Για να θυμούνται οι παλιότεροι και να μαθαίνουν οι νεότεροι..

click image to view full-size

Ας αναλογιστούμε όλοι μας και ο καθένας ξεχωριστά το λιθαράκι που βάλαμε για να χτιστεί το σαπρό κράτος της μεταπολιτευτικής μας ιστορίας και ας αναλάβουμε τις ευθύνες μας γιατί τίποτα δεν γίνεται από μόνο του χωρίς την δική μας παρέμβαση- συγκατάθεση.
Μακάρι οι νεότερες γενιές να παραδειγματιστούν από τα λάθη των πατεράδων τους και να αλλάξουν αυτό το τοπίο που μέχρι τώρα δεινά έφερε σε αυτό τον τόπο κοινωνική εξαθλίωση και μαρασμό.
Δείτε παρακάτω το μεταπολιτευτικό ιστορικό.......
....για να θυμούνται οι παλιότεροι και να συνετίζονται μαθαίνοντας οι νεότεροι.

Οι κυβερνήσεις της Μεταπολίτευσης

.........................................................
17 Νοεμβρίου 1974 - ΚΥΒΕΡΝΗΣH ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ Γ. ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ (21.11.1974 έως 28.11.1977)
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής κερδίζει τις πρώτες εκλογές μετά την πτώση της χούντας. Το νεοϊδρυθέν κόμμα του, η Νέα Δημοκρατία, λαμβάνει 54,37% των ψήφων και 219 έδρες στη Βουλή. Ακολουθούν η Ένωση Κέντρου με 20,42% και 60 έδρες, το ΠΑΣΟΚ με 13,58% και 13 έδρες, και η Ενωμένη Αριστερά με 9,47% και 8 έδρες.

21 Νοεμβρίου 1974, Διορισμός:

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ,
Πρωθυπουργού
ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ ΠΑΠΑΛΗΓΟΥΡΑ,
Υπουργού Συντονισμού και Προγραμματισμού
ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΡΑΛΛΗ
Υπουργού παρά τω Πρωθυπουργώ
ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΜΠΙΤΣΙΟΥ
Υπουργού Εξωτερικών
ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΑΒΕΡΩΦ-ΤΟΣΙΤΣΑ
Υπουργού Εθνικής Αμύνης
ΚΩΝ/ΝΟΥ ΣΤΕΦΑΝΟΠΟΥΛΟΥ
Υπουργού Εσωτερικών
ΚΩΝ/ΝΟΥ ΣΤΕΦΑΝΑΚΗ
Υπουργού Δικαιοσύνης
ΣΟΛΩΝΟΣ ΓΚΙΚΑ
Υπουργού Δημοσίας Τάξεως
ΚΩΝ/ΝΟΥ ΤΡΥΠΑΝΗ
Υπουργού Πολιτισμού και Επιστημών
ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ ΖΕΠΠΟΥ
Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων
ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΔΕΒΛΕΤΟΓΛΟΥ
Υπουργού Οικονομικών
ΙΠΠΟΚΡΑΤΟΥΣ ΙΟΡΔΑΝΟΓΛΟΥ
Υπουργού Γεωργίας
ΚΩΝ/ΝΟΥ ΚΟΝΟΦΑΓΟΥ
Υπουργού Βιομηχανίας
ΙΩΑΝΝΟΥ ΜΠΟΥΤΟΥ
Υπουργού Εμπορίου
ΚΩΝ/ΝΟΥ ΛΑΣΚΑΡΗ
Υπουργού Απασχολήσεως
ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΔΕΡΔΕΜΕΖΗ
Υπουργού Κοινωνικών Υπηρεσιών
ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ
Υπουργού Δημοσίων Έργων
ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΒΟΓΙΑΤΖΗ
Υπουργού Μεταφορών και Επικοινωνιών
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΟΓΚΟΝΑ
Υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΜΑΡΤΗ
Υπουργού Βορείου Ελλάδος

Μετά από εφτά χρόνια δικτατορίας, σχηματίζεται στις 24 Ιουλίου του 1974 κυβέρνηση εθνικής ενότητας υπό τον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Οι εκλογές είχαν προκηρυχθεί για τις 17 Νοέμβρη και το δημοψήφισμα για το Πολιτειακό στις 8 Δεκεμβρίου 1974. Οι πρώτες αντιδράσεις για την ημερομηνία των εκλογών προέρχονται από τον Ανδρέα Παπανδρέου που μιλάει για «ασέβεια προς τα θύματα του Πολυτεχνείου» ενώ ο Καραμανλής ανταπαντά ότι «η σύμπτωση εκλογών και της πρώτης επετείου αποτελεί το καλύτερο μνημόνιο για τους πεσόντες». Στις προεκλογικές συγκεντρώσεις, που χαρακτηρίζονται από τον τεράστιο όγκο και παλμό της νεολαίας και μεταδίδονται από την κρατική τηλεόραση, ο Καραμανλής της νεοσύστατης Ν.Δ. επιδιώκει ισχυρή πλειοψηφία για «να σώσει τη χώρα». Ο Μίκης Θεοδωράκης δηλώνει δημοσίως «Καραμανλής ή τανκς», ενώ οι οπαδοί του ΠΑΣΟΚ φωνάζουν το σύνθημα «Στις 18 με σοσιαλισμό». Το σύνθημα «Καραμανλής ή τανκς» αξιοποιήθηκε από τη Νέα Δημοκρατία, την οποία ίδρυσε ο Κ. Καραμανλής στη θέση της αμαρτωλής ΕΡΕ. Η άλλοτε κραταιά Ένωση Κέντρου εμφανίστηκε αδύναμη μετά την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ με επικεφαλής τον Ανδρέα Παπανδρέου, ενώ η Αριστερά κατάφερε να ενωθεί -προσωρινά όπως αποδείχθηκε- σε ένα κοινό ψηφοδέλτιο. Οι εκλογές έγιναν ελεύθερα, δημοκρατικά, χωρίς τις παραφωνίες που είχαν σημειωθεί σε αρκετές εκλογές πριν από τη χούντα.

Η Ν.Δ. εξασφάλισε τις 219 από τις 300 έδρες της Βουλής, πλειοψηφία που της έδινε τη δυνατότητα άνετης διακυβέρνησης. Μόνο που δεν αξιοποίησε όσο μπορούσε αυτή τη δύναμη για να κάνει ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις. Ο παραδοσιακός συντηρητισμός της παράταξης και η ανομοιογένεια της Κοινοβουλευτικής Ομάδας εμπόδισαν να γίνουν τολμηρά βήματα. Το ουσιαστικό κέρδος των πρώτων μεταπολιτευτικών εκλογών ήταν το αίσθημα δημοκρατίας και ελευθερίας που ξανάνιωσαν οι πολίτες. Όσο και αν το αποτέλεσμα ήταν πλασματικό -παρατηρούν σε ένα αφιέρωμα των Νέων για το θέμα, η Καρολίνα Παπακώστα και ο Αντώνης Ρενιέρης- αφού η συντριπτική νίκη της Νέας Δημοκρατίας υπήρξε προϊόν των ειδικών συνθηκών της περιόδου εκείνης, το γεγονός ότι λειτούργησαν και πάλι οι δημοκρατικοί θεσμοί, ήταν από μόνο του σημαντικό. Πολύ περισσότερο, αφού για πρώτη φορά από τη λήξη του εμφυλίου πολέμου το 1949, δεν υπήρξαν αποκλεισμοί κομμάτων όπως του ΚΚΕ, το οποίο νομιμοποιήθηκε και πάλι, λίγο πριν τις εκλογές.

20 Νοεμβρίου 1977 - ΚΥΒΕΡΝΗΣH ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ Γ. ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ (28.11.1977 έως 10.5.1980)
Η ΝΔ αναδεικνύεται και πάλι κυβέρνηση, συγκεντρώνοντας το 41,84% των ψήφων και 171 έδρες. Ακολουθούν το ΠΑΣΟΚ με 25,34% και 93 έδρες, η ΕΔΗΚ με 11,95% και 16 έδρες, το ΚΚΕ με 9,36% και 11 έδρες, η Εθνική Παράταξη με 6,82% και 5 έδρες, η Συμμαχία με 2,72% και 2 έδρες, και οι Νεοφιλελεύθεροι με 1,08% και 2 έδρες.

