Γράφει ο Κωνσταντίνος
Με αυτόν τον τίτλο θα μπορούσε κάλλιστα να αναφερθεί ο εξ αποστάσεως παρατηρητής του γεγονότος που έμελλε να ταράξει συθέμελα τις σχέσεις μεταξύ της ηγεσίας της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ελλάδας και του... ποιμνίου της.
Με μία ενέργεια που περισσότερο προσβάλει παρά αναδεικνύει τα θρησκευτικά πιστεύω των Ελλήνων Ορθοδόξων Χριστιανών, ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος δείχνει πως περισσότερο ενδιαφέρεται για τραγουδιστικές οπερέτες παρά για θέματα ουσίας, που απασχολούν τους Έλληνες πολίτες. Φαίνεται πως η φωνή του Νταλάρα ευαισθητοποιεί περισσότερο τον ηγέτη της Ορθοδοξίας στην Ελλάδα και όχι η αγωνία των πολιτών για την επίθεση της Νέας Τάξης κατά του Ελληνισμού (φυσικά και κατά της Ορθοδοξίας).
Με αυτόν τον τίτλο θα μπορούσε κάλλιστα να αναφερθεί ο εξ αποστάσεως παρατηρητής του γεγονότος που έμελλε να ταράξει συθέμελα τις σχέσεις μεταξύ της ηγεσίας της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ελλάδας και του... ποιμνίου της.
Με μία ενέργεια που περισσότερο προσβάλει παρά αναδεικνύει τα θρησκευτικά πιστεύω των Ελλήνων Ορθοδόξων Χριστιανών, ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος δείχνει πως περισσότερο ενδιαφέρεται για τραγουδιστικές οπερέτες παρά για θέματα ουσίας, που απασχολούν τους Έλληνες πολίτες. Φαίνεται πως η φωνή του Νταλάρα ευαισθητοποιεί περισσότερο τον ηγέτη της Ορθοδοξίας στην Ελλάδα και όχι η αγωνία των πολιτών για την επίθεση της Νέας Τάξης κατά του Ελληνισμού (φυσικά και κατά της Ορθοδοξίας).
Μέσα στα ίδια πλαίσια, ο κύριος Ιερώνυμος ενδιαφέρεται να ασχολείται με την μετατροπή Ιερών Ναών σε τραγουδιστικές μπουάτ, ενώ δείχνει παντελώς αδιάφορος για την "Κάρτα του Πολίτη"...!
Ο γνωστός για τις φιλοκυβερνητικές και όχι για τις φιλολαϊκές του θέσεις Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος, σήμερα τόλμησε να προσβάλει λεπτές χορδές του ποιμνίου το οποίο υποτίθεται πως προστατεύει αλλά και για το οποίο είναι υπεύθυνος πνευματικά.
Προφανώς ο κύριος Ιερώνυμος προτιμά την μετατροπή των Ιερών Ναών της Ορθοδοξίας σε μπουζουκερί αοιδών (μπορείτε να κάνετε οποιονδήποτε αναγραμματισμό με δική σας ευθύνη). Μήπως όμως θα ήταν σοφότερο εκ μέρους του εάν ρωτούσε ομότιμούς του άλλων θρησκειών ή δογμάτων, τι απόφαση θα έπαιρναν σε μία ανάλογη περίπτωση; Για παράδειγμα, ο αρχιραββίνος των Αθηνών θα διέθετε την Αθηναϊκή συναγωγή για να γίνει μία συναυλία κάποιου τραγουδιστή ή κάποιας χαριτωμένης (με διάφορα τάλαντα) νεαρής τραγουδίστριας; Κοιτώντας προς την μαρτυρική Κύπρο, βλέπουμε πως οι κατοχικές δυνάμεις έχουν μετατρέψει σε στάβλους και σε μπαράκια τις Ορθόδοξες Εκκλησίες. Τι να συμπεράνουμε άραγε σε σχέση με την οπτική του κυρίου Ιερώνυμου; Μήπως ότι έχει ασπαστεί την τουρκική οπτική γωνία στην διαχείριση των Ιερών Ναών;
Εξετάζοντας με διαφορετικό πρίσμα την απόφαση του κυρίου Ιερώνυμου, διαπιστώνουμε πως με την συγκεκριμένη υλοποιηθείσα απόφασή του, ουσιαστικά αποδέχεται την μετατροπή της Αγίας Σοφίας Κωνσταντινουπόλεως σε εστιατόριο, αίθουσα συναυλιών διαφόρων τραγουδιστών ή ακόμη και σε... μουσείο, όπως είναι σήμερα. Δηλαδή, η προσέγγιση του κυρίου Ιερώνυμου ουδόλλως απέχει από την προσέγγιση του Ισλάμ και τον σεβασμό που αυτό επιδεικνύει προς τον Χριστιανισμό.
