"μαζί τους σκοτώσαμε"...

Πιστεύω πως από τις ατάκες που θα μείνουν στη Σύγχρονη Ιστορία είναι του Πάγκαλου, το "μαζί τα φάγαμε"! Αν το ψάξουμε θα δούμε πως είναι ένα όμορφο "κόλπο" του Ψυχολογικού Πόλεμου, κάποια στιγμή θα αναπτύξω τις τακτικές του Ψυχολογικού Πόλεμου και πώς λειτουργεί η ψυχολογία του όχλου, άρα η δική μας...

...με την ατάκα του Πάγκαλου θα πιαστώ με τα νέα που μαθαίνω σε σχέση με τη Λιβύη και την εμπλοκή του Ελληνικού Στρατού, έστω Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας σε αυτή τη σκακιέρα που μας έβαλαν να παίξουμε! Γιατί δεν σκεφτόμαστε λίγο τις ειδήσεις? Γιατί δεν ψάχνουμε πίσω από τις λέξεις τους αν και ποιοί κερδίζουν? Ποιός ήταν ο Καντάφι τόσα χρόνια, που όλοι οι "ηγέτες" κρατών έσφιξαν το χέρι του και έκλειναν οικονομικές συμφωνίες και έβγαιναν μαζί σε φωτογραφίες χαμογελαστοί? Δεν ήταν ακριβώς ότι και στο Ιράκ ο Σαντάμ Χουσείν? Μετά πώς άλλαξαν οι ρόλοι και έφαγαν τον Σαντάμ οι ίδιοι που πριν του έσφιγγαν το χέρι χαμογελαστοί? Γιατί έφαγαν αυτόν και την οικογένειά του? Σαν πράξη εκδίκησης ή γιατί φοβούνται κάποιοι πως θα διαρρεύσουν μυστικά και συνεργασίες που δεν πρέπει εμείς ο απλός όχλος να μη μάθουμε ποτέ? Πόσες εικόνες, πόση καταστροφή, πόσος θάνατος? Μετά στο Αφγανιστάν ήρθε η σειρά του Μπιν Λάντεν, γνωστός στην ΗΠΑ και στον υπόλοιπο κόσμο, ακόμα τον ψάχνουν να τον φάνε και ας ήταν στη χώρα τους, ας ήταν γνωστά πολλά "στέκια" του και κολλητοί στο Λευκό Οίκο! Τώρα πια όποτε κάτι κακό συμβαίνει εμφανίζεται ο Μπιν Λάντεν για να δικαιολογηθεί η βία και τα σκληρότερα μέτρα, κάτι σαν το Φαντομά! Η ιστορία επαναλαμβάνεται...

...Επιστροφή στο Ιράκ ή στο Αφγανιστάν! Ξεχάσαμε τις εικόνες από τα μαχητικά αεροσκάφη που σκότωναν άμαχους στο Ιράκ από "λάθος πληροφορίες"? Ξεχάσαμε τους νεκρούς που έλιωναν κάτω από το καυτό ήλιο γιατί δεν υπήρχαν πια στη περιοχή ζωντανοί, άνθρωποι πια νεκροί από τους "απελευθερωτές" τους? Τότε έφταιγαν οι Αμερικάνοι που πετούσαν, που έπαιρναν και έδιναν πληροφορίες και έσφαζαν κόσμο! Τότε τους κράζαμε, η απάντησή τους ήρθε! Ηρθε η ώρα να πληρώσουμε τα τότε κραξίματα μας! Τώρα πια η ΗΠΑ ξεκινάει πολέμους, αλλά βάζει τα σκυλάκια της να σκοτώνουν και να σκοτώνονται, για να μη στιγματίζονται στη κοινή γνώμη! Τώρα πια στο Αφγανιστάν και Ιράν είναι Πακιστανοί, Ιταλοί, Γερμανοί και άλλα δουλάκια και η ΗΠΑ πήρε αυτό που ήθελε και αποχωρεί! Η ρετσινιά και οι νεκροί θα είναι για τα δουλάκια, για τα τσιράκια λαούς της!

