Οι εισβολείς, το aids των εθνών. Γράφει ο Κώστας Βενετσάνος

Άγνωστος ο πραγματικός συνολικός αριθμός λαθρομεταναστών στην εικοσαετία που διέρρευσε και ιδιαίτερα την τελευταία δεκαετία. Διαφορετική και η σύνθεση και η προέλευση και κυρίως η πολιτισμική διαφορετικότητα. Δεν κάνω σύγκριση πολιτισμών και μάλιστα αξιακού επιπέδου. Η αναμφισβήτητη διαπίστωση ετερότητας όμως, είναι δεδομένη. Ως προς τον αριθμό – καθοριστικό όχι μόνο ποσοτικό, αλλά και ποιοτικό στοιχείο – οι εκτιμήσεις ποικίλουν. Για τους πιο «συντηρητικούς» δεν ξεπερνάνε το 1,5 εκατομμύριο, ενώ κατ’ άλλους ξεπερνάνε τα 4.000.000. Αυτό σημαίνει 36% πάνω στο συνολικό πληθυσμό. Η frontex (Ευρωπαϊκός οργανισμός Συνεργασίας Συνόρων) χαρακτήρισε πρόσφατα ως «άνευ προηγουμένου» στην πυκνότητα εισροής λαθρομεταναστών, από τα χερσαία σύνορά μας (κυρίως του Έβρου). Υπολόγισε δε, βάση των συλλήψεων, σε 31.000 τους παράνομους μετανάστες, κυρίως Αφγανούς και Αλγερινούς, που διήλθαν από τα χερσαία σύνορά μας με την Τουρκία, στον Έβρο, το εννιάμηνο μέχρι Σεπτέμβρη 2010. Βέβαια ο αριθμός είναι πολύ υψηλότερος αν ληφθούν υπ’ όψη κι αυτοί που διέφυγαν τη σύλληψη και προωθήθηκαν στο εσωτερικό της χώρας. Ούτως ή άλλως, μπροστά σ’ αυτήν την κραυγαλέα επικίνδυνη κατάσταση, η ελληνική Κυβέρνηση αποφάσισε να φράξει το τμήμα εκείνο της «πύλης» που δεν είναι υδάτινο, αλλά χερσαίο, στο βόρειο άκρο της μύτης της «μπότας». Τί το κακό; Τί το λογικότερο για τη στοιχειώδη φύλαξη των συνόρων μας, όταν και απ’ αυτό και κυρίως απ’ αυτό, δεχόμαστε καθημερινά «ειρηνική», αλλά λαθραία εισβολή ταλαίπωρων φυγάδων, από τις φτωχές και σπαρασόμενες χώρες τους, που καταλήγουν ή που διέρχονται τράνζιτ με τελικό προορισμό, άλλες χώρες της Ευρώπης. Τελικά όμως, επειδή οι άλλες χώρες προστατεύουν την κυριαρχία τους και με τη Συνθήκη Δουβλίνο 2, μας τους στέλνουν πίσω, πεσκέσι, αφού πεσκέσι (δώρο), μας το έχουν στείλει αρχικά, οι φίλοι μας οι Τούρκοι. Τη συνέπεια της εξαγγελίας της κυβερνητικής απόφασης τη γνωρίζετε. Βγήκαν πρώτα οι «οικολόγοι – πράσινοι» με τα ροδαλά μαγουλάκια και τις «προοδευτικές» αντιλήψεις, ακολούθησε ο επίσης προοδευτικός ΣΥΡΙΖΑ με τις ανθρωπιστικές ευαισθησίες και το ΚΚΕ «λόγω αρχών» και αφήσαμε το ΛΑ.Ο.Σ. να τσιρίζει πατριωτικά. Η Ν.Δ. σωστά επ’ αυτού, συντάσσεται με την Κυβέρνηση. Κι εγώ, «επ’ αυτού», συντάσσομαι με την Κυβέρνηση και θα εξηγήσω ευθύς αμέσως γιατί: Εισβολείς – όχι ικέτες* Οι τοποθετήσεις των «προοδευτικών» δυνάμεων – εντός των οποίων αυτοπροσδιορίζεται, αλλά και ετεροπροσδιορίζεται και ο συντάκτης του παρόντος – έγιναν για λόγους αρχών και θέσεων και για ανθρωπιστικούς λόγους. Δεν ελήφθησαν υπ’ όψη λόγοι ανθρωπολογικοί, πολιτιστικοί, εθνικο-πατριωτικοί, στρατηγικοί, οικονομικοί και δεν υπήρξε πρό-βλεψη για τις συνέπειες της μεταναστευτικής εισβολής. Συνειδητά τη χαρακτηρίζω ως εισβολή, γιατί αυτό ακριβώς γίνεται. Από το πληθος των εισβολέων βεβαίως, ασυνειδήτως, αλλ’ όχι κι από ‘κείνους που σκόπιμα δημιούργησαν το φαινόμενο, το οποίο βρίσκεται σε εξέλιξη. Μετανάστευση (τι είναι) Τί είναι όμως μετανάστευση; Απλουστευτικά θα λέγαμε ότι είναι οι γεωγραφιακές μετακινήσεις ατόμων ή ομάδων με σκοπό τη μετεγκατάσταση. Η κοινωνική επιστήμη κάνει διαχωρισμό μεταξύ πρωτογενούς1 μετανάστευσης (αποδημίας), που σημαίνει την κατάληψη, εποίκηση ακατοίκητων