ME TΟN O.Δ.Ε.Γ. ΣΤΗΝ ΣΑΛΑΜΙΝΑ Η βράβευση του περιοδικού «Ελληνική, Διεθνής Γλώσσα»

Το Διοικητικό Συμβούλιο του Οργανισμού για την Διάδοση της Ελληνικής Γλώσσας προκειμένου να παραστεί στην βράβευση του περιοδικού του «ΕΛΛΗΝΙΚΗ, ΔΙΕΘΝΗΣ ΓΛΩΣΣΑ», το οποίον εκδίδει ανελλιπώς από το 1990, διοργάνωσε εκδρομή στην Σαλαμίνα την Κυριακή 10 Απριλίου 2011.

Οι συμμετέχοντες ξεκινήσαμε από το Πεδίον του Άρεως και καθ’οδόν προς την Σαλαμίνα, η φιλόλογος καθηγήτρια κ Ασπασία Σχοινά – Σηφακάκη μας έκανε σχετική ενημέρωση για την ένδοξη ναυμαχία της Σαλαμίνας, τα πρόσωπα και τα γεγονότα της εποχής. Φθάνοντας στην Σαλαμίνα, επισκεφθήκαμε τον Τύμβο των Σαλαμινομάχων, στην Κυνόσουρα, όπου μας έγινε συμπληρωματική ξενάγηση.

Ακολούθως έγινε μετάβαση στην θέση ‘ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΑ’ , όπου βρίσκεται το Ιερό του Διονύσου και το Σπήλαιο του Ευριπίδη. Εδώ ανέλαβε την ξενάγηση ο Πανεπιστημιακός καθηγητής κ. Ιωάννης Λώλος, ο οποίος έκανε και τις σχετικές ανασκαφές. Υπάρχει ένα μονοπάτι, γνωστό ίσως από τα αρχαία χρόνια και κατάλληλα διαμορφωμένο σήμερα, που οδηγεί από την παραλία πρώτα στο Ιερό του Διονύσου και, ακριβώς από πάνω, στο Σπήλαιο του Ευριπίδη. Οι ανασκαφές στο Σπήλαιο άρχισαν το 1994, ενώ το Ιερό αποκαλύφθηκε σχεδόν τυχαία το 1998, από την ρίζα ενός πεσμένου δέντρου, η οποία αποκάλυψε πολλά κομμάτια αγγείων στο χώμα της..Επίσης υπάρχει φυσική πηγή νερού, γνωστή από την αρχαιότητα , όπου σταμάταγαν τα πλοία για να ανεφοδιαστούν με νερό.

Το Ιερό ιδρύθηκε περίπου 100 – 150 χρόνια μετά τον θάνατό του Ευριπίδη, το 300 – 250 π.Χ. προς τα μέσα του 3^ου αι.π.Χ., για την λατρεία του Διονύσου Με βάση τα σημαντικότατα ευρήματα που είχαμε, και τα οποία υπάρχουν στο Μουσείο της Σαλαμίνας, βλέπουμε να υπάρχει (συν)λατρεία του Διονύσου και Ευριπίδη. Απεικονίζονται μαζί ο Θεός -Προστάτης του Αρχαίου Δράματος Διόνυσος και ο τραγικός ποιητής Ευριπίδης σε ένα περίφημο ανάγλυφο μαρμάρινο που σήμερα βρίσκεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Κων/λεως, Επίσης, τα ευρήματα αυτά, που τεκμηριώνουν απόλυτα το Διονυσιακό χαρακτήρα του Ελληνιστικού ιερού, είναι:

- μαρμάρινος φαλλός, σε άκρως ρεαλιστική απόδοση, από άγαλμα ή Ερμαϊκή στήλη,

-. δεξιό χέρι μαρμάρινου αγάλματος που κρατάει κάνθαρο (αγγείο κρασιού, χαρακτηριστικό της Διονυσιακής λατρείας), πιθανότατα από άγαλμα Διονύσου

.- Από την ανασκαφή στο Ιερό του Διονύσου προήλθε και ένας μεγάλος αριθμός κομματιών από πήλινες κυψέλες της μελισσοκομίας. Το εντυπωσιακό αυτό σύνολο συνιστά την αρχαιολογική επιβεβαίωση του επιθέτου "μελισσοτρόφος", που χρησιμοποιεί ο Ευριπίδης σε ένα στίχο του στις Τρωάδες (στίχ. 798-799), για την πατρίδα του, τη Σαλαμίνα

- Ανάμεσα στο πλήθος των θραυσμάτων, τέσσερα δισκοειδή καλύμματα κυψελών, που βρέθηκαν όλα στο λατρευτικό χώρο, φέρουν έντυπο μετάλλιο με το γράμμα "Ε" στο κέντρο. Το μεγάλο ανάγλυφο "Ε", εν είδει εμβλήματος, παραμένει αινιγματικό. Υποβάλλει, όμως, την ιδέα του αρχικού του ονόματος του ποιητή

Όπως το λέει και η ονομασία του, το Σπήλαιο ήταν ο αγαπημένος τόπος, όπου ο Ευριπίδης συνήθιζε να πηγαίνει και να απομονώνεται και να γράφει τα έργα του. εμπνεόμενος από την θαυμάσια θέα του τοπίου.

