Ομιλία του κ. Κ. Πουπάκη απερχόμενου Προέδρου της ΔΑΚΕ Ι.Τ. και Ευρωβουλευτή στη Συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής της ΔΑΚΕ Ι.Τ.

Αθήνα, 15 Ιανουαρίου 2010

Κύριε Πρόεδρε της Νέας Δημοκρατίας,

Δακίτισσες και Δακίτες,

Ενάμιση περίπου χρόνο μετά την αποχώρησή μου από την ηγεσία της ΔΑΚΕ, λόγω της εκλογής μου στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αισθάνομαι την ανάγκη να ευχαριστήσω, μέσα από την καρδιά μου, όλους τους Δακίτες εργαζόμενους, για την εμπιστοσύνη και τη στήριξή τους σε όλη την ηγετική ομάδα της ΔΑΚΕ αλλά και σε εμένα προσωπικά.

Ευχαριστώ, όλα τα στελέχη μας σε Αθήνα και Περιφέρεια για τις μεγάλες μάχες που έδωσαν, καθώς και για τη συστράτευσή τους στην επιτυχημένη πορεία της παράταξής μας. Κράτησαν ψηλά τη συνδικαλιστική σημαία σε κάθε εργοστάσιο και εργασιακό χώρο, σε κάθε κλάδο και Εργατικό Κέντρο.

Αφού ευχαριστήσω και όλους εκείνους, που έχουν πάρει τη σκυτάλη και συνεχίζουν τον αγώνα μας, θα ήθελα λίγο να σταθώ στην «παλιά φρουρά». Σε εκείνη τη μεγάλη παρέα φίλων, που ξεκινήσαμε μαζί με ένα κοινό όραμα: να καταξιώσουμε τη ΔΑΚΕ στο συνδικαλιστικό χώρο και την κοινωνία. Και το πετύχαμε.

Τα αποτελέσματα των εκλογών, των παρεμβάσεων, αλλά και τα εκατοντάδες πρωτοσέλιδα στη θητεία μας έδειξαν ότι η ΔΑΚΕ βρέθηκε στην επικαιρότητα, πρωταγωνιστώντας στις εξελίξεις.

Σε αυτή δύσκολη πορεία υπήρξαν άνθρωποι-συνοδοιπόροι που είτε με στενοχώρησαν, είτε στενοχωρήθηκαν από εμένα. Υπήρξαν και άσχημες-ατυχείς στιγμές, με προσωπικά λάθη, που δε διστάζω να παραδεχτώ ότι έχω κάνει και εγώ.

Οι δυνατές και καλές όμως στιγμές και η επίτευξη του κοινού μας οράματος δεν αφήνουν περιθώρια για φιλονικίες, πικρίες και προσωπικές αντιπαραθέσεις. Η Ισχύς άλλωστε έρχεται εν τη Ενώσει, και αυτό εμείς το επιβεβαιώσαμε με τον καλύτερο τρόπο.

Η ΔΑΚΕ πορεύτηκε τα τελευταία χρόνια, με ελεύθερη σκέψη και ακηδεμόνευτη δράση, μακριά από εξαρτήσεις, κομματικές σκοπιμότητες και οποιασδήποτε μορφής ποδηγέτηση. Με υπεύθυνες θέσεις, ιδέες και διεκδικητικούς στόχους. Υπήρξε η ηχηρή φωνή των εργαζομένων μέσα στη Νέα Δημοκρατία.

Φίλες και Φίλοι,

Βρισκόμαστε σήμερα σε μια εξαιρετικά δύσκολη περίοδο. Κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα κατεδαφίζονται. Η απώλεια θέσεων εργασίας και τα λουκέτα στην αγορά εξελίσσονται σε μαζικό καθημερινό φαινόμενο, ενώ τα αγαθά πρώτης ανάγκης γίνονται πολυτέλεια για χιλιάδες νοικοκυριά.

