Πρωθυπουργός υπό αίρεση.Του Μενέλαου Τασιόπουλου

Αυτό οφείλεται σε μια σειρά γεγονότων. Ο κ. Παπανδρέου με σαφή πλέον τρόπο γνώριζε πριν κερδίσει τις εκλογές του 2009, ότι η Ελλάδα ως οικονομία είχε φθάσει σε ένα μεταίχμιο και βρισκόταν στην κυριολεξία στο «κατώφλι» του ΔΝΤ. Παρόλα αυτά μιλούσε για λεφτά που υπήρχαν.Ο Γ. Παπανδρέου μετά και την μετάδοση του λογοκριμένου από το γαλλικό κανάλι CANAL+, αποσπάσματος της τοποθέτησης του Στρος Καν για το ελληνικό ζήτημα, από το Αλ Τσαντίρι του Λ. Λαζόπουλου, είναι ένας πρωθυπουργός χωρίς αξιοπιστία. Ουσιαστικά δηλαδή είναι ένας πρωθυπουργός υπό αίρεση.

Μόλις ανέλαβε την εξουσία και ενώ τα spreads βρίσκονταν σε επίπεδα της τάξης από 120-180 μ.β, δεν αξιοποίησε τη συγκυρία , δεν προχώρησε σε δανεισμό από τις αγορές και δεν αξιοποίησε την επαφή του με τον Στρος Καν, προκειμένου να διασφαλίσει καθεστώς εγγυήσεων από το ΔΝΤ, με δανεισμό από τις αγορές και τεχνική βοήθεια από το ΔΝΤ, στον προϋπολογισμό του 2010 και τους επόμενους, ώστε να υπάρξει ανασυγκρότηση της ελληνικής οικονομίας.

Σημειωτέον την περίοδο που αναφερόμαστε η Ευρώπη δεν διέθετε μηχανισμό στήριξης και ο ίδιος ο πρωθυπουργός είχε σημαντικές συναντήσεις με ανώτατα στελέχη διεθνών τραπεζών, που μπορούσαν και προτίθενταν να χρηματοδοτήσουν την ελληνική οικονομία, χωρίς Μνημόνια, αλλά υπό καθεστώς μερικών εγγυήσεων μέσω ΔΝΤ ή FED.

Το Νοέμβριο του 2009 ο κ. Παπανδρέου και ο υπουργός Οικονομίας κ. Παπακωσταντίνου επέτρεψαν το «σορτάρισμα» των ελληνικών ομολόγων και τα κερδοσκοπικά παίγνια , μέσα από την υιοθέτηση του Τ+10, αντί του Τ+1 (επίσημη καταγγελία από τη Βάσω Παπανδρέου εντός του Κοινοβουλίου) , αλλά και τον άσχετο προϋπολογισμό του 2010.

Ο. κ. Παπανδρέου και ο κ. Παπακωσταντίνου την ίδια εποχή άρχισαν να μιλούν στα διεθνή δίκτυα παρομοιάζοντας την ελληνική οικονομία ως «Τιτανικό» και τα υπόλοιπα του τύπου «ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε». Κρίσιμο το γεγονός ότι το έλλειμμα του 10% του ΑΕΠ, το έφθασαν στο 15% του ΑΕΠ, αποδεχόμενοι χωρίς διαπραγμάτευση αλλά και ευθύνη χρέη που δεν ευσταθούσαν ή που δεν συνυπολογίζονταν στο συνολικό χρέος από τις άλλες χώρες της ευρωζώνης. Με τον τρόπο αυτό οδήγησαν την Ελλάδα «ως πρόβατο επί σφαγής» στην παγίδα δανεισμού και μετέτρεψαν το ευρωπαϊκό πρόβλημα χρέους σε ελληνικό.

Τους πρώτους μήνες του 2010 συνέχισαν να μιλούν για τον ανύπαρκτο ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης (όπως τώρα συνεχίζουν να μιλούν για τα ανύπαρκτα ευρωομόλογα) και για το αδιέξοδο της Ελλάδος οδηγώντας τα spreads στις 500μ.β και μετά στις 700μ.β και χρησιμοποίησαν την χώρα, με κύρια ευθύνη του Πρωθυπουργού προκειμένου το ΔΝΤ να αναλάβει ρόλο στο εσωτερικό της ευρωζώνης.

