O Η. Πολατίδης Zητά απο τη Βουλή, απόδοση φόρου τιμής στον Μεγάλο Έλληνα Πρωθυπουργό του 2ου ΟΧΙ,τον Απρίλιο του 1941, Αλέξανδρο Κορυζή

Επιστολή στον Πρόεδρο της Βουλής κ. Φ. Πετσάλνικο απέστειλε ο Βουλευτής Σερρών του ΛΑ.Ο.Σ. κ. Η. Πολατίδης με αίτημα την απόδοση φόρου τιμής στον Μεγάλο Έλληνα Πρωθυπουργό του 2ου ΟΧΙ, τον Απρίλιο του 1941, Αλέξανδρο Κορυζή

Αξιότιμε κύριε Πρόεδρε,

Ὁ Αλέξανδρος Κορυζής υπήρξε σίγουρα μία από τις σπανίας ακτινοβολίας προσωπικότητες της νεωτέρας ελληνικής Ιστορίας ο οποίος διεκρίθη για την προσφορά του προς την Πατρίδα αλλά και για το απαράμιλλο ήθος και την ιδιαιτέρα σεμνότητά του.

Έλαβε μέρος στους Βαλκανικούς Πολέμους του 1912-13 και ετιμήθη για την δράσι του. Υπήρξε οικονομικός σύμβουλος του Υπάτου Αρμοστού στην Σμύρνη, Αριστείδου Στεργιάδη, ήταν από τους πρωτοπόρους της αγροτικής πίστεως στην Ελλάδα και συνέβαλε στην ίδρυση του Αυτονόμου Σταφιδικού Οργανισμού (ΑΣΟ) το 1925 και της Αγροτικής Τραπέζης το 1929, της οποίας διετέλεσε και πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου. Ακόμη, συνέγραψε αρκετές μελέτες οικονομικού περιεχομένου.

Στο πεδίο της πολιτικής διετέλεσε δις Υπουργός και παραιτήθηκε την δεύτερη φορά από το Υπουργείο Κρατικής Υγιεινής και Αντιλήψεως Στις 12 Ιουλίου 1939 για να αναλάβει την διοίκηση ενός εκ των κορυφαίων πιστωτικών ιδρυμάτων της χώρας, της Εθνικής Τραπέζης.

Μετά τον αιφνίδιο θάνατο του Ιωάννου Μεταξά (29 Ιανουαρίου 1941) και ενώ η χώρα ευρίσκετο σε εμπόλεμη κατάσταση με την Ιταλία, διωρίσθη Πρωθυπουργός από τον τότε Βασιλέα Γεώργιο Β΄. Παράλληλα, ανέλαβε τα Υπουργεία Εξωτερικών, Παιδείας, Στρατιωτικών, Ναυτικών και Αεροπορίας, όπως και ο προκάτοχός του.

Κατά την διάρκεια της συντόμου θητείας του στην πρωθυπουργία αντιμετώπισε με επιτυχία την εαρινή επίθεση των Ιταλών (9 Μαρτίου 1941) καί, το σπουδαιότερο, είχε το σθένος να εκφέρει το δεύτερο, όχι ήσσονος σημασίας, ΟΧΙ της Ελλάδος στον πόλεμο. Αυτήν την φορά απέναντι στους Γερμανούς (6 Απριλίου 1941), όταν ο πρεσβευτής του Τρίτου Ράϊχ στην Ελλάδα, Βίκτωρ Έρμπαχ-Σενμπεροχ του επέδωσε τελεσίγραφο για την είσοδο των γερμανικών στρατευμάτων στην χώρα μας. Από την ημέρα εκείνη, η Ελλάς άρχισε έναν διμέτωπο αγώνα με τους Ιταλούς και τους Γερμανούς, κερδίζοντας τον θαυμασμό συμμάχων και μη.

Είναι γνωστό ότι Στις 18 Απριλίου 1941 ο Αλέξανδρος Κορυζής αυτοκτόνησε στην οικία του μη δυνάμενος να ανθέξει την διαφαινομένη κατάρρευση του μετώπου από τους Γερμανούς και την επικείμενη υποδούλωση της Πατρίδος μας. Ὁ πατριωτισμός του, η αυξημένη εθνική του ευαισθησία και η ευθιξία του ως ατόμου αλλά συγχρόνως και ως ηγέτου των τυχών του Έθνους σε δυσκολότατες ώρες δεν επέτρεψαν στην συνείδησή του την συνέχιση του βίου του.

Κύριε Πρόεδρε,

Δυστυχώς, ο Αλέξανδρος Κορυζής για την ανωτέρω πολύτιμη προσφορά του προς την ελληνική Πατρίδα δεν έχει τιμηθεί μέχρι τούδε από την Πολιτεία. Η ιδιαιτέρως ηρωική του απόφαση να αντισταθεί η αιμάσσουσα Ελλάς τον Απρίλιο του 1941 στην πανίσχυρη Γερμανία του Αδόλφου Χίτλερ, όταν σχεδόν όλη η τότε Ευρώπη είχε υποταχθεί σ’ αυτήν (Πολωνία, Δανία, Ολλανδία, Βέλγιο, Γαλλία) ή συνέπλεε μαζί της (Ρουμανία, Ουγγαρία, Βουλγαρία, Σοβιετική Ένωση) αποτελεί ένα σπάνιο δείγμα πατριωτισμού και αυταπαρνήσεως αλλά και ένα αξεπέραστο παράδειγμα αγάπης προς την ανθρώπινη ελευθερία και γι’ αυτό αξίζει ιδιαιτέρας τιμής.

Με την επιστολή μου αυτή, λοιπόν, θα ήθελα να σας προτρέψω όπως, με οποιονδήποτε τρόπον εσείς νομίζετε, να τιμηθεί καταλληλως η προσφορά του αειμνήστου Αλεξάνδρου Κορυζή από την ελληνική Πολιτεία διά της Βουλής των Ελλήνων, επ’ ευκαιρία μάλιστα φέτος των εβδομήντα ετών από τον θάνατό του.

Μετά τιμής,

ΗΛΙΑΣ ΠΟΛΑΤΙΔΗΣ
Βουλευτής Σερρών