Πάμε για αποικία της Ολλανδίας. Αν δεν μας ρίξουν στα ναρκωτικά, θα μας κάνουν ευθανασία.Γράφει η Σοφία Βούλτεψη

Τελικά, για να βγουν αυτοί λάδι, θα μας βάλουν να τσακωθούμε με όλον τον κόσμο.
Αυτοί κατέστρεψαν τη χώρα, αυτοί συμπεριφέρθηκαν ωσάν η πατρίδα να ήταν το τσιφλίκι του παππού τους, αυτοί έστησαν ένα σύστημα κλεπτοκρατίας, ανικανότητας και νεποτισμού, αυτοί εκμαύλισαν τον λαό, αυτοί δεν στάθηκαν αντάξιοι της Ιστορίας μας, παλαιότερης και πρόσφατης, αυτοί δεν τίμησαν τον ηρωισμό και τους ανιδιοτελείς αγώνες των προγόνων, μπροστά στους οποίους κάποτε έκλινε το γόνυ όλη η ανθρωπότητα.

Και κυρίως, αυτοί, που δεν μετράνε νεκρούς και θυσίες στο γενεαλογικό τους δένδρο, κατάφεραν, έχοντας πλουτίσει από την λογική και την πρακτική του «Βάστα Ρόμμελ», να κυριαρχήσουν στη χώρα, εξαγοράζοντας με δοσιλογικά και μαυραγορίτικα χρήματα τις ψήφους των απογόνων των ηρώων.

Και τώρα, πρέπει να τσακωνόμαστε με όλον τον κόσμο. Πρώτα με την Γερμανία, που θα ήταν ακόμη στο «Χάιλ Χίτλερ», αν δεν έσπαγε τα μούτρα της στο ρωσικό μέτωπο, λόγω της καθυστέρησης που προκάλεσε στα ναζιστικά στρατεύματα η ελληνική Εθνική Αντίσταση – που δεν είδαμε μετά να έχει λόγο και χώρο στην διακυβέρνηση της χώρας.

Μιλάμε για τη Γερμανία που υπέστη το Τείχος του Αίσχους, μέσα στην καρδιά της Ευρώπης, τα συρματοπλέγματα, τις επιτόπου εκτελέσεις όσων προσπαθούσαν να το σκάσουν, την διαίρεσή της επί τριάντα χρόνια, τους ελέγχους στο Checkpoint Charlie,  και όπου, σε ένα τέτοιο ολοκληρωτικό καθεστώς, γαλουχήθηκε η σημερινή καγκελάριος.

Μετά έπρεπε να τσακωθούμε με την Φινλανδία, που δια του Επιτρόπου Όλι Ρεν και επίδοξου προέδρου της χώρας, μας καλεί να καταργήσουμε το κοινοβουλευτικό σύστημα, να ξεχάσουμε την Εκκλησία του Δήμου και την γέννηση της Δημοκρατίας, και να ευθυγραμμιστούμε όλοι μαζί με τις επιταγές των δανειστών.

Μιλάμε, όπως επίσης έχουμε ξαναπεί, για τη Φινλανδία που προκειμένου να χτυπήσει τον μεγάλο εχθρό της, την τότε Σοβιετική Ένωση και τον Στάλιν, προθύμως έπεσε κι’ αυτή στην αγκαλιά του Χίτλερ.

Μετά έπρεπε να τσακωθούμε με την Αυστρία, που δια της υπουργού των Οικονομικών Μαρίας Φέκτερ μας κουνά απειλητικά το δάχτυλο.

Μιλάμε, όπως έχουμε ξαναγράψει, για την Αυστρία που προθύμως προσαρτήθηκε στη ναζιστική Γερμανία με το «Άνσλους».

Και τώρα, πρέπει να τσακωθούμε και με την Ολλανδία, της οποίας ο υπουργός των Οικονομικών Γιαν Κέες ντε Γιάγκερ, επίσης απειλεί συνεχώς ότι θα σταματήσει να καταβάλλει το μέρος του δανείου που της αναλογεί.

