Θέλουμε να στηρίξουμε την απασχόληση και την καταπολέμηση της ανεργίας τόσο στους Έλληνες όσο και στους οικονομικούς μετανάστες που φιλοξενούμε στην χώρα μας;

Θέλουμε να στηρίξουμε την απρόσκοπτη καταβολή των συντάξεων στους σημερινούς και στους μελλοντικούς συνταξιούχους;


Θέλουμε να υποστηρίξουμε στην πράξη το Εθνικό Σύστημα Υγείας;

Θέλουμε να συμβάλλουμε στην μείωση του ελλείμματος του εμπορικού μας ισοζυγίου μειώνοντας και την εξάρτηση της χώρας μας από επικίνδυνους τοκογλύφους;

Τότε, Αγοράζουμε Ελληνικά! Προτιμούμε με επιμονή προϊόντα που παράγονται στην Ελλάδα, ενισχύοντας την εγχώρια παραγωγή και μειώνοντας το δημόσιο χρέος της χώρας μας.
Είναι τόσο απλό!

Όταν αγοράζουμε ένα εισαγόμενο προϊόν πρέπει να έχουμε συναίσθηση πως προσθέτουμε ένα ακόμα «βαρίδιο» στο οικονομικό χρέος της χώρας μας και μάλιστα με «δανεικά» από επικίνδυνους τοκογλύφους.
Παρακολουθώντας τα σχόλια που αναρτώνται στα διάφορα blogs και αφορούν το άρθρο Προτιμάτε με επιμονή προϊόντα που παράγονται στην Ελλάδα: Η πιο απλή και πρακτική λύση στα οικονομικά προβλήματα της χώρας μας!

Διαπιστώσαμε ότι υπάρχουν ορισμένοι που αντιδρούν έντονα στην άποψη "Αγοράζουμε Ελληνικά " προβάλλοντας ακραία «επιχειρηματολογία» όπως «Γιατί να κάνουμε τους Έλληνες επιχειρηματίες πλουσιότερους αφού τα εισαγόμενα είναι πολύ φθηνότερα;» ή «Ας μειώσουν πρώτα τις τιμές τους και μετά βλέπουμε».
Το πιθανότερο είναι ότι όσοι «επιχειρηματολογούν» με τον τρόπο αυτό, εμπλέκονται βιοποριστικά στο εισαγωγικό εμπόριο και αισθάνονται ότι κινδυνεύουν τα συμφέροντά τους. Αυτό είναι απόλυτα κατανοητό και, ως ένα σημείο, φυσιολογικό.
Σίγουρα όμως υπάρχουν και λιγοστοί που πιστεύουν αυτά που λένε. Σε αυτούς ακριβώς θα θέλαμε να συστήσουμε να το σκεφτούν λίγο καλύτερα.
Η μειωμένη ανταγωνιστικότητα (δηλαδή οι πιο ακριβές τιμές των Ελληνικών προϊόντων) οφείλονται και σε εμάς τους καταναλωτές γιατί όταν αγοράζουμε εισαγόμενα προϊόντα οδηγούμε την Ελληνική παραγωγή σε συρρίκνωση, δηλαδή σε μεγαλύτερο κόστος, άρα σε υψηλότερες τιμές πώλησης.