28 Νοεμβρίου 1977, Διορισμός:

ΚΩΝ/ΝΟΥ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ
Πρωθυπουργού
ΚΩΝ/ΝΟΥ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
Υπουργού άνευ Χαρτοφυλακίου
ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΡΑΛΛΗ
Υπουργού Συντονισμού
ΚΩΝ/ΝΟΥ ΣΤΕΦΑΝΟΠΟΥΛΟΥ
Υπουργού Προεδρίας Κυβερνήσεως
ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ ΠΑΠΑΛΗΓΟΥΡΑ
Υπουργού Εξωτερικών
ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΑΒΕΡΩΦ-ΤΟΣΙΤΣΑ
Υπουργού Εθνικής Αμύνης
ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΣΤΑΜΑΤΗ
Υπουργού Δικαιοσύνης
ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ
Υπουργού Εσωτερικών
ΙΩΑΝΝΟΥ ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗ
Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων
ΙΩΑΝΝΟΥ ΜΠΟΥΤΟΥ
Υπουργού Οικονομικών
ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΤΑΛΙΑΔΟΥΡΟΥ
Υπουργού Γεωργίας
ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΟΝΤΟΓΕΩΡΓΗ
Υπουργού άνευ Χαρτοφυλακίου με αρμοδιότητα επί των σχέσεων μετά των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων
ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΠΛΥΤΑ
Υπουργού Πολιτισμού και Επιστημών
ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ ΕΒΕΡΤ
Υπουργού Βιομηχανίας και Ενεργείας
ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ
Υπουργού Εμπορίου
ΚΩΝ/ΝΟΥ ΛΑΣΚΑΡΗ
Υπουργού Εργασίας
ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΔΟΞΙΑΔΗ
Υπουργού Κοινωνικών Υπηρεσιών
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΖΑΡΝΤΙΝΙΔΗ
Υπουργού Δημοσίων Έργων
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΟΓΚΟΝΑ
Υπουργού Συγκοινωνιών
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΜΠΑΛΚΟΥ
Υπουργού Δημοσίας Τάξεως
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗ
Υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΜΑΡΤΗ
Υπουργού Βορείου Ελλάδος

Οι εκλογές της 20ης Νοεμβρίου 1977 έστειλαν ένα μήνυμα που δεν το κατάλαβαν όλοι από την αρχή: ότι από εδώ και πέρα, στο παιχνίδι της εξουσίας, εισέρχεται δυναμικά ένας νέος παίκτης. Ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ. Μπορεί να κέρδισε και πάλι η ΝΔ, αλλά ο ουσιαστικός νικητής ήταν το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου που πέρασε στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, διπλασιάζοντας το ποσοστό του 1974 και δείχνοντας ότι ήταν η ανερχόμενη πολιτική δύναμη της χώρας. Τρία χρόνια μετά την πτώση της Χούντας, τα πάθη ήταν ακόμη έντονα. Ο ακροδεξιός σχηματισμός, Εθνική Παράταξη συγκεντρώνει 6,84%, ενώ αρκετές είναι οι αναφορές των αρχηγών της αντιπολίτευσης ότι η Νέα Δημοκρατία είναι το θερμοκήπιο δικτατορικών -αντιδημοκρατικών αντιλήψεων. Συχνά είναι και τα επεισόδια μεταξύ ψηφοφόρων, οι πυρπολισμοί γραφείων, οι ξυλοδαρμοί.

Πολυπληθείς και συνεχείς οι συγκεντρώσεις και οι ομιλίες των πολιτικών αρχηγών σε όλη την επικράτεια. Εμπρηστικά συνθήματα κυρίως από τα δύο μεγάλα κόμματα. Η επίλυση του Κυπριακού, κύριο θέμα στην ατζέντα τους. Το ΠΑΣΟΚ κατά της ΕΟΚ και του ΝΑΤΟ, υπέρ των συνεταιρισμών και του μοιράσματος της εκκλησιαστικής περιουσίας στους ακτήμονες, υπέρ των κρατικοποιήσεων. Η Νέα Δημοκρατία υπέρ της ελεύθερης αγοράς. Αντίθετα με το πολιτικό κλίμα του 1974, τώρα υπήρχε έντονη αμφισβήτηση των κυβερνητικών επιλογών. Οι απεργίες και οι διαδηλώσεις των εργαζομένων που ζητούσαν καλύτερες αμοιβές και συνθήκες εργασίας είχαν πυκνώσει. Ήταν φανερή η αδυναμία της κυβέρνησης του Κωνσταντίνου Καραμανλή να λύσει προβλήματα της καθημερινότητας όπως ήταν η υγεία, οι δημόσιες συγκοινωνίες, τα θέματα παιδείας όπου έλειπαν χιλιάδες αίθουσες και οι μαθητές έκαναν μάθημα εναλλάξ πρωί – απόγευμα στα ίδια σχολικά κτίρια.

Από το 1975, είχε κάνει την εμφάνισή της και η τρομοκρατία, με τη 17 Νοέμβρη και η αδυναμία της αστυνομίας να βρει τους δράστες, είχε προκαλέσει εκτός από έντονη πολιτική αντιπαράθεση και πολλές συζητήσεις για το ποιοι κρύβονται πίσω από τις δολοφονίες και τα «ιδεολογικά» μανιφέστα της οργάνωσης, έπειτα από κάθε χτύπημά της. Όλα αυτά είχαν απομυθοποιήσει και αποδυναμώσει σημαντικά τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, ο οποίος μετά το αποτέλεσμα των εκλογών, κατάλαβε ότι δεν είχε άλλο μέλλον στην ενεργό πολιτική και μεταπήδησε στην Προεδρία της Δημοκρατίας, δυόμισι χρόνια μετά, το Μάιο του 1980. Από την επομένη των εκλογών ήταν φανερό ότι τις πολιτικές εξελίξεις, δεν μπορούσε να τις καθορίσει μόνη της η ΝΔ, όπως έκανε τα τρία πρώτα χρόνια μετά τη Μεταπολίτευση. Το ΠΑΣΟΚ συσπείρωνε ολοένα και περισσότερους πολίτες στις τάξεις του, άρχισε να κυριαρχεί στις εκλογές των συνδικάτων, των πανεπιστημιακών, των αγροτικών συλλόγων, στις οργανώσεις της νεολαίας και των φοιτητών. Στις δημοτικές εκλογές του 1978, οι περισσότεροι υποψήφιοι δήμαρχοι και κοινοτάρχες που υποστήριξε, είτε μόνο του είτε με τα κόμματα της αριστεράς εξελέγησαν. Και παρά τη διεύρυνση της ΝΔ που επιχείρησε ο Καραμανλής εντάσσοντας σε αυτή στελέχη κυρίως των αποστατών του 1965 –Μητσοτάκης κ. ά.- η γενική πεποίθηση ήταν ότι οι επόμενες εκλογές θα ήταν υπόθεση του ΠΑΣΟΚ. Έτσι και έγινε το 1981.

18 Οκτωβρίου 1981 - ΚΥΒΕΡΝΗΣH ΑΝΔΡΕA ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (21.10.1981 έως 5.6.1985)
21 Οκτωβρίου 1981, Διορισμός:

ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ
Πρωθυπουργού και Υπουργού Εθνικής Αμύνης
ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΛΑΖΑΡΗ
Υπουργού Συντονισμού
ΑΓΑΜΕΜΝΟΝΑ ΚΟΥΤΣΟΓΙΩΡΓΑ
Υπουργού Προεδρίας Κυβερνήσεως
ΙΩΑΝΝΝΟΥ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΥ
Υπουργού Εξωτερικών
ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΗ
Υπουργού Δικαιοσύνης
ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΓΕΝΝΗΜΑΤΑ
Υπουργού Εσωτερικών
ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΒΕΡΥΒΑΚΗ
Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΔΡΕΤΤΑΚΗ
Υπουργού Οικονομικών
ΚΩΝ/ΝΟΥ ΣΗΜΙΤΗ
Υπουργού Γεωργίας
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΠΕΠΟΝΗ
Υπουργού Βιομηχανίας και Ενεργείας
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΑΚΡΙΤΙΔΗ
Υπουργού Εμπορίου
ΠΑΡΑΣΚΕΥΑ ΑΥΓΕΡΙΝΟΥ
Υπουργού Κοινωνικών Υπηρεσιών
ΑΠΟΣΤΟΛ.-ΑΘΑΝΑΣ.ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΥ
Υπουργού Δημοσίων Εργων
ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗ
Υπουργού Εργασίας
ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ
Υπουργού Συγκοινωνιών
ΙΩΑΝΝΟΥ ΣΚΟΥΛΑΡΙΚΗ
Υπουργού Δημοσίας Τάξεως
ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ ΓΙΩΤΑ
Υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας
ΑΜΑΛΙΑΣ-ΜΑΡΙΑΣ (ΜΕΛΙΝΑΣ) ΜΕΡΚΟΥΡΗ
Υπουργού Πολιτισμού και Επιστημών
ΑΝΤΩΝΗ ΤΡΙΤΣΗ
Υπουργού Χωροταξίας, Οικισμού και Περιβάλλοντος
ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΙΝΤΖΕ
Υπουργού Βορείου Ελλάδος
ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΚΟΥΛΟΥΜΠΗ
Υπουργού άνευ Χαρτοφυλακίου