Το σπήλαιο έχει συνολικό μήκος (47) μέτρων περίπου και περιλαμβάνει (10) θαλάμους. Το εσωτερικό του, χωρισμένο από ένα σταλαγμιτικό παραπέτασμα σε δύο μέρη, είναι ένας κατασκότεινος λαβύρινθος από μικρούς θαλάμους με χαμηλή οροφή, διαδρόμους, σήραγγες και άπειρες κόγχες. Τα εξαιρετικά ευρήματα από την πρόσφατη ανασκαφή (1996), αλλά και από αυτές των προηγουμένων ετών (1995), αποκαλύπτουν τις διαφορετικές λειτουργίες του σπηλαίου στη διάρκεια των αιώνων, από τη Νεότερη Νεολιθική εποχή έως τη Φραγκοκρατία. Ανάμεσα στα ενεπίγραφα αγγεία των Κλασσικών χρόνων, εύρημα μείζονος σημασίας αποτελεί μελαμβαφής σκύφος, μερικώς σωζόμενος, με το όνομα του Ευριπίδη στην εξωτερική πλευρά του. Αν και το ίδιο το αγγείο χρονολογείται στον ύστερο 5ο αιώνα π. Χ., η επιγραφή, αφιερωματικού πιθανότατα χαρακτήρα, πρέπει να χαράχθηκε σε Ελληνιστικούς, εάν όχι σε πρώϊμους Ελληνορωμαϊκούς χρόνους.

Η κρίσιμη αυτή μαρτυρία, σε συνδυασμό με άλλα στοιχεία, επιτρέπει την ασφαλή ταύτιση του χώρου με το περίφημο σπήλαιο - ησυχαστήριο του μεγάλου τραγικού στη Σαλαμίνα, το οποίο αναφέρουν τρεις Έλληνες αρχαίοι συγγραφείς και ο Ρωμαίος.Aulus Gellius, ως “δυσάρεστο και τρομακτικό’’

Μελανόμορφος σκύφος Αττικού εργαστηρίου, που δείχνει πολεμιστή να ετοιμάζεται για την μάχη.

Μετά την ξενάγηση στο Ιερό του Διονύσου και στο Σπήλαιο του Ευριπίδη, επισκεφθήκαμε το Αρχαιολογικό Μουσείο της Σαλαμίνας με τα σπουδαιότατα ευρήματα που μαρτυρούν την ένδοξη ιστορία του νησιού.

Το απόγευμα επισκεφθήκαμε την ιστορική Ιερά Μονή της Φανερωμένης και το σπίτι του ποιητή Αγγέλου Σικελιανού στην παραλία εκεί κοντά

Ακολούθως, μεταβήκαμε στο Δημαρχιακό Μέγαρο Σαλαμίνος για την εκδήλωση της 27ης απονομής των Βραβείων του Μεγάλου Αλέξανδρου και της Βεργίνας από το Διεθνή Πολιτιστικό Οργανισμό “Το Καφενείο των Ιδεών”, πρόεδρος του οποίου είναι ο κ.ΝΙΚΟΣ ΚΟΥΜΠΑΤΗΣ.

Για μια ακόμη χρονιά, το Καφενείο των Ιδεών και ο Όμιλος UNESCO Πειραιά βράβευσαν άτομα, για το σημαντικό έργο που έχουν προσφέρει στον πολιτισμό, στον άνθρωπο και στην ανάπτυξη της χώρας. Εφέτος η βράδια ήταν αφιερωμένη στην Κύπρο, το νησί της Αφροδίτης και σε εκλεκτούς εκπροσώπους της, από τον χώρο των γραμμάτων και των τεχνών, από τον επιχειρηματικό κόσμο από τον χώρο της μουσικής και της επιστήμης. Η Χορωδία του Δήμου Σαλαμίνας που τραγούδησε κομμάτια – αφιερωμένα στην Κύπρο, με μαέστρο τη Θεώνη Μούλτου και τραγουδίστρια τη Μαρία Μπεγνή. Ιδιαιτέρως εντυπωσίασε και η ερμηνεία του κ. Σαρρή με τη συνοδεία κιθάρας, που τραγούδησε μελοποιημένη ποίηση του Νίκου Καββαδία Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους, μεταξύ άλλων, ο Δήμαρχος Σαλαμίνας κ. Τσαβαρής, Αντιδήμαρχοι, ο πρώην Δήμαρχος Σαλαμίνας κ. Σοφράς και ο κ. Γκάντι, Πρόεδρος του Ελληνοινδικού Συνδέσμου Φιλίας

