Συνεχίζει ακάθεκτη η κυβέρνηση το καταστροφικό της έργο. H χαριστική βολή στο δημόσιο σχολείο.

Η κυβέρνηση Παπανδρέου ετοιμάζει την ελληνική εκπαίδευση για το «κουπόνι Παιδείας», μια παλιά ιδέα του νεοφιλελεύθερου νομπελίστα Μίλτος Φριντμαν, η οποία από πολλούς θεωρείται καταλύτης στα μαζικά «λουκέτα» στα δημόσια σχολεία της «δυτικής όχθης».

Σύμφωνα με πληροφορίες το «κουπόνι Παιδείας» θα είναι το επόμενο βήμα στο εκπαιδευτικό σχέδιο της κυβέρνησης μετά την ολοκλήρωση των συγχωνεύσεων σχολικών και ακαδημαϊκών μονάδων και την επέκταση του συστήματος αξιολόγησης στο σύνολο των βαθμίδων.

Το κουπόνι ή επιταγή Παιδείας εισήγαγε στην πολιτική ατζέντα ο Γ.Παπανδρέου από τη δεκαετία του ΄90.
Η πρόταση, η οποία αποτελεί κατεύθυνση του ΟΟΣΑ, επανήλθε στο προσκήνιο ενσωματωμένη στις προεκλογικές ομιλίες του ως προέδρου του ΠΑΣΟΚ.

Αφού υπολογιστεί η δημόσια δαπάνη ανά μαθητή και φοιτητή το αντίστοιχο ποσό ή μέρος αυτού θα εγγράφεται σε κουπόνι, το οποίο θα τίθεται στη διάθεση των γονέων και για να το μεταφέρουν στο σχολείο ή τη σχολή της επιλογής τους.

Σημειώνεται ότι το κουπόνι δεν μπορεί να εξαργυρωθεί και αποκτά αντίκρισμα μόνο ως επιδότηση παροχής εκπαιδευτικών υπηρεσιών από αναγνωρισμένες μονάδες, ιδιωτικές ή δημόσιες.

Ήδη το υπουργείο Παιδείας με πρωτοβουλία του στενού συνεργάτη του πρωθυπουργού, Γ.Πανάρετου, προχώρησε στην προκήρυξη μελέτης για τον υπολογισμό του κατά κεφαλήν κόστους εκπαίδευσης ανά φοιτητή και ανά επιστημονικό αντικείμενο στο σύνολο των τμημάτων Πανεπιστημίων και ΤΕΙ της χώρας, με βάση τις διατεθειμένες δαπάνες του τακτικού Προϋπολογισμού και του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων.

Η ιδέα είναι το κράτος αντί να χρηματοδοτεί τα σχολεία, να χρηματοδοτεί απευθείας τους πολίτες οι οποίοι θα επιλέγουν σε ποια μονάδα θα εγγραφούν τα παιδιά τους.
Η μονάδα θα εισπράττει από το κράτος τα ποσά που αντιστοιχούν στον αριθμό των μαθητών ή φοιτητών που την επέλεξαν.
Αν την επιλέγουν λίγοι, λόγω του χαμηλών εκπαιδευτικών αποτελεσμάτων της, της κακόφημης γειτονιάς ή άλλων παραγόντων, η τύχη της μονάδας προδιαγράφεται.

Σε μαζικά «λουκέτα» οδηγήθηκαν δημόσια σχολεία στη Χιλή και τη Ν.Ζηλανδία, όπου το σύστημα εφαρμόστηκε σε εθνική κλίμακα, καθώς η ζήτηση από τη συντριπτική πλειονότητα των γονέων επικεντρώθηκε στην ιδιωτική εκπαίδευση προκαλώντας την εκρηκτική άνθηση της, και μοιραία την υποβάθμιση των δημόσιων σχολείων.

Δεν μας λένε φυσικά ότι τα… έξοδα θα τα μοιραζόμαστε σιγά σιγά μιας και το κράτος δεν θα έχει ξαφνικά χρήματα για να καλύβει όλο το κατά κεφαλήν έξοδο.
Και αυτό θα γίνει όταν το δημόσιο σχολείο θα έχει εξαλείψει εντελώς ώστε να είναι μονόδρομος η πληρωμή από τις τσέπες μας όσοι θέλουμε να έχουν τα παιδιά μας πρόσβαση στην εκπαίδευση (όσοι θα μπορούμε).