18 Οκτωβρίου 1981 - ΚΥΒΕΡΝΗΣH ΑΝΔΡΕA ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (21.10.1981 έως 5.6.1985)
Το ΠΑΣΟΚ, υπό τον Ανδρέα Παπανδρέου και με το σύνθημα «Αλλαγή», αναλαμβάνει τη διακυβέρνηση της χώρας, λαμβάνοντας την ψήφο του 48,07% του εκλογικού σώματος και καταλαμβάνοντας 172 έδρες στη Βουλή. Η ΝΔ περιορίζεται στο 35,87% με 115 έδρες, ενώ το ΚΚΕ εξασφαλίζει το μεγαλύτερο ποσοστό ψήφων που έλαβε μετά την Μεταπολίτευση - 10,93% και 12 έδρες. Στις εκλογές της 18ης Οκτωβρίου 1981 σημειώθηκε η σημαντικότερη πολιτική εξέλιξη στα πολιτικά πράγματα της χώρας, από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά. Για πρώτη φορά τις κέρδισε με αυτοδύναμη πλειοψηφία ένα σοσιαλιστικό κόμμα, το ΠΑΣΟΚ. Μέχρι τότε κανένα σοσιαλιστικό κόμμα ή σχηματισμός δεν είχε καταφέρει κάτι ανάλογο.

Ο ιδρυτής και πρώτος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ανδρέας Παπανδρέου, κέρδισε με υποσχέσεις για διεύρυνση της δημοκρατίας, ισότιμη αντιμετώπιση των πολιτών ανεξάρτητα από τις πολιτικές - κομματικές πεποιθήσεις τους, αναδιανομή του εισοδήματος, κοινωνικές παροχές, ενίσχυση του κράτους πρόνοιας, ριζικές μεταρρυθμίσεις στους τομείς της παιδείας, της υγείας, των εργασιακών δικαιωμάτων, τη δημόσια διοίκηση, την τοπική αυτοδιοίκηση και τους θεσμούς.

Υποσχέθηκε επίσης «υπερήφανη στάση» απέναντι σε φίλους και εχθρούς στο εξωτερικό και κυρίως με τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, που θεωρούσε ότι ευθύνονταν τόσο για την επιβολή και στήριξη της εφτάχρονης δικτατορίας όσο και για μονομερή υποστήριξη της Τουρκίας στο Κυπριακό και το πρόβλημα του Αιγαίου. Συνθήματα του τύπου «Έξω οι βάσεις του θανάτου», «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ, ίδιο συνδικάτο», «Έξω οι Αμερικάνοι», δονούσαν τις λαϊκές συγκεντρώσεις του. Ο λόγος του χειμαρρώδης και ελκυστικός, αποδυνάμωσε τις υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις, συνέδεσε τους λαϊκούς αγώνες με νέα οράματα και υποσχέθηκε ότι, αν κέρδιζε τις εκλογές, θα ερχόταν «Το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση και ο λαός στην εξουσία». Είχε βέβαια ολίγον στρογγυλέψει τον λόγο του, σε σχέση με το 1974 ή ακόμη και το 1977, αλλά στα μάτια των πολιτών φαινόταν σαν η μόνη ελπίδα για να εκσυγχρονιστεί η χώρα και να έλθει στην εξουσία και το τμήμα εκείνο της κοινωνίας που ένιωθε - και ήταν - αποκλεισμένο απ' αυτήν για περίπου σαράντα χρόνια.

Είναι χαρακτηριστικό ότι τη νίκη του ΠΑΣΟΚ δεν πανηγύρισαν μόνο οι οπαδοί του, αλλά και μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων της Αριστεράς. Ακόμη και του (τότε) ΚΚΕ Εσωτερικού, παρά το ότι το κόμμα αυτό δεν είχε καταφέρει να μπει στη Βουλή. Ο Α. Παπανδρέου σχημάτισε μια κυβέρνηση κανένα μέλος της οποίας, εκτός από τον ίδιο, δεν είχε προηγούμενη κυβερνητική θητεία. Ήταν η επιτομή της πολιτικής ανανέωσης. Μέσα στον μεγάλο ενθουσιασμό και τις πολλές προσδοκίες που γεννήθηκαν, ελάχιστοι σκέφτηκαν ότι ο νέος πρωθυπουργός έπρεπε να «συγκατοικήσει» στην εξουσία με τον μεγάλο αντίπαλο του, τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, που ήταν ήδη Πρόεδρος της Δημοκρατίας και μάλιστα με ουσιαστικές αρμοδιότητες. Και μπορεί να κατάφεραν ώς έναν βαθμό να συνεργαστούν, αλλά ήταν φανερό ότι δεν θα μπορούσαν να συνυπάρξουν για πολύ...

2 Ιουνίου 1985 - ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (5.6.1985 έως 2.7.1989)
Ο Ανδρέας Παπανδρέου κερδίζει και πάλι τις εκλογές. Το ΠΑΣΟΚ λαμβάνει 45,82% και 161 έδρες, η ΝΔ 40,84% και 126 έδρες, το ΚΚΕ 9,89% και 12 έδρες, και το ΚΚΕ Εσωτερικού 1,84% και 1 έδρα.

5 Ιουνίου 1985, Διορισμός:

ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ
Πρωθυπουργού, Υπουργού Εθνικής Άμυνας και Βόρειας Ελλάδας
ΑΠΟΣΤ.- ΑΘΑΝ. ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΥ
Υπουργού παρά τω Πρωθυπουργώ και Εργασίας
ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΛΑΖΑΡΗ
Υπουργού Προεδρίας της Κυβέρνησης
ΙΩΑΝΝΗ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΥ
Υπουργού Εξωτερικών
ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ ΑΡΣΕΝΗ
Υπουργού Εθνικής Οικονομίας, Οικονομικών και Εμπορικής Ναυτιλίας
ΑΓΑΜΕΜΝΟΝΑ ΚΟΥΤΣΟΓΙΩΡΓΑ
Υπουργού Εσωτερικών
ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΚΟΥΛΟΥΜΠΗ
Υπουργού Δημοσίων Έργων, Χωροταξίας, Οικισμού και Περιβάλλοντος και Συγκοινωνιών
ΜΙΛΤΙΑΔΗ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ
Υπουργού Δικαιοσύνης
ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΓΕΝΗΜΜΑΤΑ
Υπουργού Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων
ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗ
Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων και Έρευνας και Τεχνολογίας
ΚΩΝ/ΝΟΥ ΣΗΜΙΤΗ
Υπουργού Γεωργίας
ΑΜΑΛΙΑΣ ΜΑΡΙΑΣ (ΜΕΛΙΝΑΣ ) ΜΕΡΚΟΥΡΗ
Υπουργού Πολιτισμού και Επιστημών
ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΒΕΡΥΒΑΚΗ
Υπουργού Ενέργειας και Φυσικών Πόρων
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΑΚΡΙΤΙΔΗ
Υπουργού Εμπορίου
ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΤΣΟΥΡΑ
Υπουργού Δημόσιας Τάξης
ΚΑΡΟΛΟΥ ΠΑΠΟΥΛΙΑ
Αναπληρωτή Υπουργού Εξωτερικών
ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΔΡΟΣΟΓΙΑΝΝΗ
Υπουργού Αναπληρωτή Εθνικής Άμυνας
«Για εκλογές πόλωσης και φανατισμού που μπορούν να δημιουργήσουν προβλήματα στην Ελλάδα» έκαναν λόγο στα δημοσιεύματά τους τα ξένα περιοδικά την άνοιξη του 1985, θυμίζουν στην Ελευθεροτυπία οι Αντώνης Γαλανόπουλος και ο Άρης Χατηγεωργίου. Οι εκλογές της 2ας Ιουνίου του 1985, έγιναν μέσα σε ένα φορτισμένο πολιτικό κλίμα και πήραν δημοψηφισματικό χαρακτήρα, εξαιτίας των γεγονότων που είχαν προηγηθεί, όπως η ανάληψη της ηγεσίας της Νέας Δημοκρατίας από τον ορκισμένο εχθρό του Ανδρέα Παπανδρέου, τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, το φθινόπωρο το προηγουμένου χρόνου. Ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ και πρωθυπουργός χαρακτήριζε τον κ. Μητσοτάκη προδότη και απόβλητο της πολιτικής ιστορίας, κατήγγελλε πως είχε σχέσεις με τον τέως και με ακροδεξιά στοιχεία. Ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας με τη σειρά του, ζητούσε την παραίτηση του τότε Προέδρου της Δημοκρατίας Χρήστου Σαρτζετάκη («είναι κομματικό όργανο» δήλωνε), ενώ χαρακτήριζε τον Α. Παπανδρέου αναξιόπιστο και κύριο υπεύθυνο για την κακή εικόνα της χώρας. Την ήδη τεταμένη κατάσταση πυροδοτούσαν και δημοσιεύματα σε εφημερίδα, με κατοχικές φωτογραφίες του Κ. Μητσοτάκη ανάμεσα σε Γερμανούς στρατιώτες. Τα κόμματα της Αριστεράς, από την πλευρά τους, μιλούσαν για πόλωση, προεκλογική εκστρατεία φόβου και τρομοκρατική κινδυνολογία.