Μιλάμε, φυσικά, για την Ολλανδία, που αντιστάθηκε στα χιτλερικά στρατεύματα… τέσσερις ολόκληρες ημέρες. Και το θεωρεί αυτό εξαιρετικά ηρωικό και το προβάλλει, σε αντιπαραβολή με την Δανία, που δεν αντιστάθηκε ούτε μια ώρα, αντίθετα παραδόθηκε σε… έναν μοτοσικλετιστή του Χίτλερ!

Φταίνε; Όχι, βέβαια. Αυτοί που φταίνε είναι οι φέροντες την ελληνική υπηκοότητα που κατάφεραν να διαλύσουν τη χώρα, τις υποδομές της, την οικονομία της, την αγροτική της παραγωγή, τον ίδιο τον λαό της.

Αυτοί που κατάφεραν να ταπεινώσουν τη χώρα και να την κάνουν δαχτυλοδειχτούμενη, προκαλώντας τις επιθέσεις, τις ύβρεις, τις ειρωνείες, τις απειλές όλων όσοι θα μιλούσαν σήμερα γερμανικά.

Ας τσακωθούμε, λοιπόν, και με την Ολλανδία. Ποιος ξέρει, σε λίγο μπορεί να τσακωθούμε και με την Δανία του… μοτοσικλετιστή.

Θυμήθηκαν το αποικιοκρατικό παρελθόν τους
Ο κ. ντε Γιάγκερ, φαίνεται ότι είναι ο εμπνευστής του σχεδίου που λίγο αργότερα μας σερβίρισε ο Γιουνκέρ (μέρες αντίστασης του Λουξεμβούργου στους ναζί… 0! – για να μην ξεχνιόμαστε) που θέλει ανεξάρτητη υπηρεσία με την συμμετοχή ξένων εμπειρογνωμόνων να αναλάβει τις αποκρατικοποιήσεις «ελληνικών» (;) περιουσιακών στοιχείων.

Το είχε πει πρώτος στις 20 Μαΐου, ενώ βρίσκεται σε διαρκή επικοινωνία με το Βερολίνο, που φαίνεται ότι έχει βάλει τους ιστορικούς δορυφόρους του να ρίχνουν τις «καλές ιδέες». Κι’ αυτή είναι μια πολύ καλή ιδέα, αν κρίνουμε ότι συμφωνεί και ο υπουργός των Οικονομικών της Ελλάδας – αν μπορεί, ας κάνει κι’ αλλιώς!

Επίσης, μια άλλη καλή ιδέα θα ήταν, τώρα που η Ολλανδία έχει ξεμείνει από τις αποικίες της, να προσθέσει την Ελλάδα στις λιγοστές που της απέμειναν.

Ως γνωστόν, η Ολλανδία ανήκε στον σκληρό πυρήνα (μαζί με την Γερμανία, την Αυστρία και την Φινλανδία, βεβαίως βεβαίως), που τον Μάρτιο του 2010 τάχθηκε σταθερά κατά της έγκρισης του μηχανισμού για την στήριξη της Ελλάδας.

Σημειώστε πως, εξαιρουμένης της Φινλανδίας, όλοι οι άλλοι είχαν παραβιάσει συστηματικά το Σύμφωνο Σταθερότητας στα ένδεκα χρόνια από την δημιουργία του ευρώ. Η Αυστρία το είχε παραβιάσει (ως προς το χρέος και το έλλειμμα στα δέκα από τα 11 χρόνια, η Γερμανία στα εννέα από τα ένδεκα, η Ολλανδία στα 3 από τα ένδεκα). Για την Ελλάδα μη ρωτάτε: Εννέα στα εννέα!

Σήμερα, οι Ολλανδοί με τις εταιρίες τους ετοιμάζονται να δώσουν μάχη για να πάρουν κάποια από τα φιλέτα των αποκρατικοποιήσεων. Ανάμεσά τους και η ΛΑΡΚΟ, για την οποία έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον από το 2009.

Άλλωστε, οι εταιρίες τους έκαναν χρυσές δουλειές και στη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004.