...Τώρα ο ΟΗΕ και η ΗΠΑ με το Καντάφι θυμήθηκαν πως η Λιβύη ζει με τύραννο για αρχηγό! Τώρα θυμήθηκαν πως πρέπει να "απελευθερώσουν" το λαό με βόμβες, με κατοχή, με όπλα! Μισό λεπτό: Εδώ που τα λέμε, το θέμα της Κύπρου τί έγινε? Γιατί δεν το λύνουν? Δεν παίζει κατοχή εκεί από τη Τουρκία? Εκεί δεν χάθηκε κόσμος? Δεν σκοτώθηκαν αποδεδειγμένα άμαχοι, στρατιώτες και υπάρχει ακόμα κατοχή? Αποδεδειγμένα δεν έγιναν δολοφονίες τότε εκεί? Δεν το παραδέχτηκαν Τούρκοι Αξιωματικοί πως σκότωσαν και έκαψαν? Ακόμα δεν υπάρχει κατοχή στη Κύπρο? Πόσο βλάκες είμαστε, το ξεχάσαμε αυτό και δίνουμε Στρατό έτσι απλόχερα για να "σώσουμε" τη Λιβύη, και ας προσπαθούν να μας πείσουν πως είμαστε οικονομικά κατεστραμμένοι και αναξιόπιστοι στην Ε.Ε.! Εκτός από τη ξεχασμένη Κύπρο, κάτι αντίστοιχοι Τύραννοι είναι και στην Αφρική, αλλά φαίνεται πως το deal με τους λευκούς καλά κρατεί, άρα δεν υπάρχει λόγος να επέμβουν να απελευθερώσουν εκεί κάποιους! Η Τυραννία καλά κρατεί παντού! Ενημερωτικά στεναχωριόμαστε όταν ακούμε πως στο Ιράν ή στο Ιράκ μία γυναίκα θα λιθοβοληθεί γιατί σκότωσε ή μοίχευσε, αλλά δεν μας ενοχλεί όταν στις ΗΠΑ σκοτώνουν κάθε μήνα 32 τουλάχιστον άτομα στις φυλακές με θανατηφόρα ένεση! Τέτοια τυραννία δεν μας πειράζει, τη συνηθίσαμε και ας μην έχουμε να φάμε εμείς σαν λαός ή σαν άνθρωποι...

...η αλήθεια είναι πια πως μας μαθαίνουν πώς να μισούμε το διπλανό μας! Τώρα πια μας χωρίζουν σε εικόνες! Μας μαθαίνουν να ζούμε με ενοχές! Πως εμείς τα φάγαμε, εμείς φταίμε για τη "καταστροφή του πλανήτη", εμείς φταίμε τις ζωές μας, εμείς φταίμε για όλα! Ποτέ αυτοί! Ποτέ δεν στοχεύουμε εκεί που πρέπει, αλλά εκεί που μπορούμε! Εστω έτσι νιώθουμε πως βγάζουμε το άχτι μας, αλλά στη πράξη τρώμε ο ένας τον άλλο! Σας ξαναρωτάω λοιπόν, υπάρχει κάποιος ανάμεσά μας που πιστεύει πως πρέπει να πάει κάποιος Έλληνας στρατιώτης στο εξωτερικό να σκοτώσει για να "απελευθερώσει"? Πώς υποστηρίζουμε την Ελευθερία με τα όπλα δεν το καταλαβαίνω! Πώς μπορούμε να μπαίνουμε σε ξένα κράτη με όπλα και να σκοτώνουμε και μετά να λέμε πως είμαστε απελευθερωτές δεν το πιάνω το νόημα! Από πότε οι έννοιες της ελευθερίας και της κατοχής μπερδεύτηκαν στο μυαλό μας και μπορούμε να νιώθουμε άνθρωποι και δίκαιοι? Ξεχάσαμε να αγαπάμε, μάθαμε να τρώμε τις σάρκες του διπλανού μας και μας φαίνεται λογικό γιατί το είπαν στα ΜΜΕ και εμείς το φάγαμε αμάσητο! Αν δεν μπορούμε να τους βοηθήσουμε, ας τους αφήσουμε τους άλλους στη ζωή που επέλεξαν να ζήσουν, ο φακός εστιάζει εκεί που θέλει ο σκηνοθέτης και η ζωή δεν παρουσιάζεται όπως είναι αλλά όπως θέλει ο σκηνοθέτης και το ίδιο σενάριο το έχουμε δει πολλές φορές με άλλους πρωταγωνιστές αλλά και με το ίδιο παρασκήνιο...