Η προεκλογική περίοδος πέρασε μέσα στα πούλμαν και στα ατέλειωτα πήγαινε-έλα γαι τους ψηφοφόρους που μετείχαν στις ογκώδεις προεκλογικές συγκεντρώσεις ανά την επικράτεια. Σύμφωνα με υπολογισμούς της Ελευθεροτυπίας, μέχρι τη διεξαγωγή των εκλογών είχαν μοιραστεί από τα δύο μεγάλα κόμματα περισσότερα από 7 εκατομμύρια πλαστικά σημαιάκια.Ο Μητσοτάκης αναδείχθηκε στην ηγεσία της Ν.Δ., αφού ο Ευάγγελος Αβέρωφ δεν άντεξε την ήττα του στις ευρωεκλογές του 1984 όπου πρώτο κόμμα ήρθε το ΠΑΣΟΚ. Η αναρρίχηση του Μητσοτάκη στην αρχηγία της Ν.Δ συσπείρωσε όχι μόνο τους οπαδούς του ΠΑΣΟΚ, αλλά και ευρύτερες δημοκρατικές δυνάμεις που δεν ήθελαν τον «αρχιερέα της Αποστασίας». Και είναι χαρακτηριστικό το προεκλογικό σύνθημα που κυριάρχησε, όταν ο Μητσοτάκης υποσχέθηκε φτηνά αυτοκίνητα: «Καλύτερα παπάκι, παρά τον Μητσοτάκη». Δεύτερον: Τον Μάρτιο του 1985 και ενώ όλοι περίμεναν το αντίθετο, ο Ανδρέας Παπανδρέου αποφάσισε να μην ψηφίσει το ΠΑΣΟΚ για Πρόεδρο της Δημοκρατίας τον Κωνσταντίνο Καραμανλή - για δεύτερη θητεία - αλλά τον Χρήστο Σαρτζετάκη, εμβληματική τότε μορφή του «αντικαραμανλισμού», λόγω του ρόλου του ως ανακριτή της υπόθεσης για τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη.

Η απόφαση του Ανδρέα Παπανδρέου να μην ψηφιστεί ο Καραμανλής χαρακτηρίστηκε «ανφέρ» από τη Νέα Δημοκρατία και ο Μητσοτάκης έκανε το λάθος να προσδώσει στις εκλογές χαρακτήρα αποδοκιμασίας του ΠΑΣΟΚ γι' αυτή του τη στάση. Λάθος κρίθηκε αυτή η επιλογή του τότε: ουσιαστικά έθετε συνταγματικό θέμα και υπονοούσε ότι αν κέρδιζε τις εκλογές θα... άλλαζε τον ήδη εκλεγμένο Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Και αυτό δεν μπορούσε να γίνει. Από την άλλη, δεν είχε διαβλέψει ότι η επιρροή τού άλλοτε κραταιού ηγέτη της Δεξιάς είχε ξεφτίσει πλέον σε μεγάλη μερίδα του εκλογικού σώματος, πολλών πρώην οπαδών του συμπεριλαμβανομένων. Η απόφαση της πλειονότητας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της ΝΔ να επιλέξει για πρόεδρο του κόμματος το «αντίπαλο δέος του Παπανδρέου», αντί για τον Κωνσταντίνο Στεφανόπουλο, τον μετέπειτα Πρόεδρο της Δημοκρατίας, δεν απέδωσε και άλλη μια ήττα περίμενε την παράταξη τους.

Το ΠΑΣΟΚ πορεύτηκε στις εκλογές του 1985 με πολλά όπλα υπέρ του: είχε κάνει πράξη πολλές από τις προ του 1981 υποσχέσεις του. Είχε μοιράσει λεφτά στους οικονομικά ασθενέστερους, με γενναίες αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, είχε αρχίσει να αξιοποιεί τις ενισχύσεις της ΕΟΚ. Είχε αρχίσει να υλοποιείται το Εθνικό Σύστημα Υγείας, να εφαρμόζεται ο νέος νόμος για την Παιδεία, τη Δημόσια Διοίκηση κλπ. Και με ένα ακόμη ψυχολογικό όπλο: τον αέρα του νικητή απέναντι στη ΝΔ. Γιατί μετά τις εθνικές εκλογές του 1981, είχε κερδίσει άνετα τις δημοτικές εκλογές του 1982 και τις ευρωεκλογές του 1984. Η δεύτερη κυβερνητική θητεία του ΠΑΣΟΚ άρχιζε με καλούς οιωνούς, αλλά η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη των προσδοκιών …

18 Ιουνίου 1989 - ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΖΑΝΝΗ ΤΖΑΝΝΕΤΑΚΗ (2.7.1989 έως 12.10.1989)
Κανένα κόμμα δεν εξασφαλίζει την πλειοψηφία εδρών στη Βουλή (ΝΔ 44,25% - 145 έδρες, ΠΑΣΟΚ 39,15% - 125 έδρες, Συνασπισμός 13,12% - 28 έδρες, ΔΗΑΝΑ 1,01% - 1 έδρα, Εμπιστοσύνη 0,39% - 1 έδρα). Σχηματίζεται κυβέρνηση συνεργασίας μεταξύ της ΝΔ και του Συνασπισμού -που συγκεντρώνει τα κόμματα της Αριστεράς, συμπεριλαμβανομένου και του ΚΚΕ- υπό τον Τζαννή Τζαννετάκη. Ο Ανδρέας Παπανδρέου παραπέμπεται στο Ειδικό Δικαστήριο για την «υπόθεση Κοσκωτά». Στις 12 Οκτωβρίου αναλαμβάνει καθήκοντα η υπηρεσιακή κυβέρνηση του Ιωάννη Γρίβα και οδηγεί τη χώρα σε νέες εκλογές.


2 Ιουλίου 1989, Διορισμός:

ΤΖΑΝΝΗ ΤΖΑΝΝΕΤΑΚΗ
Πρωθυπουργού
ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ
Υπουργού Προεδρίας της Κυβέρνησης
ΙΩΑΝΝΗ ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗ
Υπουργού Εθνικής Άμυνας
ΤΖΑΝΝΗ ΤΖΑΝΝΕΤΑΚΗ
Υπουργού Εξωτερικών
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ
Υπουργού Εσωτερικών
ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΣΟΥΦΛΙΑ
Υπουργού Εθνικής Οικονομίας
ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΣΑΜΑΡΑ
Υπουργού Οικονομικών
ΣΤΑΥΡΟΥ ΔΗΜΑ
Υπουργού Γεωργίας
ΣΩΤΗΡΙΟΥ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗ
Υπουργού Εργασίας και Αναπληρωτή Υπουργού Εθνικής Οικονομίας
ΜΙΛΤΙΑΔΗ ΕΒΕΡΤ
Υπουργού Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων
ΦΩΤΗ ΚΟΥΒΕΛΗ
Υπουργού Δικαιοσύνης
ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ
Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων
ΑΝΝΑΣ ΨΑΡΟΥΔΑ -ΜΠΕΝΑΚΗ
Υπουργού Πολιτισμού & Αναπληρωτή Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων
ΙΩΑΝΝΗ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗ
Υπουργού Δημόσιας Τάξης
ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ
Υπουργού Μακεδονίας - Θράκης
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗ
Υπουργού Αιγαίου και Υπουργού Χωρίς Χαρτοφυλάκιο
ΣΩΤΗΡΙΟΥ ΚΟΥΒΕΛΑ
Υπουργού Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων
ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
Υπουργού Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας
ΑΝΔΡΕΑ ΑΝΔΡΙΑΝΟΠΟΥΛΟΥ
Υπουργού Εμπορίου
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΚΕΛΕΣΤΑΘΗ
Υπουργού Μεταφορών και Επικοινωνιών
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ ΠΑΥΛΙΔΗ
Υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας
ΙΩΑΝΝΗ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ
Αναπληρωτή Υπουργού Εθνικής Άμυνας
ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΠΑΠΟΥΛΙΑ
Αναπληρωτή Υπουργού Εξωτερικών