Πρέπει να κάνουν κάτι για να αναπληρωθεί η χασούρα, καθώς τον περασμένο Απρίλιο, οι Ισλανδοί με δημοψήφισμα αποφάσισαν να μην επιστραφεί στην Βρετανία και στην Ολλανδία το ποσό των 4 δις ευρώ που οι δύο χώρες είχαν προσφέρει το 2008 ως οικονομική στήριξη για να αποζημιωθούν όσοι επλήγησαν από την κατάρρευση της τράπεζας Landsbanki.

Οπότε, οι Ολλανδοί δεν έχουν καμιά όρεξη να βλέπουν ανάλογες αντιδράσεις στην Ελλάδα. Και ζητούν – και αυτοί – να… καταργηθούν οι διαφωνίες μεταξύ των κομμάτων, ώστε να σιγουρέψουν τα λεφτά τους.

Μην ξεχνάμε, πως όταν ξεπουλήθηκαν τα μεταλλεία της Χαλκιδικής, η καναδική εταιρία – κάτι ψέλλισε και ο επισκεπτόμενος το προηγούμενο σαββατοκύριακο Καναδός πρωθυπουργός περί ευθυνών των προηγουμένων κυβερνήσεων – που τα απέκτησε δεν μπορούσε (επειδή η περιοχή είναι χαρακτηρισμένη παραμεθόριος) να εμφανίζεται ως ιδιοκτήτρια και έβαλε ως βιτρίνα δύο θυγατρικές της, μία ελληνική και μία ολλανδική, βεβαίως, βεβαίως!

Και μην ξεχνάμε επίσης ότι Ολλανδός είναι ο Μπομπ Τράα, επικεφαλής της αποστολής του ΔΝΤ στην Ελλάδα, που είχε νοικιάσει ένα παλάτι στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου, έναντι 9.100 ευρώ τον μήνα για να έχει θέα στην Ακρόπολη – μπορεί και να του μπήκε η ιδέα να την… αποκρατικοποιήσει κι’ αυτή!

Τελικά, μετά από παρέμβαση του τότε αφεντικού του, του κρατούμενου σήμερα Στρος-Καν, ο Τράα με το αποικιοκρατικό ύφος, νοίκιασε στη Φιλοθέη, έναντι 4.000 ευρώ. Σημειώστε πως ήταν από τους πρώτους που μίλησαν για πώληση κρατικής περιουσίας.

Ο… δικός μας είναι καλύτερος!
Και επιτέλους, πώς τον ανέχεται τον Ολλανδό υπουργό των Οικονομικών ο κ. Παπακωνσταντίνου;

Όταν τον Δεκέμβριο του 2010, οι Financial Times δημοσιοποίησαν τον κατάλογο των καλύτερων Ευρωπαίων υπουργών Οικονομικών, ο κ. Παπακωνσταντίνου κατέλαβε την όγδοη θέση (μας έφαγαν τα μυαλά τότε) και ο ντε Γιάγκερ την ενδέκατη.

Βέβαια, ο δικός μας βρέθηκε τόσο ψηλά επειδή ήλθε… πρώτος σε ένα από τα τρία κριτήρια. Ποιο; Στην… πολιτική ικανότητα! Επειδή, λέει, πέτυχε την διασφάλιση της εγχώριας αποδοχής των πρωτοφανών μέτρων λιτότητας. Κατετάγη, βέβαια, 17ος όσον αφορά στην οικονομία και 19ος, τελευταίος, όσον αφορά στην εξασφάλισης της αξιοπιστίας στις αγορές. Αλλά από πολιτική ικανότητα και… πειθώ (βλέπε προπαγάνδα, που όμως τώρα αποδεικνύεται ότι έχει κοντά ποδάρια), πάμε – πηγαίναμε - καλά!

«Αν η οικονομία αρχίσει να ανακάμπτει το 2011, τότε του χρόνου μπορεί να έλθει πρώτος», σχολίασε τότε εν μέσω διθυράμβων η – ποια άλλη; - Goldman Sachs! Οπότε τώρα, κλάφτα Χαράλαμπε! Και από «πειθώ» και από ανάκαμψη!

