Αριστερά αλα καρτ;

Παρακολουθούμε τα κόμματα της αριστεράς και άλλους φορείς και άτομα, που δάκρυζαν για την επανάσταση στην Λιβύη και τους άραβες που αναζητούν την Δημοκρατία, να αντιδρούν σήμερα στην επέμβαση στην Λιβύη

Μια επέμβαση που ζητήθηκε από το Επαναστατικό συμβούλιο της Λιβύης και από όλους τους άραβες και δείτε παρακάτω:

• Αραβικός Σύνδεσμος: Ζώνη απαγόρευσης πτήσεων στη Λιβύη

• Αλ Κάιντα εναντίον Καντάφι: Ανατρέψτε τον…παράλογο

• Έκκληση για αναγνώριση απευθύνει η αντιπολίτευση στη Λιβύη

• Έκκληση Λίβυων ανταρτών στη διεθνή κοινότητα

Αν η δύση δεν επενέβαινε μετά από τόσες εκκλήσεις, τότε θα χρεώνονταν την γενοκτονία των Λιβύων και την κατάπνιξη της επαναστάσεως στο αίμα. Το ντόμινο δημοκρατίας και ο άνεμος ελευθερίας θα έσβηνε στην Β Αφρική, και όλα θα γύριζαν στην πρότερη κατάσταση. Αλλά προφανώς οι Έλληνες αριστεροί ξέρουν καλύτερα…

Η αριστερά μου δεν είναι μόνο αντιιμπεριαλιστική ή αντιαμερικανική. Η αριστερά που ξέρω είναι πρώτα από όλα ανθρωπιστική. Αυτή η πεποίθηση δεν μου επιτρέπει να δακρύζω με τον άραβα που επαναστατεί για την Δημοκρατία από την μια, και να τον αγνοώ όταν τον σφάζουν δικτάτορες από την άλλη. Δεν μου επιτρέπει να είμαι Αριστερός αλά καρτ. Δεν μου επιτρέπει να δικάζω και να καταδικάζω προθέσεις για το τι θα κάνουν οι δυτικοί την επόμενη ημέρα. Δεν μου επιτρέπει να βάζω στο ζύγι απο την μια τον ιμπεριαλισμό και από την αλλη μια γενοκτονία και να καταδικάζω τον ιμπεριαλισμό.

Δεν μου επιτρέπει να κλείνω τα μάτια στο γεγονός ότι ο Καντάφι επιχειρεί να πνίξει στο αίμα μια επανάσταση του λαού του εναντίων του. Να πνίξει στο αίμα το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης, το δικαίωμα της ελευθερίας, το δικαίωμα των Λίβυων να υπάρχουν με τους δικούς του όρους και πέρα από αυτόν.

Γιάννης Παπαϊωάννου