Η συζήτηση που βρίσκεται σε εξέλιξη τα τελευταία 24ωρα, σχετικά με το πότε ακριβώς ξεκίνησε η διαπραγμάτευση για την προσφυγή της Ελλάδας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, είναι… αποπροσανατολιστική....
Γιατί να κατηγορούμε τον Γιώργο Παπανδρέου για εθνική παραπλάνηση του εκλογικού σώματος, πριν από τις κάλπες του Οκτωβρίου του 2009, και να μην «διαβάσουμε» διαφορετικά την πρωτοβουλία να συνομιλεί… ψιθυριστά με τον Ντομινίκ Στρος-Καν; Κι αν ο 3ος Παπανδρέου που έγινε Πρωθυπουργός, επεδίωκε απλά να επιβεβαιώσει ότι υπήρχε δόση αληθείας στην προεκλογική εξαγγελία του πως… λεφτά υπάρχουν; Την οποία πίστεψαν οι… ιθαγενείς, και τον ψήφισαν.
Σύμφωνα με την αφήγηση του Γάλλου Σοσιαλιστή με την πόρσε, ο οποίος φαντάζεται τον εαυτό του σε θέση ενοίκου των Ιλισίων Πεδίων, μετά τον Νικολά Σαρκοζί, ο Γιώργος Παπανδρέου είχε ανοίξει αλληλογραφία μαζί του, μετά τις ευρωκλογές του 2009. Τότε που όλα άρχισαν να δείχνουν ότι ο Καραμανλής θα έχανε την εξουσία.
Ο σημερινός Πρωθυπουργός λοιπόν, είχε προχωρήσει σε τόσο αναλυτικές συζητήσεις με τον DSK και τους «χαμηλόβαθμους υπαλλήλους» του ΔΝΤ, ώστε να είναι απόλυτα βέβαιος ότι… λεφτά υπήρχαν.
Γι’ αυτό και το βροντοφώναζε προεκλογικά. Λεφτά υπήρχαν, αλλά στο ΔΝΤ. Και οι συχνές επικοινωνίες με τον Ντομινίκ Στρος-Καν, στόχευαν στο να επιβεβαιώσουν ότι τα λεφτά… θα ήταν εκεί και θα μας περίμεναν. Εφόσον η Ελλάδα δεν παρέκλινε από τον οδικό χάρτη που έμελλε να ανοίξει την Κερκόπορτα της ευρωζώνης, για τον υπερατλαντικών συμφερόντων διεθνή οργανισμό. Και η Ελλάδα, έμεινε μέχρι κεραίας συνεπής σε εκείνες τις συζητήσεις. Τα λεφτά (του ΔΝΤ) ήρθαν. Και η εθνική αξιοπρέπεια… πήγε περίπατο.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΕΣ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΟΥ ΧΩΡΙΣ ΥΒΡΕΙΣ. Παρατηρούμε ακραίες τοποθετήσεις αναγνωστών. ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ δεν θέλουμε να μπαίνουμε στη δύσκολη θέση να μην βάζουμε ΟΛΑ τα σχόλια. Δόξα στο Θεό η Ελληνική γλώσα είναι πλούσια ωστε να μην χρειάζονται ακραίες εκφράσεις.