Όλοι έχουν μια κάποια άποψη, μια ιδέα ή μια εικόνα του τι είναι ο παράδεισος...
Όμως οι περισσότεροι τον τοποθετούν κάπου στη σφαίρα της μεταθανάτιας πνευματικής "είσπραξης" της γήινης "σποράς" έργων... και σ΄αυτό έχουν σαφώς συμβάλει τα διάφορα θρησκευτικά ιερατεία...
Θαρρώ όμως πως η επιστροφή στον παράδεισο είναι πολύ πιο κοντά μας και πολύ πιο προσβάσιμη εδώ και τώρα, εν ζωή...

Πριν λίγο καιρό έκανε το γύρων των mailbox μια σειρά από φωτογραφίες της Τιppi.
Αυτές οι φωτογραφίες μιλούν σε μια γλώσσα άμεση και κατανοητή, όπου δεν χρειάζονται ορισμοί, κανόνες, θρησκευτικές απαγορεύσεις ή άλλου ίδους πομπώδη και φιλοσοφικά περιτυλήγματα:
ο Παράδεισος είναι η ίδια η Γη που κατοικούμε ΟΤΑΝ σεβόμαστε την ίδια και ΟΛΑ τα πλάσματα της.

Δείτε και μόνοι σας... ΑΥΤΟ είναι ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ!


























Η μικρή Τίπι γεννήθηκε στο Ναϊρόμπι της Αφρικής το 1990. Μεγάλωσε μέσα στη ζούγκλα, μιας και οι γονείς της ήταν φωτογράφοι της άγριας φύσης. Επέστρεψε στη Γαλλία σε ηλικία 10 ετών. Οι φωτο είναι μερικά από τα στηγμιότυπα που αποθανάτησαν οι γονείς της...

Αυτή η μικρή (τότε) δείχνει με τη μεγαλύτερη απλότητα και φυσικότητα πως είναι να ζει κανείς σε απόλυτη αρμονία με τον πλανήτη Γη και τα πλάσματα του...
Όταν δεν έχει μεσολαβήσει η "εκπαίδευση του φόβου" ο άνθρωπος μόνο να αγαπά μπορεί τους συγκατοίκους του στη Γη...

Βλέποντας την Τίπι κατανοούμε θαρρώ ακόμη καλύτερα ποιά είναι η φυσική θέση του ανθρώπου.
Δεν αμφισβητώ το γεγονός πως οι περισσότερες ευρωπαίες μάνες θα "φρικάριζαν" αν έβλεπαν τα καμάρια τους παρέα με "άγρια ζώα"... πάνω σε κροκόδειλο, με το φίδι αγκαλιά ή με μια τίγρη...
Εδώ φρικάρουν και μόνο αν το παιδάκι χαϊδέψει ένα ζωάκι. Τρέχουν να πλυθούν, να το αποστυρώσουν με "anti-bacter" μαντηλάκια και δε συμμαζεύεται...

Από την άλλη συχνά δεν τους πειράζει καθόλου όταν το καμάρι τους τυραννά ένα γατάκι, ένα παπάκι ή ένα κουταβάκι...

Το ποιός είναι "άγριος" και ποιά είναι η "πραγματική ζούγκλα" σήμερα...
δεν θέλει και πολύ να το κατανοήσει κανείς..
"Ageliki Botonaki"