«Τα κόμματα του Μνημονίου και οι λοιπές κρυπτομνημονιακές δυνάμεις κατασκεύασαν ή υιοθέτησαν το ψευδοδίλημμα «Μνημόνιο ή πτώχευση». Πελώριο ψεύδος. Το αληθινό δίλημμα που όφειλε να τεθεί στους δανειστές από τον περσινό Ιανουάριο, αλλά ακόμη και την ύστατη παρούσα ώρα είναι: «αναδιαπραγμάτευση ή πτώχευση». Σ΄ αυτήν την περίπτωση η απειλή της πτώχευσης προβαλλόμενη από εμάς θα ήταν όπλο έναντι πάντων, δανειστών και δυναστών, Ευρωπαίων κ.λ.π. Αυτή θα άνοιγε τον δρόμο της αναδιαπραγμάτευσης και θα συνεπάγονταν αισθητή έκπτωση του χρέους και δανεισμό με λογικό επιτόκιο. Επομένως το Μνημόνιο δεν είναι μονόδρομος, αλλά παράδοση άνευ όρων».

Ψεύδος είναι αυτό που λέει ο κύριος Παπαθεμελής. Δεν θέλω να πω ότι το Μνημόνιο είναι καλό ή ηθικά αποδεκτό. Αλλά θέλω να απαντήσω στα περί αναδιαπραγμάτευσης. Το ότι δεν θα μπορούσαμε να δανειστούμε ξανά για τουλάχιστον 15 χρόνια αν προσφεύγαμε σε αναδιαπραγμάτευση, δεν το σκέφτηκε ο κύριος Παπαθεμελής; Οι σκληρότεροι όροι που θα μας επέβαλαν, δε σημαίνουν τίποτα για τον κύριο Παπαθεμελή; Μα και το Μνημόνιο είναι ένα είδος αναδιαπραγμάτευσης, χωρίς να έχει έρθει ακόμα εντελώς η χρεοκοπία. Έχουμε μία παράταση χρόνου.

Οι Τράπεζες μας έχουν δανείσει το ελληνικό Δημόσιο αγοράζοντας ομόλογά του, με πάνω απο 50 δις. Άρα όταν αυτά δεν θα αξίζουν τίποτε, θα έχουν χρεωκοπήση αυτομάτως. Γι’αυτό και πέφτουν οι μετοχές τους κάθε φορά που υπάρχει κίνδυνος για την χρηματοδότησι. Αυτό δεν το σκέφτηκε ο κύριος Παπαθεμελής; Το Κράτος μας για να πληρώνη μισθούς και συντάξεις κάθε χρόνο, δανείζεται περίπου 50 δις. Πέρυσι δανείστηκε 66 δις. Φυσικά σε μία Οικονομία με χρεωκοπημένες Τράπεζες και παύσι της οικονομικής δραστηριότητος, η συλλογή Φόρων είναι πρακτικά αδύνατη. Αυτό δεν το σκέφτηκε ο κύριος Παπαθεμελής; Το ότι «Όχι» στο Μνημόνιο και στάση Πληρομών θα σήμαινε έλλειψη χρημάτων και στάση πληρομών, δεν το σκέφτηκε ο κύριος Παπαθεμελής;

Αναδιάρθρωση μπορεί να γίνει ως ένα σημείο. Πλέον, ισχύει το Μνημόνιο (έστω και με απαράδεκτους όρους τους οποίους ο ΛΑ.Ο.Σ δεν ψήφισε) και έτσι, έχουμε κερδίσει μια χρονική παράταση για να εφαρμώσουμε πολιτικές για ανάπτυξη και γιατί όχι να αναδιαπραγματευτούμε τους όρους του Μημονίου Μα και η επιμήκυνση αποπληρωμής του δανείου (και ίσως όλου του χρέους) είναι μια μορφή αναδιάρθρωσης. Μόνο που τώρα έχει ψηφιστεί το Μνημόνιο (για το οποίο υπεύθυνοι είναι η εταιρεία ΠΑΣΟΚ-ΝΔ ΑΕ) και γλυτώσαμε την πτώχευση. Φανταστείτε τί θα συνέβαινε σε περίπτωση που δεν είχαμε δανειστεί τα χρήματα. Οι Τράπεζές μας έχουν 100 δις ομόλογα δικά μας. Ενδεχομένη παύσις πληρωμών των ομολόγων μας (δηλ των υποχρεωσεών μας) σημαίνει αυτόματη πτώχευσί τους και άρα αυτόματη απώλεια όλων μας των καταθέσεων. Τί λέει γι’ αυτό ο κύριος Παπαθεμελής;

