Με ταξίδια, συνέδρια και επιτροπές δεν λύνεται το πρόβλημα της χώρας

Σοφία Βούλτεψη

Έχουμε πτωχεύσει και… μας το έχουν πει. Στην περίπτωσή μας η γνωστή έκφραση ισχύει από την ανάποδη. Και πλέον έχει έλθει η ώρα να αναλάβουν τις ευθύνες τους αυτοί που επεδίωξαν να βρεθούν στο τιμόνι της χώρας για να τη σώσουν. Και να μιλήσουν επιτέλους με την γλώσσα της αλήθειας και όχι της προπαγάνδας.

Δεν υπάρχει λόγος να παρατείνουν άλλο το (πολιτικό) μαρτύριό τους και το (πραγματικό) μαρτύριο της χώρας.

Οι πολιτικές που ακολουθήθηκαν μέχρι σήμερα δεν έχουν αποδώσει και αποδεικνύεται ότι η πιστή εφαρμογή του μνημονίου (που είναι άλλωστε και το μοναδικό που επιχειρείται αυτή τη στιγμή στη χώρα) δεν οδηγεί πουθενά.

Ήλθε η ώρα να σταματήσουν οι πειραματισμοί, να σταματήσει ο πρωθυπουργός τις περιπλανήσεις του ανά τον κόσμο και τη συμμετοχή του σε συνέδρια σα να μην συμβαίνει τίποτε και να συγκαλέσει μια επιτροπή σωτηρίας στην οποία θα λάβουν μέρος άνθρωποι που γνωρίζουν οικονομικά!

Έστω και την ύστατη ώρα οφείλουν να αντιληφθούν ότι η χώρα κινδυνεύει πραγματικά και πως με αφορισμούς, συνεντεύξεις και δημιουργία διαφόρων Μονάδων, Τμημάτων, Διαθεσμικών Οργάνων και Διϋπουργικών Επιτροπών, δεν λύνονται τα προβλήματα.

Οφείλουν να αντιληφθούν ότι οι «αγορές» δεν καταλαβαίνουν από προπαγάνδα και να συνειδητοποιήσουν ότι εξαιτίας τους κινδυνεύει αυτή τη στιγμή το ευρώ με καταστροφή και η ευρωζώνη με διάλυση.

Το spread του δεκαετούς ομολόγου άγγιξε πλέον τις χίλιες μονάδες βάσης και αυτός είναι ένας δρόμος χωρίς επιστροφή.

Και επιτέλους, οφείλει ο πρωθυπουργός να μην χάνει τον καιρό του σε ταξίδια, αφήνοντας την διακυβέρνηση στους γνωστούς παραδυναστεύοντες και άλλους παραπληροφορούντες δια προκλητικών δηλώσεων.

Υπάρχουν άνθρωποι, οι οποίοι μάλιστα ανήκουν στον πολιτικό χώρο του ΠΑΣΟΚ, που γνωρίζουν πολύ περισσότερα οικονομικά από το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης. Έχουν διοικήσει τράπεζες, έχουν κρατήσει το τιμόνι επιχειρήσεων, δεν είναι ανεπάγγελτοι, ούτε υπάλληλοι οργανισμών που ξαφνικά εμφανίστηκαν από το πουθενά.

Υπάρχουν και άλλοι άνθρωποι, που δεν ανήκουν στο κυβερνητικό κόμμα, αλλά ενδιαφέρονται για την σωτηρία της χώρας και μπορούν να δώσουν τα φώτα τους.

Οι περιστάσεις πιέζουν και οι αποφάσεις πρέπει να ληφθούν τώρα. Αυτή τη στιγμή, ο ελληνικός λαός που στενάζει και αγωνιά όχι μόνο αδιαφορεί για τις κομματικές αντιπαραθέσεις, αλλά και τις αποστρέφεται αηδιασμένος.

Δεν μπορεί να έχουν άδικο όλοι οι οικονομολόγοι του κόσμου, που θεωρούν αναπόφευκτη την χρεοκοπία της χώρας και να έχει δίκιο το ελληνικό κυβερνητικό επιτελείο, όλοι τους – και αυτό ισχύει για το σύνολο του πολιτικού συστήματος – παιδιά των κομματικών σωλήνων και της κομματικής νομιμοφροσύνης.

