Με θέμα την «Διαχείριση άγχους και στρες» μίλησα την περασμένη Δευτέρα στο Πνευματικό Κέντρο Ασππροπύργου σε ένα πυκνό και εκπληκτικά ζεστό ακροατήριο παρουσία και του Δημάρχου και πολλών αντιδημάρχων.
Σήμερα παρουσιάζω μέσα από τις ηλεκτρονικές σελίδες των αγαπημένων μου blogs με λογοτεχνικό τρόπο ως «Ψυχογράφημα» (σαν χρονογράφημα) την δραματική περίπτωση ανεξέλεγκτου άγχους που αρχικά οι επιστήμονες της συμπεριφοράς είχαμε χαρακτηρίσει ως «επίθεση άγχους» και τώρα ως «κρίση πανικού».
Στο τέλος της σημερινής μου ανάρτησης δίνω και ένα σύντομο εμπειρικό τεστ αλλά επισημαίνω πρώτον, ότι το τεστ ΔΕΝ είναι παρά μια απλή ένδειξη και για επίσημο, επιστημονικό προσιορισμό της δικής σας ψυχολογικής κατάστασης θα χρειαστεί μία επίσκεψη στο γειτονικό σας «Κέντρο Ψυχικής Υγείας» ή σε ένα ψυχολόγο, και δεύτερον μην δείτε τον πίνακα βαθμολογίας ΠΡΙΝ απαντήσετε στις τέσσερις απλές ερωτήσεις!
************************************************************************************
Βιαζόταν...πάντα βιαζόταν, λες και δεν θα του έφτανε ο χρόνος...Και ο χρόνος κυλούσε... Βέβαια όταν λαχανιασμένος σταματούσε - να πιάσει την ανάσα του να κάνει τον απολογισμό του να ιεραρχήσει τα «πεπραγμένα» της ημέρας που έφευγε ή τους στόχουςτης αυριανής που ερχόταν - ανακάλυπτε πως τα κατάφερνε όλα και το πρόγραμμά του πήγαινε..."ρολόι". Κι όμως αισθανότανε κάτι από μέσα του, κάτι βαθύ να τον σπρώχνει επιτηδευμένα έτσι για να του κόβει την ανάσα.. Αραγε θα προλάβει; Ο χρόνος είναι τόσο λίγος, οι απαιτήσεις της ζωής τόσες πολλές, η ατζέντα του ατέλειωτη..
To φανάρι έγινε κόκκινο...τσαντίστηκε με τον μπροστινό που οδηγούσε σαν χελώνα... Πάτησε τον συμπλέκτη, έβγαλε τον λεβιέ από τη θέση της τρίτης και τον έβαλε στην θέση της πρώτης, ήταν έτοιμος να φουλάρει και με ένα γρήγορο όπως υπολόγιζε ελιγμό να προσπεράσει τον μπροστινό του μόλις έβγαινε πράσινο στο σηματοδότη...
Ξαφνικά, εντελώς ξαφνικά, έτσι αναπάντεχα αισθάνθηκε ένα απότομο σφίξιμο στο στέρνο καθώς μιά σκιά ενός αόρατου σύνεφου διέσχισε το οπτικό του πεδίο... Αλαφιάστηκε... Αισθάνθηκε τα πόδια του να χάνουν δύναμη, προνοητικά τράβηξε το αριστερό πόδι από τον συμπλέκτη βάζοντας το λεβιέ των ταχυτήτων στο σημείο του νεκρού... Τα χέρια του που κρατούσαν το βολάν άρχισαν να τρέμουν ελαφρά... Ολάκερο το σώμα του τυλίχθηκε σε ένα σύγκρυο, σε ένα πρωτόγνωρο αίσθημα...Τον έλουσε ιδρώτας...
Μέσα στον πολύβουο, πολυσύχναστο δρομο τα πάντα τυλίχθηκαν σε μιά εξοργιστική σιωπή... Το μόνο που μπορούσε ευδιάκριτα να ακούσει - και τον τρόμαξε ακόμη περισσότερο αυτή η διαπίστωση - ήταν η καρδιά του... χτυπούσε μανιασμένα... Ενας κόμπος ανέβηκε αναπάντεχα στο λαιμό του και σκάλωσε κάτω από το μήλο του Αδαμ...Η ανάσα του σχεδόν κόπηκε... Βρισκόταν πιά με το στομάχι πέτρα, στέρνο και καρδια σφιγμένα, κόμπος στο λαιμό, ίδρώτας ταχυπαλμία τρεμούλιασμα...