Την ίδια περίοδο , όπως ομολόγησε ο Στρος Καν υπήρχε επεξεργασία της επαίσχυντης δανειακής σύμβασης του Μνημονίου, σύμφωνα με το αγγλικό δίκαιο και προς όφελος μονομερώς των πιστωτών, το οποίο το παρουσίασαν ως κατεπείγον τον Μάιο πλέον του 2010, εκχωρώντας την πολιτική και εθνική κυριαρχία της Ελλάδος στην Κομισιόν, την Ευρωπαϊκή Τράπεζα και το ΔΝΤ. Επίσης κατήργησαν με τροπολογία την δικαιοδοσία του Κοινοβουλίου και μεταφέρθηκε η εξουσία του προσωπικά στον υπουργό Οικονομικών κ. Παπακωσταντίνου και την υπογραφή του. Όλα αυτά συνέβησαν κατά παρέκκλιση του Συντάγματος , με σχετική πλειοψηφία των 151 βουλευτών και όχι αυξημένη των 180 βουλευτών, όπως προβλεπόταν. Στο σημείο αυτό αρχίζουν και οι ευθύνες του Προέδρου της Δημοκρατίας, ενώ κορυφώνονται οι ευθύνες της Τράπεζας της Ελλάδος.

Σημειώνεται ότι το Μνημόνιο κόστισε σύμφωνα με πληροφορίες που δεν διαψεύδονται από την κυβέρνηση και το υπουργείο Οικονομικών 450εκτ ευρώ, ένα αστρονομικό ποσό, εκ του οποίου το αγγλικό δικηγορικό γραφείο που ανέλαβε να συντάξει τη Σύμβαση του Μνημονίου (κατά διαβολική τύχη είναι το ίδιο γραφείο που είχε συντάξει και το Σχέδιο Ανάν για την Κύπρο), αποδέχεται ως αμοιβή περίπου 50.000 ευρώ. Τα υπόλοιπα εκατομμύρια σε ποιες τσέπες έχουν καταλήξει κ. Πρωθυπουργέ ;

Το έγκλημα κατά της Ελλάδος ολοκληρώνεται το φθινόπωρο του 2010, όταν αποκαλύπτεται το ενυπόθηκο της δανειακής σύμβασης του Μνημονίου. Ζητείται η εκποίηση δημόσιας περιουσίας και των κρατικών συμμετοχών, μέχρι του ποσού των 50δις ευρώ. Με τις χαμηλές πλέον κεφαλαιοποιήσεις , την πτώση της αξίας των ακινήτων, της μη καταγραφής της δημόσιας περιουσίας, και της σύγχυσης στους τίτλους της, με πρώτους τους Γερμανούς και στη συνέχεια τους άλλους ευρωπαίους και μη , πιστωτές και μη , οργανωνόταν και οργανώνεται και μέσω του Μεσοπρόθεσμου Στρατηγικού(2012-2015) πλάνου το μεγάλο πλιάτσικο της Ελληνικής επικράτειας και περιουσίας.

Η διεθνής συγκυρία μεταξύ της Άνοιξης του 2009 και της Άνοιξης του 2011, έχει αλλάξει δραματικά. Αναλώσιμη δεν είναι πλέον η Ελλάδα, έτσι καταλήγει αναλώσιμος και «επικίνδυνος» ο πρωθυπουργός της, που προωθούσε και προωθεί την εκποίηση της. Τα στόματα θα ανοίξουν και η προδοσία θα αποκαλυφθεί, χωρίς η κυβέρνηση και το Μαξίμου να μπορεί να αντικρούσει την πραγματικότητα αυτή, όπως άλλωστε τώρα αιφνιδιάζεται από την ομολογία του Στρος Καν.

Τα περιθώρια του Γ. Παπανδρέου για ανασχηματισμό και παραμονή του στο Μαξίμου, χωρίς εκλογές γίνονται ανύπαρκτα. Είναι απλά ένας αναξιόπιστος Πρωθυπουργός. Ο δρόμος της απώλειας , που ακολούθησε είναι απολύτως ολισθηρός. Θα αποκαθηλωθεί και θα δικασθεί . Ο πρώτος μετά την γερμανική κατοχή της δεκαετίας του ’40, με το ερώτημα της «εθνικής προδοσίας». Γιατί απλά δεν υπάρχουν πάντα τα αργύρια αλλά και η τιμωρία! Είναι ζήτημα συγκυρίας …