Είναι γνωστό ότι η Ελληνική Οικογένεια νοσεί βαθύτατα τις τελευταίες τρεις δεκαετίες. Αυτό είναι επακόλουθο της αλλαγής νοοτροπίας που έχει επέλθει στην Ελληνική Κοινωνία. Το θέμα της Οικογένειας είναι εξαιρετικά σημαντικό διότι αποτελεί έναν από τους βασικότερους πυλώνες κάθε Έθνους και ιδιαίτερα του Ελληνικού ως πρωταρχικός παράγων δημιουργίας Πολιτών υγειών σε ψυχή και σώμα. Πιο γνωστή παθογένεια της Ελληνικής Οικογένειας είναι τα διαζύγια τα οποία έχουν αυξηθεί κατακόρυφα με καταστροφικές συνέπειες για την Ελληνική κοινωνία δεν είναι όμως η μοναδική. Σε αυτό το άρθρο θέλω να θίξω το θέμα των προτύπων που πολλοί γονείς προβάλλουν ή και πολλάκις επιβάλλουν στα παιδιά τους. Πολλοί γονείς θύματα οι ίδιοι των ΜΜΕ και του κοινωνικού προτύπου που αυτά επιβάλλουν στα πλαίσια της γενικότερης προσπάθειας αποδόμησης της Ελληνικής κοινωνίας δεν περιορίζονται στην εφαρμογή των προτύπων στον εαυτό τους αλλά τα περνούν ως ιδεατά και στα παιδιά τους εφόσον τα έχουν ενστερνιστεί ως τέτοια πρώτα οι ίδιοι. Με αυτό τον τρόπο το κακό προχωρεί από τον εκφυλισμό ενός εκάστου ατόμου στον εκφυλισμό της συζυγικής σχέσης με κληρονόμο του κακού τους απογόνους, τα τέκνα. Οι ασχολούμενοι με την διαρκή περιποίηση της σάρκας γονείς, οι οποίοι θεοποιούν μόνο τα υλικά αγαθά και την άκρατη διασκέδαση προτρέπουν με κάθε τρόπο τα παιδιά τους να ακολουθούν και εκείνα την ίδια διαδρομή και δεν τα στρέφουν προς την σωστή κατεύθυνση. Για να γίνω πιο συγκεκριμένος δεν δίνουν στα παιδιά τους να καταλάβουν ότι το πιο σημαντικό στη ζωή είναι οι αξίες, το ήθος, η αρετή. Ο ηθικός και ενάρετος άνθρωπος θα βρει όμοιο σύντροφο και θα χτίσει μαζί του μια σχέση σε στέρεες, ίσως και ακατάλυτες βάσεις αγάπης, συνεννόησης, συμπόρευσης, αλληλοβοήθειας και κατανόησης. Θα εκπληρώσει τον προορισμό του ανθρώπου που είναι να βρει το έτερον ήμισυ και να τεκνοποιήσει. Το αναφέρει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο και το ευαγγέλιο << Και έσονται δύο εις σάρκαν μίαν>>. Οι ανθρώπινες σχέσεις που βασίζονται στην αγάπη αντέχουν στο χρόνο ενώ εκείνες που βασίζονται σε οποιουδήποτε είδους συμφέρον διαρκούν μόνον όσο το συμφέρον το επιβάλλει, αυτό όμως δεν το διδάσκουν οι υλιστές γονείς που εξετάζουμε. Νομίζουν ότι η παροχή των όποιων υλικών αγαθών στα παιδιά τους καλύπτει κάθε τους κενό, η δε προτροπή τους για διασκεδάσεις, η έξοδος σε μπαρ, καφετέριες, μπουζούκια κλπ τα κάνει και ευτυχισμένα. Πλάνη οικτρά. Ό νέος θέλει αυτά αλλά με μέτρο για να τα εκτιμά και να είναι εγκρατής ως Έλλην, δεν είναι δε απαραίτητα. Στην ψυχή του νέου ανθρώπου που είναι αγνή μέχρι να διαβρωθεί από το περιβάλλον υπάρχουν έμφυτα μέσα στον γενετικό κώδικα (DNA)ιδανικά, αξίες και υγιή ένστικτα που γυρεύουν μια αφορμή για να εκδηλωθούν, καταπνίγονται όμως συνήθως από τους γονείς αυτούς. Κάθε νεαρός, κάθε κοπέλα νιώθει μέσα του την ανάγκη να βρει κάποιο σύντροφο να νιώσει αυτό το όμορφο συναίσθημα που λέγεται αγάπη. Εδώ αρχίζει το καταστροφικό έργο των συγκεκριμένων γονέων οι οποίοι εμφυτεύουν στα μυαλά των παιδιών τους πως αυτά είναι ανούσια, δεν έχουν