Η “ανθρωποθυσία” των παπανδρεϊκών. ΓΡΑΦΕΙ Ο ΡΩΜΥΛΟΣ ΚΟΜΝΗΝΟΣ

 

Αν τα ερωτήματα σταματούσαν στον Γιώργο Παπακωνσταντίνου, το πιθανότερο είναι ότι ο Υπουργός Οικονομικών θα εξελισσόταν στην αναγκαία «Ιφιγένεια» του ΠΑΣΟΚ, που θα θυσιαζόταν για το «κοινό καλό», δηλαδή, για να αναπνεύσει πολιτικά η Κυβέρνηση, και να μπορέσει το Κίνημα να διεκδικήσει μια καλύτερη εκλογική τύχη, όταν στηθούν κάλπες.

Τις τελευταίες ημέρες ωστόσο, ιδιαίτερα δε μετά τη χθεσινή συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου, εκεί όπου με προεξάρχοντα τον Ευάγγελο Βενιζέλο, μια σειρά από κορυφαία στελέχη του ΠΑΣΟΚ εξαπέλυσαν απροκάλυπτες βολές κατά άλλων υπουργών, που έχουν κοινό σημείο την πολιτική αναφορά τους στο πρόσωπο του ίδιου του Γιώργου Παπανδρέου, είναι εύλογο να συμπεραίνει κανείς ότι τα πράγματα είναι πολύ πιο σοβαρά, και η κρίση έχει βαθύτερα αίτια.

Στο στόχαστρο στελεχών που θα μπορούσαν να περιγραφούν ως το «όλον ΠΑΣΟΚ», μιας και εκφράζουν τόσο την πατριωτική όσο και την εκσυγχρονιστική τάση, έχουν μπει οι στενοί συνεργάτες του Γιώργου Παπανδρέου. Η λεγόμενη «παπανδρεϊκή φρουρά», στελέχη που αναδείχτηκαν, κάποιοι μάλιστα… μπήκαν στο ΠΑΣΟΚ, επί ημερών του σημερινού Πρωθυπουργού.

Ο Δημήτρης Δρούτσας και η Τίνα Μπιρμπίλη αποτελούν τους μόνιμους και μάλλον περισσότερο εύκολους στόχους. Ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου και ο Γιάννης Ραγκούσης είναι το «δίδυμο εξουσίας», που μοιάζει να ακολουθεί παράλληλη καθοδική τροχιά, όπως ακριβώς παράλληλη ήταν και η άνοδός του. Όσο για τον Παύλο Γερουλάνο, τον οποίο σημειολογικά «επέπληξε» φραστικά ο Ευάγγελος Βενιζέλος, θεωρείται το «alter ego» του Πρωθυπουργού.

Συμπερασματικά, και με βάση όσα μας έχει διδάξει η πρόσφατη αλλά και πιο μακρινή ιστορία του ΠΑΣΟΚ, βρίσκονται στα σκαριά «πολιτικές ανθρωποθυσίες». Που αφορούν την «παπανδρεϊκή φρουρά». Και στοχεύουν στην αποψίλωσή της, για το… καλό του ΠΑΣΟΚ.