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΙΩΑΝΝΗ ΓΡΙΒΑ (Υπηρεσιακή - 12.10.1989 έως 23.11.1989)
12 Οκτωβρίου 1989, Διορισμός:

ΙΩΑΝΝΗ ΓΡΙΒΑ
Πρωθυπουργού
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΘΕΜΕΛΗ
Υπουργού Προεδρίας της Κυβέρνησης
ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΝΤΕΓΙΑΝΝΗ
Υπουργού Εθνικής Άμυνας
ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΠΑΠΟΥΛΙΑ
Υπουργού Εξωτερικών
ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΣΚΟΥΡΗ
Υπουργού Εσωτερικών
ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΟΝΤΟΓΕΩΡΓΗ
Υπουργού Εθνικής Οικονομίας και Τουρισμού
ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΑΓΑΠΗΤΟΥ
Υπουργού Οικονομικών
ΙΩΑΝΝΗ ΛΙΑΠΗ
Υπουργού Γεωργίας
ΙΩΑΝΝΗ ΚΟΥΚΙΑΔΗ
Υπουργού Εργασίας
ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΜΕΡΙΚΑ
Υπουργού Υγείας Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΣΤΑΜΑΤΗ
Υπουργού Δικαιοσύνης
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΔΕΣΠΟΤΟΠΟΥΛΟΥ
Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων
ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΜΥΛΩΝΑ
Υπουργού Πολιτισμού
ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΜΑΝΙΚΑ
Υπουργού Δημόσιας Τάξης
ΙΩΑΝΝΗ ΔΕΛΗΓΙΑΝΝΗ
Υπουργού Μακεδονίας -Θράκης
ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΦΟΥΣΣΑ
Υπουργού Αιγαίου
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΛΙΑΣΚΑ
Υπουργού Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων
ΠΑΥΛΟΥ ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΔΗ
Υπουργού Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας
ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΓΚΑΜΑΛΕΤΣΟΥ
Υπουργού Εμπορίου
ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΝΟΥΤΣΟΠΟΥΛΟΥ
Υπουργού Μεταφορών και Επικοινωνιών
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΠΑΠΠΑ
Υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας

5 Νοεμβρίου 1989 - ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ ΖΟΛΩΤΑ (23.11.1989 έως 11.4.1990)
Νικητής των εκλογών αναδεικνύεται ξανά η ΝΔ, χωρίς όμως να εξασφαλίζει και πάλι την απόλυτη πλειοψηφία στη Βουλή. (ΝΔ 46,19% - 148 έδρες, ΠΑΣΟΚ 40,67% - 128 έδρες, Συνασπισμός 10,97% - 21 έδρες, Οικολόγοι Εναλλακτικοί 0,58% - 1 έδρα, Εμπιστοσύνη 0,38% - 1 έδρα) Οι τρεις πολιτικοί αρχηγοί -Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, Ανδρέας Παπανδρέου και Χαρίλαος Φλωράκης- αποφασίζουν τη σύσταση οικουμενικής κυβέρνησης υπό τον ακαδημαϊκό, καθηγητή Ξενοφώντας Ζολώτα. Η κυβέρνηση αυτή θα παραμείνει στην εξουσία έως τον Απρίλιο του 1990.

23 Νοεμβρίου 1989, Διορισμός:

ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ ΖΟΛΩΤΑ
Πρωθυπουργού
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΘΕΜΕΛΗ
Υπουργού Προεδρίας της Κυβέρνησης
ΤΖΑΝΝΗ ΤΖΑΝΝΕΤΑΚΗ
Υπουργού Εθνικής Άμυνας και Υπουργού Τουρισμού
ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΣΑΜΑΡΑ
Υπουργού Εξωτερικών
ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΚΑΤΡΙΒΑΝΟΥ
Υπουργού Εσωτερικών
ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΓΕΝΗΜΑΤΑ
Υπουργού Εθνικής Οικονομίας
ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΣΟΥΦΛΙΑ
Υπουργού Οικονομικών
ΣΤΑΥΡΟΥ ΔΗΜΑ
Υπουργού Γεωργίας
ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗ
Υπουργού Εργασίας
ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΜΕΡΙΚΑ
Υπουργού Υγείας, Πρόνοιας & Κοινωνικών Ασφαλίσεων
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΣΤΑΜΑΤΗ
Υπουργού Δικαιοσύνης
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΣΗΜΙΤΗ
Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων
ΣΩΤΗΡΙΟΥ ΚΟΥΒΕΛΑ
Υπουργού Πολιτισμού
ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΜΑΝΙΚΑ
Υπουργού Δημόσιας Τάξης
ΙΩΑΝΝΗ ΔΕΛΗΓΙΑΝΝΗ
Υπουργού Μακεδονίας -Θράκης
ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΦΟΥΣΣΑ
Υπουργού Αιγαίου
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΛΙΑΣΚΑ
Υπουργού Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΠΕΠΟΝΗ
Υπουργού Βιομηχανίας, Ενέργειας & Τεχνολογίας
ΙΩΑΝΝΗ ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗ
Υπουργού Εμπορίου
ΑΠΟΣΤ.- ΑΘΑΝΑΣ. ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΥ
Υπουργού Μεταφορών και Επικοινωνιών
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΠΑΠΠΑ
Υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας
ΚΑΡΟΛΟΥ ΠΑΠΟΥΛΙΑ
Αναπληρωτή Υπουργού Εθνικής Άμυνας
ΙΩΑΝΝΗ ΠΟΤΤΑΚΗ
Αναπληρωτή Υπουργού Εξωτερικών
ΙΩΑΝΝΗ ΔΡΑΓΑΣΑΚΗ
Αναπληρωτή Υπουργού Εθνικής Οικονομίας
ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ
Αναπληρωτή Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων
ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΓΙΑΝΝΑΡΟΥ
Αναπληρωτή Υπουργού Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας
ΙΩΑΝΝΗ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗ
Αναπληρωτή Υπουργού Μεταφορών & Επικοινωνιών
Η ειδησεογραφία της περιόδου 1988-1990 αφορούσε την εμπλοκή του ΠΑΣΟΚ σε σκάνδαλα, τα οποία έδιναν επιχειρήματα στην αντιπολίτευση, με στόχο την αποδυνάμωση του ΠΑΣΟΚ και του ίδιου του Α. Παπανδρέου. Δεύτερο στοιχείο, η ασθένεια του Ανδρέα Παπανδρέου. Οι φήμες ότι η υγεία του πρωθυπουργού ήταν κλονισμένη κυκλοφορούσαν ήδη από το 1987, αλλά τον Αύγουστο του 1988 επισημοποιήθηκαν με την εσπευσμένη αναχώρηση του για το Λονδίνο, όπου υποβλήθηκε σε σοβαρή εγχείρηση καρδιάς. Τα δύο αυτά γεγονότα δημιούργησαν ένα πολιτικό κλίμα σκανδαλολογίας και ακυβερνησίας για τη χώρα. Η ασθένεια του Παπανδρέου και η σύνδεση του με μερικά από τα σκάνδαλα, καθώς και η προσωπική του ζωή, λόγω της σχέσης του με τη μετέπειτα σύζυγο του κ. Δήμητρα Λιάνη, τον είχε καταστήσει ευάλωτο και αδύναμο να απαντά στις επιθέσεις της αντιπολίτευσης και να ελέγξει την εσωκομματική αμφισβήτηση του, που τότε άρχισε να γίνεται όλο και πιο φανερή και έντονη.

