Πάνω από 100 τράπεζες έκλεισαν στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη δεν έκλεισε καμία

Υπάρχουν δυο τρόποι αντιμετώπισης της παρούσας κρίσης και εφαρμόστηκαν και οι δύο

σe Αμερική και στην Ευρώπη.

Καταρχήν η κρίση οφείλεται κυρίως στις τράπεζες. Επί χρονιά κερδοσκοπούσαν πάνω σε πλασματικά τοξικά προϊόντα και τελικά χρεοκόπησαν με τρανταχτό παράδειγμα την Leman brothers.

Από εκεί και πέρα ακαριαία σταμάτησε τόσο η χρηματοδότηση της οικονομίας όσο και ο διατραπεζικός δανεισμός. Τα ελλείμματα στους προϋπολογισμούς των κρατών άρχισαν να παράγονται από τη έλλειψη ρευστότητας στην αγορά καθώς ο δανεισμός και η κατανάλωση έπεσαν δραματικά. Ταυτόχρονα με την κρίση των τραπεζών που δημιούργησε πανικό, η μη χρηματοδότηση της οικονομίας οδήγησε σε ασφυξία τους ήδη υπερδανεισμένους πελάτες τους με αποτέλεσμα η κρίση των τραπεζών και να απλήρωτα χρέη κάθε είδους να φτάσουν στο κόκκινο.

Από εδώ και πέρα η αντιμετώπιση της κρίση παίρνει δυο δρόμους.

Στην Αμερική άρχισαν κόβουν χρήμα και πληθωρίζουν τα χρέη με αποτέλεσμα να χάνουν αυτά σε πραγματική αξία. Αν έχει χρέος 1000 ευρώ και απλώς το κόβεις είναι σαφες ότι το χρέος χάνει την άξια του, αποτέλεσμα αυτού ήταν να κλείσουν στην Αμερική πάνω 100 τράπεζες μέχρι το τέλος του 2010 .

Στην Ευρώπη απλώς μεταφέρουν το χρέος σε όλο και μεγαλύτερο κουμπάρα. Οι τραπεζικές ζημιές “κοινωνικοποιήθηκαν” και μεταφέρθηκαν στα κράτη όταν αυτά αποφάσισαν να στηρίξουν τις τράπεζες τους. Όσα έγιναν από τότε σε κάθε γωνιά της Ευρώπης ήταν άμεσα ή έμμεσα υπέρ των τραπεζών. Υπέρ των τραπεζών η άνοδος των επιτοκίων δανεισμού των κρατών. Από το ελληνικό μνημόνιο φτάσαμε στο ιρλανδικό μνημόνιο ενώ βαδίζουμε και σε πορτογαλικό μνημόνιο. Όλα αυτά τα χρήματα θα πάνε υπέρ των τραπεζών πιστωτών. Παράλληλα ετοιμάζεται ένας μόνιμος κουμπαράς-μηχανισμός ευρωπαϊκού χρέους που θα γυρίζει το χρέος εσαεί μέσω ευρωομόλογων.

Τόσο το ελληνικό όσο και της Ιρλανδίας αλλά και κάθε είδους μνημόνιο ακόμη και ο μόνιμος μηχανισμός, αλλά και οτιδήποτε αποφασιστεί δήθεν υπέρ της Ελλάδας στις 25 Μάρτιου θα δουλεύει υπέρ των τραπεζών.

Είτε άμεσα είτε πέφτοντας τμήμα αυτού στην πραγματική οικονομία θα καταλήξει -και ήδη συμβαίνει αυτό- να χρησιμοποιείται για αποπληρωμή χρεών των υπερχρεωμένων πελατών των τραπεζών.

Υπέρ των τραπεζών δουλεύουν τα 700 δις (χρήματα ευρωπαίων πολιτών) για πιθανά μελλοντικά μνημόνια. Αν χρεοκοπήσει και η Πορτογαλία θα ανοίξει μια ακόμη ροη ρευστού προς τις ευρωπαϊκές τράπεζες –πιστωτές μέσω κάποιου μνημονίου το οποίο θα πληρώσει σκληρά ο μέσος πορτογάλος και λιγότερο σκληρά όλοι οι ευρωπαίοι πολίτες.

Υπέρ των τραπεζών δουλεύει η τρόικα η οποία ζητά κάθε τόσο άμεση χρηματοδότηση των τραπεζών μέσω εγγυήσεων ή ρευστού. Συνολικά έχουν δοθεί στις ελληνικές τράπεζες 95 δις ευρώ και 80 δις στην Ιρλανδία.

Υπέρ των τραπεζών δουλεύει και η ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα που της χρηματοδότει με 1% δεχόμενη ομόλογα χρεωκοπημένων χωρών. Στην συνέχεια οι τράπεζες αυτές δανείζουν τα κράτη με τρέχοντα επιτόκια αγοράς τα οποία με κάθε αφορμή αυξάνουν.

Υπέρ των τραπεζών θα λειτουργεί τυχών δυνατότητα της Ελλάδας για αγορά αχρήστων χρεωκοπημένων ομόλογων της από τις τράπεζες πιστωτές.

Υπέρ των τραπεζών θα λειτουργήσει και τυχών ελεγχόμενη ελληνική χρεοκοπία.

Για όλους αυτούς του λογούς στην Ευρώπη δεν έχει χρεοκοπήσει καμία τράπεζα ενώ το πάρτι που συντηρείται εδώ επί χρόνια έχει κεντρίσει το ενδιαφέρον κάθε μικρου ή μεγάλου κερδοσκόπου.

Γιάννης Παπαϊωάννου