Το 2010, ένα έτος αφιερωμένο διεθνώς στην καταπολέμηση της Φτώχειας υπήρξε για την ελληνική κοινωνία έτος εξαθλίωσης και ιδιαίτερα για τους νέους μας, ένα έτος εργασιακού αποκλεισμού. Η επιλογή του Μνημονίου, οι επαχθείς όροι και δεσμεύσεις, που έχει αναλάβει η ελληνική κυβέρνηση έναντι της Τρόικας, αν δεν αλλάξουν, θα καταδικάσουν τη χώρα σε υπανάπτυξη και φτώχεια διαρκείας, εντείνοντας σημαντικά τις οικονομικές, κοινωνικές ανισότητες.

· Οι μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, η κατάργηση δώρων και επιδομάτων, ανατρέπουν τον οικογενειακό προγραμματισμό και συρρικνώνουν την αγοραστική δυνατότητα των πολιτών.

· Η δοκιμαστική περίοδος σε συνδυασμό με την αύξηση του ορίου των απολύσεων και τη μείωση των αποζημιώσεων, δημιουργεί κυριολεκτικά εργατικό δυναμικό «μιας χρήσης».

· Οι αυξήσεις των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης κάνουν τον εργασιακό βίο- αβίωτο για χιλιάδες συμπολίτες μας.

· Η θεσμοθέτηση των ειδικών επιχειρησιακών συμβάσεων θα προκαλέσει μειώσεις μισθών ακόμη και κατά 30%, μετατρέποντας το βασικό μισθό των 740€ σε «ταβάνι» για χιλιάδες εργαζόμενους.

· Η άναρχη επέκταση των ευέλικτων μορφών απασχόλησης δημιουργεί φτωχούς εργαζόμενους των 340€.

· Οι συνεχείς αυξήσεις στο ΦΠΑ πυροδοτούν νέες ανατιμήσεις και στεγνώνουν από ρευστότητα την αγορά.

· Οι μεγάλες, κρυφές και φανερές, αυξήσεις των τιμολογίων της ΔΕΗ, καθώς και οι αυξήσεις στα υγρά καύσιμα θα κρατήσουν σκοτεινά και παγωμένα τα σπίτια μας.

· Οι αυξήσεις των εισιτηρίων στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς μετατρέπουν ένα ακόμη κοινωνικό αγαθό σε πολυτέλεια.

Πρόκειται για μια σειρά αντιαναπτυξιακών και κοινωνικά άδικων εισπρακτικών μέτρων, που αναγκάζουν για μία ακόμη φορά τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους, να σηκώσουν στην πλάτη τους τα βάρη του ασθενούς κράτους.

Η Κυβέρνηση μας καλεί σε δυσβάσταχτες θυσίες χωρίς αντίκρισμα. Όλα τα διαθέσιμα μακροοικονομικά στοιχεία μαρτυρούν ότι το Μνημόνιο είναι «λάθος συνταγή». Δικαιώνεται λοιπόν πλήρως η στρατηγική επιλογή της ΝΔ για την καταψήφισή του, αλλά και οι προτάσεις του Προέδρου μας Αντώνη Σαμαρά με τα Μέτρα Ανάσες-μηδενικού κόστους για την τόνωση της αγοράς. Τακτική υπεύθυνη, προτάσεις ρεαλιστικές, στήριξη των εργαζόμενων-συνταξιούχων-ανέργων, που μας βρίσκουν στην πρώτη γραμμή δίπλα στον υπεύθυνο αγώνα του Προέδρου μας.

Από την άλλη μεριά, το Συνδικαλιστικό Κίνημα μοιάζει αδύναμο να σταθεί το ύψος των περιστάσεων. Οι πλειοψηφούσες δυνάμεις εγκλωβισμένες σε κομματικές εξαρτήσεις δεν μπορούν να αποτελέσουν ισχυρό ανάχωμα στις κυβερνητικές επιλογές. Η νωχελική αντίδραση των Συνδικάτων απέτρεψε τη δημιουργία ενός μαζικού λαϊκού κινήματος.

Όταν χθες κατεβαίναμε στο «πεζοδρόμιο» και με δυναμικές κινητοποιήσεις πετυχαίναμε διετείς Συλλογικές Συμβάσεις με 13.5% αύξηση, σήμερα κάποιοι ανέχονται και πανηγυρίζουν όταν υπογράφουν Συμβάσεις με μηδενικές αυξήσεις ή και μειώσεις του 10 και 15%.

