Κέρδισαν μια αναφορά στην ιστορία. Για την ώρα είναι μια Ισπανική απομίμηση.

Όταν θα έχει φύγει η τρόικα  και θα κλείσει ο υπάρχων κύκλος της ελληνικής  
Ιστορίας θα γραφτούν κάποιες σελίδες για αυτό τον καιρό.

Το κίνημα των “Αγανακτισμένων” θα είναι μέσα σε αυτές, δίπλα στα υπόλοιπα όπως το “Δεν πληρώνω” εκείνα που πέρασαν, και διπλά σε εκείνα που έρχονται. Διότι τίποτα δεν είναι τόσο απλό.

Οι Αγανακτισμένοι δεν κέρδισαν κάτι παραπάνω γιατί δεν ζήτησαν (ακόμη) κάτι παραπάνω.

Για την ώρα οι κομματικοί μάλλον σαμποτάρανε το νέο κίνημα που  πασχίζει να ανοίξει  φτερά και να βγάλει αιτήματα.

Τα αιτήματα κονσέρβα απουσιάζουν και κυριαρχεί μονό η οργή και η αγανάκτηση.  Απουσιάζει και  το οργανωτικό βάθος και το facebook δεν αρκεί. Χρειάζεται να  διαμορφωθεί  μέσα από συνελεύσεις ένα κυρίαρχο αίτημα να εκλεχθεί ένα “συντονιστικό πλατείας” που θα εκπροσωπεί όλον αυτόν τον κόσμο.

Σίγουρα υπάρχει ένας κόσμος εκεί έξω που  διαρκώς αυξάνεται. Και που ενώ έχει πολιτική συνείδηση και ρίζα, σπάει αυτή την ρίζα με το υπάρχον πολιτικό σύστημα, δηλώνει απροσδιόριστα αγανακτισμένος και ψάχνεται, συζητά, ακούει,  συ-σκέπτεται. Περιμένει κάποιον να οδηγήσει

Μετά το πρώτο σοκ  και τα κοιτάγματα του στυλ «και τώρα τι;»  άρχισε η αυτοοργάνωση και οι συνελεύσεις. Ο κάθε ένας μπορούσε να πει ότι ήθελε ότι ένιωθε και ήταν όμορφα. Αλλά αυτό δεν αρκεί  και δεν πάει μακριά. Το πάρτι  δεν είναι μόνο οι προσκλήσεις  και η προσέλευση. Για να περπατήσει χρειάζεται  πρόγραμμα. Μουσική, συναυλίες,  μικροφωνικές, ομιλητές συντονισμό θεατρικά καλλιτεχνικά

Και πάνω από όλα χρειάζεται αίτημα  γιατί αλλιώς θα μείνουν ως Ισπανική απομίμηση.

Φωτορεπορτάζ απο newpost «Εάν δεν μας αφήσετε να ονειρευόμαστε, εμείς δεν θα σας αφήσουμε να κοιμηθείτε»

Ζοζεφίνα Π., 20 ετών, φοιτήτρια

«Κατέβηκα στη διαδήλωση γιατί είμαι εξοργισμένη. Είναι άδικο. Δεν αλλάζει κάτι αλλά οι νέοι πρέπει να επαναστατήσουν. Μπορούμε να περάσουμε το μήνυμα πως όλοι μαζί μόνο μπορούμε να αλλάξουμε αυτό που συμβαίνει».

Ελευθερία Κεραμτζή, 60 ετών, συνταξιούχος:«Ήρθα σήμερα στη διαμαρτυρία για τα παιδιά μου. Για να αντισταθώ στην λεηλασία των πολιτικών. Για τη φτώχεια στην οποία μας έριξαν»

Μανώλης Γρηγοριάδης, 40 ετών, εργαζόμενος

«Είναι ώρα να φύγουν όλοι. Να φύγει η κυβέρνηση. Να φύγει η Τρόικα. Γι αυτό διαδηλώνω».