Εδώ θα ήθελα να πω για τα περί επιστροφής στη δραχμή. Ενδεχόμενη έξοδος από το ευρώ και επιστροφή μας στη δραχμή τώρα, θα σήμαινε καταστροφή. Γιατί; Γιατί είναι προφανές ότι η ισοτιμία ευρώ-δραχμής δεν θα είναι η ίδια όπως ήταν λίγο πριν μπούμε στο ευρώ (1 ευρώ=340,75 δραχμές). Θα υπάρξει υποτίμηση της δραχμής (τουλάχιστον 50%) και έτσι θα αυξηθούν μεν κάπως οι εξαγωγές των προϊόντων μας αλλά θα μειωθούν δε οι εξαγωγές μας τουλάχιστον κατά το ύμισυ. Δεν θα μπορούμε να εισάγουμε απ’ έξω ό,τι χρειαζόμαστε (δυστυχώς έχουμε περισσότερες εισαγωγές από τις εξαγωγές). Όλη η περιουσία που έχει ο καθένας μας, αυτομάτως θα αξίζει τα μισά. Ο μισθός που λαμβάνουμε θα έχη την μισή αγοραστική δύναμι, ο δε πληθωρισμός θα σκαρφάλωνε στο +50% τουλάχιστον (και αυτό υποθετικά επειδή τελικά δεν ξέρουμε αν οι διεθνείς αγορές θα αρκούνταν σε μία υποτίμηση έως και 50% ή περισσότερο). Τα ξέρει αυτά ο κύριος Παπαθεμελής;

Πρέπει να πετύχουμε ανάπτυξη αλλά με 45% φορολόγηση στις επιχειρήσεις, αποκλείεται να προσελκύσουμε ξένες επενδύσεις και δεν θα πρέπει μετά να απορούμε σχετικά με το γιατί φεύγουν από τη χώρα οι ξένες επιχειρήσεις και καταφεύγουν στις γειτονικές χώρες

Αξίζει να αναφερθώ και σε ένα γεγονός μη αποπληρωμής δανείου της χώρας μας με μια άλλη ευρωπαϊκή χώρα (το Βέλγιο) επί της εθνικής κυβερνήσεως του Ιωάννη Μεταξά. Η ιστορία έχει ως εξής: το 1936, η Ελλάδα του Ιωάννη Μεταξά, αρνήθηκε να συνεχίσει την εξυπηρέτηση του δανείου που……είχε συνάψει με τη βελγική τράπεζα Societe Commerciale de Belgique. Η κυβέρνηση του Βελγίου προσέφυγε στο Διεθνές Δικαστήριο του Διεθνούς δικαίου, που είχε ιδρύσει η Κοινωνία των Εθνών, κατηγορώντας την Ελλάδα ότι αθετεί τις διεθνείς της υποχρεώσεις. Η Ελλάδα απάντησε ότι αδυνατεί να εκπληρώσει τις δανειακές της υποχρεώσεις, διότι δεν μπορεί να θέσει σε κίνδυνο την κατάσταση του Λαού και της χώρας!

Στο υπόμνημά της, η Ελληνική κυβέρνηση έλεγε:”Η Κυβέρνηση της Ελλάδος, ανήσυχη για τα ζωτικά συμφέροντα του Ελληνικού λαού και για τη διοίκηση, την οικονομική ζωή, την κατάσταση της υγείας και την εσωτερική και εξωτερική ασφάλεια της χώρας, δεν θα μπορούσε να προβεί σε άλλη επιλογή. Όποια κυβέρνηση κι αν ήταν στην θέση της, θα έκανε το ίδιο” (Yearbook of the International Law Commission, 1980,v.l.,sel.25). Το επιστέγασμα ήρθε με το υπόμνημα που κατέθεσε στο Διεθνές Δικαστήριο ο νομικός εκπρόσωπος της Ελληνικής κυβέρνησης το 1938, όπου τόνισε τα αυτονόητα: Ενίοτε μπορεί να υπάρξει μια έκτακτη κατάσταση “η οποία κάνει αδύνατο για τις Κυβερνήσεις να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους προς τους δανειστές και προς τον Λαό τους. Οι πόροι της χώρας είναι ανεπαρκείς για να εκπληρώσουν και τις δύο υποχρεώσεις ταυτόχρονα.

