Η πλέον οξύμωρη και αντιφατική αναφορά που θα μπορούσε να ακουστεί από το Νεοταξικό Καθεστώς που διαχειρίζεται τις τύχες του Ελληνικού Έθνους έως τις μέρες μας είναι η επίκληση στο όνομα των ελευθεριών του λαού. Και η πλέον θετική κουβέντα που θα μπορούσε να ξεστομίσει αυτό το ίδιο ανθελληνικό καθεστώς με περίσσεια υποκρισία θα έπρεπε σίγουρα να αφορά τον Ελληνικό Στρατό αφού πρώτα τον έχουν οδηγήσει στην απαξίωση του ενεργού του ρόλου στα ζητήματα της Εθνικής Ασφάλειας και Κυριαρχίας.

Οι υποκριτές ηγετίσκοι λοιπόν που πράττουν ό,τι περνάει από το χέρι τους προκειμένου να καπελώσουν τους θεσμούς της χώρας φαίνεται ότι έχουν βαλθεί να επεκτείνουν τις ψευδαισθήσεις και τον ανασχετικό χαρακτήρα ψευτοελευθεριών στις τάξεις των Ελλήνων εκείνων που φοβούνται και θέλουν να κρατήσουν μακριά από την Εθνικιστική Αναγέννηση της Ελλάδος. Και το νεοταξικό «όπλο» του Καθεστώτος απέναντι στον Ελληνικό Στρατό που τόσο μισούν λέγεται Συνδικαλισμός.

Ο συνδικαλιστικός μηχανισμός για την προστασία των δικαιωμάτων και διεκδικήσεων των εργαζομένων φαντάζει χρήσιμος υπό τις παρούσες πολιτικές συνθήκες. Συνθήκες που στερούν από τον Έλληνα το δικαίωμα στην εργασία με ευπρεπείς και επαρκείς όρους ανθρώπινης αξιοπρέπειας και ασφάλειας, ικανοποιητικές αποδοχές βιωσιμότητας, προστασίας της οκτάωρης απασχόλησης, συνταξιοδότησης και φυσικά πρόσβασης στην εργασία για τον Έλληνα Εργαζόμενο. Διότι η Εθνική Εργατική Τάξη καθίσταται είδος εν ανεπαρκεία σε μια Πολιτεία που ενδιαφέρεται να αρπάξει τα δικαιώματα του πολίτη και του εργαζόμενου και να τα παραδώσει στους αλλοδαπούς λαθρεποίκους που τους προορίζουν για νέους πολίτες και ψηφοφόρους σε μια Ελλάδα δίχως Έλληνες. Η δε στέρηση των δικαιωμάτων των Εργαζόμενων αποσκοπεί στην εξαθλίωση του λαού μας και την εξ αυτής παράδοση στις ορέξεις της παγκόσμιας σιωνιστικής διακυβέρνησης σαν πρόθυμη αγελαία μάζα.

Και ενώ λοιπόν υπάρχει ένας φαινομενικός ρόλος του συνδικαλισμού στα πλαίσια των πολιτικών πραγμάτων, η ίδια η Πολιτεία του ντόπιου Νεοταξισμού έχει φροντίσει από νωρίς να δημιουργήσει το κατάλληλο περιβάλλον για την διείσδυση στους κόλπους των Ελλήνων Εργαζομένων προκειμένου να επιβληθεί αμεσότερα η νοσογόνος παρουσία του Καθεστώτος. Πράγμα που επιτεύχθηκε από την μια πλευρά με την σπορά φυτευτών προβλημάτων και αντεργατικών ρυθμίσεων και από την άλλη με την δημιουργία των διαβόητων κομματικών συνδικαλιστικών παρατάξεων που πρώτα συνεδριάζουν με τα κόμματά τους για να λάβουν κομματικές γραμμές και εντολές και ύστερα παραστέκονται τάχα στο πλευρό του εργαζομένου. Υποκρισία μεγίστου και αισχίστου βαθμού αφού τα αντεργατικά νομοσχέδια στο δρόμο της επιβολής τους περνούνε πάντα από τα εργατοπατερικά γραφεία. Μιλάω για μια κατάσταση λαϊκής αιχμαλωσίας με το Καθεστώς να επιδίδεται στο γνωστό δόλιο παιχνίδι της σύμπλευσης και με τον αστυφύλακα και με τον χωροφύλακα, όπως λέει ο θυμόσοφος λαός μας.

Όμως η σαφέστατη κομματική δομή του συνδικαλισμού, μια ακόμη προσφορά του διαίρει τον λαό και βασίλευε κομματικέ εταίρε, είναι εκ της φύσεώς της διχοτομικού χαρακτήρα. Κατά συνέπεια ο συνδικαλισμός και οι δήθεν ελευθερίες του δεν έχουν καμία απολύτως θέση στις τάξεις του Ελληνικού Στρατού. Ο Στρατός έχει ως μόνη αποστολή του την προάσπιση της εθνικής κυριαρχίας, της εθνικής ασφάλειας και κοινωνικής συνοχής των ελεύθερων Ελλήνων και την ελευθερία των υπόδουλων Ελλήνων στις Σκλάβες Ελληνικές Πατρίδες. Ο Ελληνικός Στρατός είναι ο κατεξοχήν προστάτης του λαού από τις οποιεσδήποτε ξένες επιβουλές σε βάρος Πατρίδος και λαού και ο κατεξοχήν εκφραστής της μεγαλοσύνης του Ελληνικού Έθνους. Για τον Ελληνικό Στρατό όπως και για τον Ελληνικό Εθνικισμό το Ελληνικός Έθνος είναι ένα και ενιαίο και επομένως ένας και ενιαίος, εγγυητής της ενότητος, θα πρέπει να παραμείνει και ο Στρατός. Ξεκάθαρες θέσεις που ελπίζουμε να στηριχθούν και από τους δικαστές του Αρείου Πάγου απομακρύνοντας τον πονηρό και συστημικό συνδικαλισμό από τον Στρατό μας.

Τέλος σε ό,τι αφορά τα δικαιώματα της Εθνικής Εργατικής Τάξης είναι βέβαιο ότι διασφαλίζονται επαρκώς μόνο στο περιβάλλον ενός Εργατικού, Λαϊκού και Φυλετικού Εθνικοκοινωνικού Καθεστώτος όπου η οκτάωρη εργασία, τα ασφαλιστικά δικαιώματα και η παροχή εργασίας με την απόδοση ικανοποιητικού μεριδίου παροχών από την εθνική παραγωγική διαδικασία στον Έλληνα Εργαζόμενο και μόνο αντιμετωπίζονται ως μέγιστη εθνική επένδυση του Εθνικιστικού Κράτους στις ίδιες τις δυνάμεις του. Η Εθνική Εργατική Τάξη μαζί με τον Εθνικό Στρατό και την Ελληνική Νεολαία τίθενται στην υπηρεσία και την υπερεπαρκή προστασία της δικής μας Μεγάλης Ελλάδος γιατί ο ασφαλέστερος Πατέρας του Πολίτη της Εθνικής Φυλετικής Κοινότητος είναι το ίδιο το Ελληνικό Έθνος.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ

http://karachalios-spiros.blogspot.com

http://ethnikistikosagwn.blogspot.com