Βροχή αστεριών τη νύχτα της Μ. Παρασκευής Με ένα λαμπερό αστρικό φαινόμενο θα αποζημιωθούν όσοι μείνουν ξύπνιοι μέχρι τα ξημερώματα του Σαββάτου.

Η παρατήρηση των μετεώρων γίνεται καλύτερα με γυμνό μάτι αφού τα κιάλια

και τα ερασιτεχνικά τηλεσκόπια περιορίζουν το οπτικό πεδίο στον ουρανό

Βροχή από πεφταστέρια θα δουν, καιρού επιτρέποντος, όσοι μείνουν ξύπνιοι έως τα ξημερώματα του Μεγάλου Σαββάτου καθώς οι Λυρίδες θα κάνουν και φέτος την εμφάνισή τους στον ουρανό του βορείου ημισφαιρίου.

Οι Λυρίδες έχουν πάρει το όνομά τους από τον αστερισμό της Λύρας από όπου φαίνεται να προέρχεται η βροχή των διαττόντων.

Ειδικότερα, το φαινόμενο μοιάζει να προέρχεται από τον αστέρα Βέγα (Αλφα Λύρας), ο οποίος είναι το πιο λαμπρό άστρο της Λύρας και το δεύτερο φωτεινότερο άστρο του νυχτερινού ουρανού στο βόρειο ημισφαίριο.

Η κορύφωση του φαινομένου θα είναι αργά τη νύχτα της Μεγάλης Παρασκευής και λίγο πριν χαράξει, το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου.

Τα πεφταστέρια, ωστόσο, μπορεί να καλύπτονται από το φως της σελήνης η οποία θα είναι «γεμάτη» κατά τα τρία τέταρτα, ενώ η παρατήρηση του φαινομένου μπορεί να είναι ακόμα πιο δύσκολη στην περίπτωση που υπάρχουν σύννεφα στον ουρανό.

Η παρατήρηση των μετεώρων γίνεται καλύτερα με γυμνό μάτι αφού τα κιάλια και τα ερασιτεχνικά τηλεσκόπια περιορίζουν το οπτικό πεδίο στον ουρανό.

Μερικές φορές οι Λυρίδες δημιουργούν «μπάλες φωτιάς», δηλαδή μετέωρα τα οποία είναι πιο φωτεινά από τον πλανήτη Αφροδίτη.

Η παρατήρηση των Λυρίδων γίνεται συνήθως στο δεκαήμερο από τις 16 έως τις 25 Απριλίου. Ο ωριαίος ρυθμός πτώσης των μετεώρων δεν ξεπερνά, τις μέρες που κορυφώνεται το φαινόμενο, τα 15 έως 20, ενώ η ταχύτητα με την οποία κινούνται στην ατμόσφαιρα μπορεί να φτάσει και τα 50 χιλιόμετρα την ώρα.

Αντίθετα, στην αρχή και το τέλος του φαινομένου τα μετέωρα πέφτουν με ρυθμό που δεν ξεπερνά τα δύο ή τρία την ημέρα.

Διονύσης Σιμόπουλος
Οταν η Γη συναντά τον κομήτη Θάτσερ

Ο διευθυντής του Πλανηταρίου του Ιδρύματος Ευγενίδου Διονύσης Σιμόπουλος λέει ότι το φαινόμενο εμφανίζεται όταν η τροχιά της Γης διασταυρώνεται, μία φορά τον χρόνο, με τα σωματίδια που έχει αφήσει ο κομήτης Θάτσερ, ο οποίος πέρασε για τελευταία φορά από τη «γειτονιά» μας το 1861. «Τα σωματίδια αυτά βρίσκονται σε ένα σταθερό σημείο και όταν περνά η Γη από εκεί τα βλέπουμε με τη μορφή πεφταστεριών» σημειώνει. Ο κ. Σιμόπουλος τονίζει, πάντως, πως η βροχή των Λυρίδων μετατρέπεται κάθε δύο ή τρεις δεκαετίες σε καταιγίδα διαττόντων. «Σε κάποια σημεία υπάρχουν μεγαλύτερες συγκεντρώσεις σωματιδίων και, ανάλογα με το σημείο από το οποίο περνά η Γη κάθε χρόνο, μπορεί να έχουμε έξαρση του φαινομένου. Το 1803 τα μετέωρα έπεφταν με ρυθμό πεντακοσίων την ώρα, ενώ το 1982 έπεφταν 100 μετέωρα την ώρα».

Ο κομήτης Θάτσερ θα ξαναπεράσει κοντά από τη Γη το 2276 καθώς η τροχιά του γύρω από τον Ηλιο διαρκεί περίπου 415 χρόνια.

ΣΤΕΛΙΟΣ ΒΟΓΙΑΤΖΑΚΗΣ
svogiatzakis@pegasus.gr