Τι κρύβεται πίσω από τη μείωση του δανεισμού των τραπεζών από την ΕΚΤ

Σε απόλυτους αριθμούς, το συνολικό των υπόλοιπων των δανεικών που έχουν λάβει τα εγχώρια πιστωτικά ιδρύματα από την ΕΚΤ τους τελευταίους 11 μήνες, υπολογίζεται αυτή τη στιγμή ότι διαμορφώνεται λίγο κάτω κι από τα 90 δισ ευρώ. Υπενθυμίζεται ότι μόλις στις αρχές του έτους, το ποσό αυτό ξεπερνούσε - οριακά - τα 97 δισ ευρώ. Δηλαδή, σε διάστημα μικρότερο των 2,5 μηνών, σημειώθηκε μια μείωση της τάξης των 7,5 δισ ευρώ, η οποία σήμερα λογικά έχει ξεπεράσει τα 10 δισ και συνεχίζει. Το συμπέρασμα; Οι διοικήσεις των ελληνικών τραπεζών, ποιούμενες την ανάγκη φιλοτιμία, αναγκάζονται να συμμορφωθούν με τις παραινέσεις Τρισέ και σιγά - σιγά:Αργά αλλά σταθερά οι ελληνικές τράπεζες εξαναγκάζονται σε μια έμμεση απεξάρτηση από την φτηνή χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ). Πρόκειται για μια τάση που άρχισε τον περασμένο Ιανουάριο, όταν το συνολικό υπόλοιπο του δανεισμού τους από τη Φραγκφούρτη μειώθηκε κατά 3,3% και συνεχίσθηκε τον Φεβρουάριο, όταν η αποκλιμάκωση αυτή έφτασε στο 4,2%, ενώ ακόμα μεγαλύτερη ήταν η μείωση που σημειώθηκε τον Μάρτιο (σσ όπως τουλάχιστον προκύπτει από τις έως τώρα ενδείξεις).

α) αποπληρώνουν τα φτηνά δανεικά που έχουν πάρει, αλλά

β) είναι άγνωστο αν έχουν εντοπίσει αλλού τρίτες φτηνές πηγές ρευστότητας.

Γι αυτό κι επανέρχεται, πιο εντατικά από ποτέ, το αίτημα για την έναρξη του νέου κύκλου συγκέντρωσης στο ελληνικό χρηματοπιστωτικό σύστημα. Δια τω συγχωνεύσεων μπορεί να επέλθει η εξοικονόμηση πόρων και δαπανών, που είναι και το βασικό ζητούμενο και είναι για το οποίο πιέζουν πλέον οι πάντες. Από τον κ.Τρισέ και τον κ.Προβόπουλο, μέχρι τον κ.Παπακωνσταντίνου. Το θέμα, ωστόσο, είναι τί πιστεύουν οι ίδιοι οι τραπεζίτες, οι οποίοι, προς το παρόν τουλάχιστον, δεν φαίνεται να ενθουσιάζονται με την ιδέα.

Γι αυτό και την απωθούν με κάθε τρόπο, αν και είναι άγνωστο για πόσο καιρό ακόμα θα μπορούν να κάνουν κάτι τέτοιο. Κι όλα αυτά μέσα σε ένα περιβάλλον ανοδικών spreads, που απομακρύνει κάθε ενδεχόμενο γρήγορης επιστροφής της χώρας στις ελεύθερες αγορές κεφαλαίου.