Επιστρέφουμε στην Ολλανδία. Η οποία χρωστά στους δανειστές της το 310% περίπου του ΑΕΠ της – και τώρα οι πολιτικοί της βρίσκουν την βολική λύση να τα φορτώσουν στην Ελλάδα.

Μιλάμε για την Ολλανδία που φιλοξένησε την πρώτη επίσημη συνάντηση της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ στο ομώνυμο ξενοδοχείο της πόλης Οοστερμπόικ και σήμερα της προσφέρει την μόνιμη έδρα της στην πόλη Λάιντεν.

Μιλάμε για την Ολλανδία, όπου έγινε ο κακός χαμός για να επικυρωθεί η Συνθήκη της Λισαβόνας, που το 2005 είχε απορριφθεί με δημοψήφισμα.

Μιλάμε για την Ολλανδία, που παρ’ όλα όσα συνέβησαν στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου έδωσε μάχη για να διατηρήσει τις αποικίες της, σπαρμένες σε όλον τον κόσμο, με την Ινδονησία, που είχε μια χαρά βρεθεί υπό ιαπωνική κατοχή, να επιστρέφεται στην Ολλανδία μετά το τέλος του πολέμου και να χρειασθεί να αναπτυχθεί εκεί μεγάλο απελευθερωτικό κίνημα κατά των Ολλανδών.

Δηλαδή είχαν βρεθεί υπό κατοχή και δεν πρόλαβαν να απελευθερωθούν οι ίδιοι από τους Συμμάχους τον Μάιο του 1945 και έσπευσαν να ξανασκλαβώσουν τις αποικίες τους!

Αρκεί να σκεφθεί κανείς ότι η Ολλανδία έδωσε μάχη για να διατηρήσει τις αποικίες της – σήμερα της ανήκουν ακόμη η Αρούμπα, το Κουρασάο και ο Άγιος Μαρτίνος (Ολλανδικές Αντίλλες), αλλά και ο Άγιος Ευστάθιος ως «αυτόνομη περιοχή των Κάτω Χωρών» - μεταξύ των οποίων το Μπαλί, οι Νέες Κάτω Χώρες στη Βόρειο Αμερική με πρωτεύουσα το Νέο Άμστερνταμ, η νήσος Ιάβα κλπ. Το Σουρινάμ, η πρώην Ολλανδική Γουιάνα, απέκτησε την ανεξαρτησία του από τους Ολλανδούς, μόλις το 1975!

Οι πραγματικοί σφαγείς της Σρεμπρένιτσα
Και βέβαια, μιλάμε για την Ολλανδία που φιλοξενεί το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης, ενώπιον του οποίου οδηγείται ο Σερβοβόσνιος στρατηγός Ράτκο Μλάντιτς, ενώ ευθύνεται η ίδια για την σφαγή της Σρεμπρένιτσα, του 1995, για την οποία… δικάζει τον Μλάντιτς!

Ήδη από το 2007 εκκρεμεί αγωγή των συγγενών των θυμάτων της Σρεμπρένιτσα κατά της Ολλανδίας, η κυβέρνηση της οποίας έκανε τα στραβά μάτια, αρνήθηκε να στείλει ενισχύσεις στους κυανόκρανούς της, με αποτέλεσμα οι Ολλανδοί στρατιώτες του ΟΗΕ που είχαν την ευθύνη της πόλης, όχι μόνο να μην αποτρέψουν τη σφαγή, αλλά και να την παρακολουθήσουν αμέτοχοι.

Η σχετική έκθεση επίσημου ολλανδικού οργανισμού, 7.600 σελίδων, δημοσιοποιήθηκε το 2002 και είχε ως αποτέλεσμα την παραίτηση της κυβέρνησης Βιμ Κοκ.

Έκτοτε, κάθε φορά που κάποιος Σέρβος πρώην αξιωματούχος, οδηγείται στη Χάγη, ζητά και πετυχαίνει την εξαίρεση των Ολλανδών δικαστών, που εμφανίζονται βασιλικότεροι του βασιλέως για να κρύψουν τις ολλανδικές ευθύνες.