Αλλη έννοια «κλειδί» για τις εκλογές του Ιουνίου και τις άλλες δύο που ακολούθησαν έως τον Απρίλιο του 1990 ήταν εκείνη της κυβερνητικής αυτοδυναμίας. Η πιθανότητα να μην προκύψει αυτοδύναμη κυβέρνηση (επαληθεύτηκε με τα αποτελέσματα) είχε δώσει τροφή σε σενάρια και δημόσιο διάλογο για τη δυνατότητα μετεκλογικών συνεργασιών. Ο Κ. Μητσοτάκης που βρισκόταν για πρώτη φορά κοντά στην πρωθυπουργία άλλοτε μιλά για το ΠΑΣΟΚ που κυλίστηκε στη λάσπη κι άλλοτε για εθνική συμφιλίωση. Ζητά επιμόνως τηλεοπτικό διάλογο με τον Α. Παπανδρέου και αυτοδυναμία για να μην παραγραφούν τα σκάνδαλα - κάποτε μάλιστα τόνισε ότι δεν θα μπορούσε να συνεργασθεί με την «μαρξιστική» Αριστερά. Παράλληλα, στο νεότευκτο τότε Συνασπισμό ανοίγει διάλογος για τις προϋποθέσεις μετεκλογικής συνεργασίας ώστε να μην παραγραφούν τα σκάνδαλα. Προκαλεί έτσι, μια μέρα μετά τη σφαγή στην πλατεία Τιεν αν Μεν, την παροιμιώδη δήλωση του Θ. Πάγκαλου ότι εάν συνεργασθεί ο ΣΥΝ με τη Δεξιά «θα γίνει Πεκίνο». Ωστόσο, ο πολιτικός λόγος παραμένει απών και χαμένος πίσω από κασέτες, κοριούς, πορνοφωτογραφίες και μεγάλη συζήτηση προκαλεί το πρωτοσέλιδο της «Ε» της 2ας Ιουνίου: μια ολόλευκη σελίδα. Έτσι το ΠΑΣΟΚ έφθασε στις εκλογές της 18ης Ιουνίου 1989 περίπου «ως πρόβατο επί σφαγήν». Με όλο το υπόλοιπο πολιτικό σύστημα εναντίον του, με άρρωστο ηγέτη, με πολλά στελέχη του να αλληλοαμφισβητούνται και με σημαντική μερίδα του εκλογικού σώματος να πιστεύει ότι είχε ευθύνες για όσα του καταλόγιζαν. Παρά ταύτα, το εκλογικό αποτέλεσμα έδειξε ότι το ΠΑΣΟΚ δεν είχε τελειώσει. Δεν κέρδισε βέβαια, αλλά το ποσοστό του - 39,13% - ήταν αξιοπρεπές σε σχέση με το προεκλογικό κλίμα. Η κάλπη δεν έδωσε αυτοδυναμία ούτε στη Ν.Δ.

Σχηματίστηκε κυβέρνηση συνεργασίας Ν.Δ - Συνασπισμού, με πρωθυπουργό τον βουλευτή της Ν.Δ. Τζαννή Τζαννετάκη, με κύριο στόχο να παραπέμψει τον Α. Παπανδρέου και μερικούς υπουργούς του στο Ειδικό Δικαστήριο. Εκλογές έγιναν ξανά στις 5 Νοεμβρίου 1989, μέσα στο ίδιο κλίμα, χωρίς να επιτευχθεί αυτοδυναμία από κανένα κόμμα, γεγονός που οδήγησε στην τριπλή συμμαχία Ν.Δ. - ΠΑΣΟΚ - Συνασπισμού για μια κυβέρνηση που, με διάφορες μορφές, έφθασε μέχρι τις εκλογές της 4ης Απριλίου 1990, στις οποίες η Ν.Δ. κέρδισε 150 έδρες στη Βουλή και με τη μία έδρα της ΔΗΑΝΑ, τον περίφημο Κατσίκη, σχημάτισε κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Κ. Μητσοτάκη.

8 Απριλίου 1990 - ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ (11.4.1990 έως 13.10.1993)
Η Νέα Δημοκρατία λαμβάνει το 46,89% των ψήφων και 150 έδρες στη Βουλή. Ακολουθούν: ΠΑΣΟΚ 38,61% - 123 έδρες, Συνασπισμός 10,28% - 19 έδρες, Οικολόγοι Εναλλακτικοί 0,77 - 1 έδρα, ΔΗΑΝΑ 0,67% - 1 έδρα, Ανεξάρτητοι 1,01% - 4 έδρες, Εμπιστοσύνη 0,45% - 1 έδρα, Πεπρωμένο 0,25% - 1 έδρα. Με τη στήριξη του ενός βουλευτή της ΔΗΑΝΑ προς τη ΝΔ, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης σχηματίζει κυβέρνηση, που παραμένει στην εξουσία έως τις 10 Οκτωβρίου 1993.

11 Απριλίου 1990, Διορισμός:

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ
Πρωθυπουργού
ΤΖΑΝΝΗ ΤΖΑΝΝΕΤΑΚΗ
Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης
ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ
Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης
ΜΙΛΤΙΑΔΗ ΕΒΕΡΤ
Υπουργού Προεδρίας της Κυβέρνησης
ΙΩΑΝΝΗ ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗ
Υπουργού Εθνικής Άμυνας
ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΣΑΜΑΡΑ
Υπουργού Εξωτερικών
ΣΩΤΗΡΙΟΥ ΚΟΥΒΕΛΑ
Υπουργού Εσωτερικών
ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΣΟΥΦΛΙΑ
Υπουργού Εθνικής Οικονομίας και Υπουργού Τουρισμού
ΙΩΑΝΝΗ ΠΑΛΑΙΟΚΡΑΣΣΑ
Υπουργού Οικονομικών
ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
Υπουργού Γεωργίας
ΑΡΙΣΤΕΙΔΗ ΚΑΛΑΝΤΖΑΚΟΥ
Υπουργού Εργασίας
ΜΑΡΙΕΤΤΑΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ
Υπουργού Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων
ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ
Υπουργού Δικαιοσύνης
ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ
Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων
ΤΖΑΝΝΗ ΤΖΑΝΝΕΤΑΚΗ
Υπουργού Πολιτισμού
ΙΩΑΝΝΗ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ
Υπουργού Δημόσιας Τάξης
ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΤΖΙΤΖΙΚΩΣΤΑ
Υπουργού Μακεδονίας -Θράκης
ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΜΙΣΑΗΛΙΔΗ
Υπουργού Αιγαίου
ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΜΑΝΟΥ
Υπουργού Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων
ΣΤΑΥΡΟΥ ΔΗΜΑ
Υπουργού Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας
ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΞΑΡΧΑ
Υπουργού Εμπορίου
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΚΕΛΕΣΤΑΘΗ
Υπουργού Μεταφορών και Επικοινωνιών
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ
Υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας
ΜΙΧΑΗΛ (ΜΙΚΗ) ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ
Υπουργού Χωρίς Χαρτοφυλάκιο