Με αυτά τα επιχειρήματα λοιπόν, το Διεθνές δικαστήριο δικαίωσε την Ελλάδα, δημιουργώντας νομικό προηγούμενο, στο οποίο μάλιστα το 2003 στηρίχθηκε η Αργεντινή (το τί έπαθε η Αργεντινή αργότερα το γνωρίζουμε και ακόμα και σήμερα σε πολλές της περιοχές οι κάτοικοι της κάνουν ανταλλαγές αγαθών καθώς δεν έχουν χρήμτα) και ο αείμνηστος πρόεδρος της, Νέστωρ Κίχνερ, ο οποίος επέλεξε να διαγράψει μονομερώς το μεγαλύτερο μέρος του δημοσίου χρέους της χώρα του, αντί να την υποδουλώσει στο ΔΝΤ! «Δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε και εμείς το ίδιο που έκανε και ο Μεταξάς;» ρωτάνε κάποιοι. Βεβαίως οι ιστορικές συγκρίσεις με το 1936 είναι ατυχείς καθώς η Ελλάς του 1936 δεν ήταν μέλος της Ε.Ε. και της Ευρωζώνης και είχε δικό της νόμισμα. Επίσης ο βαθμός αυτάρκειας ήταν μεγάλος ενώ σήμερα το 80% των τροφίμων είναι εισαγώμενο. Η κυριότερη όμως διαφορά απ’όλες είναι κάτι που ανέφερα και πριν’ δηλαδή η επίπτωση της στάσης πληρωμών των ελληνικών ομολόγων στις ελληνικές Τράπεζες. Οι Τράπεζές μας έχουν 100 δις ομόλογα δικά μας. Ενδεχομένη παύση πληρωμών των ομολόγων μας (δηλ των υποχρεωσεών μας) σημαίνει αυτόματη πτώχευση τους και άρα αυτόματη απώλεια όλων μας των καταθέσεων (και όχι μόνο). Τα ξέρει αυτά ο κύριος Παπαθεμελής;

Θα ήθελα να σχολιάσω ακόμα κάποια ελάχιστα από αυτά που είπε ο κύριος Παπαθεμελής.

.
Ο Ελληνισμός αντέταξε το ΟΧΙ στα εκατομμύρια λόγχες του ναζισμού και του φασισμού. Αρνήθηκε να υποκύψει και αντιστάθηκε σκληρά στην έξωθεν στρατιωτική βία και τώρα παραδόθηκε αμαχητί στους διεθνείς τοκογλύφους!

Σαφώς οι Έλληνες ήταν πάντα γενναίοι. Όμως δεν πολέμησαν τους Γερμανούς και τους Ιταλούς επειδή ήταν Ναζιστές και Φασίστες (ξεκαθαρίζω ότι δεν ασπάζομαι τον Ναζισμό και τον Φασισμό) αλλά επειδή ήταν κατακτητές της πατρίδας μας. Το είχε πει και ο Τσώρτσιλ: «Από δω και στο εξής δεν θα λέμε ότι οι Έλληνες πολεμούν σαν ήρωες αλλά ότι οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες».

.
Η Σύμβαση του 1982 για το Δίκαιο της Θάλασσας (ν.2321/95) λύνει τα χέρια της Ελλάδας. ΑΟΖ είναι η πέραν και παρακείμενη της χωρικής θάλασσας περιοχή, ικανή να φτάσει τα 200 ν.μ. από τις γραμμές βάσης, όπου το παράκτιο κράτος ασκεί κυριαρχικά δικαιώματα σε θέματα εξερεύνησης, εκμετάλλευσης, διατήρησης, διαχείρισης φυσικών πηγών, βυθού, θαλάσσιου υπεδάφους κ.λ.π. (άρθρο 56).

Κατά το άρθρο 121 τα νησιά έχουν χωρική θάλασσα, συνορεύουσα ζώνη, υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ που καθορίζονται όπως και για τις ηπειρωτικές περιοχές.

Επομένως ο τουρκικός ισχυρισμός περί γεωλογικής έννοιας της υφαλοκρηπίδας δεν ισχύει.

Σε μία ώρα που εντοπίζονται στην Ανατολική Μεσόγειο (Καστελλόριζο)στο Αιγαίο, το Κρητικό και το Ιόνιο πολύ σημαντικά κοιτάσματα, η Κύπρος δείχνει από χώρα ελαίου να μεταξελίσσεται σε χώρα πετρελαίου δικαιούται και πρέπει η Ελλάδα με μονομερή της δήλωση που ανακοινώνεται στον ΟΗΕ να ορίσει την ΑΟΖ της. Γι’αυτό δεν χρειάζεται να συμπράξει με τη Τουρκία. Αν αυτή αντιτίθεται θα πάει στη Χάγη, αλλά προηγουμένως θα αποδεχθεί το δίκαιο της Θάλασσας το οποίο όμως κατοχυρώνει τα ελληνικά δικαιώματα.