Η παρουσίαση του ΟΔΕΓ, έγινε ως εξής :

«Ο Οργανισμός για την Διάδοση της Ελληνικής Γλώσσας [ΟΔΕΓ] Αθηνών ιδρύθηκε το 1985. Σκοπός του Οργανισμού είναι :

- η διάδοση της Ελληνικής Γλώσσας ανά τον κόσμο σε ομογενείς και ξένους, η υποστήριξη και η προστασία της ορθής χρήσης της Ελληνικής Γλώσσας, καθώς και των διαλέκτων της, στον εκτός της Ελλάδας χώρο.

- η προώθηση της ιδέας, ότι η Ελληνική γλώσσα μπορεί να χρησιμοιηθεί ως διεθνής γλώσσα, παράλληλα με τις άλλες πολύ διαδεδομένες γλώσσες.

Ο σκοπός του Συλλόγου επιδιωκόταν με πολλούς τρόπους που αναφέρονται παρακάτω και υποστηρίζεται από ένα ευρύ δίκτυο συνεργασιών με άτομα και φορείς που έχουν παρόμοιους στόχους. Ο Σύλλογος διοργανώνει ανά τριετία ένα διεθνές γλωσσικό συνέδριο, εκδίδει ανελλιπώς από το 1990 τριμηνιαίως το περιοδικό με τίτλο ‘ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΙΕΘΝΗΣ ΓΛΩΣΣΑ’ και από το 2002 υποστηρίζει οικονομικά το εκπαιδευτικό πρόγραμμα κατασκηνώσεων «ΑΣΤΕΡΑΚΙΑ ΧΕΡΣΟΝΗΣΟΥ». Κάθε χρόνο δίνει υποτροφίες για μαθήματα Ελληνικής γλώσσας σε αλλοδαπούς καθηγητές και ενισχύει με εκπαιδευτικό υλικό και χρήματα Κέντρα Διδασκαλίας της Ελληνικής σε όλο τον κόσμο, ανάλογα με τις ανάγκες τους. Από το 1997, διοργανώνει κάθε χρόνο Διαγωνισμό Αρχαίας Ελληνικής, στον οποίο αρχικά συμμετείχαν μαθητές της Τρίτης Τάξεως Λυκείου από την Ελλάδα και την Κύπρο. Από το 2002, ο διαγωνισμός έγινε Πανευρωπαϊκός, με την συνεργασία της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Κλασικών Φιλολόγων «ΕΥΡΩΚΛΑΣΙΚΑ» και αργότερα Διεθνής, με την συμμετοχή μαθητών από το Μεξικό».

Στην συνέχεια, κλήθηκε ο εκπρόσωπος του ΟΔΕΓ, στην προκειμένη περίπτωση ο κ.Γ.Παυλάκος, να παραλάβει το βραβείο και το χρυσό μετάλλιο και επίσης παρεκληθη η Αντιδήμαρχος κ.Σταματία Μπεγνή να κάνει την απονομή. Ο κ. Γ.Παυλάκος, κληθείς στο βήμα, είπε τα εξής :

« Αγαπητέ κ. Δήμαρχε και Μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου, αγαπητέ Πρόεδρε κ. Κουμπάτη και Μέλη του Πολιτιστικού Συλλόγου ‘’Καφενείο των Ιδεών’’, αγαπητοί Φίλοι και Φίλες.

Σας ευχαριστούμε πολύ που βρισκόσαστε εδώ. Με την παρουσία σας και το χειροκρότημα σας μας τιμάτε, μας δίνετε θάρρος να συνεχίσουμε στο έργο μας. Πιστεύω ότι ο καθένας από εσάς θα μπορούσε να βρίσκεται εδώ την επομένη χρονιά και να βραβευθεί, αρκεί να διαθέσει λίγο από τον ελεύθερο χρόνο του και να βάλει βαθιά μεσ’ την καρδιά του και να προσφέρει λίγο στην Ελλάδα μας που το χρειάζεται τόσο πολύ, ειδικά αυτόν τον καιρό που περνάει έναν Γολγοθά. Ευχαριστώ πολύ».

Ο κ. Κουμπάτης απάντησε «Και εμείς σας ευχαριστούμε για το τόσο αξιόλογο έργο σας στους τόσο χαλεπούς για την Ελληνική Γλώσσα, το απαύγασμα των γλωσσών, την μητέρα των γλωσσών, την τόσο πλούσια και την τόσο καταντημένη φτωχή».

ΘΩΜΑ’Ι’Σ ΠΑΡΙΑΝΟΥ