10 Οκτωβρίου 1993 - ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΑΝΔΡΕΑ Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (13.10.1993 έως 22.01.1996)
Ως την Πέμπτη 9 Σεπτεμβρίου 1993, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και ο πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, έδειχναν ότι θα εξαντλούσαν την τετραετία. "Θέλω να συζητήσουμε το θέμα των εκλογών... Υπάρχει μια τροπή προς την κατεύθυνση των πρόωρων εκλογών και αποφάσισα να προχωρήσω...". Τα λόγια του πρωθυπουργού προς τους συνεργάτες του στο Μέγαρο Μαξίμου δεν πρόλαβαν να ολοκληρωθούν και τη σκέψη του να τους ανακοινώσει την απόφασή του να ζητήσει από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Καραμανλή πρόωρες εκλογές, την πρόλαβε το αιφνίδιο τηλεφώνημα του Προέδρου της Βουλής Αθανάσιου Τσαλδάρη: "Κύριε πρόεδρε, ο βουλευτής Κιλκίς Γιώργος Συμπιλίδης κατέθεσε δήλωση ανεξαρτητοποιήσεώς του από την Ν.Δ...". Η προσπάθεια του πρώην υπουργού Εξωτερικών (1990-1992) της Ν.Δ. και, μετά την αποσκίρτησή του, ιδρυτή της "Πολιτικής Άνοιξης" Αντώνη Σαμαρά να ρίξει την κυβέρνηση, είχε επιτύχει. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη είχε χάσει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία, οι εκλογές ήταν αναπόφευκτες και η σύσκεψη διαλύθηκε με τον πρωθυπουργό να συγκαλεί αμέσως υπουργικό συμβούλιο, στο οποίο μιλά για "Ηροστράτειο έργο και ρόλο Σαμαρά" και παίρνει την τυπική έγκριση του σώματος για την προσφυγή στις κάλπες. Είχαν προηγηθεί η ανεξαρτητοποίηση του Στ. Στεφανόπουλου και οι παραιτήσεις των Νικόλαου Κλείτου και Βασίλη Μαντζώρη, αλλά η κυβέρνηση διατηρούσε την πεποίθηση πως θα διατηρούσε την ισχνή κοινοβουλευτική πλειοψηφία της μιας έδρας και ότι ο περισσότερο "ύποπτος" Άκης Γεροντόπουλος δεν θα τολμούσε. Ο Κ. Μητσοτάκης επιχειρεί πόλωση του κλίματος και μιλά για τα διαπλεκόμενα συμφέροντα που τον έριξαν. Ανταλλάσσει ύβρεις με τον Αντ. Σαμαρά και αφήνει υπαινιγμούς για την ικανότητα του Α. Παπανδρέου να κυβερνήσει. Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ μιλά για «εκλογές λύτρωσης», απευθυνόμενος στα πλήθη που και πάλι συρρέουν στις συγκεντρώσεις.Το ΠΑΣΟΚ κερδίζει τις εκλογές, συγκεντρώνοντας το 46,88% και 170 έδρες στη Βουλή έναντι της ΝΔ που έλαβε 39,30% και 111. Ακολουθούν η Πολιτική Άνοιξη με 4,88% και 10 έδρες και το ΚΚΕ με 4,54% και 9 έδρες. Ο Ανδρέας Παπανδρέου παραμένει στην πρωθυπουργία έως 15 Ιανουαρίου 1995, οπότε αναγκάζεται να αποχωρήσει λόγω της βεβαρημένης κατάστασης της υγείας του. Καθήκοντα πρωθυπουργού αναλαμβάνει, στις 21 Ιανουαρίου, ο Κώστας Σημίτης
13 Οκτωβρίου 1993, Διορισμός:

ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ
Πρωθυπουργού
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΠΕΠΟΝΗ
Υπουργού Προεδρίας της Κυβέρνησης
ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ ΑΡΣΕΝΗ
Υπουργού Εθνική Άμυνας
ΚΑΡΟΛΟΥ ΠΑΠΟΥΛΙΑ
Υπουργού Εξωτερικών
ΑΠΟΣΤΟΛ.-ΑΘΑΝΑΣ. ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΥ
Υπουργού Εσωτερικών
ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΓΕΝΝΗΜΑΤΑ
Υπουργού Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών
ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΜΩΡΑΪΤΗ
Υπουργού Γεωργίας
ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ
Υπουργού Εργασίας
ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΚΡΕΜΑΣΤΙΝΟΥ
Υπουργού Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων
ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΟΥΒΕΛΑΚΗ
Υπουργού Δικαιοσύνης
ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΦΑΤΟΥΡΟΥ
Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων
ΑΜΑΛΙΑΣ -ΜΑΡΙΑΣ (ΜΕΛΙΝΑΣ) ΜΕΡΚΟΥΡΗ
Υπουργού Πολιτισμού
ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΑΤΣΙΦΑΡΑ
Υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας
ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ-ΑΓΓΕΛΟΥ ΠΑΠΑΘΕΜΕΛΗ
Υπουργού Δημόσιας Τάξης
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΤΡΙΑΡΙΔΗ
Υπουργού Μακεδονίας - Θράκης
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΣΚΑΝΔΑΛΙΔΗ
Υπουργού Αιγαίου
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΛΑΛΙΩΤΗ
Υπουργού Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΣΗΜΙΤΗ
Υπουργού Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας και Υπουργού Εμπορίου
ΙΩΑΝΝΟΥ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ
Υπουργού Μεταφορών και Επικοινωνιών

22 Ιανουαρίου 1996 - ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΣΗΜΙΤΗ (22.01.1996 έως 25.9.1996)
Το ΠΑΣΟΚ, υπό τον Κώστα Σημίτη, εξασφαλίζει άνετη πλειοψηφία 162 εδρών με ποσοστό ψήφων 41,49%. Δεύτερη έρχεται η ΝΔ με 38,12% και 108 έδρες, τρίτο το ΚΚΕ με 5,61% και 11 έδρες, ενώ στη Βουλή επιστρέφει ο Συνασπισμός με 5,12% και 10 έδρες. Το ΔΗΚΚΙ καταλαμβάνει 9 έδρες με ποσοστό 4,43%.

22 Ιανουαρίου 1996, Διορισμός:

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΣΗΜΙΤΗ
Πρωθυπουργού
ΑΠΟΣΤΟΛ.-ΑΘΑΝΑΣ. ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΥ
Υπουργού Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης
ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ ΑΡΣΕΝΗ
Υπουργού Εθνικής Άμυνας
ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΠΑΓΚΑΛΟΥ
Υπουργού Εξωτερικών
ΓΙΑΝΝΟΥ ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ
Υπουργού Εθνικής Οικονομίας
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ
Υπουργού Οικονομικών
ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΤΖΟΥΜΑΚΑ
Υπουργού Γεωργίας
ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ
Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΠΕΠΟΝΗ
Υπουργού Υγείας και Πρόνοιας
ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ
Υπουργού Δικαιοσύνης
ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ
Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων
ΣΤΑΥΡΟΥ ΜΠΕΝΟΥ
Υπουργού Πολιτισμού
ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ
Υπουργού Τουρισμού, Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας και Εμπορίου
ΚΟΣΜΑ ΣΦΥΡΙΟΥ
Υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΓΕΙΤΟΝΑ
Υπουργού Δημόσιας Τάξης
ΦΙΛΙΠΠΟΥ ΠΕΤΣΑΛΝΙΚΟΥ
Υπουργού Μακεδονίας - Θράκης
ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΚΟΤΣΑΚΑ
Υπουργού Αιγαίου
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΛΑΛΙΩΤΗ
Υπουργού Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗ
Υπουργού Μεταφορών και Επικοινωνιών

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΣΗΜΙΤΗ (25.9.1996 έως 13.4.2000)

Το ΠΑΣΟΚ, για πρώτη φορά, πηγαίνει σε εκλογική μάχη, χωρίς τον ιδρυτή του, Ανδρέα Παπανδρέου, στη θέση του οποίου είχε αναδειχτεί ο Κώστας Σημίτης, που έθεσε τους στόχους του εκσυγχρονισμού των δομών, της διοικητικής διάρθρωσης και της παραγωγικής βάσης της χώρας. Αντίπαλός του στις εκλογές του Σεπτέμβρη του 2006, ήταν ο Μιλτιάδης Έβερτ που είχε διαδεχτεί στην ηγεσία της ΝΔ, τον Κ. Μητσοτάκη. Ο τότε εκλογικός νόμος επέτρεψε στο ΠΑΣΟΚ να σχηματίσει ισχυρή κυβέρνηση 162 βουλευτών, συγκεντρώνοντας ποσοστό 41,49% -το χαμηλότερο που έχει ποτέ εξασφαλίσει κυβερνητική πλειοψηφία στην Ελλάδα από το 1974.


