Ιδού πως έχει το ιστορικό της παραιτήσεως Καστανίδη.   

Από τα τέλη του Ιουνίου του 1997, ο πρόεδρος της ΙΝΤΡΑΚΟΜ  και της ΙΝΤΡΑΣΟΦΤ  Σωκ. Κόκκαλης  με ομιλία του  κατά την διάρκεια των γενικών συνελεύσεων  των συγκεκριμένων εταιριών, έθεσε το θέμα των υπολοίπων προγραμματικών συμφωνιών, αφού εξαπέλυσε προσωπική επίθεση κατά της τότε υπουργού Ανάπτυξης κυρίας Βάσως Παπανδρέου για ανυπαρξία έργου στο υπουργείο της, λέγοντας ότι:   «Η Κυβέρνηση   καθυστέρησε την υπογραφή  των προγραμματικών συμφωνιών»! Και υπογράμμισε, σύμφωνα με τα   τότε  δημοσιεύματα των εφημερίδων (1-7-1997), ότι «ενώ απομένουν 180 ημέρες  γιά να τελειώσει το 1997, η κυβέρνηση προχωρεί με πολύ αργά βήματα στην υπογραφή και νέων προγραμματικών συμφωνιών για ψηφιακές παροχές του OTE, παρά το γεγονός ότι  μέχρι στιγμής έχει εκτελεσθεί μόνο το 30% του προγράμματος του Oργανισμού»!

      Η τότε  υπουργός Ανάπτυξης Bάσω Παπανδρέου, αν και ενημερώθηκε, απέφυγε να απαντήσει! Αντ' αυτής  όμως απάντησε ο εκτελών τότε  χρέη κυβερνητικού εκπροσώπου, Γενικός ΓραμματέαςEνημέρωσης του τότε υπουργείου Tύπου και MME  κ.  Γ. Nικολάου, με την ακόλουθη δήλωση:  «HKυβέρνηση υλοποιεί με επιτυχία και αποτελεσματικότητα την αναπτυξιακή της πολιτική, με στόχο  την βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής Oικονομίας, την ενίσχυση  της ελληνικής βιομηχανίας και γνώμονα το συμφέρον των Eλλήνων πολιτών, σταθερά προσανατολισμένη στις προγραμματικές της δηλώσεις», σύμφωνα με τις οποίες ο κ. Σημίτης είχε δεσμευθεί ότι θα υπογράφονταν οι  προγραμματικές συμφωνίες!

Ωστόσο  μέχρι τα μέσα Σεπτεμβρίου 1997 οι συμφωνίες δεν προχωρούσαν.  Έτσι  περί  τα μέσα Σεπτεμβρίου υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών τοποθετήθηκε  ο «εκλεκτός»  του κ. Σημίτη, Αναστ. Μαντέλης, που είχε εκλεγεί βουλευτής Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ στις  εκλογές του 1996. Η τοποθέτηση του κ. Μαντέλη  στο υπουργείο Μεταφορών-Επικοινωνιών  έγινε   μετά την  αιφνίδια παραίτηση του  Χάρη Καστανίδη, για  λόγους τους  οποίους ο ίδιος τότε  δεν θέλησε να δώσει  δημοσίως εξηγήσεις, ωστόσο σύμφωνα με τα σχετικά δημοσιεύματα της εποχής, είχε   παραιτηθεί γιατί  ήταν αντίθετος στις προγραμματικές συμφωνίες!  Η εξήγηση αυτή άλλωστε  δόθηκε  και σε δημοσίευμα της Κυριακής 9 Ιανουαρίου 2011 στο «Βήμα της Κυριακής»(σελ. Α39) όπου αναφέρεται ότι ο κ. Καστανίδης στην  επιστολή του προς τον κ. Σημίτη παραιτήθηκε από υπουργός γιατί διαφωνούσε με την περίφημη σύμβαση 8002 του ΟΤΕ-Siemens, ύψους 158.018.800.000 δρχ. η οποία υπεγράφη  στις 23-12-1997!   Δηλαδή  μετά την τοποθέτηση του κ. Μαντέλη ως υπουργού Μεταφορών-Επικοινωνιών, οπότε  «ξεπάγωσε» η διαδικασία των προγραμματικών συμφωνιών, η  αξία των οποίων ανερχόταν σε 1,3 τρις. δρχ, και κάλυπτε την επόμενη 5ετία!  Ο κ.  Μαντέλης, όπως αναγράφεται στην ιστοσελίδα του, είχε διατελέσει  πρόεδρος του ΟΤΕ  (1985-1988), των ΕΛΤΑ (1985-1989), ενώ  μετά τις εκλογές του 1993 είχε  τοποθετηθεί από τον τότε υπουργό Βιομηχανίας Κ. Σημίτη, ως  Γενικός Γραμματέας του υπουργείου  Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας  και από τον Ιανουάριο του 1996, που ο κ. Σημίτης έγινε  πρωθυπουργός διορίσθηκε Γενικός Γραμματέας του υπουργικού συμβουλίου, ενώ μετά τις εκλογές  του Σεπτεμβρίου 1996, που  εξελέγη βουλευτής  Επικρατείας, έγινε υφυπουργός Εσωτερικών.

 Πρέπει να σημειωθεί ότι το σύνολο  των προγραμματικών συμφωνιών  που  αφορούσαν τον ΟΤΕ ανέρχονταν σε  612 δις. δρχ., οι συμφωνίες για τον ΟΣΕ     σε 360 δις. δρχ. και οι προγραμματικές συμφωνίες της ΔΕΗ  ανέρχονταν συνολικά σε 328 περίπου δις. δρχ! Δηλαδή το ύψος των Προγραμματικών  Συμφωνιών  σε ΟΤΕ και ΟΣΕ,  που υπάγονταν στο υπουργείο Μεταφορών και Επικοινωνιώνανερχόταν σε 972 δισεκατομμύρια δραχμές!   Μάλιστα  η τότε  διοίκηση του ΟΤΕ , μετά από σχετική έγκριση του υπουργικού συμβουλίου στις αρχές του καλοκαιριού του 1997, από το πακέτο των  612  δις. δρχ., ένα ποσό 135 δις. ευρώ είχε αποφασίσει να να διαθέσει  στη διετία 1997-1998εφαρμόζοντας  ένα «έκτακτο πρόγραμμα» (fast trackόπως  το ειχε ονομάσει!  
Όσον αφορά τις προγραμματικές συμφωνίες του ΟΣΕ αυτές προέβλεπαν:  200 φορτάμαξες μεταφοράς καυσίμων, 8 δηζελάμαξες, 10 συρμούς προαστιακού σιδηροδρόμου, 20+75 επιβατάμαξες διαφόρων τύπων, 20 συρμούς μεσαίων αποστάσεων για αυτοκινητάμαξες, 14 ηλεκτράμαξες (σ.σ. εν όψει ηλεκτροκίνησης των τρένων που  ακόμη δεν λειτουργεί ολοκληρωμένα), 396 φορτάμαξες διαφόρων τύπων, κ.λ.π.!  Όσο δε για  τη ΔΕΗ οι προμήθειες ήταν  αγορά μετασχηματιστών και άλλων σχετικών υλικών.