Όταν χθες σε κάθε άκουσμα της φράσης «Μεταρρύθμιση του Ασφαλιστικού» τα Συνδικάτα ξεσηκώνονταν με απεργίες διαρκείας και συλλαλητήρια, τις οποίες μάλιστα στήριζαν φανατικά και συμμετείχαν σε αυτές, τόσο ο Γ. Παπανδρέου, όσο και το μεγαλύτερο μέρος του κυβερνητικού επιτελείου, σήμερα σφυρίζουν αδιάφορα και μιλάνε για δήθεν αναγκαιότητες, ενώ οι κινητοποιήσεις σε επίπεδο Συνομοσπονδίας αντί να κλιμακώνονται αραιώνουν μέρα με τη μέρα.

Δακίτισσες και Δακίτες,

Για εμένα προσωπικά αλλά και αρκετά στελέχη, που είτε συνταξιοδοτήθηκαν ή είναι υπό συνταξιοδότηση, είτε κατέλαβαν κυβερνητικές, κομματικές και επιχειρηματικές θέσεις, είτε αποχώρησαν από την ενεργό συνδικαλιστική δράση, ολοκληρώνεται ένας κύκλος. Γράφεται ο επίλογος μιας δημιουργικής και ιδιαίτερα επιτυχημένης περιόδου.

Ξεκινά μια νέα εποχή με την εκλογή του νέου Προέδρου, το Προγραμματισμό του επερχόμενου συνεδρίου, μέσα από το οποίο θα αναδειχθούν τα νέα Όργανα μιας νέας γενιάς, αλλά και την ίδρυση του Ινστιτούτου Ευρωπαϊκών Μελετών. Στο πλαίσιο του Ινστιτούτου αυτού, νέοι άνθρωποι θα έχουν τη δυνατότητα να γνωρίσουν ευρωπαϊκά συνδικαλιστικά πρότυπα και να τα εφαρμόσουν εδώ, ενισχύοντας σημαντικά σε ιδέες και πρακτικές την παράταξη.

Κλείνοντας δηλώνω ότι βρίσκομαι δίπλα στους εργαζόμενους και την κοινωνία είτε σαν Ευρωβουλευτής, αρμόδιος για θέματα Απασχόλησης και Προστασίας καταναλωτή, είτε σαν αναπληρωτής τομεάρχης Εργασίας της ΝΔ, όπου άλλωστε με τον αρμόδιο τομεάρχη κ. Νίκο Νικολόπουλο, έναν καταξιωμένο από τους κοινωνικούς αγώνες Βουλευτή, δίπλα στους εργαζόμενους και τα προβλήματά τους, δίπλα στη ΔΑΚΕ και τους Δακίτες, αλλά και το Γραμματέα Συνδικαλισμού κ. Γιάννη Μανώλη και τον Αναπληρωτή κ. Φίλιππο Ταυρή, σάρκα και οι δύο από τη σάρκα μας θα πρέπει να υπάρξει ένας ευρύς διάλογος με όλες τις οργανώσεις, για τις θέσεις του κόμματος σε κεντρικά ζητήματα, όπως οι εργασιακές σχέσεις μετουσιώνοντας την ιδεολογία μας, τον κοινωνικό φιλελευθερισμό, σε εφαρμόσιμες-βιώσιμες πολιτικές προτάσεις.

Να ευχηθώ ξανά καλή επιτυχία στη νέα πορεία της παράταξης, και ανανεώνω το ραντεβού μου μαζί σας, στις ημερίδες, που θα διοργανωθούν σε όλη την Ελλάδα, με στόχο την ενημέρωση της κοινωνίας σε Εργασιακά και Καταναλωτικά ζητήματα, προκειμένου να ενδυναμωθεί η παρέμβασή τους τόσο στους χώρους δουλειάς, όσο και στο τοπικό επίπεδο.

Σας ευχαριστώ για τις όμορφες στιγμές που όλοι μαζί ζήσαμε.