25 Σεπτεμβρίου 1996, Διορισμός:

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΣΗΜΙΤΗ
Πρωθυπουργού
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ
Υπουργού Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης
ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΥ
Υπουργού Εθνικής Άμυνας
ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΠΑΓΚΑΛΟΥ
Υπουργού Εξωτερικών
ΓΙΑΝΝΟΥ ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ
Υπουργού Εθνικής Οικονομίας
ΓΙΑΝΝΟΥ ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ
Υπουργού Οικονομικών
ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ (ΒΑΣΩΣ) ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ
Υπουργού Ανάπτυξης
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΛΑΛΙΩΤΗ
Υπουργού Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων
ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ ΑΡΣΕΝΗ
Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων
ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΤΖΟΥΜΑΚΑ
Υπουργού Γεωργίας
ΜΙΛΤΙΑΔΗ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ
Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΓΕΙΤΟΝΑ
Υπουργού Υγείας και Πρόνοιας
ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ
Υπουργού Δικαιοσύνης
ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ
Υπουργού Πολιτισμού
ΣΤΑΥΡΟΥ ΣΟΥΜΑΚΗ
Υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας
ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΡΩΜΑΙΟΥ
Υπουργού Δημόσιας Τάξης
ΦΙΛΙΠΠΟΥ ΠΕΤΣΑΛΝΙΚΟΥ
Υπουργού Μακεδονίας - Θράκης
ΕΛΙΣΑΒΕΤ ΠΑΠΑΖΩΗ
Υπουργού Αιγαίου
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗ
Υπουργού Μεταφορών και Επικοινωνιών

9 Απριλίου 2000 - ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ Γ. ΣΗΜΙΤΗ (13.4.2000 έως 10.3.2004)
Ο Κώστας Σημίτης επανεκλέγεται στην πρωθυπουργία, έπειτα από μία εκλογική αναμέτρηση που εξελίχθηκε σε «θρίλερ». Έλαβαν: ΠΑΣΟΚ 43,79% - 158 έδρες, ΝΔ 42,74% - 125 έδρες, ΚΚΕ 5,52% - 11 έδρες, Συνασπισμός 3,20% - 6 έδρες. Επιμένοντας στην ατζέντα του εκσυγχρονισμού το ΠΑΣΟΚ πέτυχε οριακή νίκη, στις πρώτες εθνικές εκλογές που αρχηγός της ΝΔ, ήταν ο Κ. Καραμανλής. Σχημάτισε αυτοδύναμη κυβέρνηση έχοντας προβάδισμα 72.400 ψήφων.

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ Γ. ΣΗΜΙΤΗ (13.4.2000 έως 10.3.2004)
13.4.2000, Διορισμός:

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΣΗΜΙΤΗ
Πρωθυπουργού
ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ (ΒΑΣΩΣ) ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ
Υπουργού Εσωτερικών, Δημ.Διοίκησης και Αποκέντρωσης
ΑΠΟΣΤ.-ΑΘΑΝ.ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΥ
Υπουργού Εθνικής Άμυνας
ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ
Υπουργού Εξωτερικών
ΓΙΑΝΝΟΥ ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ
Υπουργού Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΑΚΗ
Υπουργού Ανάπτυξης
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΛΑΛΙΩΤΗ
Υπουργού ΠΕ.ΧΩ.ΔΕ.
ΠΕΤΡΟΥ ΕΥΘΥΜΙΟΥ
Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων
ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΑΝΩΜΕΡΙΤΗ
Υπουργού Γεωργίας
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΓΙΑΝΝΙΤΣΗ
Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ
Υπουργού Υγείας και Πρόνοιας
ΜΙΧΑΗΛ-ΚΩΝ/ΝΟΥ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΥ
Υπουργού Δικαιοσύνης
ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΠΑΓΚΑΛΟΥ
Υπουργού Πολιτισμού
ΧΡΗΣΤΟΥ ΠΑΠΟΥΤΣΗ
Υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας
ΜΙΧΑΗΛ ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗ
Υπουργού Δημόσιας Τάξης
ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΠΑΣΧΑΛΙΔΗ
Υπουργού Μακεδονίας-Θράκης
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΣΗΦΟΥΝΑΚΗ
Υπουργού Αιγαίου
ΧΡΗΣΤΟΥ ΒΕΡΕΛΗ
Υπουργού Μεταφορών και Επικοινωνιών
ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΡΕΠΠΑ
Υπουργού Τύπου και Μ.Μ.Ε.
ΜΙΛΤΙΑΔΗ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ
Υπουργού Επικρατείας
7 Μαρτίου 2004 - ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ Α. ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ (10.03.2004 έως 19.9.2007)
Έπειτα από 11 χρόνια, η ΝΔ με αρχηγό τον Κώστα Καραμανλή επιστρέφει στην εξουσία. Με το πρόταγμα των μεταρρυθμίσεων και της απανίδρυσης του κράτους εξασφαλίζει άνετη πλειοψηφία 165 εδρών με ποσοστό 45,36%, έναντι 40,55% και 117 έδρες του ΠΑΣΟΚ, που πριν από δύο μήνες είχε εκλέξει ως νέο πρόεδρό του τον Γιώργο Παπανδρέου. Το ΚΚΕ καταλαμβάνει 12 έδρες με ποσοστό 5,90% και ο Συνασπισμός 6 έδρες με 3,26%. Εκτός Βουλής μένει και πάλι το ΔΗΚΚΙ που λαμβάνει 1,79% και ο νεοϊδρυθέν ΛΑ.Ο.Σ. του Γιώργου Καρατζαφέρη με 2,19%.

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ Α. ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ (10.03.2004 έως 19.9.2007)
10 Μαρτίου 2004, Διορισμός:

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ Α. ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ
Πρωθυπουργού
ΠΡΟΚΟΠΙΟΥ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΥ
Υπουργού Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης
ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗ
Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών
ΠΕΤΡΟΥ ΜΟΛΥΒΙΑΤΗ
Υπουργού Εξωτερικών
ΣΠΗΛΙΟΥ ΣΠΗΛΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ
Υπουργού Εθνικής Άμυνας
ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΣΙΟΥΦΑ
Υπουργού Ανάπτυξης
ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΣΟΥΦΛΙΑ
Υπουργού Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων
ΜΑΡΙΕΤΤΑΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ
Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων
ΠΑΝΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ
Υπουργού Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας
ΝΙΚΗΤΑ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗ
Υπουργού Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης
ΣΑΒΒΑ ΤΣΙΤΟΥΡΙΔΗ
Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων
ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΠΑΠΑΛΗΓΟΥΡΑ
Υπουργού Δικαιοσύνης
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ Α. ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ
Υπουργού Πολιτισμού
ΜΙΧΑΗΛ-ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΛΙΑΠΗ
Υπουργού Μεταφορών και Επικοινωνιών
ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗ
Υπουργού Δημόσιας Τάξης
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗ
Υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΤΣΙΑΡΤΣΙΩΝΗ
Υπουργού Μακεδονίας–Θράκης
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ ΠΑΥΛΙΔΗ
Υπουργού Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής
ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΡΟΥΣΟΠΟΥΛΟΥ
Υπουργού Επικρατείας

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ Α. ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ
(19.9.2007 έως 04.10.09)

19.09.2007, Διορισμός:

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ
Πρωθυπουργού
ΠΡΟΚΟΠΙΟΥ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΥ
Υπουργού Εσωτερικών
ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗ
Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών
ΘΕΟΔΩΡΑΣ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ
Υπουργού Εξωτερικών
ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ – ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΜΕΪΜΑΡΑΚΗ
Υπουργού Εθνικής Αμυνας
ΧΡΗΣΤΟΥ ΦΩΛΙΑ
Υπουργού Ανάπτυξης
ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΣΟΥΦΛΙΑ
Υπουργού Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων
ΕΥΡΥΠΙΔΗ ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗ
Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων
ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΜΑΓΓΙΝΑ
Υπουργού Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας
ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΥ
Υπουργού Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΚΟΝΤΟΥ
Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων
ΣΩΤΗΡΙΟΥ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗ
Υπουργού Δικαιοσύνης
ΜΙΧΑΗΛ – ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΛΙΑΠΗ
Υπουργού Πολιτισμού
ΑΡΙΣΤΟΒΟΥΛΟΥ ΣΠΗΛΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ
Υπουργού Τουριστικής Ανάπτυξης
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗ
Υπουργού Μεταφορών και Επικοινωνιών
ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗ
Υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας, Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής
ΜΑΡΓΑΡΙΤΗ ΤΖΙΜΑ
Υπουργού Μακεδονίας - Θράκης
ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΡΟΥΣΟΠΟΥΛΟΥ Υπουργού Επικρατείας

Και φθάνουμε στις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου 2009 όπου πρωθυπουργός της Ελλάδας ανακυρίσεται ο Γεώργιος Παπανδρέου με ποσοστό 43,92 έναντι 33,48% της Νέας Δημοκρατίας. Η ήττα οδηγεί τον πρώην πρωθυπουργό και πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας Κώστα Καραμανλή σε παραίτηση από τη θέση του προέδρου του κόμματος το ίδιο βράδυ.

Στις 5 Οκτωβρίου 2009 ορκίστηκε ο 11ος Πρωθυπουργός της Γ' Ελληνικής Δημοκρατίας.

........................................
πηγες ιστορικού:
1) sansimera.gr-
2)www.livepedia.gr
3)"Οι εκλογές της Μεταπολίτευσης - Αφιέρωμα / Εφημερίδα Τα Νέα (03 // 04.10.09)

http://tvorini-gr.blogspot.com/2010/12/blog-post_16.html