Δεν μπορεί να έχει άδικο και ο καθηγητής του Χάρβαρντ και πρώην επικεφαλής οικονομολόγος του ΔΝΤ Κένεθ Ρογκόφ που δήλωσε ότι η χρεοκοπία της πατρίδας μας είναι πιθανή, παρά την βοήθεια της τρόικας.

Και επιτέλους, τον Τζόζεφ Στίγκλιτς ο πρωθυπουργός τον είχε κορώνα στο κεφάλι του. Όταν βρισκόταν στην αντιπολίτευση, πού τον έχανες πού τον έβρισκες με τον νομπελίστα ξημεροβραδιαζόταν.

Έτρεχε από συνεδρίαση σε συνεδρίαση της περίφημης Επιτροπής Στίγκλιτς και μας έλεγε πως όταν θα έλθει στην εξουσία θα έχει αυτήν την επιτροπή ως «εργαλείο»!

Έ, λοιπόν, ο Στίγκλιτς είπε στην «Λιμπερασιόν» ότι το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας είναι «προσωρινό καταπραϋντικό» και ότι η αβεβαιότητα είναι η ίδια που επικρατούσε πριν από έξι μήνες.

Είπε επίσης – και δεν έχει κουραστεί να το επαναλαμβάνει – ότι η οδός της λιτότητας που επελέγη από την Ευρώπη, υπό την πίεση των αγορών, θα καθυστερήσει την έξοδο από την κρίση και θα εξασθενήσει τους πιο ευάλωτους κρίκους της ζώνης του ευρώ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης».

Και προειδοποίησε ότι αν δεν ακολουθηθούν οι κατάλληλες πολιτικές το ευρώ είναι πιθανόν να εξαλειφθεί.

Ποιος θα βγει κερδισμένος σε αυτήν την περίπτωση, όταν είναι γνωστές οι υπερατλαντικές προσπάθειες κατά του ευρώ; Και ποιος θα κατηγορηθεί γι’ αυτό – αν και τότε θα είναι αργά;

Επομένως, δεν είναι δυνατόν ο πρωθυπουργός να κινείται μεταξύ Ερζερούμ και Παρισίων, εκτός και αν αποτελεί και αυτό μέρος προσωπικού σχεδίου.

Χθες, βρισκόταν στο Παρίσι, όπου μίλησε σε ημερίδα του γαλλικού υπουργείου Οικονομικών με θέμα «Νέος κόσμος, νέος καπιταλισμός»!

Την ώρα που η Ελλάδα καταρρέει, μαθαίνουμε ότι στο παρισινό Συμπόσιο περί άλλα ετύρβαζαν. Προσπαθούσαν, λέει, να δώσουν απαντήσεις σε διάφορα φιλοσοφικά ερωτήματα, όπως: Ποιες είναι οι οικονομικές πολιτικές για τον κόσμο που έρχεται; Και: Οι υφιστάμενες οικονομικές πολιτικές βρίσκονται αντιμέτωπες με μία διπλή απαίτηση: Να κερδίσουν το χαμένο έδαφος ύστερα από πολλούς μήνες χαμένης ανάπτυξης και, ταυτόχρονα, να συγκεντρώσουν τις απαραίτητες εκείνες συνθήκες ώστε η μελλοντική ανάπτυξη να είναι επαρκώς ισχυρή και ταυτόχρονα βιώσιμη! Και επίσης: Πώς να μεταρρυθμίσουμε το διεθνές νομισματικό σύστημα.

Και μερικά άλλα περί Μπρέττον Γουντς και σταθερότητας και ευημερίας στη Μεσόγειο!

Ειλικρινά, δεν μπορούμε να πιστέψουμε ότι βρίσκονται τόσο πολύ εκτός τόπου και χρόνου. Και δίκαια φανταζόμαστε ότι κάτι άλλο, κάτι το πολύ επικίνδυνο, συμβαίνει…