ΙΜΙΑ 1996 – ΖΩ ΓΙΑ ΝΑ ΘΥΜΑΜΑΙ

Συμπληρώθηκαν 15 ολόκληρα χρόνια από την εφιαλτική εκείνη χειμωνιάτικη νύχτα του Ιανουαρίου του 1996, στα Ίμια, που έμελλε

να δρομολογήσει πολύ άσχημες εξελίξεις στα Εθνικά μας ζητήματα.

Μέχρι τότε θεωρούσαμε αυτονόητη την κυριαρχία μας στο Αιγαίο πέλαγος, παρότι υφίστατο από πλευράς Τουρκίας το casus belli.

Όμως στις 31 Ιανουαρίου 1996, αυτή η υπεροχή μας αμφισβητήθηκε έντονα. Την παγωμένη εκείνη βραδιά, μέσα στο καταχείμωνο, ανετράπησαν βίαια οι ισορροπίες στην περιοχή. Η νεοταξική συνωμοσία τέθηκε σε πλήρη εφαρμογή. Πρωταγωνιστές στην υλοποίηση αυτού του σχεδίου της κρίσεως, η Τουρκία οι Η.Π.Α. και δυστυχώς η ανεπάρκεια της Ελλάδος να διαχειρισθεί κρίσεις με τους εκπροσώπους της τον κ. Σημίτη (πρωθυπουργός), τον κ. Πάγκαλο (υπουργός Εξωτερικών) και τον κ. Αρσένη (υπουργός Εθνικής Αμύνης).

Τα Ίμια, μία συστάδα νησίδων των Δωδεκανήσων, εκχωρήθηκαν στην Ελλάδα, με την συνθήκη ειρήνης του Παρισιού (10/12/1947) από την Ιταλία αμέσως μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου πολέμου. Το κυρίαρχο αυτό καθεστώς, είχε αποδεχθεί και η Τουρκία.

Έπρεπε λοιπόν, να αμφισβητηθεί από την γείτονα χώρα αυτή η απόλυτη κυριαρχία της πατρίδος μας στην περιοχή, κυρίως λόγω του ορυκτού πλούτου (όσμιο, πετρέλαια), που βρίσκεται στον υποθαλάσσιο χώρο των νησιών. Η ανατροπή του status της περιοχής θα μπορούσε να γίνει μόνο με ένα πολύ θερμό στρατιωτικό επεισόδιο που θα προκαλούσε η Τουρκία κατά της Ελλάδος.

Έτσι, τα αντανακλαστικά για άλλη μία φορά, της τότε κυβερνήσεως ήταν πολύ ασθενή και ο έλεγχος χάθηκε από το πρώτο επεισόδιο, στις 25 Δεκεμβρίου 1995, με την προσάραξη φορτηγού πλοίου της Τουρκίας στα αβαθή ύδατα των βραχονησίδων Ίμια.

Τις επόμενες ημέρες, η κρίση κλιμακώθηκε και αυξήθηκε η ένταση

μεταξύ των δύο χωρών. Ο Δήμαρχος Καλύμνου, βλέποντας πως οι Τούρκοι εγείρουν πλέον εδαφικές διεκδικήσεις στα Ίμια, υψώνει στην μεγάλη Ίμια την Ελληνική σημαία.

Το γεγονός εκμεταλλεύονται τα Τουρκικά κανάλια και δίνουν στο ζήτημα τεράστιες διαστάσεις.

Υποκινούμενοι λοιπόν, από την κυβέρνησή τους, δύο δημοσιογράφοι της Χουριέτ υποστέλλουν την Ελληνική σημαία και υψώνουν την Τουρκική.

Στις 28 Ιανουαρίου 1996, περιπολικό του Πολεμικού μας Ναυτικού κατέβασε την Τουρκική σημαία και ύψωσε εκ νέου την Ελληνική. Ταυτόχρονα Έλληνες βατραχάνθρωποι αποβιβάστηκαν στην Μεγάλη Ίμια. Επιπρόσθετα Τουρκικά και Ελληνικά πλοία άρχισαν να κινούνται προς την περιοχή των Ιμίων.

Την 29 Ιανουαρίου, ο Πρωθυπουργός της Ελλάδος στέλνει μήνυμα προς την Τουρκία από την Βουλή των Ελλήνων λέγοντας πως η αντίδραση της Ελλάδος, σε όποια πρόκληση θα είναι άμεση και δυναμική.

Την άλλη ημέρα, η Πρωθυπουργός της Τουρκίας, Τανσού Τσιλέρ, από την Βουλή της Τουρκίας δηλώνει:

«Αύριο η Ελληνική σημαία θα έχει κατέβει από τα Ίμια».

Ήταν πλέον η χρυσή ευκαιρία για την Τουρκία να αμφισβητήσει τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδος στην περιοχή και να ισχυροποιήσει ταυτόχρονα την δική της γεωπολιτική θέση. Άλλωστε η τουρκική διπλωματία, επί χρόνια εργαζόταν για αυτή την μεγάλη για την Τουρκία ημέρα, αντίθετα με την Ελληνική, που από την μεταπολίτευση κυρίως και μέχρι σήμερα, στην εξωτερική της πολιτική, κοιμάται ύπνο βαθύ.