Χριστόφης Ισίδωρος, 74 ετών, συνταξιούχος

«Πρώτη φορά κατεβαίνω σε πορεία γιατί αυτή είναι μία λαϊκή συγκέντρωση. Τα παιδιά μου είναι εκτός Αθηνών αλλά νιώθω πως τους εκπροσωπώ εγώ. Αυτή είναι η συγκέντρωση της Ελλάδας. Υπάρχει Ελλάδα και δεν πρέπει να το ξεχνάμε. Ανέκαθεν στήριζα τη χώρα μου. Και τώρα αυτή δεν με στηρίζει. Δεν ζητάω τόκο, μου χρωστάνε τη σύνταξή μου.»

Γιάννης Λ. 25 ετών

«Το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ παρέδωσαν τη χώρα στους ξένους. Δεν πρόκειται να δουλεύουμε σαν σκλάβοι για του άλλους. Αυτό φωνάζουμε, γι’ αυτό ήρθαμε»

Ζακ Στεφάνου, 27, τραγουδοποιός :«Είμαι εδώ, όπως ήμουν και σε όλες τις προηγούμενες διαδηλώσεις. Είμαι εξοργισμένος, όχι απλώς αγανακτισμένος. Όμως κυρίως είμαι ευτυχισμένος, που για πρώτη φορά μαζεύεται περισσότερος κόσμος από τους συνηθισμένους που ίδιους που ήμασταν. Τώρα πρέπει να τους πείσουμε όλους αυτούς εκεί μέσα ότι έχουμε πολύ πιο δυνατά όπλα όπως  το πορτοφόλι και η ψήφος μας»

Νίκος Γ., 21 ετών, μέλος του κινήματος «300»

«Από τις 22 Μαΐου, βρισκόμαστε όλο το 24ωρο στο Σύνταγμα και διαδηλώνουμε ειρηνικά για ένα καλύτερο μέλλον. Θα παραμείνουμε εδώ μέχρι να γίνει δημοψήφισμα. Είμαστε απλοί πολίτες, χωρίς χρώμα, που ζητάμε να γίνει δημοψήφισμα για το Μνημόνιο και άρση της βουλευτικής ασυλίας».

Νίκος, 34 ετών, δημόσιος υπάλληλος

«Πουλιέται η πατρίδα μου. Πρέπει να κάνω κάτι. Αρκετοί συνάδελφοί μου δεν κατεβαίνουν γιατί έχουν βολευτεί με το μισθό που παίρνουν. Έχει ήδη ξεκινήσει η άρση της μονιμότητας αλλά δεν το καταλαβαίνουν. Έχω ξανακατέβει σε πορείες αλλά η σημερινή είναι ξεχωριστή γιατί είναι ανεξάρτητη.»

Τζένη, 15 ετών, μαθήτρια

«Νιώθω πως το μέλλον μάς καταδικάζει αλλά εγώ θα μείνω εδώ γιατί με το να αποφεύγεις ένα πρόβλημα δεν σημαίνει πως το λύνεις. Έχω πολλά σχέδια για το μέλλον μου όπως να σπουδάσω Νομική και δεν υπάρχει λόγος να φύγω από την Ελλάδα».

Βασίλης, 27 ετών, εργαζόμενος

«Ήθελα να δω αν πρόκειται να αλλάξει κάτι. Δουλεύω περιστασιακά και είναι δύσκολα τα οικονομικά. Για το μέλλον δεν ξέρω τι πρόκειται να συμβεί αλλά εγώ σκέφτομαι ήδη να φύγω στο εξωτερικό. Έμαθα από το Διαδίκτυο για τη συγκέντρωση και αποφάσισα να έρθω αν και δεν περιμένουμε να αλλάξει κάτι»

Θοδωρής Καρπούζογλου, 21, φοιτητής Φυσικής
«Ελπίζω σε κάτι όμορφο να γίνει, κάτι σαν όσα συμβαίνουν στην Ισπανία τις τελευταίες εβδομάδες. Ελπίζω στο να κριθούν όλα τα μέτρα που είναι εις βάρος μας παράνομα. Είμαι σίγουρος ότι στο μέλλον κάτι θα αλλάξει. Από αυτό το γεγονός εδώ στο Σύνταγμα, τίποτα.. Είναι όμως ένα μήνυμα τουλάχιστον για εμάς».