Την εποχή της ανθρωπιστικής καταστροφής στη Σρεμπρένιτσα (την ίδια ακριβώς περίοδο έγινε και η σφαγή με θύματα τους Σέρβους στην Κράινα, αλλά ως γνωστόν για τη λεγόμενη διεθνή κοινότητα κάποιοι είναι πιο ίσοι από τους άλλους), ο (Εργατικός) Βιμ Κοκ ήταν αντιπρόεδρος της κυβέρνησης. Με πρωθυπουργό τον (φιλοσκοπιανό) Ρούουντ Λούμπερς.

Όπως αποκαλύφθηκε, τόσο από την συγκεκριμένη έκθεση της ολλανδικής ΜΚΟ «Διεκκλησιαστική Ομάδα Προβληματισμού για την Ειρήνη», όσο και από εκείνη του γαλλικού κοινοβουλίου (που για την Σρεμπρένιτσα επέρριψε ευθύνες σε ΟΗΕ, ΗΠΑ, Βρετανία, Γαλλία και Ολλανδία), ο Μλάντιτς, ενόψει της κατάληψης της Σρεμπρένιτσα, στις 11 Ιουλίου 1995, πρότεινε στον επικεφαλής των κυανοκράνων να βοηθήσουν στην απομάκρυνση των μουσουλμάνων, στο πλαίσιο της ανταλλαγής πληθυσμών. Κάτι που δεν συνέβη.

«Η γενοκτονία της Σρεμπρένιτσα θα είχε πιθανότατα αποφευχθεί αν η ολλανδική κυβέρνηση και το ολλανδικό τάγμα είχαν αντιδράσει διαφορετικά», κατέληγε εκείνη η έκθεση που είχε ως αποτέλεσμα την παραίτηση και του αρχηγού των ολλανδικών Ενόπλων Δυνάμεων, στρατηγού Αντ Φαν Μπάαλ.

Αξίζει να σημειωθεί ότι στις εκλογές του 2010, ο Χριστιανοδημοκράτης Μπαλκενέντε έχασε τις εκλογές και δημιουργήθηκε κυβέρνηση  συνασπισμού μεταξύ Φιλελευθέρων και Σοσιαλδημοκρατών. Και εκεί, όπως πρόσφατα και στην Φινλανδία, μεγάλη δύναμη έχουν αποκτήσει οι ακροδεξιοί ευρωσκεπτικιστές, που στις εκλογές ήλθαν τρίτο κόμμα – άλλη μια εξήγηση για όσα λέει σήμερα ο Γιάγκερ.

Και τα οποία επανέλαβε και το περασμένο Σάββατο από την Λεμεσό όπου, για να μη ξεχνά και το αποικιοκρατικό παρελθόν του, προήδρευσε σε συνάντηση των υπουργών Οικονομικών και Διοικητών Κεντρικών Τραπεζών των χωρών (πρώην αποικιών ή αυτόνομων επαρχιών) που εκπροσωπούνται από την Ολλανδία στα διοικητικά όργανα της Παγκόσμιας Τράπεζας και του ΔΝΤ.

Τέλος, θυμίζω ότι μέχρι το τέλος του χρόνου, οπότε θα εφαρμοστεί στην Ολλανδία ο νόμος που περιορίζει τον «ναρκοτουρισμό», προλαβαίνουν να ανοίξουν και στην Ελλάδα (με fast track, βέβαια) ένα από εκείνα τα coffee shops, που πουλάνε μαριχουάνα – είχε ξεσπάσει, το 2008 και «πόλεμος της φούντας» όταν το Βέλγιο αντέδρασε στην πρόθεση των Ολλανδών να στήσουν ένα τεράστιο τέτοιο ευαγές ίδρυμα στα σύνορα.

Ναρκωμένους, μπορεί να μας καταφέρουν καλύτερα. Αν όχι, υπάρχει και άλλη λύση: Το 2001 η Ολλανδία έγινε η πρώτη χώρα στον κόσμο που αναγνώρισε το δικαίωμα στην ευθανασία…