Ω Θεέ μου ...Βρισκόταν στα πρόθυρα της λιποθυμίας...
Αιώνας του φάνηκαν τα δευτερόλεπτα του χρόνου ανάμεσα στην αλλαγή του φαναριού από τη θέση του πράσινου στη θέση του κόκκινου. Ασυνείδητα, εντελώς μηχανικά, αντιλήφθηκε την αλλαγή στο σηματοδότη... Εκανε μηχανικά τις απαραιτητες κινήσεις...Δεν προσπερασε τον νωχελικό οδηγό που βρισκόταν μπροστά του, τραβήχτηκε στην άκρη, λαχανιασμένος, σοκαρισμένος, ιδρωμένος...
Κάλεσε από το κινητό του το ΕΚΑΒ και Λίγη ώρα αργότερα ο καρδιολόγος του εφημερεύοντος Νοσοκομείου τον διαβεβαίωνε καθησυχάζοντάς τον οτι δεν ήταν τίποτε σχετικό με καρδιακή προσβολή... Δυό μέρες αργότερα οι εργαστηριακές έρευνες πιστοποίησαν κάτι που τον τάραξε ακ΄πομα περισσότερο:»ουδέν οργανικό παθολογικό εύρημα».. Και το υπερηχογράφημα που του έκανε ο παληός σμμαθητής και φιλος του ήταν σαφέστατο ΔΕΝ είχε υποστεί καρδιακή προσβολή..
Αυτό που έζησε, αυτό που τον τάραξε αυτά τα πρωτόγνωρα αισθήματα που αναστάτωσαν πιά η ζωή του συνοψίζονται από τους ειδικούς σε δύο απλές λέξεις, τόσο απλές όσο και συνάμα αναστατωτικές...
Κρίση πανικού!...
Και αυτός που παντα έτρεχε βάλθηκε τώρα με ηρεμία και με τη βοήθεια του ψυχολόγου να επανεξετάσει τη ζωή του, να αναδιαρθρώσει εκείνες τις δομές της προσωπικότητάς του, εκείνα τα χούγια και τους μηχανισμούς που τον οδήγησαν στην φορτισμένη στιγμή αυτής της δραματικά έντονης ψυχοσωματικής διαταραχής...
ΤΕΣΤ - Απαντήστε με ειλικρίνεια τις παρακάτω ερωτήσεις :
1) Οταν βρίσκομαι αντιμέτωπος με νέα πρόσωπα ή νέες καταστάσεις έχω ένα
σχετικό τρακ, λίγο ιδρώτα στα χέρια μου, μιά ελαφριά ταχυπαλμία και
ένα απροσδιόριστο κόμπο στο λαιμό μαζί με σφίξιμο στο στομάχι.
α) πολύ συχνά ( βαθμοί 5 ), β) συχνά ( βαθ 3 ), γ) αραιά και που ( βαθ 1 )
2) Εάν υποχρεωθώ να περιμένω στην ουρά, σε τράπεζα, ή ρεστωράν, ή στη
Στάση των ταξί κλπ προτιμώ να το αποφύγω καθώς με διακατέχει
νευρικότητα και μαζί η αίσθηση ότι σφίγγεται το στήθος μου, έχω μια
ελαφρά ζαλδα και αστάθεια, οι σφυγμοί μου αυξάνονται και με πιάνει
συναίσθημα φυγής,
α) πολύ συχνά ( βαθ 5 ), β ) συχνά ( βαθ 3 ), γ) αραιά και που ( βαθ 1 )
3) Αν και με γοητεύουν τα ταξίδια διαπιστώνω πως η σκέψη ότι θα βρεθώ
Μακρυά από το οικείο μου περιβάλλον, τους συγγενείς, φίλους και
γνωστούς με έχει σταματήσει,
α) πολύ συχνά ( βαθ 5 ), β) συχνά ( βαθ 3 ), γ) αραιά και
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΕΣ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΟΥ ΧΩΡΙΣ ΥΒΡΕΙΣ. Παρατηρούμε ακραίες τοποθετήσεις αναγνωστών. ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ δεν θέλουμε να μπαίνουμε στη δύσκολη θέση να μην βάζουμε ΟΛΑ τα σχόλια. Δόξα στο Θεό η Ελληνική γλώσα είναι πλούσια ωστε να μην χρειάζονται ακραίες εκφράσεις.