Παναγιώτα Δημητρούλη, 60, είμαι ελεύθερη, σύνταξη δεν θα πάρω ποτέ
«Αυτή εδώ είναι μία διαμαρτυρία ελεύθερων και όχι δεσμευμένων. Μία διαμαρτυρία ειρηνική και δημοκρατική. Βλέπω μάτια με ελπίδα και χαμόγελο, ανθρώπους με ευγένεια και καλοσύνη. Κάθε μέρα θα είναι από εδώ και στο εξής ημέρα νέας διαδικασίας. Θα καταφέρουμε την υπέρβαση».

(Aπό τα αριστερά προς τα δεξία)
Κακλειδάκη Μαρία, 49, ιδ. υπάλληλος καθαρισμού
«Να πάρεις πτυχίο να το κάνεις τι; Έχω δύο παιδιά. Ο γιος μου τελείωσε αρχιτεκτονική στην Αγγλία. Τώρα δουλεύει στην Ελβετία με 1.500 ευρώ. Η κόρη μου κάνει συλλογή από πτυχία και τα δείχνει στον ΟΑΕΔ. Τώρα κάνει κι άλλο μεταπτυχιακό. Τσάμπα… Οι Ισπανοί λέγανε ότι κοιμόμαστε. Εγώ ήρθα κατευθείαν από τη δουλειά. Το έμαθα από το Διαδίκτυο, το συζητούσαν και οι φίλοι μου. Δεν κοιμόμαστε».

Χριστίνα Κατωμέρη, 39χρονών, άνεργη
«Ήταν το μεγάλο κάλεσμα. Μια αγνή διαμαρτυρία. Αναγκάζομαι να φύγω στην επαρχία για δουλειά, ώστε να στέλνω λεφτά στα παιδιά μου. Ήρθα να φωνάξω λοιπόν για την κατάντια στην οποία μας έφεραν οι πολιτικοί».

Κική Ντιμέρη, 51 ετών, ιδιωτική υπάλληλος
«Ο γιος μου είναι εδώ και πολλούς μήνες άνεργος. Κατέβηκα σήμερα στη διαδήλωση μαζί με τον εργοδότη μου, ο οποίος δεν μπορεί πλέον να με πληρώνει. Δεν βγαίνει και αυτός οικονομικά. Κατέβηκα να διαμαρτυρηθώ και από ντροπή. Ντροπή για το μέλλον των νέων ανθρώπων, των παιδιών μας. Γιατί σας φέραμε σε έναν τέτοιο κόσμο;»
Νίκος Σταυριανόπουλος, 34 ετών, ιδιωτικός υπάλληλος
«Έχω δύο μικρά παιδιά. Απαιτώ για τα παιδιά μου ένα καλύτερο μέλλον. Λυπάμαι για την κατάσταση που αφήνουμε στους νέους.

Ευαγγελία Λουκάκου, 20 ετών, φοιτήτρια

«Για ποιο λόγο να τελειώσω τις σπουδές μου; Φοβάμαι να βγω στην αγορά εργασίας. Από την άλλη, πρέπει να βοηθήσω οικονομικά και τους γονείς μου. Τόσα βάρη σε τόσο νεαρή ηλικία δίχως μέλλον. Οι νέοι είμαστε πικραμένοι και θυμωμένοι. Ας το καταλάβουν»

Χατζηστογιάννη Κάτια, 35 ετών, άνεργη

«Είμαι έντεκα μήνες άνεργοι. Αυτό και μόνο εξηγεί όλους τους λόγους για τους οποίους συμμετέχω στην διαδήλωση. Δεν αντέχουμε άλλο οι Έλληνες. Κουραστήκαμε να υπομένουμε. Κουραστήκαμε να συγχωρούμε τους πολιτικούς. Κουραστήκαμε να σιωπούμε».

Σχετικές φωτογραφίες:

Γιάννης Παπαϊωάννου,