάρτη 20 Απριλίου στα περίχωρα
της Τρίπολης, στην πόλη Μισράτα
της Λιβύης. Για τον 41χρονο Βρετανό
φωτορεπόρτερ Τιμ Χεθέρινγκτον
και τον επίσης 41χρονο
διάσημο Ελληνοαμερικανό
φωτορεπόρτερ Κρις Χόνδρος.
παλληκάρια που χάθηκαν την Μεγάλη
Τετάρτη 20 Απριλίου στα περίχωρα
της Τρίπολης, στην πόλη Μισράτα
της Λιβύης. Για τον 41χρονο Βρετανό
φωτορεπόρτερ Τιμ Χεθέρινγκτον
και τον επίσης 41χρονο
διάσημο Ελληνοαμερικανό
φωτορεπόρτερ Κρις Χόνδρος.
Πρόκειται
για δύο ταλαντούχα νέα παιδιά που η δουλειά τους ήταν να μεταφέρουν την αλήθεια των γεγονότων, όπως εξελίσσονται κατά την εξέγερση του Λιβυικού λαού εναντίον του ηγεμόνα Μουαμάρ Καντάφι: Κάλυπταν τις μάχες μεταξύ των εξεγερμένων και των κυβερνητικών δυνάμεων.
για δύο ταλαντούχα νέα παιδιά που η δουλειά τους ήταν να μεταφέρουν την αλήθεια των γεγονότων, όπως εξελίσσονται κατά την εξέγερση του Λιβυικού λαού εναντίον του ηγεμόνα Μουαμάρ Καντάφι: Κάλυπταν τις μάχες μεταξύ των εξεγερμένων και των κυβερνητικών δυνάμεων.
Το τραγικό είναι ότι σκοτώθηκαν από σφοδρούς βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ…
Ο Τιμ Χεθέρινκτον συν-σκηνοθέτησε το .....
πολεμικό ντοκυμαντέρ ¨Restrepo¨ που πραγματεύεται τον Αφγανικό πόλεμο και προτάθηκε για Όσκαρ. Τo 2007 προτάθηκε για το βραβείο World Press Photo of the Year.Ο Κρις Χόνδρος, το 2005 βραβεύτηκε με το μετάλλιο Robert Capa για τις φωτογραφίες του στο Ιράκ. Η δουλειά του στη Λιβερία του είχε εξασφαλίσει υποψηφιότητα για το βραβείο Pullitzer
Δεν είναι οι πρώτοι, ούτε οι τελευταίοι φωτορεπόρτερ που θυσιάζονται στον βωμό της ενημέρωσης…
Από τον Μάρτιο του 2003 μέχρι σήμερα έχουν χαθεί περισσότεροι από 350 δημοσιογράφοι και εργαζόμενοι στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Είναι ο μεγαλύτερος αριθμός θανάτων σε εμπόλεμη περιοχή από την εποχή του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου.
Πάνω σ΄ αυτό το θέμα γυρίστηκε το ντοκυμαντέρ ¨Πεθαίνοντας για την Αλήθεια¨ του δημοσιογράφου Νίκου Μεγγρέλη, που προβάλλεται από τις 7 Απριλίου στους Κινηματογράφους.
Τα κεντρικά πρόσωπα της ταινίας είναι η μητέρα του ισπανού εικονολήπτη Χοσέ Κόουζο που σκοτώθηκε το 2003 από βολή Αμερικανικού τανκ στο ξενοδοχείο Παλεστάιν της Βαγδάτης και η Ιταλίδα δημοσιογράφος Τζουλιάνα Σγκρένα που ήταν όμηρος Ιρακινής τρομοκρατικής οργάνωσης επί ένα μήνα. Τελικά η δημοσιογράφος απελευθερώθηκε, αλλά σκοτώθηκε ο άνθρωπος που μεσολάβησε για την ελευθέρωσή της.
¨Πολύ λίγος κόσμος γνωρίζει ότι κάθε χρόνο πάνω από 100 δημοσιογράφους χάνουν τη ζωή τους στις καυτές περιοχές του πλανήτη,¨ λέει ο Νίκος Μεγγρέλης.
Για μένα, αυτά τα δύο γεγονότα αποτελούν σημαντικές ειδήσεις.
Από τη μια πλευρά ο επίκαιρος, άδικος θάνατος νέων ανθρώπων και από την άλλη η δημοσιοποίηση μιας έρευνας που σκοπό έχει να διαφωτίσει τις συνθήκες παλαιότερων θανάτων και να συνεισφέρει στην απονομή δικαιοσύνης.
Είναι τρομακτικό να βλέπεις τους ανθρώπους να κάνουν την δουλειά τους δίπλα από τεράστια τανκ και ένοπλους στρατιώτες. Άοπλοι αυτοί, με μόνο τους ¨όπλο¨ την κάμερα. Μήπως η τηλεοπτική κάμερα είναι επικίνδυνη όσο και η αλήθεια που αποκαλύπτουν;
Είναι τρομακτικό να βλέπεις πώς πεθαίνουν οι άνθρωποι σε έναν πόλεμο, ο καθένας για τους δικούς του λόγους. Οι δημοσιογράφοι, άμαχοι στον πόλεμο της ενημέρωσης θεωρούνται παράπλευρες απώλειες.
Τα ιδανικά στην εποχή μας δεν είναι της μόδας, όμως στα πεδία των μαχών σημερινών πολέμων, κάποιοι ρισκάρουν και χάνουν τη ζωή τους για να μεταφέρουν την αλήθεια!
Τουλάχιστον θα μείνει πίσω το έργο τους να μαρτυρά τα ιδανικά για τα οποία αγωνίστηκαν…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΕΣ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΟΥ ΧΩΡΙΣ ΥΒΡΕΙΣ. Παρατηρούμε ακραίες τοποθετήσεις αναγνωστών. ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ δεν θέλουμε να μπαίνουμε στη δύσκολη θέση να μην βάζουμε ΟΛΑ τα σχόλια. Δόξα στο Θεό η Ελληνική γλώσα είναι πλούσια ωστε να μην χρειάζονται ακραίες εκφράσεις.