σημασία αλλά σημασία έχει να έχει κανείς πολλές παρέες, φίλους να διασκεδάζει χωρίς μέτρο τελείως κενός από αισθήματα. Σε αυτό το σημείο καταλαβαίνει κανείς τι είδους ανθρώπους δημιουργούν και που οδηγείται γενικότερα η κοινωνία με αυτή την κατάσταση. Έχω ακούσει σε βιβλιοθήκη νέα κοπέλα να λέει στους γονείς της ότι είναι σε μπαρ ενώ διάβαζε, και αυτό το είπε για να την επικροτήσουν (!!!) Έχω ακούσει ανθρώπους να αποκαλούν τα βιβλία άχρηστα ενώ το να γυρίζει κανείς από μπαρ σε εστιατόριο ότι καλύτερο για τα παιδιά τους. Αν το παιδί τέτοιων γονιών γνωρίσει κάποιον ή κάποια που τυγχάνει να είναι άνθρωπος αξίας τότε οι γονείς της υπο εξέτασιν κατηγορίας τον/την βλέπουν ως εχθρό. Ο άνθρωπος αυτός θα ζητήσει σοβαρότητα στη σχέση και στον κοινό βίο και θα τον/την ακολουθήσει και ο σύντροφος του διότι έχει μέσα του και το ένστικτο που θα τον συμβουλεύσει επίσης, εκτός και εάν ο εκφυλισμός έχει προχωρήσει εις βάθος. Οι γονείς αυτοί τότε εξεγείρονται και προσπαθούν με κάθε τρόπο να απομακρύνουν εκείνον που "καταστρέφει" το παιδί τους, αφού δεν το παει από μπαρ σε μπαρ και από εστιατόριο σε μπουζούκια αλλά ηλιθίως κατ' αυτούς του κρατάει διαρκώς το χέρι σε περιπάτους στην ακροθαλασσιά. Μα αυτό είναι καταπίεση, ξεπεσμός για αυτούς τους συνήθως νεόπλουτους το παιδί τους να μην είναι ένα κακομαθημένο, χωρίς αισθήματα άτομο αλλά ένα άτομο με ψυχή, καρδιά και συναισθήματα. Αυτή η κατάσταση επιδρά αρνητικά τόσο στον επικείμενο έγγαμο βίο των νέων ανθρώπων, στην κοινωνία γενικότερα και είναι στενά συνδεδεμένο με το επίσης μείζον θέμα της υπογεννητικότητας που απειλεί με εξαφάνιση την Ελληνική Φυλή σε συνδυασμό με την αθρόα εισδοχή εκατομμυρίων αλλοφύλων λαθρομεταναστών στην Πατρίδα μας. Ας δώσουμε λοιπόν στα παιδιά μας αξίες, ιδανικά, σωστά πρότυπα ζωής και όχι θεοποίηση του χρήματος και γενικότερα της ύλης ενθυμούμενοι ότι ως υπάρξεις φθαρτές στον υλικό κόσμο, δεν παίρνουμε τίποτα μαζί μας στον αιώνιο πνευματικό κόσμο που μεταβαίνουμε μετά τον θάνατο αλλά μόνο το Πνεύμα και την Ψυχή μας με τις όποιες χάρες του, άρα αυτό πρέπει να μας απασχολεί τα μέγιστα. Δεν συνιστώ να περιφρονεί κανείς τις χαρές της ζωής, το φαγητό, τη διασκέδαση, τα ταξίδια. Συνιστώ όμως να υπάρχει σωστή ιεράρχηση και πάνω από όλα το πνεύμα, οι αξίες, η τιμή, η αγάπη, ο έρωτας, η συνεννόηση, η αλληλοβοήθεια, η κατανόηση και μετά όλα τα άλλα και με μέτρο. Γεώργιος Παπασημάκης ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΕΘΝΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΕΛΛΗΝΩΝ l: secretary_erkel@yahoo.gr Ιστοσελίδα:http://ereunitiko.blogspot.com |
Σάββατο 15 Ιανουαρίου 2011
Nοσεί βαθύτατα η Ελληνική Οικογένεια. Απο τον Γεώργιο Παπασημάκη
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΕΣ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΟΥ ΧΩΡΙΣ ΥΒΡΕΙΣ. Παρατηρούμε ακραίες τοποθετήσεις αναγνωστών. ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ δεν θέλουμε να μπαίνουμε στη δύσκολη θέση να μην βάζουμε ΟΛΑ τα σχόλια. Δόξα στο Θεό η Ελληνική γλώσα είναι πλούσια ωστε να μην χρειάζονται ακραίες εκφράσεις.