Σαφώς και το θέμα της ΑΟΖ είναι πολύ σημαντικό. Μόνο που εδώ και 2 χρόνια φωνάζει ο Γιώργος Καρατζαφέρης (αλλά και οι βουλευτές του ΛΑ.Ο.Σ και ιδιαίτερα ο Κυριάκος Βελόπουλος) γι’ αυτό το θέμα. Μάλιστα, με τη βοήθεια και του κυρίου Χαρδαβέλλα αναδείξαμε αυτό το θέμα και έσυρε ο ΛΑ.Ο.Σ την κυβέρνηση προς διαβουλεύσεις. Καλό θα είναι λοιπόν ο κύριος Παπαθεμελής να αποκαλύπτει τις πηγές του και να σταματήσει να ρίχνει όλη του την αντι-ΛΑ.Ο.Σ χολή αποκαλόντας μας λίγο-πολύ προδότες.

.
Στην Ελλάδα σήμερα συντελείται μια κλιμακούμενη υπονόμευση του φρονήματος του λαού. Το υπουργείο (πρώην Εθνικής) Παιδείας ανήγγειλε την μετατροπή σε προαιρετικό του μαθήματος των Θρησκευτικών στις τρεις τάξεις του Λυκείου και της Ιστορίας στη β’ και γ’ Λυκείου.

Μα και αυτό το θέμα το ανέδειξε στη Βουλή ο ΛΑ.Ο.Σ και ειδικότερα ο Άδωνις Γεωργιάδης (ο οποίος συμμετείχε και σε αντίστοιχες επιτροπές). Μάλιστα απειλήσαμε και με απόσυρση μας από τον σχετικό διάλογο για την παιδεία (όπου για πρώτη φορά ετοιμάζονται να παρθούν κάποια σωστά μέτρα). Ας πάψει λοιπόν να μας κατηγορεί ο κύριος Παπαθεμελής.

Έχουμε φτάσει στα έσχατα του αδιαχωρήτου. Δεν χωρούμε άλλους ξένους. Όποιοι συνέλληνες μας εξακολουθούν να έχουν διαφορετική γνώμη να στεγάσει 5-6 λαθρομετανάστες ο καθένας στο σπίτι του.

Συμφωνώ 100%. Μόνο που και εδώ ο ΛΑ.Ο.Σ αγωνίστηκε για το θέμα αυτό. Διοργανώσαμε συλλογή υπογραφών σχετικά με τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος για το λαθρομεταναστευτικό (μαζέψαμε περίπου 650.000 υπογραφές), διοργανώσαμε 2 μεγάλες συνδιασκέψεις στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη, διοργανώσαμε 220 αντίστοιχες ομιλίες σε όλη την Ελλάδα, καθώς και σχετικές συνεντεύξεις πανελλαδικά σε τηλεοπτικά και ραδιοφωνικά κανάλια και πιέσαμε στο κοινοβούλιο. Εντέλει το λεγόμενο λαθρονομοσχέδιο που ψηφίστηκε τον Μάϊο και δίνει ευκολότερα την ιθαγένεια σε σχέση με το προηγούμενο αντίστοιχο νομοσχέδιο, έχει αυστηρότερους όρους χάρη στην πίεση μας και αντί να πάρουν την ιθαγένεια 600.000 άτομα, την πήραν παρά μόνο ελάχιστοι. Το ξέρετε αυτό κύριε Παπαθεμελή;

Από επίσημα ντοκουμέντα προκύπτει χρέος της Γερμανίας 162 δις € από τα οποία τα 108 είναι επιδικασμένα από τη Διάσκεψη Ειρήνης των Παρισίων και τα 54 από το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο. Όλες οι χώρες θύματα του ναζισμού πληρώθηκαν εκτός από μας. Η Κυβέρνηση μας μόλις την τελευταία ώρα παρενέβη προχθές στη Χάγη για τα θύματα του Διστόμου για τα οποία η κύρια αγωγή κατετέθη από την Ιταλία και όχι από μας.

Το ξέρετε ότι και αυτή η παρέμβαση έγινε ύστερα από δική μας πίεση κύριε Παπαθεμελή; Ο ΛΑ.Ο.Σ αγωνίστηκε και γι’ αυτό (ιδιαίτερα γι’ αυτό το θέμα αγωνίστηκαν οι κύριοι Γεωργιάδης, Αϊβαλιώτης και Βελόπουλος).

Αντίο σας λοιπόν κύριε Παπαθεμελή.