Καθένας, βέβαια, κρίνεται με τα έργα του. Το ίδιο, φυσικά ισχύει και για τον σημερινό Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος, ο οποίος κατάφερε να ξεσηκώσει θύελλα διαμαρτυριών για το έργο του, το οποίο αμφισβητείται ποικιλοτρόπως μέσα στα πλαίσια της Εκκλησίας. Πληροφορίες, μας αναφέρουν πως άνθρωποι του κυρίου Ιερώνυμου δεν γίνονται δεκτοί με ευχαρίστηση σε επισκέψεις που κάνουν σε διάφορα σημεία της χώρας. Μάλιστα, οι ίδιες πηγές μας αναφέρουν πως δίνεται σύσταση από εκκλησιαστικούς κύκλους προς τους εκλεκτούς του κυρίου Ιερώνυμου να μην επαναλάβουν τις επισκέψεις τους στις περιοχές αυτές.
Τα ράσα δεν κάνουν τον παπά και φυσικά ο τίτλος του αρχιεπισκόπου δεν κάνει τον αρχιεπίσκοπο. Η Εκκλησία (εννοώ το ποίμνιο) είναι βέβαιο πως θα πορευτεί χωρίς τις νουθεσίες του εκπροσώπου της, ο οποίος έχει περιέλθει πλέον σε τύποις εκπρόσωπο. Η Ορθοδοξία γνώρισε πολλούς αρχιεπισκόπους και κάποιοι από αυτούς συνεχίζουν να βρίσκονται με αγάπη είτε στην μνήμη των πιστών είτε σε κείμενα που εξυμνούν το έργο τους. Ο κύριος Ιερώνυμος, με δική του απόφαση, αποφάσισε να κατοικήσει στην κοσμικότητα και όχι στην πνευματικότητα της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Και αυτή του η απόφαση εκφράστηκε και με την συναυλία του Γιώργου Νταλάρα στον Ιερό Ναό του Αγίου Παντελεήμονα Αττικής, ο οποίος πολιορκήθηκε και συνεχίζει να πολιορκείται (ακόμη και δια της ουρήσεως επί των τοιχίων του, όπως καταγγέλουν κάτοικοι της περιοχής) από μουσουλμάνους λαθρομετανάστες...
Τέλος, κύριε Ιερώνυμε, γιατί φωνάξατε τα ΜΑΤ ή γιατί επιτρέψατε την παρουσία τους και τον ξυλοδαρμό πιστών χριστιανών; Δεν περιμένω απάντηση. Ας την δώσετε εκεί όπου -φυσιολογικά- δίνετε τον λόγο των πράξεών σας...
Πηγή
Ο γνωστός για τις φιλοκυβερνητικές και όχι για τις φιλολαϊκές του θέσεις Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος, σήμερα τόλμησε να προσβάλει λεπτές χορδές του ποιμνίου το οποίο υποτίθεται πως προστατεύει αλλά και για το οποίο είναι υπεύθυνος πνευματικά.
