Η επανάσταση του enter

Τα blogs και κυρίως η δυνατότητα άμεσης μετάδοσης μη ελεγχόμενης πληροφορίας μέσω Ιντερνέτ είναι

μια στροφή που πρόκειται ίσως να χαρακτηριστεί κοσμοϊστορική ή Επανάσταση.

Θα πρέπει να τοποθετηθεί για να συγκριθεί δίπλα στην Γαλλική επανάσταση και σε όσα προηγήθηκαν αυτής. Τα γεγονότα του τότε, έβγαλαν οριστικά τα πλούτη και την πολιτικη εξουσία που έχουν από τα παλάτια των ηγεμόνων και εδραίωσαν τον καπιταλισμό, και -τέλος πάντων- έδωσαν την δυνατότητα πρόσβασης σε αυτόν από όλους. Ο καπιταλισμός το έχουμε ξαναπεί είναι η εξουσία που δίνει ο πλούτος και η κρίση είναι δημιούργημα της αλόγιστης χρήση της εξουσίας αυτής.

Σήμερα λοιπόν βγαίνει από τα Παλάτια ενημερωτική εξουσία. Το μονοπώλιο και η δυνατότητα μετάδοσης πληροφοριων. Μέχρι σήμερα μπορούσες απλά να φωνάξεις και όσο έφτανε η φωνή σου. Ο ηγεμών ακόμη και εάν μιλούσε χαμηλόφωνα είχε και έχει ακόμη το πρωτείο. Τα όσα συμβαίνουν σήμερα όμως βγάζουν οριστικά την ενημέρωση από τα παλάτια των Νταβατζήδων και εδραιώνουν έναν -πολύ νεαρό ακόμη- καπιταλισμό της ενημέρωσης που τέλος πάντων- υπόσχεται να δίνει την δυνατότητα πρόσβασης σε αυτόν από όλους.

Και αυτός ο καπιταλιστές αναμένεται να γνωρίσει κρίσης από αλόγιστη χρήση του ως εξουσία.

Όλα αυτά για τους ηγεμόνες και του νταβατζήδες σημαίνουν απώλεια πλούτου εξουσίας και επιρροής. Και σήμερα συμβαίνει ακριβώς αυτό που συνέβη το 1789. Τότε ήρθαν στο φως νέα ιστορικά υποκείμενα και πολιτικοί όροι που λαθροβίωναν. Σήμερα βγαίνει στην επιφάνεια ένας κόσμος και δυνάμεις ή σκέψεις αποκλεισμένες από καιρό στα μπουντρούμια της ενημερώσεις.

Η κοινωνία μας συναντά τον υπόγειο κρυμμένο της εαυτό, ο όποιος διαλύει την επιφανειακή αστική ευγένεια και τουλάχιστον επιβάλει αργά ή γρήγορα την αλήθεια. Στα βήματα της τότε επανάστασης και η παρούσα τρομοκρατεί κάθε είδους κατεστημένο, καρατομεί με λέξεις ς και δημιουργεί επικοινωνιακή βία. Όμως οι φωνές πλέον ακούγονται στα παλάτια, δημιουργούνται συσπειρώσεις και αντισυσπειρώσεις και οι δομημένες ιεραρχίες και επετηρίδες κλονίζονται.

Η ιστορία κινείται εκτός προκαθορισμένων πλαισίων

Υπήρχε έλλειμμα ενημέρωσης. Μεταφορικά υπήρχε πληροφοριακή πείνα και το λίγο φαγητό είχε έλλειψη ποικιλίας. Αν για παράδειγμα περιμέναμε από τον κ Παπανδρέου και τα κλασικά ΜΜΕ να μας πουν τι συμβαίνει με την Ελλάδα, πολύ πιθανό να τον είχαμε στεφανώσει ως καίσαρα, αποθεώσει και τοποθετήσει δίπλα στο Μ Αλέξανδρο, δεξιά από τον Μ Κωνσταντίνο στην Αγιά Σοφιά, διανοητικά ανώτερο από τον Σωκράτη τον Αριστοτέλη και τον Πλάτωνα μαζί.

Αν περιμέναμε να μάθουμε για την Κερατέα δεν θα μαθαίναμε τίποτα. Ο Γρηγορόποπουλος θα ήταν ατύχημα. Την μέρα που πέθαναν στην Μαρφίν τα ΜΜΕ είχαν απεργία. Στην υπατία θα είχε πέσει πολύ ξύλο. Πολύ δύσκολα μια εξουσία αντιστέκεται στον αυταρχισμός ξέροντας ότι δεν μαθεύεται τίποτα.

Σήμερα Πολίτες δημοσιογράφοι και δημοσιογράφοι που απελευθερώνονται στην ανωνυμία τους δημιουργούν καθημερινά ενημέρωση, σχολιάζουν λένε την άποψη τους καθοδηγούν και μεταδίδουν ελεύθερη πληροφορία. Ακόμη και έχουν τα χρωματιστά γυαλιά τους δεν πρέπει να μας χαλάει. Είναι το παλιό με το καινούργιο.

Ο χώρος και ο κόσμος αλλάξει δραματικά καθώς εφημερίδες και αυλές κλείνουν. Τηλεοπτικά κανάλια και τηλεοπτικοί αριστοκράτες παραδίδουν τον πλούτο και την εξουσία της ενημέρωσης σε όλο και περισσοτέρους.

Έτσι και οι πολιτικοί κύκλοι κλείνουν πολύ νωρίτερα από το παρελθόν. Η εκλογική περιφέρεια είναι πλέον Μια ενιαία και μοναδική. Οι ηγέτες απομυθοποιούνται οι εξουσίες ελέγχονται καλυτέρα. To wikileaks εξευτέλισε δισεκατομύρια δολάρια μέτρα ασφάλειας και τις καλυτερες μυστικές υπηρεσίες του κόσμου. Στην Ελλάδα τα τζάκια σβήνουν στην απαξίωση. Η βουλή και ο βουλευτής αναγκάζεται να λειτουργήσει αλλιώς. Τίποτα δεν μπορεί να κρυφτεί. Τίποτα δεν μπορεί να αποσιωπηθεί. Όλα γίνονται άμεσα γραπτός λόγος και φωτογραφία. Γίνονται πουλιά με τάση αποδημίας. Τίποτα πλέον δεν είναι ίδιο και αυτό μόνο του είναι κέρδος.

Όσοι αισθάνονται ασφαλείς από την βαβούρα -και ενδεχόμενος την σαβούρα- με τα εκατομμύρια δεδομένων που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο θα πρέπει να ανησυχούν. Ποτέ άλλοτε τόσο πολλοί δεν είχαν βρεθεί τόσο κοντά τόσο άμεσα και με τέτοια ορμή λίγο έξω από την Βαστίλη. Αν μια κάποια κρίσιμη στιγμή ο καθένας από όλους αυτούς βάλει ως μετρικό ένα ταπεινό σπίρτο, θα καεί και η Βαστίλη και το Παρίσι μαζί.

για να πιστοποιηθεί δηλαδή ιστορικά και η επανάσταση.

Με ένα απλό “enter” μπορεί να αλλάξει ο κόσμος. Η επανάσταση του enter…

Γιάννης Παπαϊωάννου