Ένα πρακτικό παράδειγμα ίσως μας δώσει μια καλύτερη εικόνα:
Οι μεγάλες αλυσίδες λιανικής (Carrefour, Lidl, ΑΒ Βασιλόπουλος, Βερόπουλος / Spar κ.α.) διαθέτουν από τα ράφια τους φθηνές μπύρες ιδιωτικής ετικέτας στο επίπεδο (περίπου) των 45 λεπτών του Ευρώ για την συσκευασία αλουμινίου (κουτί 330 γρ.).
Οι μπύρες αυτές προέρχονται από συγκεκριμένους παραγωγούς που τροφοδοτούν συνεχώς τα (πολλές) χιλιάδες καταστήματα κάθε αλυσίδας σε ολόκληρη την Ευρώπη (συχνά και σε άλλες ηπείρους), με μηδενικά έξοδα marketing και πωλήσεων, μηδενικό πιστωτικό ρίσκο καθώς και εξασφαλισμένη πληρωμή σε 30 ή (το πολύ) σε 60 μέρες.
Από τα 45 (περίπου) λεπτά των εισαγόμενων αυτών προϊόντων, είναι ζήτημα αν μένουν στην Ελλάδα τα 13 λεπτά του Ευρώ – όλο το υπόλοιπο φεύγει στο εξωτερικό και προστίθεται στο «δημόσιο χρέος».
Μια αντίστοιχη Ελληνική μπύρα Fix Hellas ή Βεργίνα πωλείται στο επίπεδο των 70 λεπτών του Ευρώ γιατί διατίθενται σε πολύ λιγότερα σημεία πώλησης, με μεγάλο κόστος marketing, πωλήσεων και διανομής, με διαφορετικούς όρους πληρωμής (σίγουρα δυσμενέστερους) και καθόλου σπάνια με σοβαρό πιστωτικό ρίσκο – ιδίως στην κρύα αγορά.
Αγοράζοντας λοιπόν μια Ελληνική μπύρα δεν κάνουμε τους Έλληνες επιχειρηματίες «πλουσιότερους» αλλά στηρίζουμε την έλλειψη ανταγωνιστικότητας που έχουν απέναντι σε πανίσχυρα μεγαθήρια του παγκόσμιου λιανεμπορίου, βοηθώντας τις ίδιες τις επιχειρήσεις να βελτιώσουν την ανταγωνιστικότητά τους αλλά και την εθνική μας οικονομία να μειώσει το έλλειμμα του εμπορικού ισοζυγίου αφού από τα 70 (περίπου) λεπτά που θα πληρώσουμε σε μια Ελληνική μπύρα τα 60 λεπτά (τουλάχιστον) θα παραμείνουν στην Ελλάδα!

Δεν πρέπει όμως να μας διαφεύγει πως αρκετές φορές τα εισαγόμενα προϊόντα είναι πανάκριβα σε σχέση με τα αντίστοιχα Ελληνικά – και όμως σπεύδουμε να τα αγοράσουμε «κάνοντας πλουσιότερους» τους ξένους επιχειρηματίες και μάλιστα με χρήματα που δανειζόμαστε από επικίνδυνους τοκογλύφους!!!
Στο παράδειγμα της μπύρας αναρωτηθήκαμε πόσα χρήματα πληρώνουμε για τις Αμερικάνικες, τις Μεξικάνικες, τις Δανέζικες, τις Ολλανδικές και τόσες άλλες μπύρες που πλημμυρίζουν τα ράφια των Ελληνικών αλυσίδων λιανικής αλλά και τις τρέζες των ανά την Ελλάδα καταστημάτων;
Σκεφτήκαμε ποτέ πως όταν τα καταναλώνουμε, τα χρυσοπληρώνουμε με δανεικά χρήματα από επικίνδυνους μαφιόζους;
Φυσικά το παράδειγμα της μπύρας ισχύει και για χιλιάδες άλλα προϊόντα (τρόφιμα, ποτά, ένδυση, υπόδηση και πάσης φύσεως προϊόντα) και μας δίνει την έκταση της απελπιστικής κατάστασης στην οποία βρισκόμαστε.
Ο απόδημος Ελληνισμός ψάχνει Ελληνικά προϊόντα για να βοηθήσει την Ελλάδα. Εμείς; Στο εξωτερικό, ο απόδημος Ελληνισμός που διαθέτει αυξημένη ευαισθησία απέναντι στα προβλήματα της χώρας μας (μεγαλύτερη κατά την γνώμη μας από την ευαισθησία όσων ζούμε μέσα στην Ελλάδα) έχει ήδη αρχίσει να αντιδράει με αφοπλιστική πρακτικότητα:

Στην Αμερική και στον Καναδά γίνεται μεγάλη εκστρατεία με το σύνθημα «Αγοράζουμε Ελληνικά!» γιατί αυτό θεωρείται σαν ο πιο απλός, πρακτικός και αποτελεσματικός τρόπος βοήθειας προς την Ελλάδα (βλπ. άρθρο μας Αγοράζουμε Ελληνικά: Δυναμική καμπάνια στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής!). Στην μακρινή Αυστραλία μια ανάλογη εκστρατεία έχει ξεκινήσει με την ιστοσελίδα Βοηθήστε να σώσουμε την Ελλάδα (www.helpsavegreece.com) που δημιούργησε ο Ελληνο-αυστραλός Διονύσης Κρινάς παροτρύνοντας τον απόδημο Ελληνισμό να αγοράζει Ελληνικά προϊόντα.

