Η ερώτηση των 50 εκατομμυρίων δολαρίων.

Μπήκαμε στην κρίση ακλουθώντας τον νεοφιλελευθερισμό πορευόμαστε σε αυτή μενεοφιλελευθερισμό και θα βγούμε από αυτή με τις αγορές πιο ισχυρές από ποτέ.

Η πορεία τςη ιστορίας τότε θα έχει κριθεί για κάνα δυο αιώνες.

Η ερώτηση των 50 εκατομμυρίων δολαρίων είναι το από πού θα έρθει η απάντηση στον νεοφιλελευθερισμό.

Η απάντηση θα έρθει από τον πολιτικό φιλελευθερισμό, τον συγκεντρωτισμό, τον πατριωτισμό, τον εθνικισμό, τον σοσιαλισμό, τον κομουνισμό, την οικολογία και την ήπια ανάπτυξη, τον ανθρωπισμό, τον αναρχισμό ή από κάτι εντελώς νέο; Και πιο είναι αυτό; Μήπως χρειαζόμαστε περισσότερο φως;

Η μήπως -καθώς στην Βόρεια Αφρική σχηματίζεται μια ισλαμική ενότητα- προχωρήσουμε στην γέννηση ενός ευρωπαϊκού εθνικισμού που θα πορευτεί τα επόμενα χρόνια, φέρνοντας στο προσκήνιο έναν πιθανό εξωτερικό εχθρό προερχόμενο από το Ισλάμ. Μήπως πίσω από αυτή την εικόνα θα βρίσκεται προφανώς η οικονομία και οι μπίζνες, όμως εσωτερικά ίσως στα πλαίσια ενός ευρωμακαρθισμού και “μιας ανάγκης” να μείνουν πίσω η δημοκρατία και οι λαοί και τα δικαιώματα τους. Αυτή η τάση είναι ήδη εδώ και φέρνει το σκοτάδι.

Ποια η σχέση του ατόμου με την αγορά; Μήπως η σχέση αυτή πρέπει να είναι καθαρά πολιτική; Το άτομο ως πολιτικό όν υπάρχει ή μήπως απλώς καταναλώνει πολιτική και δράσεις… Μήπως και η πολιτική έχει γίνει αγοραία; Μήπως ο ακραίος ατομισμός η αδιαφορία είναι η λύση καθώς παρέχει νοητική αυτοπροστασία; Μήπως είναι ανάγκη να περάσουμε και από εκεί;

Μια σοβαρή απάντηση που θα πρέπει να προσφέρει ευημερία πλούτο, δικαιοσύνη και προοπτική. Ελευθερία και κοινωνική ισότητα. Μια σοβαρή απάντηση θα πρέπει να απαντά σε όλα, ενώ για να δούμε το μέλλον θα πρέπει να δούμε που οδηγεί και που καταλήγει αν καταλήγει ο άκρατος οικονομικός φιλελευθερισμός. Που οδηγεί η κοινωνία χωρίς κράτος; Θα υπάρχει κοινωνία αύριο ή πρέπει να βρούμε νέες δομές πιο ολιγομελείς και πιο αυτάρκεις; Γιατι να πρέπει να πληρώνω φόρους τέλη και διασμόυς αν δεν υπάρχει κοινωνία; Αν όλα όσα λαμβάνω ανταποδοτικά μειώνονται…;

Πολλές ερωτήσεις τελικά…

Γιάννης Παπαϊωάννου