περιοχών, και δευτερογενούς που συνεπάγεται την πρόσμιξη μ’ έναν υπάρχοντα ήδη εγχώριο πληθυσμό και την επακόλουθη κοινωνική προσαρμογή. Οι δευτερογενείς δεν είναι πάντοτε ανώδυνες. Αν δεν επιτευχθεί εκ των προτέρων τις περισσότερες φορές, κοινωνική αποδοχή, επισύρουν βίαιες καταστάσεις καταλήψεων από τους εισβολείς και αντιστάσεων από τους εγχώριους πληθυσμούς, σε συνάρτηση προς τις αντικειμενικές οικονομικές, συνθήκες. Εάν οι οικονομικές συνθήκες την ευνοούν, όπως στην Αμερική τους πρώτους αιώνες, στην Αυστραλία επίσης, αλλά και στη Γερμανία και αλλαχού, λόγω της ανάγκης εργατικών χεριών, αυτή η μετανάστευση (των παραδειγμάτων) είναι επιθυμητή, ελεγχόμενη και εν πολλοίς προγραμματισμένη. Αλλά και η βίαιη ακόμη μετακίνηση ομάδων, όταν ταυτίζονται πολιτισμικά και φιλετικά οι εισβολείς με τους ανθιστάμενους, είναι πιθανή η αφομοίωση, η πρόσμιξη. Αν όχι, θα υπάρχει μια συνεχής τριβή με επικράτηση της ισχυρότερης ομάδας. Παρακάμπτοντας τις πολλές ιδιαιτεροτητες της μετανάστευσης, να σταθούμε για λίγο στην περιπτωση που επικαλούνται οι προοδευτικοί: Στην ανθρωπιστική. Σ’ αυτή την περιπτωση, μιλάμε για άτομα ή ομάδες που διώκονται και κινδυνεύει η ύπαρξή τους, είτε για λόγους πολιτικών διώξεων, ή πολεμικών - φυλετικών συγκρούσεων. Οι άνθρωποι αυτοί έρχονται ως ικέτες και ζητούν τη βοήθεια των εγχώριων πληθυσμών. Του κράτους υποδοχής, στην περίπτωσή μας. Αν εισέλθουν λαθραία, ερευνάται η περιπτωσή τους και αναλόγως γίνεται δεκτό ή μη το αίτημά τους ως ασύλου. Αλλως απελαύνονται. Ομως έχουμε και την τελείως σύγχρονη περίπτωση της τεχνητής δημιουργίας έκρυθμων και δυσμενών όρων διαβίωσης, με πολεμικές επιχειρήσεις τύπου Αφγανιστάν, με συνεπακόλουθη την προσφυγική μετανάστευση. Ή την ανατροπή καθεστώτων, όπως των ανατολικών Ευρωπαϊκών χωρών, τη δεκαετία του ‘90 και τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας. Ε, σ’ αυτές τις περιπτώσεις, ο υπαίτιος (νικητής, συνήθως) πληρώνει. Οπως το καθιερωθέν περιβαλλοντικό, “ο ρυπαίνων πληρώνει”. Και οι υπαίτιοι είναι γνωστοί: Οι Αμερικανοί, οι Αγγλοι, οι Γερμανοί... Γιατί να σηκώνει στις πλάτες της η Ελλάδα τις αμαρτίες αυτών; Σκοπούμενες, όχι παράπλευρες Η δικαιολογία των υπαιτίων που βγάζουν την ουρά τους έξω είναι ότι η ταλαιπωρία των εμπόλεμων είναι παράπλευρης συνέπειας. Δεν το ‘θελαν, δηλαδή. Θεωρώ βάσιμα, ότι οι “παράπλευρες” συνέπειες είναι και σκοπούμενες. Με τα βίαια μεταναστευτικά κύματα ετερο-πολιτισμικών και ετερο-φυλετικών πληθυσμών, με τελείως διαφορετικές γλώσσες και θρησκείες, επιδιώκεται αυτό που ο διαπρεπής Ευρωπαίος διπλωμάτης, πρώην ειδικός σύμβουλος του Τόνυ Μπλερ, και Γενικός Διευθυντής του Συμβουλίου της Ε.Ε. σε θέματα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικο-στρατιωτικών υποθέσεων, Robert Cooper, λέει στο βιβλίο του "Η διάσπαση των εθνών”. Ο τίτλος τα λέει όλα. Ενα από τα μέσα διάσπασης, σχάσης και διάλυσης των εθνών είναι η προσβολή και η τρώση του “ανοσοποιητικού τους συστήματος”, ο πολιτισμός, η γλώσσα, η ιστορία τους, η κοινή θρησκεία τους, ...ότι συνεκτικός δηλαδή, κρίκος βρίσκεται στο D.N.A τους. Αυτό είναι το Aids των εθνών2. Τα ‘χε πει εξ’ άλλου και ο Dr Κίσινγκερ για τους Ελληνες. ――――――――― 1. R. Latham, UNESCO, Λ. κοινωνικων επιστημών. 2. Κρατών την πατρότητα του όρου. 3. Ικέτης: παρακλητός. Εκείνος που ζητάει βοήθεια