Για εμάς λοιπόν, τους Έλληνες καταναλωτές, η απόφαση «Αγοράζουμε Ελληνικά!» είναι η μόνη ασφαλής και άμεση διέξοδος από την κρίση που βρισκόμαστε.
Και το πιο σημαντικό: Είναι στο δικό μας χέρι! Δεν εξαρτάται από κανένα «προστάτη» που (δήθεν) θέλει το καλό μας, ούτε από κανένα μαφιόζο τοκογλύφο!
Όταν αγοράζουμε ένα προϊόν προσέχουμε σχολαστικά να έχει την ένδειξη «Ελληνικό προϊόν» ή «Παράγεται στην Ελλάδα».

Ο αριθμός του Γραμμωτού Κώδικα (EAN Bar Code) που αρχίζει από 520 σημαίνει είτε ότι το προϊόν είναι Ελληνικής παραγωγής είτε ότι απλά συσκευάστηκε στην Ελλάδα: Π.χ. τα φασόλια Τουρκίας που εισάγει σε τσουβάλια γνωστή αλυσίδα λιανικής και συσκευάζονται στις εγκαταστάσεις της εδώ στην Ελλάδα παίρνουν αριθμό Γραμμωτού Κώδικα (EAN Bar Code) που αρχίζει από 520.

Στις ενδείξεις όμως της συσκευασίας, εκτός από τον αριθμό του Γραμμωτού Κώδικα (EAN Bar Code) που αρχίζει από 520 υπάρχει και η ένδειξη: «Χώρα Εισαγωγής Τουρκία». Συνεπώς χρειάζεται προσοχή και σχολαστική εξέταση των ενδείξεων των ετικετών των προϊόντων που αγοράζουμε.

Πρέπει επίσης να γνωρίζουμε πως δεν είναι καθόλου εύκολο να εφαρμόσουμε στην πράξη την απόφαση «Αγοράζουμε Ελληνικά!» γιατί στην Ελλάδα τα περισσότερα προϊόντα έχουν υποκατασταθεί με εισαγόμενα – και γι αυτό βρισκόμαστε στην σημερινή κατάσταση.
Στο συντριπτικό ποσοστό των ραφιών έχει γίνει «κατάληψη» από εισαγόμενα προϊόντα και πολλές φορές σε κάποιες κατηγορίες προϊόντων δεν υπάρχει ούτε ένα προϊόν με την ένδειξη «Ελληνικό προϊόν» - όλα είναι εισαγόμενα!

Πρέπει λοιπόν να είμαστε προετοιμασμένοι να δώσουμε την μάχη μας: Όταν δεν βρίσκουμε ένα Ελληνικό προϊόν να διαμαρτυρόμαστε στον διευθυντή του καταστήματος λιανικής και να μην αγοράζουμε τα εισαγόμενα που μας προσφέρει υποχρεωτικά.
Να ψάχνουμε σε όσα καταστήματα χρειαστεί μέχρι να βρούμε την ένδειξη «Ελληνικό προϊόν» πάνω στο προϊόν που ζητάμε.
Αν το προϊόν δεν παράγεται καθόλου στην Ελλάδα ή η παραγωγή είναι ελλειμματική, να επιλέγουμε προϊόντα χωρών (όπως π.χ. η Γαλλία ή η Κύπρος) που μας υποστηρίζουν σε δύσκολες στιγμές.
Στα σημεία πώλησης της κρύας αγοράς (εστιατόρια, μπαρ, καντίνες, περίπτερα κ.α) να κάνουμε ακριβώς το ίδιο, απειλώντας πως δεν θα ξαναπάμε – κάτι που φυσικά θα κάνουμε αν δεν μας φέρει το ελληνικό προϊόν που ζητάμε. «Αγοράζουμε Ελληνικά!» μαχητικά, επίμονα με κόπο (αν χρειαστεί) για να ξεφύγουμε από το αδιέξοδο στο οποίο βρισκόμαστε.

Είναι δύσκολο, αλλά εξαρτάται μόνο από εμάς - είναι στο δικό μας χέρι !

Ας αποδείξουμε για μια ακόμα φορά πως όταν ο Έλληνας θέλει, δεν υπάρχει κανένας τοίχος που να μην μπορεί να τον γκρεμίσει, ακόμα κι αν τον έχουν «χτίσει» μεθοδικά πανίσχυροι νταβατζίδες, μαφιόζοι και επικίνδυνοι τοκογλύφοι!