...αν απαιτήσουμε να μην εμπλακούμε στο Πόλεμο της Λιβύης κάτι θα κερδίσουμε, τον αυτοσεβασμό μας, γιατί αν το καλοσκεφτούμε, θα δούμε πως η σιωπή μας είναι συμμετοχή! Είναι δυνατόν να στέλνουμε Στρατό να πολεμήσει έξω από τα σύνορά μας? Είναι δυνατόν να νιώσουμε για κάποιο λόγο υπερήφανοι για αυτή μας τη πράξη? Οι "ειδήσεις" ανέφεραν πως η Λιβύη μπορεί να πλήξει με πυραύλους τη Κρήτη (!) και εμείς ψαρώσαμε, νιώσαμε απειλούμενοι! Λέτε η Λιβύη να έχει τόσες χώρες στα σύνορά της έτοιμες να τη χτυπήσουν και αυτή να προτιμήσει να χτυπήσει εμάς που δεν έχουμε λόγο να κινηθούμε εναντίων της? Τα Αμερικανάκια όμως θα μπορούσαν να ρίξουν πυραύλους και να τους φορτώσουν τη ρετσινιά με τη βοήθεια των ΜΜΕ στη Λιβύη και να κινηθούμε και εμείς σαν Αμερικανάκια της 11 Σεπτ με τους Διδύμους και να βλέπουμε παντού εχθρούς! Δείτε τα πράγματα με τα μάτια ενός παιδιού, μη ποτίζεστε με πληροφορίες στοχευμένες για να μας κάνουν πιόνια σε παιχνίδια που δεν πρέπει να μπαίνουμε! Σκεφτείτε από μόνοι σας ποιούς βολεύει ο ΟΗΕ και οι πόλεμοι που ξεκινάνε οι ΗΠΑ και θα βρείτε πολύ εντυπωσιακές συμπτώσεις και παράξενες ιστορίες...

...αν πράγματι αυτή τη φορά στείλουμε Ελληνικό Στρατό στη Λιβύη, οι εικόνες που θα προβληθούν από τα ΜΜΕ κάποια στιγμή με τους νεκρούς πολίτες ένα έχω να πω, "πως μαζί τους φάγαμε" και αυτή θα είναι η αλήθεια... Ξεχάσαμε να αγαπάμε το διπλανό μας και μας είναι πιο εύκολο να τον μισούμε και να του κάνουμε κακό από το να τον βοηθάμε και δεν είναι τυχαίο! Τί να τη κάνω τέτοια απελευθέρωση όταν μετά δεν θα έχω χώρα, δεν θα έχω συγγενείς, θα είμαι ίσως και εγώ χωρίς πόδια ή χέρια? Δεν τους ρωτήσαμε, μπερδεύουμε τη κατοχή με την έννοια της απελευθέρωσης! Αύριο πού ξέρεις, μπορεί να είναι η σειρά μας να μας "απελευθερώσουν" από τα δεσμά μας, με βόμβες, με κατοχή, με νεκρούς και ανθρώπους να τρέχουν να κρυφτούν από τη βοήθειά τους...

ligesskepsis
Αναρτήθηκε από sak tsak