Στις 31 Ιανουαρίου, μετά την αποβίβαση Τουρκικών κομάντος στην Μικρή Ίμια, παίχθηκε το τελευταίο σενάριο αυτής της κρίσεως.

Ξημερώματα αυτής της αποφράδας ημέρας, κατέπεσε ελικόπτερο του Πολεμικού μας Ναυτικού και χάθηκαν άδοξα τρία Ελληνόπουλα, μέλη του πληρώματος.

Υποπλοίαρχος Χριστόδουλος Καραθανάσης.

Υποπλοίαρχος Παναγιώτης Βλαχάκος.

Αρχικελευστής Έκτορας Γιαλοψός.

Παρά τις κυβερνητικές δικαιολογίες για την « πτώση» του ελικοπτέρου, περί απώλειας προσανατολισμού του κυβερνήτη (vertigo), στην κοινή γνώμη της πατρίδος μας είναι διάχυτη η πεποίθηση καταρρίψεως του ελικοπτέρου από τις Τουρκικές δυνάμεις.

Κατ΄ αυτό τον τρόπο η Τουρκία «έβαλε πόδι» στην περιοχή, κάτι πού επί δεκαετίες πρόσμενε και επεδίωκε.

Αφού ο σκοπός των Τούρκων επετεύχθη, ανέλαβε δράση η κυβέρνηση των ΗΠΑ για απεμπλοκή της κρίσης μεταξύ των δύο χωρών.

Έτσι από εκείνη την ημέρα, καθιερώνονται οι γκρίζες ζώνες στην περιοχή και η αμφισβήτηση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων όχι μόνο στα Ίμια, αλλά και σε άλλες περιοχές (Καστελόριζο κλπ).

Τι έκαναν όμως, οι κ.κ. Σημίτης και Πάγκαλος μετά την αρνητική και καταστροφική αυτή εξέλιξη για τα Εθνικά μας θέματα;

Κρύφτηκαν από ντροπή, δήλωσαν τις παραιτήσεις τους από ευαισθησία για την μεγάλη Εθνική ήττα που υπέστη η πατρίδα μας με αποκορύφωμα την άδικη απώλεια τριών γενναίων παλικαριών, άξιων στελεχών του Εθνικού μας Πολεμικού Ναυτικού;

ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΑ.

Ο κ. Πάγκαλος, σημερινός αντιπρόεδρος της κυβέρνησης του μνημονίου, πιεζόμενος από τον ομόλογό του, υπουργό Εξωτερικών των Η.Π.Α., για απόσυρση της Ελληνικής σημαίας από τα Ίμια, είπε το αμίμητο πλέον: «Την σημαία θα την πάρουν οι ισχυροί άνεμοι που πνέουν στην περιοχή».

Ο δε κ. Σημίτης, λίγες μέρες μετά, από του βήματος της Ελληνικής Βουλής, ευχαρίστησε δημόσια τους Αμερικανούς για την βοήθειά τους στην απεμπλοκή της κρίσεως.

Οι κ.κ. Σημίτης και Πάγκαλος υπήρξαν αναξιόπιστοι και ανεπαρκείς υποστηρικτές των Ελληνικών συμφερόντων

Επέδειξαν σε δύσκολες στιγμές για το Έθνος, δειλία και υπέρμετρη υποχωρητικότητα.

Αυτή η υποχωρητικότητα στην κρίση των Ιμίων, έφερε στην συνέχεια και άλλες διπλωματικές ήττες, με αποκορύφωμα την συμφωνία της Μαδρίτης το 1997 με νέα απώλεια κυριαρχικών μας δικαιωμάτων.

Είμαι βέβαιος πως ο ιστορικός του μέλλοντος θα τους καταδικάσει ως διαπράξαντες το αδίκημα της ΕΣΧΑΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ κατά των συμφερόντων της χώρας τους, κάτι που δεν τόλμησαν και ποτέ δεν θα τολμήσουν να πράξουν οι πολιτικοί ταγοί αυτής της χώρας.

Όσον αφορά, στην μνήμη των ηρώων της νεώτερης ιστορίας μας, Καραθανάση, Βλαχάκου και Γιαλοψού, θα έλεγα, « των ανδρειωμένων ο θάνατος, θάνατος δεν λογιέται».

Είναι μοιραίο τούτος ο τόπος, τέτοια παλικάρια να γεννά.

Από κάτι τέτοια Ελληνόπουλα εμπνεύστηκε ο Αισχύλος όταν είπε:

«Ω παίδες Ελλήνων, ίτε ελευθερώτε πατρίδ’ ελευθερούτε δε παίδας, γυναίκας θεών τε πατρώων έδη, θήκας τε προγόνων, νυν υπέρ πάντων αγών».

Παναγιώτης Αποστόλου

οικονομολόγος

egerssi@otenet.gr

6945702966