Προφανώς ο κύριος Ιερώνυμος προτιμά την μετατροπή των Ιερών Ναών της Ορθοδοξίας σε μπουζουκερί αοιδών (μπορείτε να κάνετε οποιονδήποτε αναγραμματισμό με δική σας ευθύνη). Μήπως όμως θα ήταν σοφότερο εκ μέρους του εάν ρωτούσε ομότιμούς του άλλων θρησκειών ή δογμάτων, τι απόφαση θα έπαιρναν σε μία ανάλογη περίπτωση; Για παράδειγμα, ο αρχιραββίνος των Αθηνών θα διέθετε την Αθηναϊκή συναγωγή για να γίνει μία συναυλία κάποιου τραγουδιστή ή κάποιας χαριτωμένης (με διάφορα τάλαντα) νεαρής τραγουδίστριας; Κοιτώντας προς την μαρτυρική Κύπρο, βλέπουμε πως οι κατοχικές δυνάμεις έχουν μετατρέψει σε στάβλους και σε μπαράκια τις Ορθόδοξες Εκκλησίες. Τι να συμπεράνουμε άραγε σε σχέση με την οπτική του κυρίου Ιερώνυμου; Μήπως ότι έχει ασπαστεί την τουρκική οπτική γωνία στην διαχείριση των Ιερών Ναών;
Εξετάζοντας με διαφορετικό πρίσμα την απόφαση του κυρίου Ιερώνυμου, διαπιστώνουμε πως με την συγκεκριμένη υλοποιηθείσα απόφασή του, ουσιαστικά αποδέχεται την μετατροπή της Αγίας Σοφίας Κωνσταντινουπόλεως σε εστιατόριο, αίθουσα συναυλιών διαφόρων τραγουδιστών ή ακόμη και σε... μουσείο, όπως είναι σήμερα. Δηλαδή, η προσέγγιση του κυρίου Ιερώνυμου ουδόλλως απέχει από την προσέγγιση του Ισλάμ και τον σεβασμό που αυτό επιδεικνύει προς τον Χριστιανισμό.
Καθένας, βέβαια, κρίνεται με τα έργα του. Το ίδιο, φυσικά ισχύει και για τον σημερινό Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος, ο οποίος κατάφερε να ξεσηκώσει θύελλα διαμαρτυριών για το έργο του, το οποίο αμφισβητείται ποικιλοτρόπως μέσα στα πλαίσια της Εκκλησίας. Πληροφορίες, μας αναφέρουν πως άνθρωποι του κυρίου Ιερώνυμου δεν γίνονται δεκτοί με ευχαρίστηση σε επισκέψεις που κάνουν σε διάφορα σημεία της χώρας. Μάλιστα, οι ίδιες πηγές μας αναφέρουν πως δίνεται σύσταση από εκκλησιαστικούς κύκλους προς τους εκλεκτούς του κυρίου Ιερώνυμου να μην επαναλάβουν τις επισκέψεις τους στις περιοχές αυτές.
Τα ράσα δεν κάνουν τον παπά και φυσικά ο τίτλος του αρχιεπισκόπου δεν κάνει τον αρχιεπίσκοπο. Η Εκκλησία (εννοώ το ποίμνιο) είναι βέβαιο πως θα πορευτεί χωρίς τις νουθεσίες του εκπροσώπου της, ο οποίος έχει περιέλθει πλέον σε τύποις εκπρόσωπο. Η Ορθοδοξία γνώρισε πολλούς αρχιεπισκόπους και κάποιοι από αυτούς συνεχίζουν να βρίσκονται με αγάπη είτε στην μνήμη των πιστών είτε σε κείμενα που εξυμνούν το έργο τους. Ο κύριος Ιερώνυμος, με δική του απόφαση, αποφάσισε να κατοικήσει στην κοσμικότητα και όχι στην πνευματικότητα της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Και αυτή του η απόφαση εκφράστηκε και με την συναυλία του Γιώργου Νταλάρα στον Ιερό Ναό του Αγίου Παντελεήμονα Αττικής, ο οποίος πολιορκήθηκε και συνεχίζει να πολιορκείται (ακόμη και δια της ουρήσεως επί των τοιχίων του, όπως καταγγέλουν κάτοικοι της περιοχής) από μουσουλμάνους λαθρομετανάστες...
Τέλος, κύριε Ιερώνυμε, γιατί φωνάξατε τα ΜΑΤ ή γιατί επιτρέψατε την παρουσία τους και τον ξυλοδαρμό πιστών χριστιανών; Δεν περιμένω απάντηση. Ας την δώσετε εκεί όπου -φυσιολογικά- δίνετε τον λόγο των πράξεών σας...
Πηγή
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΕΣ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΟΥ ΧΩΡΙΣ ΥΒΡΕΙΣ. Παρατηρούμε ακραίες τοποθετήσεις αναγνωστών. ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ δεν θέλουμε να μπαίνουμε στη δύσκολη θέση να μην βάζουμε ΟΛΑ τα σχόλια. Δόξα στο Θεό η Ελληνική γλώσα είναι πλούσια ωστε να μην χρειάζονται ακραίες εκφράσεις.